Πως θα σας φαινόταν αν η διδασκαλία του αρχαίου δράματος παρουσιαζόταν σε ακροατήριο γεμάτο με βετεράνους Aμερικανούς στρατιώτες και τραυματίες πολέμου σήμερα;
Πως θα σας φαινόταν αν οι τραγωδίες του Σοφοκλή διαβάζονταν από τους ίδιους τους πεζοναύτες και μετά άνοιγε ένας διάλογος σε μια προσπάθεια οι τραυματισμένοι ψυχικά στρατιώτες να βρούν διέξοδο μέσα από την αρχαία τραγωδία;
H εταιρία παραγωγής »Θέατρο του Πολέμου » παρουσιάζει τις τραγωδίες Σοφοκλή Αίας και Φιλοκτήτης στις στρατιωτικές και πολιτικές κοινότητες στις Ηνωμένες Πολιτείες και την Ευρώπη. Αυτά τα αρχαία, αλλά διαχρονικά έργα, καθολικά απεικονίζουν τις ψυχολογικές και σωματικές πληγές των πολεμιστών μετά τον πόλεμο.
Με την παρουσίαση της αρχαίας,υψηλής δραματουργίας σε πολιτικά αλλά κυρίως σε στρατιωτικά ακροατήρια, η αμερικανική εταιρεία παραγωγής αποπειράται να αποστιγματίσει από τον ψυχολογικό τραυματισμό τους βετεράνους και να ευαισθητοποίησει σε θέματα ψυχικής υγείας, κάνοντας τους στρατιώτες πιο ανθεκτικούς,πιο δυνατούς μέσα στις δικές τους κοινότητες, των βετεράνων, τις οικογένειές τους και τον υπόλοιπο περίγυρο.
Έχει ειπωθεί κι άλλες φορές για το αρχαίο ελληνικό δράμα με αυτήν την τόσο ζωηρή αφήγηση, ότι φέρνει σε κάτι σαν θεραπεία επανένταξης. Θα μπορούσε λοιπόν να ειπωθεί ότι το παίξιμο μιας τραγωδίας στην αρχαιότητα από πολίτες που είχαν κάνει μάχιμοι ήταν και ένα τελετουργικό από παλαίμαχους για βετεράνους. Τα μέτωπα, εξηγεί η αμερικανική εταιρία παραγωγής» Τheatre of War’ εκείνη την εποχή για την Αθήνα ήταν πολλά, όταν παίζονταν οι τραγωδίες του Σοφοκλή και η Ορέστεια του Αισχύλου,μιλάμε για πόλεμο ανοιχτό σε έξι μέτωπα. Το κοινό για τους οποίους έγιναν τα έργα αυτά ήταν αναμφίβολα πολίτες-στρατιώτες. Επίσης, οι ίδιοι οι ερμηνευτές της τραγωδίας ήταν πιο πιθανό να είναι βετεράνοι ή δόκιμοι στρατιώτες.
Ιδωμένο λοιπόν μέσα από αυτό το πρίσμα, το αρχαίο ελληνικό δράμα φαίνεται να βοηθά τους παλαιμάχους να επιστρέψουν στην πολιτική ζωή μετά από δεκαετίες μάχιμης θητείας ξεπερνώντας ψυχολογικά και σωματικά τραύματα και διατηρώντας την αξιοπρέπειά τους, την ταυτότητα και την τιμή τους.
Η εταιρεία έχει παρουσιάσει πάνω από 300 παραστάσεις του Σοφοκλή για το στρατιωτικό και πολιτικό κοινό σε όλες τις Ηνωμένες Πολιτείες, την Ευρώπη και την Ιαπωνία. Οι παραστάσεις έχουν παιχτεί στο Πεντάγωνο, το Γκουαντάναμο, στο Walter Reed Army Medical Center, σε καταφύγια αστέγων, αμφιθέατρα, θέατρα και εκκλησίες. Μέχρι σήμερα, πάνω από 60.000 μέλη στρατιωτικοί με τις οικογένειές τους έχουν παρακολουθήσει και συμμετάσχει σε παραστάσεις του Θεάτρου Πολέμου ενώ μετά από κάθε παράσταση ακολουθεί συζήτηση των παρευρισκομένων.
Να σημειωθεί ότι μια γενναιόδωρη δωρεά για την προσπάθεια έγινε και από το Ιδρύμα Σταύρος Νιάρχος.
Γνωστοί ηθοποιοί όπως ο Jay O. Sanders και η βραβευμένη με θεατρικό Τόνι, Maryann Plunkett, διαβάζουν Αίαντα του Σοφοκλή σε google hangouts. H νεά τεχνολογία στην υπηρεσία του ακροατηρίου για ένα αρχαίο δράμα. Αμφιβάλω αν το έχουμε δοκιμάσει ποτέ έστω στα σχολεία μας με την επιδερμική διδασκαλία, που πάντα περιορίζεται κυρίως σε γραμματική ανάλυση των αρχαίων ελληνικών,λίγη μετάφραση και το συντακτικό.
Ο Νίτσε είχε γράψει σχετικά στο δοκίμιό του »Εμείς οι Φιλολόγοι» το 1870, στο Πανεπιστήμιο της Βασιλείας, για την διδασκαλία των κλασσικών ελληνικών κειμένων ότι είναι αποκομμένα από την εμπειρία και θα έπρεπε να συζητούνται σε βαθύτερο επίπεδο.
Νομίζω είχε δίκιο και τρανή απόδειξη η χρησιμότητά της αρχαίας τραγωδίας από την ‘Τheatre Of War’ και η βοήθειά της στην ψυχολογική στήριξη των σημερινών βετεράνων πολέμου!
Mια σπονδυλωτή ταινία αργεντίνικης παραγωγής με έξι διαφορετικές ιστορίες να εξελίσσονται γύρω από την βία και την εκδίκηση έχει ξεχωριστό ενδιαφέρον και αποφάσισα να σας την παρουσιάσω με αφορμή την τραγωδία με το αεροπλάνο της German Wings.
Στην ταινία Wild Tales (Spanish: Relatos salvajes) ή πρώτη ιστορία εξελίσσεται μέσα σε ένα αεροπλάνο με δυο επιβάτες,αγνώστους μεταξύ τους, να διαπιστώνουν ότι γνωρίζουν κάποιον με το όνομα Μπόρις Πάστερνακ.
Μια πρώην φιλενάδα του και ένας κριτικός που είχε θάψει το μουσικό έργο του Πάστερνακ ,όταν σε νεαρή ηλικία ήθελε να ασχοληθεί με την μουσική, μαθαίνουν ότι έχουν κοινό γνώριμο. Η πλοκή συνεχίζεται σιγά σιγά με όλους τους επιβάτες της πτήσης να ανακαλύπτουν έκπληκτοι, ότι κατά κάποιον τρόπο έχουν συνδεθεί με τον Πάστερνακ στο παρελθόν και όλοι τον έχουν αδικήσει. Το τέλος της πρώτης σεκάνς της ταινίας προδιαγράφεται εφιαλτικό. Οι επιβάτες μαθαίνουν ότι ο Πάστερνακ , που τώρα εργάζεται ως flight atendant έχει αγοράσει για λογαριασμό τους όλα τα εισιτήρια της πτήσης, έχει κλειδωθεί μέσα στο πιλοτήριο του αεροπλάνου,παίρνοντας τον έλεγχο από τον πιλότο και έστησε στους παλιούς του γνώριμους παγίδα θανάτου.
Ο Πάστερνακ δρομολογεί το αεροπλάνο με πορεία σύγκρουσης το έδαφος, οι επιβάτες καταλαμβάνονται από πανικό χτυπώντας απεγνωσμένα την πόρτα έξω από το πιλοτήριο και η τελευταία εικόνα της πρώτης ιστορίας είναι εντυπωσιακή, καθώς το αεροπλάνο πέφτει πάνω στο σπίτι των γονιών του, ενώ εκείνοι το παρακολουθούν να έρχεται κατά πάνω τους.
Η ταινία είναι παρά πολύ καλή και να την δείτε (βίντεο κλαμπ) όχι μόνο για την ιστορία εκδίκησης του Πάστερνακ αλλά και για τις άλλες ιστορίες βίας που παρουσιάζει με αριστοτεχνικό τρόπο. Η παραγωγή του Αλμοντοβάρ και η σκηνοθεσία του Damián Szifron.
H κόλαση δεν είναι οι άλλοι, η κόλαση ζει και βασιλεύει μέσα μας και έτσι μόνο εξηγείται η απόφαση του Γερμανού πιλότου να τερματίσει την ζωή 149 επιβατών και την δική του οδηγώντας το αεροπλάνο στο βουνό. Τα νέα συγκλονιστικά στοιχεία, που βγαίνουν στο φως της δημοσιότητας, με τις ιατρικές γνωματεύσεις των γιατρών να του απαγορεύουν να πετά αεροπλάνο ,ενώ εκείνος τις έσκιζε σπίτι του, δείχνουν άνθρωπο αποφασισμένο να κάνει μεγάλο κακό στους συνανθρώπους του και να εκδικηθεί την κοινωνία.
Η πτώση πάνω στις Άλπεις δείχνει τώρα να ήταν προσχεδιασμένη από τον Andreas Lubitz.
Το κατάφερε,θα μείνει στην ιστορία ως ένας ακόμη παρανοϊκός χασάπης και ας ελπίσουμε ότι δεν θα βρει άλλους μιμητές, τουλάχιστον στον χώρο των αεροπόρων.
Αν και ύστερα από την Μαλαισιανή πτήση MH370 που προηγήθηκε αυτής της ‘German Wings’ μου φαίνεται ότι το έγκλημα στο πιλοτήριο έχει γίνει πια συνήθεια… Έτσι τουλάχιστον φαίνεται…
Voices from the Grave – The Troubles (Full Documentary)
ΔΕΙΤΕ ΟΠΩΣΔΗΠΟΤΕ ΤΟ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΝΤΟΚΙΜΑΝΤΕΡ
Η πρόσφατη σύλληψη του ηγέτη του Sinn Fein, Gerry Adams, για φόνο στη Βόρεια Ιρλανδία είναι μια εκπληκτική ιστορία που οποιοδήποτε κινηματογραφικό σενάριο για τον IRA δεν θα μπορούσε να συλλάβει. Eπίσης εγείρει και διάφορα ερωτήματα σχετικά με την ακαδημαϊκή ελευθερία πέρα από τον Ατλαντικό γιατί ότι έγινε μέχρι σήμερα και ότι θα γίνει, οφείλεται εν πολλοίς σε στοιχεία που προήλθαν από ιστορικές πανεπιστημιακές καταγραφές και δόθηκαν στα δικαστήρια.
ΚΑΙ αυτό είναι κάτι που προβληματίζει την ιστορική έρευνα που δρα ανεξάρτητα, σε χρόνο που εκείνη μπορεί και επιλέγει, και χωρίς καμιά εξάρτηση από την δικαιοσυνη και την αστυνομία.
» Η σύλληψη του Άνταμς οφείλεται εν μέρει σε μια ομολογία από πανεπιστημιακή έρευνα του Boston College σχετικά με τη σύγκρουση στη Βόρεια Ιρλανδία.
Σε αυτή την ‘έρευνα περιλαμβάνονταν μαγνητοσκοπημένες συνεντεύξεις με ένοπλους του IRA που εμπλέκονταν στην βορειοιρλανδική κρίση και έδωσαν στεγνά τον ηγέτη του Σιν Φέιν ως ηθικό αυτουργό της δολοφονίας μιας γυναίκας, χήρας και μητέρας δέκα παιδιών το 1972. Ήταν τουλάχιστον 10 οι περιπτώσεις απαγωγών και δολοφονιών στις αρχές της δεκαετίας του ’70 από τον ΙRA.
Ο Τζέρι Άνταμς ως πρόεδρος της πολιτικής πτέρυγας του IRA και του κόμματος του Sinn Fein , έπαιξε σημαντικό ρόλο στην ειρηνευτική συμφωνία του 1998 που τερμάτισε τη σύγκρουση 3 δεκαετιών. Όμως έχει κατηγορηθεί αρκετές φορές από πρώην μέλη του ΙRA,από πολιτικούς του αντιπάλους και από δημοσιογράφους ως ένας από τους κορυφαίους του IRA στο Μπέλφαστ του 1970.
Το πρώτο ερώτημα που εγείρεται εδώ, είναι αν ένας πολιτικός- υπεύθυνος μάλιστα για την ειρήνευση στην Βόρεια Ιρλανδία ύστερα από αιματηρή περίοδο διένεξης 30 ετών- μπορεί σήμερα να κατηγορηθεί για φόνο με στοιχείο μια μαρτυρία από ιστορική, πανεπιστημιακή έρευνα;
Στην δική μας νομοθεσία αν κάποιος διαπράξει κακουργηματική πράξη το κακούργημα παραγράφεται μετά την πάροδο 20 ετών από την τέλεση της πράξης, η νωρίτερα με απονομή χάριτος ή ειλικρινούς μετάνοιας. Στην Ιρλανδία και την Βρετανία όμως τι γίνεται;
Ένα δεύτερο ερώτημα που εγείρεται είναι κατά πόσον μια εμπιστευτική έρευνα υπό ακαδημαϊκές μάλιστα εγγυήσεις του Κολεγίου της Βοστώνης μπορεί να σταθεί αντιμέτωπη με την ισχύ της ποινικής νομοθεσίας ;
» Σύμφωνα με τη νομοθεσία των ΗΠΑ δεν υπάρχει νομική προστασία και ασυλία για τα πανεπιστήμια. »
Ο Noah Feldman , καθηγητής συνταγματικού δικαίου στο Χάρβαρντ είπε στους New York Times : «Λέμε πρέπει να υπάρξει , ότι θα ενισχύσουν την ακαδημαϊκή ελευθερία , αλλά ένα πανεπιστήμιο δεν μπορεί να προστατεύεται από νόμιμη κλήτευση . «
Από το 2001 , οι ερευνητές αποφάσισαν να ψάξουν την ιστορία των ταραχών στην Βόρεια Ιρλανδία…
O Δημοσιογράφος Ed Moloney και ο εθελοντής του Δημοκρατικού Στρατού Anthony McIntyre πήραν συνεντεύξεις από 26 πρώην μέλη του IRA και 20 πρώην μέλη του Ulster Volunteer Force , μιας παραστρατιωτικής ομάδας που ευνοούσε την ένωση με το Ηνωμένο Βασιλείο. Το εγχείρημα ονομάστηκε »Τhe Belfast Project!»
Οι συμμετέχοντες είχαν τις διαβεβαιώσεις πως το ερευνητικό έργο του’ Boston College’ θα τηρούσε την ανωνυμία τους μέχρι το θάνατο τους .
Το 2010 ο δημοσιογράφος Moloney έγραψε ένα βιβλίο, με τίτλο »Voice from the Grave » εξιστορώντας την προφορική συνέντευξη που πήρε από τον Brendan Hughes , πρώην μέλος του IRA, που έχει πρόσφατα πεθάνει . Oι Brendan Hughes και Dolours Price ήταν ανάμεσα στους μάρτυρες που κατέθεσαν για την ιστορία με τον IRA και δήλωσαν πως τις εντολές για την δολοφονία της McConville, ως ύποπτης για πληροφοριοδότης των Βρετανών, την έδωσε ο Τζέρι Άνταμς.
Στις μαρτυρίες τους πρόσθεσαν πως ο Άνταμς ήταν επιχειρησιακός αρχηγός ένοπλου τμήματος του ΙRA και αυτός που έδινε τις εντολές για τις εκτελέσεις όσων στοχοποιούσε η οργάνωση.
ΟΙ Gerry Adams και Brendan Hughes όταν ήταν στην φυλακή.
Η δολοφονία της Jean McConville θεωρήθηκε ιδιαίτερα φρικιαστική και το σώμα της δεν βρέθηκε μέχρι το 2003 .
Το Υπουργείο Δικαιοσύνης των ΗΠΑ ύστερα από όσα μαθεύτηκαν και σε συνεργασία με την βρετανική κυβέρνηση ζήτησε με δικαστικές κλήσεις την συνδρομή των πληροφοριών της έρευνας για την υπόθεση. Το Boston College έδωσε τα στοιχεία ύστερα από 3 χρόνια και οι Moloney ,McIntyre έκοψαν τους δεσμούς με το πανεπιστήμιο . Οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν συνάψει συνθήκη αμοιβαίας δικαστικής συνδρομής με την Βρετανία…
Ο Gerry Adams ισχυρίστηκε ότι, δεν ήταν διοικητής του IRA το 1972 στο Μπέλφαστ, αρνήθηκε επίσης ότι ήταν μέλος του IRA καθώς και οποιοδήποτε ρόλο στη δολοφονία και την απαγωγή McConville .
Ο McIntyre , το πρώην μέλος του IRA που εργάστηκε στο »Belfast project» δήλωσε ότι δεν θα συνεργαστεί με τις δικαστικές αρχές της Βόρειας Ιρλανδίας για την υπόθεση του Άνταμς. Η υπόθεση που συγκλονίζει την Βόρεια Ιρλανδία περίπου 16 χρόνια μετά την ειρήνευση στην περιοχή και περίπου 44 από την έναρξη των εχθροπραξιών με την νεότερη γενιά του ΙRA έχει αμέτρητες πτυχές και καταιγιστικές εξελίξεις.
Τι θα γίνει αν ο Τζέρι Άνταμς οδηγηθεί σε δίκη;
Θα αναζωπυρωθεί η τρομοκρατία στην Βόρειο Ιρλανδία;
Τελικά ένας άνθρωπος σαν τον Άνταμς που βοήθησε στην πολιτικοποιήση της οργάνωσης του ΣΙΝ ΦΕΙΝ είχε όντως συμμετάσχει και διατάξει δολοφονίες και απαγωγές καθώς και βομβιστικές επιθέσεις, που όμως όλες αυτες τις δεκαετίες αρνιόταν κατηγορηματικά;
Και άλλο ένα στοιχείο για προβληματισμό: Tι θα γίνει αν οι απόψεις και τα στοιχεία που βοηθούν μια ιστορική ακαδημαϊκή έρευνα αρχίσουν να χρησιμοποιούνται ως πειστήρια επιβολής του νόμου;
Πήγαν στην Βρετανία για τις ανάγκες προώθησης της νέα τους ταινίας ‘ΤHE MONUMENTS MEN ‘, ένα φιλμ που διηγείται την πραγματική ιστορία μιας ομάδας στρατιωτών που ανέλαβαν να φυλάξουν χιλιάδες πολύτιμα έργα τέχνης από τα χέρια των ναζί αλλά τελικά ενεπλάκησαν σε μια σκληρή ελληνοβρετανική κόντρα για τα μάρμαρα του Παρθενώνα .
Οι George Clooney, Bill Murray και Matt Damon διεθνοποίησαν πολύ γρήγορα ένα θέμα – αγκάθι για τις ελληνοβρετανικές σχέσεις με τα Ελγίνεια Μάρμαρα , ένα όραμα από την εποχή που στο Υπουργείο Πολιτισμού βρισκόταν η αείμνηστη Μελίνα Μερκούρη, αλλά δεν κατάφερε να το υλοποιήσει.
Η ΕΠΙΜΑΧΗ ΕΡΩΤΗΣΗ ΚΑΙ ΟΙ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ ΑΠΟ ΤΟ 10′ ΚΑΙ ΜΕΤΑ
Για τα Ελγίνεια, που αφαιρέθηκαν από τον Παρθενώνα πριν από 200 χρόνια και από τότε στεγάζονται στο Βρετανικό Μουσείο οι δηλώσεις των 3 χολιγουντιανών ηθοποιών που είναι δημοφιλείς και αγαπητοί σε όλο τον κόσμο ήταν λαχείο για τις διεκδικήσεις από την ελληνική πλευρά.
Αμέσως μετά την συνέντευξή τους στο Λονδίνο για το »Monuments Men» ο ‘Guardian’ άνοιξε στην ιστοσελίδα του ηλεκτρονική ψηφοφορία με το ερώτημα αν τα μάρμαρα του Παρθενώνα θα πρέπει να επιστραφούν πίσω στην Ελλάδα με την συντριπτική πλειοψηφία των αναγνωστών του Γκάρντιαν να απαντούν ‘ΝΑΙ’!
Εντυπωσιακά ειλικρινείς και αφοπλιστικοί στην συνέντευξή τους ο 3 ηθοποιοί απάντησαν σε μια δύσκολη ερώτηση χωρίς να μασήσουν τα λόγια τους, αν και βρίσκονταν στην βρετανική πρωτεύουσα για τις ανάγκες προώθησής της ταινίας τους.
Ο Clooney επανέλαβε την πεποίθησή του ότι θα ήταν ένα καλό εάν το Βρετανικό Μουσείο έδινε πίσω τα 2.500 ετών γλυπτά στην Ελλάδα ενώ ο Bill Murray πρόσθεσε χιουμοριστικά πως τα γλυπτά είχαν μια πολύ ωραία διαμονή στο Λονδίνο, αλλά τώρα που υπάρχει συνωστισμός στην βρετανική πρωτεύουσα θα πρέπει να επιστραφούν πίσω!»
Ο Murray συμπλήρωσε πως,» οι Έλληνες είναι γενναιόδωροι σαν λαός και κατά καιρούς θα συνεισφέρουν με περιοδικές εκθέσεις των αρχαιοτήτων τους στα μεγάλα μουσεία ,όπως συνήθως γίνεται με την τέχνη!»
Ο Clooney και η υπόλοιπη παρέα των »Τhe Monuments Men» πρώτα στο Βερολίνο και ύστερα στο Λονδίνο κατάφεραν μέσα σε μόλις πέντε μέρες να ξανακάνουν πρωτοσέλιδο τα Ελγίνεια Mάρμαρα σε όλα τα διεθνή media και να φέρουν σε εξαιρετικά δύσκολη θέση το Βρετανικό Μουσείο και το βρετανικό υπουργείο Πολιτισμού για τις ελληνικές αρχαιότητες.
Ο George Clooney στην συνέντευξή του υποστήριξε, ότι έκανε μια μικρή έρευνα για τα Ελγίνεια Μάρμαρα φεύγοντας από το Βερολίνο, σίγουρος ότι οι βρετανοί δημοσιογράφοι θα του έθεταν ανάλογες ερωτήσεις και στο Λονδίνο. Ο ηθοποιός καλά διαβασμένος πρόσθεσε ότι το Βατικανό και το Μουσείο Getty στο Λος Άντζελες επέστρεψαν τμήματα της μετόπης του Παρθενώνα στο νέο Μουσείο της Ακρόπολης, σημειώνοντας πως τα γλυπτά και τα μάρμαρα του Παρθενώνα χρειάζεται να επανενωθούν.
Ο Clooney στη απάντηση των Βρετανών ότι είναι ένας απλώς ένας Αμερικανός που δεν ξέρει και δεν κατανοεί τα θέματα απάντησε με χιούμορ, ότι μπορεί να μην είναι τόσο έξυπνος όμως μπορεί να καταλάβει τι συμβαίνει. Την θέση του ενίσχυσε και ο Μat Damon λέγοντας ότι η βρετανική στερεοτυπική απάντηση του » είστε Αμερικανοί και δεν καταλαβαίνετε» στην πραγματικότητα δεν αποτελεί πειστικό επιχείρημα…
Με πέντε κουβέντες οι Αμερικανοί σταρ του Χόλιγουντ κατάφεραν να αποδομήσουν την πάγια θέση του Ηνωμένου Βασιλείου για τα μάρμαρα του Παρθενώνα.
Και όσο και αν προσπαθούν οι Βρετανοί να στηριχτούν σε σαθρά επιχειρήματα και να μιλούν για υπεραπλουστεύσεις του θέματος των Ελγινείων , οι Αμερικανοί με τον ρεαλισμό και τον πραγματισμό που τους διακρίνει κατάφεραν να ξανανοίξουν την συζήτηση κάνοντας να θριαμβεύσει η κοινή λογική.
Και η κοινή λογική λέει πως τα μάρμαρα του Παρθενώνα πρέπει να ξαναβρούν την θέση τους και να επανενωθούν μαζί με τα υπόλοιπα κάτω από τον Αττικό ουρανό, μέσα στο ολοκαίνουργιο Μουσείο της Ακρόπολης,ακριβώς κάτω από τον επιβλητικό Παρθενώνα!
Όλα τα υπόλοιπα αποτελούν υπεκφυγές και αστείες δικαιολογίες…
Απολαύστε όλη την συνέντευξη στο βίντεο από το you Tube!
Νεκρός στο διαμέρισμά του στη Νέα Υόρκη, βρέθηκε το απόγευμα της Κυριακής (11:30 π.μ. τοπική ώρα) ο βραβευμένος με Όσκαρ Αμερικανός ηθοποιός, Φίλιπ Σέιμουρ Χόφμαν, σε ηλικία 46 ετών.
Τα αίτια του θανάτου δεν έχουν γίνει γνωστά, ωστόσο, όπως αναφέρουν οι New York Times, πηγή από την αστυνομία, ανέφερε ότι ο ηθοποιός πέθανε από υπερβολική δόση ναρκωτικών. «Είναι προφανές ότι πρόκειται για υπερβολική δόση. Η σύριγγα ήταν στο χέρι του», τόνισε χαρακτηριστικά.
Σύμφωνα με τις μέχρι τώρα πληροφορίες, ο ηθοποιός βρέθηκε στο μπάνιο του στην περιοχή West Village του Μανχάταν, από έναν φίλο του, ο οποίος δεν μπορούσε να επικοινωνήσει μαζί του και τον αναζήτησε στο διαμέρισμά του. Ο Χόφμαν είχε ακολουθήσει θεραπεία για την μακρόχρονη εξάρτησή του από τα ναρκωτικά, στο παρελθόν και είχε μιλήσει για αυτό το θέμα σε συνέντευξή του στο »60 Minutes».
Στην συνέντευξη έλεγε πως έχει 23 χρόνια που είναι καθαρός αλλά όπως όλα δείχνουν υποτροπίασε!
Με μία μεγάλη καριέρα και γκάμα εξαιρετικών ρόλων, είχε βραβευθεί με Όσκαρ για την ερμηνεία του στο ρόλο του Τρούμαν Καπότε το 2006 ενώ ήταν και τρεις φορές υποψήφιος για το βραβείο Β΄ ανδρικού ρόλου. Ξέχωρα από τις διακρίσεις που είχε λάβει, ο Χόφμαν επέλεγε δύσκολους και απαιτητικούς ρόλους. Αρκεί κανείς να δει το »Τhe Master» όπου δίνει ρεσιτάλ ερμηνείας.
Ένα φιλμ πάνω στα όρια της ανθρώπινης αντοχής και ανοχής με τον Χόφμαν σε εμβληματικό ρόλο ήταν και το κύκνειο άσμα του 83χρονου Σίντνει Λιούμετ, » Πριν Ο Διάβολος Καταλάβει Ότι Πέθανες »!
Μια ταινία με την αρνητική ενέργεια να ξεχειλίζει από τους συμβατικούς ήρωές της σε όλη την διάρκεια του φιλμ, κατακερματισμένη χρονικά, με πολλά flash back , flash forward και πυκνή αφηγηματική πλοκή. Διαθέτει έναν εξαιρετικό Σέιμουρ Χόφμαν,τον Ήθαν Χοκ στον ρόλο του ευαίσθητου αδερφού του και τον Άλμπερτ Φίνεϊ, επίσης σε κορυφαίο δραματουργικά ρόλο.
Ο Χόφμαν καταχρεωμένος στα λογιστήρια της εταιρείας που εργάζεται και εξαρτημένος από τα ναρκωτικά αποφασίζει να οργανώσει μια ληστεία αφαιρώντας τα κοσμήματα από το κοσμηματοπωλείο που διατηρεί ο πατερας και η μητέρα του. Υπολογίζοντας ότι οι γονείς του θα εισπράξουν την ασφάλεια ενώ εκείνος με τον αδερφό του θα ξελασπώσει, οργανώνει την ληστεία και τα πράγματα κάπου στραβώνουν… Η ιστορία εξελίσσεται σε ψυχολογικό θρίλερ με τέλος που δεν περιμένει εύκολα κανείς…
Ο Σίντνεϊ Λιούμετ δημιουργεί μια άλλη εκδοχή του Φάουστ , ο Χόφμαν μπαίνει στο πετσί του ρόλου και η ταινία είναι αριστουργηματική. Οι σκηνές που δείχνουν την την εσωτερική ένταση του Χόφμαν και την εξάρτησή του από τα ναρκωτικά είναι τόσο καλά γυρισμένες που φτάνουν σε σημείο να ενοχλούν.
Άραγε να φανταζόταν ποτέ ένας εξαιρετικά προικισμένος ηθοποιός όπως ο Χόφμαν, ότι θα έφευγε με τον ίδιο τρόπο, όπως στον ρόλο του στην ταινία;
Πριν ο διάβολος το καταλάβει, ο Φίλιπ μας άφησε καιρούς….
«Στην Ευρώπη δεν είδα κανέναν πολιτισμό και καμία αγάπη»,λέει αστο βίντεο ο Σαίντ ένας νεαρό Ιρανός μετανάστης, θύμα πρόσφατης ρατσιστικής επίθεσης πριν από δύο μήνες στην περιοχή του Μεταξουργείου.
Η μαρτυρία του που έρχεται στο φως της δημοσιότητας μέσω ενός βίντεο από τους Γιατρούς του Κόσμου συγκλονίζει.
Ο Σάιντ δέχτηκε επίθεση, όπως καταγγέλλει, από τρεις άνδρες ντυμένους ομοιόμορφα στα μαύρα (πιθανότατα χρυσαυγίτες) την ώρα που περπατούσε στην πλατεία Μεταξουργείου στην Αθήνα.
«Με χτύπησαν. Μετά ένας από αυτούς έβαλε το χέρι του γύρω από το λαιμό μου και μου έκανε κεφαλοκλείδωμα ενώ με τα δόντια του μου έκοψε το αυτί . Αιμορραγούσα και το αυτί μου έπεσε στο έδαφος» περιγράφει ο νεαρός Ιρανός.
«Αυτό που θέλω να πω για τους μετανάστες που φεύγουν από τη χώρα τους… ίσως στη χώρα τους να είναι καλύτερα» λέει ο Σάιντ, ο οποίος πλέον έχει βρει καταφύγιο στους Γιατρούς του Κόσμου.
Ένα ντοκιμαντέρ που δεν έχει προβληθεί ποτέ με θέμα την απελευθέρωση των κρατούμενων από τα ναζιστικά στρατόπεδα συγκέντρωσης το 1945, το οποίο σκηνοθέτησε ο Άλφρεντ Χίτσκοκ, αναμένεται να βγει για πρώτη φορά στις κινηματογραφικές αίθουσες στα τέλη του 2014.
Πέντε από τις έξι μπομπίνες του ντοκιμαντέρ εντοπίστηκαν στο Βασιλικό Πολεμικό Μουσείο τη δεκαετία του 1980 και μια ημιτελής εκδοχή του παρουσιάστηκε στο Φεστιβάλ του Βερολίνου το 1984. Ένα χρόνο αργότερα, είχε προβληθεί από το αμερικανικό τηλεοπτικό δίκτυο PBS.
Σύμφωνα με τον Independent, το μουσείο χρησιμοποίησε ψηφιακή τεχνολογία για να το αποκαταστήσει στην εκδοχή του Χίτσκοκ, ενώ ανακάλυψε και το υλικό από την έκτη μπομπίνα. Επίσης γυρίζεται ένα δεύτερο ντοκιμαντέρ με τίτλο «Night will fall», το οποίο θα συνοδεύσει το ντοκιμαντέρ του Χίτσκοκ.
Το ντοκιμαντέρ θα προβληθεί περί τα τέλη του 2014 το νωρίτερο, όπως επεσήμανε εκπρόσωπος του Βασιλικού Πολεμικού Μουσείου.
«Η ταινία, που αποκαθίσταται από το Βασιλικό Πολεμικό Μουσείο στο Λονδίνο, δεν έφτασε ποτέ στις κινηματογραφικές αίθουσες εξαιτίας της αλλαγής στο πολιτικό κλίμα μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο» δήλωσε ο έφορος του μουσείου Τόνι Χάγκιθ.
«Όταν ανακάλυψαν τα στρατόπεδα συγκέντρωσης, οι Αμερικανοί και οι Βρετανοί επιθυμούσαν να προβληθεί η ταινία πολύ γρήγορα ώστε να δείξει τι συνέβαινε εκεί και να αναγκάσουν τον γερμανικό λαό να αποδεχθεί την ευθύνη του για τις ωμότητες που διαπράχθηκαν» πρόσθεσε.
Όμως το ντοκιμαντέρ -που αποτελείται από υλικό που μαγνητοσκόπησαν βρετανικά και σοβιετικά στρατεύματα– καθυστέρησε να ολοκληρωθεί.
«Μέχρι το τέλος του 1945, οι Σύμμαχοι είχαν αποφασίσει ότι η μεταπολεμική ανοικοδόμηση δεν θα διευκολυνόταν αν υπενθύμιζαν στους Γερμανούς την ενοχή τους» σημείωσε ο Χάγκιθ.
Ο Σίντνεϊ Μπερνστάιν, φίλος του Χίτσκοκ, του είχε ζητήσει να βοηθήσει στο ντοκιμαντέρ, όμως ο διάσημος σκηνοθέτης φέρεται να σοκαρίστηκε τόσο πολύ από το υλικό, μεγάλο μέρος του οποίου προέρχεται από το στρατόπεδο Μπέργκεν-Μπέλσεν, που επί μία εβδομάδα δεν μπορούσε να εργαστεί.
Μετά τη νίκη του επί του Λεωνίδα και των 300, ο Περσικός στρατός υπό τις εντολές του Ξέρξη βαδίζει νότια προς τις μεγάλες ελληνικές πόλεις-κράτη. Η Δημοκρατική πόλη της Αθήνας στηρίζει τη δύναμή της στο στόλο της, με επικεφαλής τον ναύαρχο Θεμιστοκλή. Ο Θεμιστοκλής αναγκάζεται σε μια απρόθυμη συμμαχία με την παραδοσιακή αντίπαλο της Αθήνας, την ολιγαρχική Σπάρτη. O Ξέρξης μπορεί να υπερτερεί σε στρατεύματα και ναυπηγημένα καράβια αλλά η τελική έκβαση των μαχών δεν είναι καθόλου σίγουρη σε ξηρά και θάλασσα…
Αυτή πάνω κάτω είναι η υπόθεση στην νέα ταινία »300 Rise of an empire» ένα σίκουελ μετά τους »300»που προφανέστατα, ιστορικά αναφέρεται στην Ναυμαχία στο Αρτεμίσιο και φαντάζομαι θα κλείσει με τρίτη συνέχεια για την Ναυμαχία στη Σαλαμίνα και την μάχη των Πλαταιών. Το φιλμ,βασισμένο σε μεταφορά από το κόμικ »Ξέρξης» του Φρανκ Μίλερ- διατρέχει χρονολογικά μια περίοδο σχεδόν δέκα ετών με αναφορές πριν,μετά, και σχεδόν ταυτόχρονα με την Μάχη των Θερμοπυλών.
ΟΙ »300» είναι ένα ιστορικά εμπνευσμένο κόμικ που γράφτηκε και εικονογραφήθηκε το 1998 από τον Frank Miller και τα χρώματα ανέλαβε η Lynn Varley.
Η φουτουριστική, δυστοπική εικονογράφηση του Frank Miller σε δουλειές του όπως το ‘Sin City’, ‘Batman: The Dark Knight Returns‘, ‘Ronin‘ και ‘300’ μεταφέρονται με επιτυχία στον κινηματογράφο . Το Daredevil ήταν από τις πρώτες εικονογραφήσεις του τo 1980 στην Μarvel Comics Group.
Το κόμικ είναι βασισμένο στην Μάχη των Θερμοπυλών και την θυσία των »300» του Λεωνίδα της Σπάρτης. ενώ το 2006 προσαρμόστηκε σε μια ταινία με τον ομώνυμο τίτλο που έκανε θραύση στο Box Office. Mε 67 εκατομμύρια δολάρια μπάτζετ έκανε εισπράξεις 456 εκατομμυρίων δολαρίων παγκοσμίως..
Τώρα το Χόλιγουντ αποφάσισε να γυρίσει ακόμη ένα σίκουελ εμπνευσμένο από την Β’ περίοδο των Ελληνοπερσικων Πόλέμων, βασισμένο και πάλι στο κόμικ του Frank Miller.
Μια σειρά επιτυχημένων ταινιών όπως το »Gladiator», Troy, » Clash of the Titans» , »Great Alexander», »Percy Jackson & the Olympians» έρχεται να επιβεβαιώσει την θεωρία ότι μερικά καλά σενάρια σε συνδυασμό με την υψηλή καλλιτεχνική επίβλεψη-παραγωγή και τα δυναμικά CGI effects (Computer-generated imagery ) του Χόλιγουντ αρκούν για να απογειώσουν εμπορικά τα φιλμ στην παγκόσμια αγορά.
Όταν, δε, τα θέματα αυτά είναι εμπνευσμένα από την ελληνορωμαϊκή ιστορία και την ελληνική μυθολογία, οι Αμερικανοί το λένε » sword-and-sandals films», τότε η επιτυχία σε ένα οπτικοακουστικό έργο φαίνεται εξασφαλισμένη.
Οι Αμερικανοί -και όχι μόνο- λατρεύουν να βλέπουν επικές και ηρωικές ταινίες στο σινεμά και αυτό φαίνεται ξεκάθαρα στις εισπράξεις στα ταμεία, όταν έχουμε να κάνουμε με πανάκριβα και φροντισμένα θεαματικά προϊόντα όπως η τριλογία του “The Lord of the Rings» και το »Hobbit» από τα βιβλία του Τζον Ρόναλντ Ρούελ Τόλκιν ,καθώς και η μεταφορά στον κινηματογράφο σχεδόν όλων των ηρώων της Μarvel Comics.
Πως λοιπόν να μην γίνουν μπλοκμπάστερ οι »300» του Λεωνίδα, η Μάχη του Μαραθώνα και η Ναυμαχία της Σαλαμίνας; Όλοι σχεδόν οι ιστορικοί υποστηρίζουν ότι μάχες όπως αυτή του Μαραθώνα και της Σαλαμίνας ανήκουν στο πάνθεον της παγκόσμιας Ιστορίας διότι απέτρεψαν την κατάκτηση της δημοκρατικής Αθήνας, και κατά συνέπεια του δυτικού πολιτισμού, σταματώντας την περσική εισβολή!
Όταν έχεις να κάνεις με τον φτερωτό Πήγασο,τους θεούς του Ολύμπου, τον Άδη, τον Αχιλλέα,τον Μεγαλέξανδρο , τον Λεωνίδα και τον Θεμιστοκλή το ταξίδι στον κινηματογράφο προμηνύεται μαγικό, ενώ η ψυχαγωγία στην μεγάλη οθόνη μαζί με το ποπ κορν για τους νέους εξασφαλισμένη! Και μακάρι να υπήρχαν υποδομές και θέληση από τους αρμόδιους φορείς ώστε όλα αυτά τα φιλμ εκτός από τις ανάγκες για σύγχρονα εξοπλισμένα στούντιο να γυρίζονταν σε φυσικές τοποθεσίες και στην χώρα μας….
Ο Μίλερ είπε σε συνέντευξή του ότι δεν αποτελεί έκπληξη που το ενδιαφέρον για την Αρχαία Ελλάδα και την ιστορία της αναζωπυρώθηκε από το Χόλιγουντ.
«Κάθε γενιά επιστρέφει στις ρίζες των Κλασικών της Αρχαίας Ελλάδας, επειδή οι ιστορίες της είναι συναρπαστικές, δήλωσε ο καλλιτέχνης. Και πράγματι, αν λάβει κανείς υπόψη του την Μήδεια της Ανετ Μπενινγκ στο UCLA Freud Playhouse και το Vertigo’s “Greek Street,” σε σενάριο Peter Milligan που μεταφέρει τον Οιδίποδα και την Κασσάνδρα στο σύγχρονο Λονδίνο το ενδιαφέρον για τους Έλληνες Κλασσικούς είναι ζωηρό στις μεγάλες διεθνείς παραγωγές.
Ο ίδιος ο Μίλερ, συνειδητοποίησε ότι, κατά τη διάρκεια της έρευνας και των ταξιδιών του στην Ελλάδα ο μύθος από την ιστορία δύσκολα ξεχωρίζουν,ένα στοιχείο που προσθέτει γοητεία στην αφήγηση.
«Το ιστορικό γεγονός και ο μύθος είναι δυσδιάκριτα στην χώρα αυτή ,και πιστέψτε με, όταν θα πάτε για ιστιοπλοΐα στο Αιγαίο Πέλαγος, θα αρχίσετε να πιστεύετε στον Ποσειδώνα.»
O Μίλερ, παρά το γεγονός, ότι, στο κόμικ του μετά τις Θερμοπύλες, το Αρτεμίσιο και την Ναυμαχία στην Σαλαμίνα τελειώνει με την Μάχη των Πλαταιών, γράφεται ότι σχεδιάζει να γυρίσει σε συνεργασία πάντα με τον Ζακ Σνάιντερ ταινία και την Μάχη του Μαραθώνα. Η μάχη είναι χρονολογικά τοποθετημένη το 490 π.Χ , δηλαδή 10 χρόνια πριν την Μάχη στις Θερμοπύλες κατά την διάρκεια της Α’ φάσης των Eλληνοπερσικών Πολέμων. Αυτό σημαίνει ότι μετά την αναμενόμενη τριλογία για τους ‘300’ ενδεχομένως θα ακολουθήσει πρικουελ όπως έκανε και ο Τζόρτζ Λούκας με το ‘Star Wars’.
» Όπως «Ο Άρχοντας των Δαχτυλιδιών» και «Το Χρονικό της Νάρνια» τραβήχτηκαν από το ράφι των βιβλιοπωλείων για τις δυνατότητές τους στην σύγχρονη ψηφιακή εποχή, με τον ίδιο ακριβώς τρόπο οι κεραυνοί του Δία, τα Τάρταρα , οι ναυμαχίες με τριήρεις και οι ήρωες πολεμιστές είναι camera-ready και ταιριάζουν γάντι στο σινεμά του 21ου αιώνα.
» Αυτά, σημειώνει ο σκηνοθέτης Chris Colombus (‘Percy Jackson & the Olympians’) στους Λος Άντζελες Τάιμς. Για πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα ο κόσμος της ελληνικής μυθολογίας- ιστορίας είχε σταματήσει να ενδιαφέρει τα μεγάλα αμερικανικά στούντιο ενώ σήμερα ταινίες με ανάλογες θεματικές γίνονται Blockbusterσε χρόνο dt.
Και μη ξεχνάτε ότι φιλμ σαν τους »300» δεν αποτελούν μόνο ένα οπτικό υπερθέαμα αλλά διαθέτουν ηθοποιούς, παραγωγούς, σκηνοθέτες και άλλους συντελεστές, μεγάλα ονόματα, που αποτελούν την αφρόκρεμα του Χόλιγουντ. Και παράλληλα με την εισπρακτική επιτυχία των ταινιών εκτοξεύονται οι πωλήσεις κόμικ,παιχνιδιών και βιβλίων,πράγμα σημαντικό για την γνώση γύρω από την Ιστορία…
Στην καινούργια ταινία ‘300 Rise of an empire’ παίζουν ηθοποιοί όπως οι Sullivan Stapleton,η Eva Green και η Lena Headey, πασίγνωστη για τον ρόλο της στο »Τhe Game Of Thrones» στην τηλεοπτική υπερπαραγωγή του ΗΒΟ.
Βεβαίως οι ταινίες αυτές εμπεριέχουν ιστορικές ανακρίβειες,ο Φράνκ Μίλερ έχει κατηγορηθεί για κρυπτοφασισμό στους »300», αλλά και με αφορμή τις απόψεις του για το »Occupy Movement» ,όμως σε ένα κόμικ που το πραγματικόδένει με το φαντασιακό ο ηρωισμός περνάει μόνο στην μια πλευρά,άλλωστε κάπως έτσι δεν γίνεται και στους μύθους των προγόνων μας;
To συγκλονιστικό αυτό ντοκιμαντέρ καταγράφει την ιστορία και την δολοφονία της Banaz Mahmod, μιας νεαρής Βρετανής , κουρδικής καταγωγής που έχασε την ζωή της στα προάστια του Λονδίνου το 2006.
Η νεαρή και πανέμορφη Μπανάζ δολοφονήθηκε από την ίδια της την οικογένεια σε δυτικό έδαφος, σε ένα από αυτά τα γνωστά εγκλήματα τιμής, τα οποία και συνηθίζονται στις πατριαρχικες κοινωνίες ενός βαθύτατου συντηρητικού Ισλάμ. (Eγκλήματα τιμής είχαμε μέχρι και πριν μερικές δεκαετίες στα Βαλκάνια άρα παίζουν σπουδαίο ρόλο και οι κοινωνικές δομές)
Η υπόθεση της Μπανάζ συγκλόνισε ολόκληρο τον κόσμο και έλαβε τεράστια απήχηση στον διεθνή Τύπο. Η ίδια η κοπέλα που έχασε την ζωή της σε δολοφονική ενεδρα που έστησαν ο θέιος , ο πατέρας της και τα ξαδέλφια της ακούγεται για πρώτη φορά στο ντοκιμαντέρ αυτό να καταγγέλλει στην Σκότλαντ Γιαρντ την πιθανή δολοφονία της από τους συγγενείς και υποψηφίους δολοφόνους της.
Η ταινία περιέχει σπαρακτικές σκηνές με την κατάθεση της Banaz στην αστυνομία ενώ ‘η ίδια εξιστορεί στην αστυνομικό τα βασανιστηρια που της έκανε ο σύζυγός της κατά την διάρκεια του γάμους τους που ήταν επιλογή του πατέρα της.
Το υλικό από την κατάθεση στην αστυνομία, το οποίο δεν είχε ποτέ πριν δει το φως της δημοσιότητας δείχνει την ζεστασιά, την ομορφιά και το θάρρος των εξομολογήσεων της Banaz.
Παρά τη φρίκη που νιώθει κανείς, ακούγοντας για όλες αυτές τις βιαιοπραγίες και τις ωμότητες που συντελούνται συνήθως σε χώρες όπου καταπατούνται βάναυσα τα δικαιώματα της γυναίκας , αυτό που προκύπτει από την ιστορία της Μπανάζ είναι ή δύναμη για αλλαγές στην ζωή, η ελπίδα και η αγάπη …
Η νεαρή βρετανοκουρδικής καταγωγής προσπάθησε πολύ και τον άνδρα της να αγαπήσει που την ξυλοφόρτωνε και την βίαζε συστηματικά και την οικογένειά της να σεβαστεί με τα έθιμα από τις πιο βάρβαρες φυλές της Ανατολής.
Αλλά κι όταν ακόμη ο κόμπος έφτασε στο χτένι και χώρισε τον άνδρα της στο δημοκρατικό Λονδίνο προσπάθησε ο χωρισμός της και ο φλογερός της έρωτας με έναν νέο να μην στιγματίσει την ίδια και την οικογένειά της.
Η ανακάλυψη από την οικογένειά της ότι διατηρεί αίσθημα μετά τον χωρισμό της υπόγραψε και την θανατική της καταδίκη από το σόι του πατέρα της για να εκπονήσουν το σχέδιο εξόντωσής της.
Η Σκότλαντ Γιαρντ με επιμονή και ενδελεχή έρευνα βασισμένη στα στοιχεία ,που έδωσε η ίδια η Μπανάζ στην αστυνομία, ανακάλυψε που εξαφάνισαν το πτώμα ο πατέρας της και οι λοιποί συγγενείς της . Καθοριστική και εξίσου σημαντική ήταν και ή κατάθεση της αδερφής της στο δικαστήριο η οποία και αποκάλυψε πλήθος στοιχείων για το πως σχεδιάστηκε η δολοφονία και πως κάποιοι από τους δράστες μετά το φονικό εγκατέλειψαν το Λονδίνο για το Ιράκ. Η κατάθεση εναντίον των γονιών της και μελών της κουρδικής κοινότητας του Λονδίνου ήθελε κότσια…
Το ντοκιμαντέρ είναι συγκλονιστικό και θα το παρακολουθήσετε με κομμένη την ανάσα.
Λέει πολλά για το πώς ήθη, έθιμα και συνήθειες αιώνων από τα βάθη της ανατολής έρχονται σε ευθεία αντιπαράθεση με τα δημοκρατικά ιδεώδη της δύσης και φέρνουν συγκρούσεις ανάμεσα στις νεολαίες και τις οικογένειες αυτών που μεταναστεύουν.
ΤΟ ντοκιμαντέρ γύρισε η Deeyah , διεθνής μουσικός παραγωγός, ακτιβίστρια και σκηνοθέτης για να ευαισθητοποίησει το κοινό απέναντι στα εγκλήματα τιμής.
Η Banaz θεωρείται σύμβολο στον αγώνα για να ξεπεραστούν νοοτροπίες αιώνων που αφορούν τις ζωές εκατομμυρίων γυναικών στον πλανήτη προεπιλεγμένων από την γέννησή τους να υπηρετούν τους άνδρες τους και τις οικογένειές τους χωρίς ουσιαστικά δικαιώματα.
ΔΕΙΤΕ ΤΟ:
Peabody Award winner for 2013.
The film received a nomination for the Royal Television Society’s Best Documentary of the Year (Current Affairs Home) 2011/2012
A film by Fuuse. Produced & Directed by: Deeyah Senior Producers: Darin Prindle, Andrew Smith Original Music By: Dr. L . Subramaniam Executive Producers: Darin Prindle, David Henshaw & Deeyah
Το ντοκιμαντέρ «Soviet Story» προβλήθηκε από την ΕΡΤ τον Οκτώβριο του 2010. Το ΚΚΕ εξέδωσε σκληρή ανακοίνωση κάνοντας λόγο για «αντικομμουνιστική φρενίτιδα», «κατάπτυστο δημιούργημα», ενώ δεν δίστασε να καταγγείλει την ΕΡΤ ως «φορέα του πιο βρώμικου γκεμπελισμού» καθώς θεωρεί ότι ο ευθύς παραλληλισμός, του Στάλιν με τον Χίτλερ που επιχειρήθηκε στο ντοκιμαντέρ, ισοδυναμεί με πλήρη παραχάραξη της Ιστορίας και «βρώμικη προπαγάνδα».
«Η αλήθεια είναι ότι το ντοκιμαντέρ «Soviet Story» είναι πολιτικά χρωματισμένο. Ο δημιουργός του Εντβινς Σνορ είναι από τη Λιθουανία, μια χώρα που στέναξε επί 60 χρόνια κάτω από τον σοβιετικό ζυγό. «Το φιλμ», έγραψε στους New York Times ο κριτικός Νιλ Γκένζλιγκερ, «είναι γεμάτο με επιθετικά θαυμαστικά στην κινηματογραφική γραφή. Εκκωφαντικά ηχητικά εφέ πυροβολισμών, όταν εμφανίζονται οι εκτελέσεις με πυροβόλα όπλα, στριγγοί ήχοι που τσακίζουν τις μνήμες των παλιών επικαίρων. Οι φριχτές εικόνες των μαζικών τάφων και τα θύματα του λιμού που γεμίζουν την ταινία δεν χρειάζονταν τέτοια συνοδευτικά στοιχεία». Πέρα όμως από τις υπερβολές στην κινηματογραφική γραφή (που μπορεί να δείχνουν την απειρία του σκηνοθέτη –αυτό είναι το πρώτο ντοκιμαντέρ μεγάλου μήκους που έχει φτιάξει– ή την οργή του για τα σταλινικά εγκλήματα που είναι θαμμένα) υπάρχουν και τα στοιχεία που δεν επιδέχονται καμιά αμφισβήτηση.» Καθημερινή – 7/11/2010.
Το ντοκιμαντέρ Blackfish του οποίου το τρέιλερ βλέπετε, αφηγείται την ιστορία του Tilikum, μιας όρκας που σκότωσε πολλούς ανθρώπους, ενώ βρισκόταν σε αιχμαλωσία, διασκεδάζοντας τον κόσμο στα » aquariums». H σκηνοθέτης και παραγωγός Gabriela Cowperthwaite συγκεντρώνει σοκαριστικά βίντεο από την εκπαίδευση και τα δυστυχήματα στους εκπαιδευτές που εργάστηκαν δίπλα στον Tlikum.
Η σκηνοθέτης έκανε συνεντεύξεις για να εντρυφήσει σε βάθος στην φύση και την ψυχολογία του γιγαντιαίου θηλαστικού, κάνοντας αναφορές στην απάνθρωπη μεταχείριση των ειδών σε συνθήκες αιχμαλωσίας, αλλά και το κόστος σε ζωές των εκπαιδευτών στην βιομηχανία δισεκατομμυρίων δολαρίων όπως είναι τα θαλάσσια πάρκα.
To trailer είναι εντυπωσιακό και φαίνεται ότι θα παρακολουθήσουμε ένα εξαιρετικά ενδιαφέρον ντοκιμαντέρ για να μάθουμε για αυτά τα τόσο ευφυή και τόσο ευαίσθητα θηλαστικά.
Matt Damon, Robert De Niro, Michael Douglas, Morgan Freeman, Naomi Watts and Christoph Waltz think this matters to people everywhere: http://goo.gl/ypE5U
On June 17-18 , Presidents Obama and Putin will meet on the side of the G8 Summit, with cutting nukes on the agenda. We must stand together for a world without nuclear weapons. Join the Global Zero movement and demand zero!
Our Movement:
Global Zero has emerged as one of the most remarkable social movements in history. Powered by a visionary group of 300 leaders and experts who support our bold, step-by-step plan to eliminate all nuclear weapons by 2030, the relentless creativity, energy and optimism of young people and half a million citizens worldwide, we’re challenging the 20th century idea of basing national security on the threat of mass destruction — and together we are making real progress on the road to global zero.
Global Zero leaders understand that the only way to eliminate the nuclear threat — including proliferation and nuclear terrorism — is to stop the spread of nuclear weapons, secure all nuclear materials and eliminate all nuclear weapons: global zero.
We’ve spent years building a nonpartisan, international community of influential political, military, business, civic and faith leaders — matched by a powerful global grassroots movement. We’re not tilting at windmills. We’ve got a plan. And it’s backed by experts and leading newspapers worldwide. The challenge now is getting world leaders to act on it — and only an unprecedented international demand for zero can create the necessary political will to make it happen.
Today, there are 17,000 nuclear weapons on Earth. Together, we can bring that number to zero.
O Εϊμπελ Φεράρα σκηνοθέτησε τον Ζεράρ Ντεπαρτιέ στον ρόλο του πρώην διευθύνοντα συμβούλου του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου και την υπόθεση που συντάραξε την παγκόσμια κοινή γνώμη με το γνωστό »Σκάνδαλο Στρος Καν».
Στην ταινία παίζουν γνωστοί Γάλλοι και Αμερικανοί ηθοποιοί ενώ τον ρόλο της Αν Σενκλέρ, συζύγου του DSK, ερμηνεύει η Ζακλίν Μπισέ. που προκάλεσε τον διασυρμό και την πτώση,
Το σενάριο αφορά την σύλληψη του Γάλλου πολιτικού για το σκάνδαλο με την καμαριέρα σto ξενοδοχείο Sofitel της Νέας Υόρκης, πριν από περίπου δύο χρόνια, λίγο πριν αποφασίσει να θέσει υποψηφιότητα για Πρόεδρος της Γαλλίας.
Στην ταινία περιγράφονται βήμα βήμα οι αδυναμίες του πολιτικού με τις γυναίκες και τα τραγικά του λάθη που οδήγησαν στην καταστροφή.
parodynews 