To πιο μεγάλο τρελλοκομείο των γηπέδων, είναι ο συμπαθής σαλταδόρος Τζίμυ Τζάμπ. Το λέω αυτό γιατί υπάρχουν και αλλοι πηδηχταράδες σαν τον Τζίμμυ που εισβάλλουν σε αγωνιστικούς χώρους, αλλά κανείς δεν έιναι σαν κι αυτόν!
Εχει γυριστέι κι ένα νοκυμανταίρ με τα διάφορα ψώνια που εισβάλουν στα γήπεδα αλλά μπροστά στους υπολοίπους, ο Τζίμμυ Τζαμπ δέιχνει να έιναι ο σεμνότερος και ο πιο συμπαθητικός.
Στον τελικό του ΕURO,στον αγώνα της Ελλάδας με την Πορτογαλία είχε μπέι στο τέρμα του Νικοπολίδη αφού πρώτα πέταξε το κασκόλ της Μπαρτσελόνα στον προδότη Φίγκο! (Επειδή φόρεσε τα χρώματα της Ρεάλ)
To 2006 είχε ξαναμπει στο γήπεδο,στον τελικό του κυπέλου Ουέφα (Αρσεναλ-Bιγιαρεάλ) προσπαθώντας να φορέσει το κασκόλ της Μπαρτσελόνα στον Aνρί!
Το επανέλαβε και στην Αθήνα το 2007, όταν εισέβαλε στον τελικό του Τσάμπιονς Λήγκ κρατώντας μια ελληνική σημαία. (Λίβερπουλ-Mίλαν.)
Tελευταία σαλτάρει και σε άλλες διοργανώσεις,όχι απαράιτητα ποδοσφαιρικές όπως ο τελικός ανδρών στο τένις το 2009, όταν προσπάθησε να φορέσει ένα ισπανικό παραδοσιακό καπελίνο στον Φέντερερ και στους αγώνες της φόρμουλα 1! Σήμερα ξανάκανε το θαύμα του πηδώντας στο Όσλο και χορέυοντας παρέα με την συμμετοχή των συμπατριωτών του στην γιουροβίζιον! Η EBU ζήτησε το τραγούδι των Ισπανών να επαναληφθεί.
Ο Jaume Marquet Cot ή αλλιώς Τζίμμυ Τζάμπ δεν έιναι δα και κανα μικρό παιδάκι πιά! Γεννήθηκε το 1974, δηλαδή έχει τριανταρήσει, αλλά το έρμο το μικρόβιο της δημοσιότητος και το ψώνιο του, δεν τον αφήνει να ησυχάσει. Κάθε φορά που μπουκάρει στο γήπεδο και τις διάφορες διοργανώσεις, πληρώνει συνεχώς πρόστιμα,τρώει και το απαράιτητο σοπάκι μέχρι να τον πάνε στα αποδυτήρια,δικάζεται και κινδυνεύει επίσης με φυλάκιση!
Τα απρόοπτα στις μεγάλες διοργανώσεις όπως τα σάλτα του Τζίμμυ Τζάμπ, συνήθως νοστιμίζουν το θέαμα.
Αν ο ίδιος δεν πτοέιται απο την ταλαιπωρία που συνήθως τον περιμένει μετά, δεν έιναι άσχημο να τον βλέπουμε!