Η τρομοκρατία συνυφασμένη με το γκέτο στα Εξάρχεια ή απλώς στερεότυπο;

Οι 20χρονοι ειδικοί φρουροί της ΕΛ.ΑΣ συνέλαβαν ύστερα από καταδίωξη τους τέσσερις  επίσης, 20χρονους αναρχικούς, φερόμενους ως μέλη της τρομοκρατικής οργάνωσης  Πυρήνες της Φωτιάς.

Κατά την διάρκεια της σύλληψης ή και λίγο μετά οι νεαροί δράστες της ληστείας στο Βελβεντό Κοζάνης γρονθοκοπήθηκαν και κακοποιήθηκαν άσχημα από τους περίπου- συνομηλίκους τους- αστυνομικούς. H διεθνής νομοθεσία, το ελληνικό Σύνταγμα και το ελληνικό ποινικό  δίκαιο προστατεύει τον κρατούμενο από την στιγμή που θα συλληφθεί και αναγνωρίζει  όλα τα δικαιώματά του. Η κακοποίηση ήταν εμφανέστατη και σόκαρε εκτός από τους γονείς των συλληφθέντων όλη την Ελλάδα. Αυτό φάνηκε ξεκάθαρα και από τις μεταγωγές των κρατουμένων σε δυο διαφορετικές περιοχές. Οι τρεις κρατούμενοι που μεταφέρθηκαν στην Βέροια υπέστησαν άγριο ξυλοδαρμό, βασανισμό ενώ ο ένας που οδηγούσε το ασθενοφόρο και μεταφέρθηκε στην Κοζάνη αντιμετωπίστηκε φυσιολογικά.

Η γνωστή προαιώνια έχθρα, αυτή η ‘ κολόνια ‘μεταξύ αστυνομίας- αντιεξουσιαστών κρατά χρόνια , έχει χυθεί πολύ αίμα και το μίσος εκδηλώνεται και από τις δύο πλευρές με κάθε ευκαιρία.

Ποια όμως γεγονότα έχουν μεσολαβήσει μέχρι σήμερα και οι κρατούμενοι δάρθηκαν αγρίως από την ελλ. αστυνομία στην Βέροια;

Ας θυμηθούμε λίγο την προϊστορία:

• Πρώτα από όλα μεσολάβησε η δολοφονία του Αλέξη Γρηγορόπουλου στα Εξάρχεια στις 6 Δεκέμβρη του 2008 από τον Κορκονέα. Το έγκλημα θεωρείται κομβικής σημασίας για την αναζωπύρωση της τρομοκρατίας στην χώρα μας με τους στρατολόγους των εξτρεμιστών να μπορούν ακόμη πιο εύκολα να συγκροτήσουν νέες ομάδες τρομοκρατίας από τον πυρήνα των αναρχικών οργανώσεων.
• Μεσολάβησε επίσης η δολοφονία του αστυνομικού Νεκτάριου Σάββα στις 17 Ιουνίου 2009.
• Η δολοφονία του υπασπιστή του Χρυσοχοΐδη, αστυνομικού υποδιευθυντή Γιώργου Βασιλάκη,  μέσα στο Υπουργείο Δημοσίας Τάξεως, στις 25 Ιουνίου 2010 με ένα πακέτο βόμβα.
• Η επίθεση έξω από το Α.Τ Αγίας Παρασκευής στις 27 Οκτωβρίου 2009, όταν άγνωστοι που επέβαιναν σε μηχανές έριξαν πάνω από 100 σφαίρες εναντίον των αστυνομικών που βρίσκονταν εκείνη την ώρα στο Α.Τ. Αγίας Παρασκευής. Από την επίθεση τραυματίστηκε σοβαρά η δόκιμη ειδική φρουρός Σοφία Ψυχογιού, ενώ τραυματίστηκαν και άλλοι έξι αστυνομικοί. Τρεις ημέρες αργότερα δημοσιεύτηκε προκήρυξη στην «Ελευθεροτυπία», στην οποία η πρωτοεμφανιζόμενη οργάνωση «ΟΠΛΑ» είχε αναλάβει την ευθύνη.
• Ο τραυματισμός των αστυνομικών έξω από το υπουργείο Πολιτισμού στην Μπουμπουλίνας.  Στις 5 Ιανουαρίου του 2009 ο «Επαναστατικός Αγώνας» χτύπησε με Καλάσνικοφ και ΜΡ5 σε διμοιρία των ΜΑΤ έξω από το υπουργείο Πολιτισμού με αποτέλεσμα  να τραυματιστεί πολύ σοβαρά  ο 21χρονος αστυφύλακας Διαμαντής Μαντζούνης.
• Οι τρεις νεκροί της Μαρφίν στα επεισόδια και τις βίαιες διαδηλώσεις τον Μάη του 2010.
• Η δολοφονία του δημοσιογράφου Σωκράτη Γκιόλια  στις 19 Ιουλίου 2010 από την Σέχτα.
• Η δολοφονία του ταξιτζή κατά την διάρκεια της ληστείας, της τράπεζας στην Πάρο, τον Αύγουστο του 2012.
• Ένα μπαράζ εκρήξεων με αυτοσχέδιους εκρηκτικούς μηχανισμούς σε τράπεζες, σπίτια πολιτικών,το χτύπημα στο εμπορικό κέντρο mall  και κάμποσα γκαζάκια σε σπίτια γνωστών δημοσιογράφων των ΜΜΕ ήταν μερικά ακόμη γεγονότα που γέμισαν την τετραετία που πέρασε από τρομοκρατία στην Ελλάδα.

Μόνο τις επιθέσεις των Πυρήνων,της Σέχτας των Επαναστατών και του Επαναστατικού Αγώνα να αθροίσει κανείς οι τρομοκρατικές επιθέσεις στην χώρα ξεπερνούν τις 300 και δεν πρόκειται για αυθαίρετο συμπέρασμα.

• Ως παράπλευρες απώλειες θα μπορούσαμε να χαρακτηρίσουμε ότι μεσολάβησαν και η καταστροφή του κέντρου των Αθηνών το 2008 , 2010, 2011 με αναρίθμητα εμπορικά καταστήματα, ξενοδοχεία, κινηματογράφους και εμπορικά κέντρα να έχουν υποστεί ολική καταστροφή από τις πυρκαγιές.  Μέσα σε όλα αυτά χάθηκαν και εκατοντάδες θέσεις εργασίας, για να υπολογίσουμε και τον ανθρώπινο παράγοντα, ενώ επλήγη ανεπανόρθωτα και ο τουρισμός.

Κάποιοι όλα αυτά τα εξηγούν ως μια μορφή πάλης και αγανάκτησης  ενάντια στην βία του κράτους και το κατεστημένο, ενάντια στην οικονομική κρίση και το μνημόνιο, ενάντια στην αστυνομική αυθαιρεσία και καταστολή.

Άλλοι λένε, ότι, το κίνημα των αναρχικών είναι ένα ανάχωμα, σωστό βάλσαμο, μια σκληρή απάντηση απέναντι στην ρατσιστική βία της Χρυσής Αυγής. Όμως οι 6 στους 10 πολίτες, που θα ρωτήσεις στον δρόμο ,θα σου πουν ότι ή άνοδος της ΧΑ είναι κυρίως προϊόν της ανασφάλειας που νιώθουν οι πολίτες από την έξαρση της εγκληματικότητας και της ακροαριστερής βίας μέσα στην πόλη τους.  Άλλος σπουδαίος λόγος είναι πως ορισμένοι πολίτες στράφηκαν στην ΧΑ για να εκδικηθούν τα συστημικά κόμματα που τους έσυραν στο μνημόνιο.

Οπότε τι είδους ανάχωμα μπορεί να είναι τα όπλα, η παρανομία , η κουλτούρα βίας, το next step για συγκρότηση τρομοκρατικής οργάνωσης, oi κατσαρόλες με εκρηκτικά, το πλιάτσικο και οι απαλλοτριώσεις- ληστείες, το εγχειρίδιο του αντάρτη του Μαριγκέλα, το ΑΚ 47 και οι Σεχταριστές;

ENANΤIA KAI ΣΤΗΝ ΟΡΘΟΓΡΑΦΊΑ

Τι σόι ανάχωμα μπορεί να είναι τα όσα διαδραματίζονται στο κέντρο των Αθηνών τα τελευταία χρόνια;

Το Εξάρχεια ,σχεδόν απομονωμένα από την υπόλοιπη Αθήνα λόγω του αποκλεισμού τους από τις κλούβες της ΕΛ.ΑΣ κατάντησαν ένας χώρος πρωτοφανούς ανομίας. Η πλατεία μυρίζει χασίσι όπως τα  κλειστά coffee shops του Άμστερνταμ και οι έφηβοι πίνουν ελεύθερα, οι δρόμοι γύρω από το Πολυτεχνείο έγιναν ελεύθερες εστίες λαθρεμπορίου τσιγάρων, ρούχων, ηλεκτρονικών, στα γύρω στενά μέχρι την Κάνιγγος πραγματοποιείται καθημερινά το πιο άγριο, το πιο βίαιο και το πιο βρώμικο εμπόριο ναρκωτικών στην Ευρώπη.

Όταν λέμε Αναρχία στα Εξάρχεια το εννοούμε με το Α κεφαλαίο.

Η αναρχία,υποστηρίζουν πολλοί,με το αντάρτικο πόλεων και τον μηδενισμό δεν έχει καμιά σχέση. Ενίοτε αυτά τα δύο τέμνονται , λένε, αλλά δεν είναι το ίδιο. Όμως τα γεγονότα δείχνουν ότι οι δυο χώροι όχι μόνο τέμνονται αλλά αλληλοτροφοδοτούνται και αυτό γίνεται, που αλλού; 

Στα Εξάρχεια.

Τα παιδιά με τις χύτρες και τις κατσαρόλες μεγάλωσαν, από την δολοφονία του Αλέξη Γρηγορόπουλου έχουν περάσει σχεδόν 4 χρόνια, οι μικροί αναρχικοί εξελίχθηκαν σε αντάρτες που αισθάνονται αιχμάλωτοι πολέμου (όταν συλλαμβάνονται) η χοάνη μεταξύ αναρχίας και τρομοκρατίας στην Ελλάδα εν αντίθεση με τους αντίστοιχους ιδεολογικούς χώρους του εξωτερικού παραείναι συγγενική.

Η τρομοκρατία είναι ένα φαινόμενο το οποίο γεννάται και αναπαράγεται. Και όταν βρει εύφορο έδαφος το κάνει ευκολότερα. Η υπερβολική ελευθεριότητα στην πλατεία και στο εγκαταλελειμμένο κέντρο, η αναρχία- αυτονομία χωρίς τον νόμο (δεύτερο συνθετικό), δηλαδή τον αυτοπεριορισμό ,όπως θα έλεγε και ο Κορνήλιος Καστοριάδης, η αβανταδόρικη υποστήριξη  στελεχών της αριστεράς στους εξτρεμιστές  γεννούν την τρομοκρατία και δεν αντιμετωπίζεται το φαινόμενο στη ρίζα του. Η βία έγινε στάση ζωής για μερικούς , ειδικώς τους 15χρονους που εύκολα κοινωνικοποιήθηκαν στην πλατεία και τα οδοφράγματα των διαδηλώσεων και από τις πέτρες και τις μολοτωφιές με τα ΜΑΤ άρχισαν να παίζουν με τα ΑΚ-47, τα ισχυρότερα όπλα που επινοήθηκαν ποτέ για πραγματικό πόλεμο .

Ο ολοένα και αυξανόμενος αριθμός των μελών των Πυρήνων (σχεδόν 100 μέλη σύμφωνα με την (ΕΛ.ΑΣ) και το νεαρό της ηλικίας τους τουλάχιστον αυτό δείχνει.

 Όταν Βουλευτές και στελέχη πολιτικών κομμάτων, επιφανείς αριστεροί και προοδευτικοί που ανήκουν στην »αριστερά της σαμπάνιας» χρησιμοποιούν συχνά εμπρηστικές διατυπώσεις και ερωτοτροπούν με τη βία,  κανείς  δεν πρέπει να εκπλήσσεται με την άνοδο της τρομοκρατίας στην χώρα μας. Ο φόρος αίματος από την δράση της τρομοκρατίας στην Ελλάδα είναι ήδη μεγάλος και αυξήθηκε ακόμη περισσότερο την τελευταία πενταετία. Και τα 40 σχεδόν χρόνια  ιστορίας της τρομοκρατίας  από την ’17Ν’  και μετά έχουν δημιουργήσει θρύλους στα μυαλά της πιτσιρικαρίας.

Ο Νίκος Ρωμανός ήταν 15 ετών όταν ο συμμαθητής του Αλέξης Γρηγορόπουλος δολοφονήθηκε μπροστά στα μάτια του. Ήταν μάλιστα ο βασικός μάρτυρας κατά του Επαμεινώνδα Κορκονέα, ο οποίος καταδικάστηκε για τη δολοφονία Γρηγορόπουλου.

Ωστόσο αν και βασικός μάρτυρας δεν κατέθεσε ποτέ στην επίμαχη δίκη…

Tέσσερα χρόνια μετά ο Νίκος Ρωμανός συλλαμβάνεται και κατηγορείται για τη διπλή ληστεία που έγινε στο Βελβεντό Κοζάνης ,ενώ ερευνάται και η συμμετοχή του στην τρομοκρατική οργάνωση «Πυρήνες της Φωτιάς» ,λόγω των διασυνδέσεων του με τα άλλα φερόμενα ως μέλη της οργάνωσης. Στο σπίτι του βρέθηκαν προκηρύξεις για το χτύπημα έξω από το σπίτι του Γιάννου Παπαντωνίου από την »Μαχόμενη Μειοψηφία- Κομάντο Αλέξανδρος Γρηγορόπουλος»

Εύλογα κάποιος θα υποθέσει (θα αποφανθούν βεβαίως στην δίκη  οι δικαστές) ότι ενδεχομένως ο φίλος του Γρηγορόπουλου να προσχώρησε ή  να συγκρότησε και ο ίδιος τρομοκρατική ομάδα αμέσως μετά τον χαμό του φίλου του, για να εκδικηθεί στην μνήμη του.

Η εικονική πραγματικότητα για αυτήν την  »καταραμένη γενιά» έχει ξεκινήσει από τους τσαμπουκάδες εναντίον των ΜΑΤ στις διαδηλώσεις.

Έγιναν »άτομα» και ευρύτερα γνωστοί στον αναρχικό χώρο με τον ίδιο ακριβώς τρόπο που παλαιότερα διακρίνονταν οι αρχιταραξίες-  ηγέτες των χούλιγκαν των γηπέδων. Ύστερα από τις επιδόσεις τους στα επεισόδια ήταν εύκολο να προσεγγιστούν και να στρατολογηθούν ή και να συγκροτήσουν ακόμη και οι ίδιοι μια νέα ομάδα κρούσης αντάρτικου πόλης.

Η ελιτίστικη αντίληψη τους για την ζωή, η άνετη ενηλίκιωσή τους μέσα από την πολυτελή διαβίωσή των εύπορων οικογενειών τους, τους εγκλώβισε σε έναν  παράλληλο κόσμο και ακόμη δείχνουν να μην έχουν κατανοήσει την πραγματικότητα, ούτε αυτοί, ούτε και οι γονείς τους. Οι »Αιχμάλωτοι πολέμου» μάχονται σε έναν διαφορετικό πόλεμο από αυτόν που έχει συνδέσει την ιστορία της η περιοχή,  την εξέγερση το ’73 στο »Πολυτεχνείο».

Αναρχικοί και αντάρτες πολεμούν κάτι που σκηνοθετεί  μόνο η ιδεοληπτική  τους φαντασία .

ΟΙ «Μαμάδες των βορείων προαστίων»  και οι μπαμπάδες αναρχικοί που διαβάζουν στα παιδιά τους Μάριο Χάκκα και σνομπάρουν την ελληνική ιστορία απέχουν από την  ζοφερή πραγματικότητα των πολλών. Αδυνατούν να κατανοήσουν το καθημερινό χαμαλίκι και τις αγωνίες των αληθινών 15χρονων για  την στήριξη  των ανέργων γονιών τους. Βλέπετε η καθημερινότητα της »Συνωμοσίας των Πυρήνων της Μαμάς» δεν είναι η ίδια όπως των υπολοίπων.  Τα παιδιά τους  παγιδεύτηκαν σε έναν  κόσμο όπου η καλοπέραση και η επανάσταση μπορούν και συνυπάρχουν.

Τα Εξάρχεια πάντα είχαν ένα ξεχωριστό ρόλο στην ιστορία. Διανοούμενοι, πνευματικοί και φοιτητές μαζί και οι αντιρρησίες, έδιναν το δικό τους χρώμα στην όμορφη, μποέμικη συνοικία μαζί με τα βιβλιοπωλεία και τα τυπογραφεία της περιοχής.

Ο καφές στην Καλιδρομίου,τα ροκ μπαράκια ,τα εναλλακτικά- σοφιστικέ στέκια και οι ταβέρνες την είχαν αναγάγει στην πιο ζωντανή γειτονιά του κέντρου της Αθήνας, όπου οποιαδήποτε ώρα της ημέρας και της νύχτας οι κάτοικοι και οι επισκέπτες κυκλοφορούσαν αμέριμνοι ακόμη και τις πιο προχωρημένες ώρες χωρίς να νιώθουν ότι κινδυνεύουν.

 Ο Νίκος Ξυδάκης έγραψε κάποτε στην Καθημερινή για την περιοχή: Τα Εξάρχεια, μυθολογημένα, παρεξηγημένα, στερεοτυπικά, αντιφατικά, ακόμη κι έτσι, είναι μία από τις λιγοστές προτάσεις πολύχρωμης οργάνωσης αστικού βίου, απέναντι στην επέλαση των υπνωτηρίων, των μεζονετών και της ραδιενεργού πλήξης των προαστίων.

Eίναι όμως έτσι σήμερα η συνοικία;

Δυστυχώς δεν είναι!

Τα Εξάρχεια ζουν την παρακμή τους και δεν αρέσει ούτε στους Εξαρχειώτες, που κατοικούν την περιοχή αλλά ακόμη και σε αυτούς που δουλεύουν στους γύρω δρόμους  και βιώνουν μια πρωτόγνωρη βια με τα όσα συμβαίνουν καθημερινά εκεί. 

Όλοι τους ανεξαιρέτως  ανησυχούν για τη δράση σκληροπυρηνικών ατόμων που αυτοαποκαλούνται αντιεξουσιαστές και λυμαίνονται, λόγω και της έλλειψης αστυνόμευσης την περιοχή.  Οι εξεγερσιακές προσδοκίες των ανήσυχων πιτσιρικάδων, δεν είναι πια ένα αθώο αστείο και για όσους μεγαλύτερους γνωρίζουν τα Εξάρχεια έχουν εξελιχθεί σε ένα πολύ επικίνδυνο παιχνίδι.

Γιατί οι κλοπές, οι ξυλοδαρμοί, οι χουλιγκανισμοί, οι καταστροφές, οι απαλλοτριώσεις. ο συγχρωτισμός με αληθινούς κακοποιούς, οι τιμωροί στο όνομα του λαού και το μπραβιλίκι ,νταβατζιλίκι με φονικά όπλα δεν είναι καθόλου στερεότυπα!

http://www.tovima.gr/opinions/article/?aid=497026

http://kats-woman.blogspot.gr/2011/11/blog-post_25.html

http://www.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathpolitics_1_07/02/2013_482367

http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_columns_1_28/12/2008_297260

Index_Page

http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_ell_2_15/01/2012_469299

http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_ell_1_21/05/2011_442911

Εκστασιαζόταν με τη 17Ν, ενηλικιώθηκε με τον Πάσαρη και τό ριξε και αυτός στην »επαναστατική αεργία! »

O κατηγορούμενος  για το έγκλημα στην Πάρο αλλά και πιθανός ύποπτος για την συμμετοχή του στους Πυρήνες της Φωτιάς, είχε ενεργό συμμετοχή σχεδόν σε όλα τα κοινωνικά δίκτυα που υπάρχουν στο web.

Ο νεαρός διατηρούσε το προσωπικό του μπλόγκ http://paranoiriko.blogspot.gr  ,παράλληλα έγραφε σημειώσεις στο http://paranoiriko.wordpress.com  και για τις εικόνες παρέπεμπε στο http://paranoiriko.tumblr.com.

Ο  άνθρωπος που τώρα κατηγορείται για μια σειρά κακουργήματα έκανε και παρεμβάσεις στα καυτά ζητήματα της οικονομικής κρίσης μέσα από τον λογαριασμό του στο twitter ενώ έγραφε πολύ μέσα από το προσωπικό του blog στην WordPress.

Πολλές φορές με το micro-blogging 140 χαρακτήρων του twitter απευθυνόταν και σε πολιτικούς όπως ο Αλέξης Τσίπρας αλλά και στην Άννα Διαμαντοπούλου για το νομοσχέδιο της Παιδείας.
Ο νεαρός απόφοιτος της θεολογικής Σχολής είχε πολλές φορές προσπαθήσει μέσω του ιστολογίου του να ωραιοποιήσει το έγκλημα στα μάτια των αναγνωστών του.

Τρόμαζε με τον Δημητροκάλη, εκστασιαζόταν με τη 17Ν,γελούσε με τον Σεχίδη, ενηλικιώθηκε με τον Πάσαρη κι έτσι κάτω από αυτές τις επιρροές πως κανείς να μην ενθουσιάζεται με την εγκληματική μπίζνα και  την παρανομία;

Ο Θεοφίλου καταβάλει  φιλότιμη προσπάθεια που  να επιχειρήσει εξαγνισμό των εγκληματικών πράξεων στο όνομα της επανάστασης… Έγραφε σε πρώτο πρόσωπο τα σενάριά του και στον γραπτο του λόγο φάνεται ξεκάθαρα η διάθεση για δράση-απάντηση στην καταπιεστική μας κοινωνία…

Οι  φαντασιακές εκτελέσεις στα κείμενά του έχουν ως αφορμές την συστημική καταπίεση,  την περιθωριοποίηση, την εκμετάλλευση από την εργοδοσία,την τυφλή απονομή δικαιοσύνης.  Ο νεαρός που κατηγορείται για συνέργεια σε έγκλημα και ληστεία και τρομοκρατία βγάζει στα κείμενα του τον ίδιο φθόνο, παραλήρημα και μνησικακία  για τον κόσμο μέσα στον οποίο ζει και κινείται, ακριβώς όπως και στις προκηρύξεις τους οι επαναστατικές οργανώσεις νέας γενιάς.

Το αν ανήκει και ο ίδιος σε αυτές θα το αποφασίσει το δικαστήριο.

 «Ξαπλώνω στον καναπέ και αναλογίζομαι την ζωή μου. Πως ξεκίνησαν όλα. Γιατί πήρα αυτόν τον δρόμο. Αναρωτιέμαι αν είχα άλλες επιλογές. Σκέφτομαι πως είμαι ένας μικρός εγκληματίας. Όλα ξεκίνησαν κατά λάθος. Ή σχεδόν κατά λάθος. Σκέφτομαι πως στην πραγματικότητα τα εγκλήματα μου είναι πολιτικά. Εξάλλου όλα είναι πολιτικά. Το έγκλημα είναι για το θέαμα ότι η αμαρτία για την εκκλησία. Εγώ διαφωνώ με την τυπολογία περί Καλού και Κακού τόσο του θεάματος όσο και της εκκλησίας. Όχι επειδή έχω ξεπεράσει τον μανιχαϊστικό τρόπο σκέψης. Για εμένα σημασία έχει αν μια πράξη βοηθάει στην χειραφέτηση της τάξης μου. Εκεί μπαίνει η διαχωριστική γραμμή.

Από παιδί παρακολουθούσα το αστυνομικό ρεπορτάζ. Τρόμαζα με τον Δημητροκάλη, γελούσα με τον Σεχίδη, εκστασιαζόμουν με την 17Ν. Ενηλικιώθηκα με την θορυβώδη απόδραση Πάσαρη. Αργότερα έπιασα δουλειά σε ένα καφέ. Έτσι ξεκίνησαν όλα. Έτσι μυήθηκα στο Έγκλημα. Το αφεντικό χτυπούσε αποδείξεις ακόμα και για το τρίτο ποτό τού κάθε πελάτη. Το αντίθετο έλεγε είναι κλοπή! Το αφεντικό δεν μου κολλούσε ένσημα γιατί δεν έβγαινε. Το αφεντικό δεν ένοιωθε κλέφτης ούτε με τα ίδια του τα κριτήρια. Βρήκα πιο ελκυστική, την λιγότερο υποκριτική, ηθική του Πάσσαρη. Ήμουνα νέος.

Στα περισσότερα καυτά κοινωνικά ζητήματα ο νεαρός δείχνει να ταυτίζεται με τους περισσότερους συναγωνιστές του στο αναρχικό κίνημα και ένα μέρος της εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς δείχνοντας και το μέγεθος της τεράστιας  ζημιάς που  έχει προκαλέσει στις νεότερες γενιές η ιδεοληψία και η κουλτούρα βίας που έχει αναπτυχθεί μέσα και έξω από τα πανεπιστημιακά ιδρύματα.

Συμπερασματικά οι φοιτητές των ανωτέρων σχολών τις τελευταίες δεκαετίες μάθαιναν περισσότερο πως να αναπτύσσουν επαναστατική-ταξική συνείδηση και μίσος  σε μη επαναστατικές συνθήκες, παρά να καταρτιστούν και να εφοδιαστούν με τα κατάλληλα στοιχεία που θα τους κάνει πιο ανταγωνιστικούς επαγγελματίες, βοηθώντας τους εαυτούς τους αλλά και την ανάπτυξη της ελληνικής κοινωνίας.

ΤΑ ΑΕΙ έγιναν άντρο ανομίας και το προπύργιο άκρως φασιζουσών ψευτοεπαναστατικών ιδεολογιών. Από εκεί στρατολογήθηκαν αρκετοί πρόθυμοι νεαροί που μετά τους βανδαλισμούς θα συνέχιζαν το έργο της 17Ν συγκροτώντας τις νέες επαναστατικές οργανώσεις, κυρίως μετά την επέμβαση των ΜΑΤ στο Πολυτεχνείο το 1995 , και ύστερα από την δολοφονία του Αλέξη Γρηγορόπουλου το 2008.

Όλα αυτά τα χρόνια το κράτος δεν κατάφερε να αναμορφώσει τα πανεπιστημιακά ιδρύματα . Στα μυαλά των καταλήψεων φύτρωσαν οι νιχιλιστικές- μηδενιστικές αντιλήψεις και η «αριστερή» βία. Η βία που ο σκοπός της αγιάζει τα μέσα. Το μυαλό των εκκολαπτόμενων επαναστατών  φούσκωσε από την «επαναστατική αεργία!»

Οι φοιτητικές νεολαίες και τα αναρχοαυτόνομα κινήματα των ΑΕΙ αποφάσιζαν κατά το δοκούν το τι σημαίνει «θεσμική εκτροπή» και τι «βίαιη κατάλυση του Συντάγματος και της ελευθερίας των φοιτητών!»

Βρήκαν χρυσή ευκαιρία  να εισβάλουν στις εργατικές διεκδικήσεις, τις απεργίες και τις κινητοποιήσεις και μετά την »δημόσια ανυπακοή»  των διαδηλώσεων αποφάσισαν πως θα είναι αυτοί οι εκφραστές του δικαίου του ισχυρού.

Από τα νομοσχέδια της Παιδέιας μέχρι την σκληρή επιβολή του μνημονίου και από τα ζητήματα μετανάστευσης έως και το θέμα των εκλογών των πρυτάνεων, ακροαριστεροί φοιτητές,αναρχοαυτόνομοι και αντάρτες, -καθένας με τον τρόπο του-έιχαν μάθει να κάνουν ότι τους καπνίζει στα πανεπιστημιακά ιδρύματα και τα αστικά κέντρα , οργανώνοντας βίαιες διαδηλώσεις,αντιδιαδηλώσεις, βίαιες καταλήψεις, αντάρτικο πόλεων  προκαλώντας το χάος και εκμεταλλευόμενοι βεβαίως και το άσυλο.

ΟΙ διαδικτυακές  καταχωρήσεις του Θεοφίλου βρίθουν από σενάρια -όπως αποδεικνύεται  όχι και τοσο φαντασιακά- με  εξαιρετικά ζωντανές περιγραφές άγριων σκηνών και λουτρών άιματος, τον ευσεβή πόθο δηλαδή, της γενιάς του Χάους.

Η αέναη πάλη μεταξύ του καλού  επαναστατημένου αναρχικού και του κακού μπάτσου της ΕΛ.ΑΣ θα δείτε ότι κυριαρχεί!

http://paranoiriko.blogspot.gr/2012/03/blog-post.html

Ο Στέλιος ξυπνάει μέσα στο άγριο χάραμα για να πιάσει δουλειά. Έξι βγαίνει για περιπολία και κάνα μισάωρο πιο πριν για τα διαδικαστικά. Κρυώνει και το στόμα του μυρίζει λες και τον τάιζαν σκατά όλο το βράδυ. Νοιώθει νύστα. Νύστα βαριά. Τον περιμένει δύσκολη μέρα. Πρέπει να οδηγάει την μηχανή για ατελείωτες ώρες κουβαλώντας μαζί με την βαριά του εξάρτηση και τον συνάδελφο του. Ατελείωτες ώρες να οδηγάει και να κυνηγάει το έγκλημα παίζοντας την ζωή του κορώνα γράμματα. Και σαν να μην φτάνει αυτό από μόνο του, έχει και τους φυσιολογικούς να τον αποκαλούν μπάτσο, γουρούνι και δολοφόνο. Γιατί αυτός δεν είναι κανένα πλουσιόπαιδο όπως οι αναρχοσυριζαίοι που τους τα σκάνε οι μπαμπάδες τους για να καίνε τις περιουσίες του κοσμάκη. Αυτός πρέπει να δουλέψει για να τα καταφέρει.

Ο αγώνας επιβίωσης, επίσης, του έντιμου υπάλληλου που αδικείται κατάφωρα και αποφασίζει να εξοντώσει  το »καπιταλιστικό γουρούνι», αφεντικό του , αυτό που κέρδίζει κλέβοντας από το κράτος και την εργασία του, είναι ακόμη  ένα  αγαπημένο σενάριο του προσφάτως συλληφθέντα για ληστεία, φόνο και συμμετοχή σε τρομοκρατία.

»Έτσι ξεκινούν όλα λέει ο νεαρός επιστήμονας!» » Έτσι ξεκίνησα την καριέρα μου σαν ένας μικρός εγκληματίας!»

Η ζωή είναι σκληρή και άδικη, τα αφεντικά άκαρδα και ο επαναστάτης δεν έχει άλλο δρόμο παρά να σπάσει το κεφάλι αυτού που δεν τον πλήρωσε για την πρώτη μέρα της εργασίας του με τα φυλλάδια:

Είχαμε πει πληρωμή αυθημερόν. Μου λέει ναι αλλά η πρώτη μέρα είναι δοκιμαστική. Τι λες ρε καριόλη του λέω γαμώ την Παναγία σου. Τι να δοκιμάσεις; Αν μπορώ να κουνάω το χέρι μου να δίνω φυλλάδια; Μαλάκας είσαι; Μου λέει έτσι δουλεύουμε εμείς. Του λέω καταρχήν ποιοι είστε οι εσείς. Γιατί οι μόνοι που είδα να δουλεύουν είμαστε εμείς. Δηλαδή εγώ και κάτι άλλοι φουκαράδες απ το πίκπα. Κατά δεύτερον θέλω τα λεφτά μου ΤΩΡΑ μην έχουμε άλλα. Μου λέει λυπάτε. Του λέω εγω να δεις. Το αίμα μου έχει ανέβει στο μεταξύ μέχρι τα φρύδια. Αρκετά ψυλά για να τα βλέπω όλα κόκκινα. Τα μινίγγια μου έχουν αυτονομυθεί και παίζουν ταμπούρλο με το μυαλό μου. Θα τον γαμήσω. Θα τον γαμήσω. Θα τον γαμήσω τον πούστη. Θα σε γαμήσω του φωνάζω. Πούστη Μπινέ. Γαμιόλα. Βρωμόπουστα. Θα σε γαμήσω. Θα σε γαμήσω. Μια εκδρομή ήθελα να παώ με την π και μου το χαλάσες. Θα σε γαμήσω. Βρωμόπουστα. Μουνί. Μουνί της λάσπης. Παίρνω μια καρέκλα και την εκσφενδονίζω κατά πάνω του. Φωνάζει. Αστυνομία. Βοήθεια. Του λέω τι να σου κάνει και η αστυνομία αν ο άνθρωπος είναι πούστης. Πούστη πούστη πούστη. Σηκώνω την καρέκλα. Του την φέρνω στο κεφάλι. Η γραμματέας τσιρίζει. Σηκώνει το ακουστικό και παίρνει τους μπάτσους. Δεν δίνω σημασία. Τα βλέπω όλα κόκκινα. Του κοπανάω την καρέκλα στο κεφάλι. Πούστη του λέω. Ήθελα μόνο μια εκδρομή. Τον κοπανάω με την καρέκλα στο κεφάλι. Έχει χάσει τις αισθήσεις του. Τον κοπανάω. Πιο δυνατά. Πιο δυνατά. Ακόμα πιο δυνατά. Το ευχαριστιέμαι. Το κεφάλι του έχει γίνει πολτός. Τα μυαλά του έχουν κάνει φράκταλ στους τοίχους. Συνεχίζω να αποτίω φόρο τιμής στον μεγάλο δάσκαλο. Τον κοπανάω. Πιτσιλάει. Φόρος τιμής στον Ταραντίνο. Η γραμματέας ακόμα τσιρίζει. Ηρεμώ. Θαυμάζω το έργο μου. Ήθελα μόνο δώδεκα ευρώ γαμιόλη. Δες τι έκανες τώρα. Ήθελα μόνο μια εκδρομή με την π.

http://paranoiriko.blogspot.gr/2012/02/314.html

»Η καταναγκαστική μισθωτή εργασία», όπως την βλέπει ο νεαρός μέσα στο μπλόγκ του  επιβάλει δραστικές λύσεις .  Έτσι αποφασίζει να βουτήξει τα πρώτα χιλιάρικα από το ταμείο του ιδιοκτήτη της καφετέριας.

Δεν του αρέσει και η δουλειά Είναι κατά της »αφηρημένης εργασίας:»

http://paranoiriko.blogspot.gr/2012/02/blog-post_24.html

Πρέπει να φάω. Δεν έχω λεφτά. Δεν έχω δουλειά. Δεν είχα δουλειά ακόμα και όταν υπήρχαν δουλειές. Δεν μου αρέσει η δουλειά. Δεν βρίσκω κανένα νόημα στην αφηρημένη εργασία. Προτιμάω να ζω σαν καρποσυλλέκτης. Σαν κυνηγός. Κλέβοντας τα μέσα της ύπαρξης μου από το άνδρο των εχθρού. Από τα ράφια των σούπερ μάρκετ. Έτσι μόνο αξίζει.

Σ ε ένα άλλο κομμάτι του γραπτού λόγου του ο δράστης μιλά για τις απαλλοτριώσεις που ενισχύουν το επαναστατικό ταμέιο:

Ο διευθυντής παριστάνει τον φιλικό. Πιστεύει ότι μπορεί να μιλήσει την γλώσσα των ληστών.

Οι ληστές αδιαφορούνε σε ποια γλώσσα θα υπακούσει ο διευθυντής.

Σαφείς και κοφτές εντολές σε τόνο:

δεν είμαστε φίλοι.

γάμα την κωλοτράπεζα και σκέψου την ζωή σου.

μην την λυτρώσεις. μην πάρεις πάνω σου τα κρίματα της.

Υπακούει.

Οι κρόταφοι του διευθυντή έχουν σταγόνες ιδρώτα.

Ο ιδρώτας στους κροτάφους των ληστών δεν φαίνεται

http://paranoiriko.blogspot.gr/2012/07/blog-post.html

Οι εισαγγελείς και οι δικαστές που κυνηγούν τους συντρόφους του, »μπουκώνοντάς’ τους με χρόνια εγκλεισμού» είναι ακόμη μια αγαπημένη θεματική του νεαρού:

Ο κύριος Αριστείδης βλέπει τους ανθρώπους σαν δικογραφίες. Η αξία της ανθρώπινης ζωής, η αξία της ανθρώπινης ελευθερίας, η ισότητα, η δικαιοσύνη, το τεκμήριο της αθωότητας και όλα αυτά τα αφηρημένα, σχεδόν νεφελώδη, ιδεώδη του Διαφωτισμού, για τον κύριο Αριστείδη είναι λογιστικά προβλήματα. Εκατοντάδες οικογενειακά δράματα, χιλιάδες χρόνια εγκλεισμού, εκατομμύρια ώρες μοναξιάς, άπειρη απελπισία και αμέτρητες κατάρες έχει προκαλέσει ο κύριος Αριστείδης κι όμως το φαγητό που τρώει μπορεί ακόμα και γίνεται αίμα!

Ο κύριος Αριστείδης βλέπει τον εαυτό του σαν ιατρό. Μόνο που αντί να μπουκώνει τους ασθενείς του με αντιβιώσεις τους μπουκώνει με χρόνια εγκλεισμού

Η  απόλυτη παράνοια του εγκλήματος αναζητεί την ηθική νομιμοποίηση γυρεύοντας την υποστήριξη και την συμπάθεια του κόσμου, αυτήν την φορά μέσα από τα social media.

Είπαμε, το κρίσιμο στοιχείο για τους “μη εφαρμοστές” των νόμων ή τους “παρανομούντες” ήταν και είναι η κοινωνική νομιμοποίηση που τυγχάνουν οι πράξεις τους.

Θυμάστε αλλους που να έχουν ενεργήσει έτσι; Το έχουν κάνει αρκετοί πριν από τον κατηγορούμενο. Ακόμη και οι λεγόμενοι »spree killers»ή ‘copy cut killers’, οι διάφοροι παρανοϊκοί δηλαδή που γάζωναν αθώους μέσα στα σχολειά και τα υπόλοιπα πανεπιστημιακά ιδρύματα,γυρέυοντας να βρούν μιμητές, πάντοτε άφηναν ένα βιντεακι ή κάποιο ίχνος- μανιφέστο στο Facebook και αλλού για να αιτιολογήσουν τις πράξεις τους.

Μόνο μέσα στο 2009-2010 υπήρξαν περισσότερα από 430 επεισόδια στο κέντρο, ανάμεσα τους και αλλεπάλληλες επιθέσεις με όπλα και εκρηκτικά. Ήταν o μεγαλύτερος αριθμός βίαιων οργισμένων διαδηλώσεων των τελευταίων είκοσι ετών και αν συμπεριλάβουμε και τις άγριες κινητοποιήσεις που ακολούθησαν αμέσως μετά τους αγανακτισμένους και διέλυσαν το Σύνταγμα τo 2010-11 τα περιστατικά βίας είναι ακόμη περισσότερα. ΟΙ εξτρεμιστικές οργανώσεις στόχευσαν σε διάστημα μόλις τριών ετών πολιτικούς,δημοσιογράφους, επιχειρηματίες, υπουργούς Δημόσιας Τάξης και μέλη των αρχών.

Η τρομοκρατία στη χώρα μας εμφανώς αναζωπυρώθηκε αμέσως μετά τα επεισόδια του Δεκεμβρίου του 2008.

Πυροβολισμοί κατά αστυνομικών από τον Επαναστατικός Αγώνα, Επίθεση στο Χρηματιστήριο Αθηνών,  βόμβα στην ΕΘΝΙΚΗ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΉ , επίθεση στο αστυνομικό τμήμα της Αγίας Παρασκευής , δολοφονίες υπαλλήλων και εμπρησμός της Marfin, δεκάξι σφαίρες που σκότωσαν τον Σωκράτη Γκιόλια , σφαίρες για τον αστυνομικό Νεκτάριο Σάββα , πακέτα βόμβες σε πρεσβείες και το φονικό δωράκι που σκότωσε τον υπασπιστή του  Χρυσοχοϊδη.

Κανένας οίκτος για τους αστυνομικούς, την ομάδα ΔΙΑΣ, τους τραπεζικούς και όσους σταθούν εμπόδιο μπροστά τους όπως ας πούμε οι άοπλοι ταξιτζήδες . Λές και όλοι αυτοί δεν έιναι πολίτες!

 

Στο ίδιο μοτίβο και η  αρθρογραφία αιρετικών αναρχικών και άλλων ακροαριστερών site που επιδιώκουν ξεδιάντροπα να βγάζουν λάδι όλους όσους έχει αποδειχτεί η συμμετοχή τους σε στυγερά εγκλήματα και την τρομοκρατία.

 Το ιδεολογικό υπόβαθρο των Ελλήνων συμμετεχόντων στην τρομοκρατία απέχει μακράν από αυτό που αντιπροσωπεύει τη δράση των απελευθερωτικών κινημάτων στον υπόλοιπο κόσμο.

O ιστορικός Έρικ Χομπσμπάουμ στο βιβλίο του ”Παγκοσμιοποίηση,Δημοκρατία και Τρομοκρατία”γράφει για την  οικουμενική εμβέλεια του ίντερνετ και της τηλεόρασης, που κάνει πολιτικά αποτελεσματικότερες τις επαναστατικές πράξεις,όχι σε εκέινους που πάιρνουν τις αποφάσεις (εξουσία),αλλά στο μέγιστο επικοινωνιακό αντίχτυπο.

Μια απο τις πιο θλιβερές ενδείξεις του εκβαρβαρισμού-λέει ο ιστορικός- είναι η ανακάλυψη εκ μέρους των τρομοκρατών ότι εφόσον βρίσκουν πρόσβαση στις TV όλου του πλανήτη,η μαζική  δολοφονία σχεδόν ασήμαντων αντρών και γυναικών μπορέι να έχει μεγαλύτερη επικοινωνιακή βαρύτητα απο το χτύπημα των πιο διάσημων και συμβολικών στόχων τους!

Το παρήγορο έιναι, και το υπογραμίζει στην συνέχεια του βιβλίου του και στο κεφάλαιο τρομοκρατία ο Έρικ Χομπσμπάουμ, ότι στα κράτη όπου υπάρχει μια σχετική σταθερότητα,οι μικρές τρομοκρατικές ομάδες καθώς και τα λιγο μεγαλύτερα τρομοκρατικά κινήματα αποτελούν ”συμπτώματα ” και όχι σημαντικούς ιστορικούς παράγοντες.

Μπορέι η νεά γενιά τρομοκρατών δια μέσω του γνωστού αντάρτικου πολης,την χρήση νέων τεχνολογιών και την δυνάτοτητα αγοράς καλύτερου οπλισμού να μπορεί να προκαλέσει μεγαλύτερη κατά κεφαλήν καταστροφή σε σχέση με το παρελθόν, όμως οι ουτοπικοί στόχοι που θέτουν δεν βρίσκουν συμπαθούντες  και πρακτικούς υποστηρικτές από μέρος του πληθυσμού.

Τέτοιου έιδους ενέργειες λοιπόν  είναι καταδικασμένες να αποτύχουν,γιατί  δεν διαθέτουν τίποτα παραπάνω απο απλή προπαγανδιστική αξία!

Στην Ελλάδα τα τελευτάια χρόνια συνέβαινε το ακριβώς αντίθετο από όσα υποστηρίζει ο Χομπσμπάουμ. Η μεγάλη συμπάθεια που έτρεφαν σημαντικοί πολιτικοί σχηματισμοί, μερικοί »βαρεμένοι» των ΜΜΕ αλλά και χιλιάδες αλλοι που αρθρογραφούσαν στο web δημιούργησε μια Ελλάδα χαοτική.

Ευτυχώς αυτό δείχνει να αλλάζει τώρα και ο Έλληνας ξαναζητά την ευνομία ύστερα από μια μακρά περιοδο κουτσαβακισμών.

Δείτε  ένα ακόμα απόσπασμα από το προσωπικό blog του Θεοφίλου  όπου ένα μήνα πριν, είχε εντυπωσιακά προβλέψει ποιό θα είναι τι θα επακολουθούσε:

Κάθομαι στον καναπέ και αναρωτιέμαι πόσο μπορεί να κρατήσει ακόμα. Μήπως να σταματήσω για κάποιον καιρό ή μήπως να επεκταθώ και σε άλλους κλάδους. Χτυπάει το κουδούνι. Το σηκώνω. Λέω: ναι; Μου λέει αστυνομία ανοίξτε. Κοκαλώνω. Δεν ανοίγω. Ντύνομαι και περιμένω. Έφτασε η στιγμή σκέφτομαι. Την έχω προβάλει εκατομμύρια φορές στη φαντασία μου κι όμως τώρα που συμβαίνει είναι εντελώς διαφορετικά. Πηγαίνω στο ματάκι της πόρτας να παρακολουθήσω την έφοδο των μπάτσων.

Παρακολουθώ από το ματάκι της πόρτας όση ώρα προσπαθώ να μαντέψω για ποια υπόθεση με ξεβούλωσαν. Υποψιάζομαι για όλες. Σύμφωνα με το mondus operandi την έχω πουτσίσει. Κάνω πρόχειρους υπολογισμούς για το πόσα χρόνια θα κάτσω, για το ποιοι φίλοι θα μου λείψουν αλλά και για το ποιους θα συναντήσω στο μακρινό ταξίδι που ξεκινάω στις ελληνικές φυλακές».

 

Νέες ¨επιχειρήσεις σκούπα¨ απο την Δευτέρα για την πάταξη της εγκληματικότητας στο κέντρο των Αθηνών!

Επιχείρηση καθαριότητα απο την Δευτέρα στις περιοχές κάτω απο την Ομόνοια!

Με μαζικές συλλήψεις και οργανωμένες επιχειρήσεις σκούπα ή αστυνομία θα επιχειρήσει να ελέγξει την πλατεία Κουμουνδούρου,την πλατέια Βάθη και την πλατέια Καραϊσκάκη,καθώς και τους γύρω δρόμους που βρίσκονται κάτω απο την Ομόνοια, προσπαθώντας να τονώσει το άισθημα ασφαλείας των πολιτών σε περιοχές που δεν μπορούν μέχρι τώρα να πλησιάσουν!

Η άυξηση της εγκληματικότητας και τα άισθήματα οργής και αγανάκτησης των πολιτών για μέτρα που απαιτούν ¨εδώ και τώρα ¨στους δρόμους της Αθήνας για να μπορέσουν να εργαστούν και να ψωνίσουν, ανάγκασε τους αρμοδίους να δώσουν άμεση λύση στο πρόβλημα.

Η Ελληνική Αστυνομία σε συνεργασία με τον Δήμο της Αθήνας και το ΣΔΟΕ, συμμετέχουν απο κοινού στην επιχείρηση «ασφαλές Κέντρο».

Το λαθρεμπόριο και η μάυρη αγορά,το εμπόριο ναρκωτικών,η πορνεία και οι ληστέιες,οι καθημερινές επιθέσεις απο αλλοδαπούς σε έλληνες αλλά και ομοεθνέις τους και οι συμμορίες που λυμαίνονται το ιστορικό κέντρο των Αθηνών, έιναι απο τα σοβαρότερα πρόβλήματα που έχει να αντιμετωπίσει η ΕΛ.ΑΣ για την πάταξη της εγκληματικότητας στην πρωτεύουσα.

Ένα άλλο θέμα που πρέπει να αντιμετωπιστεί έιναι τα οργανωμένα κυκλώματα επαιτείας που λυμάινονται τους χώρους μπροστά απο τα τουριστικά και πολιτιστικά μνημεία!

Οι επαίτες έιναι συνήθως ρουμάνικης καταγωγής,εκθέτουν τα ανήλικά τους στην ζητανία και εκμεταλεύονται τις εισπράξεις που βγάζουν μητέρες και παιδιά!

Οι ίδιοι οι κάτοικοι της περιοχής έχουν εντοπίσει τις παρανομίες που γίνονται στους δρόμους τους, συντάσοντας ένα χάρτη παραβατικότητας και δινοντάς τον στην ΕΛ.ΑΣ.

Σε γκετοποιημένες περιοχές του κέντρου όπου ακόμη και οι αστυνομικοί φοβούνται να εισβάλουν θα αναπτυχθούν ακόμα και διμοιρίες των ΜΑΤ!

Είναι ένα καλό πρωτο βήμα για να καθαρίσει κάπως το κέντρο των Αθηνών και να εμπεδωθέι και πάλι το άισθημα άσφάλειας των πολιτών!

Η μεγάλη τών μπάτσων σχολή

Το πέμπτο καί έκτο σήκουελ  μέ μιά σχολή μεγάλη

γυρίστηκε σαλόνικα, μέ μπάτσους καί αυτό πάλι

Μπάτσοι κοντοί,μπάτσοι κουτοί στά περιπολικά τους

τόν κλέφτη πάλι έχασαν απ’τά μάτια τά δικά τους

Σέ μια καταδίωξη τρελλή μπλεχτήκαν μέ μανία

όπου επιστρατεύτηκε όλη ή αστυνομία

Μπάτσοι μπατσίνες μπατσικά τρέχαν παλαβωμένοι

τό λεωφορείο τού Ο.Α.Σ.Θ ,νά πιάσουν οί καυμένοι

Τούς πήρε τό περίστροφοτούς άρπαξε τό αμάξι

είχαν οί μπάτσοι τό παιδί μήν βρέξει καί μήν στάξει

Μωρ’ τί κατάρα είναι αυτή μέ τήν αστυνομία

κάθε πού επιλαμβάνεται,  νά φέρνει δυστιχία

Κάθε πού γίνεται έγκλημα  νά φτάνει τελευταία

καί όποτε κάνει πρόληψη  νά γίνεται μοιραία

Η μεγάλη τών μπάτσων ή σχολή μιά φαρσοκωμωδία

τά βίντεο τών ειδήσεων ολόιδια ή ταινία

Στό ένα λέγαν τού Σορίν,»Ματέι κατέβα κάτω»

καί ΄κείνος απασφάλισε,τούς έστειλε στόν πάτο

Στό άλλο μπερδευτήκανε μέ ένα πράσινο converse

καί είπαν νά τού προσάψουνε  πολλές καταστροφές

Καί έναν άλλο ρίξανε πάνω σέ ζαρντινιέρα

μπαούλο στό ξύλο κάνανε πουλώντας του φοβέρα

Μπάτσοι λωλοί, μπάτσοι μουρλοί, μπάτσοι απελπισμένοι

σέ γκάφες ειδικεύονται ,είναι αποφασισμένοι

Τήν μία πίσω από τήν ά..λλη κάνουνε μεγάλη μαλακία

καί άπ’τήν αστυνομική σχολή βγαίνουνε μέ πτυχία

‘praetor urbanis’ τι διάολο κάνεις;

Με φάπες ,ύβρεις, και κλωτσιές, σκαμπίλια και χαστουκιά

με παραγγέλματα σκληρά,μουσική υπόκρουση μπουζούκια

συντόνιζε ο αρχιπραίτορας κρατώντας το καμτσίκι

την σύλληψη των δυο μικρών, βιαίως το καθίκι

Kαι δίνοντας τους κωδικούς τον 1 και τον 2

μαζί τους υποχρέωνε να δέρνονται και οι δυο

Πρώτα ο 1 έλεγε, τώρα σειρά σου 2

πιο δυνατά τους φώναζε να δέρνεστε και οι δυο

Εκτελέστε το παράγγελμα, πιο δυνατά σας λέω

το ακούτε ρε, να τρανταχτεί, το μάγουλό σας θέλω

Και όταν το παράγγελμα οι μικροί δεν εκτελούσαν

ο αρχιφύλαξ έδερνε και οι άμοιροι πονούσαν

Ψιλοπαράνομοι οι μικροί,ψευτοεγκληματίες

Τσαντάκηδες και τα λοιπά, μικροκλοπές, ληστείες

Μοίρα μπες βγες στην φυλακή, ζωή σαν το χαμίνι

κι ο μπάτσος να αυθαιρετεί, να δέρνει, να σε φτύνει

Να μην αρκεί η προσαγωγή, η φυλάκισή, η δίκη

να καταχράται εξουσιών, ο μπάτσος το καθίκι

Αυτός που στην Ομόνοια πρεζάκια χαπακώνει

Ο ίδιος που αλλοδαπούς στο ξύλο τους σκοτώνει

Όργανο που φορά στολή μα είναι διεφθαρμένο

μαδά και ιερόδουλο να αρπάξει το καημένο

Βρόμικοι υπάρχουνε παντού, βρίσκεις σε όλους τους χώρους

και στους δημοσίους λειτουργούς, θα βρεις καμπόσους κώλους

Δημόσια διαπόμπευση, αυτό μόνο τους αξίζει

χαστούκια στην Ομόνοια και στην πλατεία του Γκύζη.