ΑΝΔΡΕΑΣ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ: « Το ΠΑΣΟΚ δεν χαρίζεται, δεν κληρονομείται, δεν τεμαχίζεται σε τιμάρια»

Του Γιώργου Καρελιά από το protagon

Το τελευταίο 24ωρο έγιναν δυο συναντήσεις με ενδιαφέρον -εκ πρώτης όψεως- μόνο για τα εσωτερικά του ΠΑΣΟΚ. Ο Βενιζέλος είδε πρώτα τον Γιώργο Παπανδρέου και μετά τον Σημίτη.

Από τις συναντήσεις αυτές προκύπτει η διαφορά μεταξύ ενός (πρώην) αρχηγού κι ενός που αισθάνεται ιδιοκτήτης του κόμματος.

Και οι δυο -Σημίτης και Παπανδρέου- είναι πλέον πρώην. Αυτό δεν τους απαγορεύει να έχουν άποψη και να τη λένε. Αλλά δεν τους δίνει το δικαίωμα να θέλουν να την επιβάλουν δια της υπονομεύσεως του σημερινού αρχηγού.

Ο Γιώργος Παπανδρέου, μετά τη συνάντηση με τον Βενιζέλο, εξέδωσε μία ανακοίνωση (εδώ), που η ουσία της βρίσκεται στην τελευταία παράγραφο. Διαφωνεί με ό,τι λέει και κάνει ο νυν αρχηγός.

Ο Σημίτης εξέδωσε, επίσης, ανακοίνωση (εδώ). Προφανώς κάπου κι αυτός διαφωνεί, αλλά δεν επέλεξε να το προτάξει. Αντίθετα, δηλώνει σαφώς την υποστήριξή του στην προσπάθεια που κάνει το κόμμα του (κουτσή, στραβή, λειψή, αλλά την κάνει) να βγει από το καβούκι του και να ανοιχτεί σε ευρύτερες δυνάμεις του χώρου.

Η ανάγκη γι’ αυτό πιστοποιείται από το αδιαμφισβήτητο γεγονός ότι ο μεγάλος αυτός χώρος δεν εκφράζεται, όπως μέχρι το 2012, αποκλειστικά από το ΠΑΣΟΚ. Υπάρχουν νέοι παίκτες, που του παίρνουν ψηφοφόρους: ο ΣΥΡΙΖΑ, το Ποτάμι, η ΔΗΜ.ΑΡ κα. Τι θα κάνει, λοιπόν, το ΠΑΣΟΚ; Θα συμπεριφερθεί σαν τον σκαντζόχοιρο, αφήνοντας όλο το πεδίο της λεγόμενης Κεντροαριστεράς στους άλλους να το λεηλατήσουν;

Το 2008 ο Γιώργος Παπανδρέου «διέγραψε» τον Σημίτη από την Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΠΑΣΟΚ, για ασήμαντη αφορμή (ουσιαστικά για έκφραση γνώμης). Και το 2009 έκανε ό,τι μπορούσε για να μην τον βάλει στα ψηφοδέλτια. Ήταν η εποχή της κομματικής παντοδυναμίας και αλαζονείας. Η συνέχεια έδειξε πόσο του κόστισε, ιδιαίτερα την κρίσιμη περίοδο 2009-2010, όταν συμβουλευόταν διαφόρους τζιτζιφιόγκους, αποφάσιζε με μια παιδική χαρά συμβούλων και δεν είχε τη δυνατότητα να ακούει καμιά συμβουλή από ανθρώπους σαν τον Σημίτη.

Aφού παραιτήθηκε από πρωθυπουργός και λίγο αργότερα από αρχηγός του ΠΑΣΟΚ (2012), ο Γιώργος Παπανδρέου επιδόθηκε σε έναν συστηματικό κλεφτοπόλεμο εναντίον του διαδόχου του Ευάγγελου Βενιζέλου. Δεν πήρε μέρος σε καμία συνεδρίαση της Κοινοβουλευτικής Ομάδας, αν και είναι βουλευτής και αφήνει να διαρρέουν συστηματικά οι διαφωνίες του με την πολιτική του νέου αρχηγού, έστω κι αν σε ορισμένα θέματα ακολουθεί αποφάσεις που είχαν ληφθεί επί δικής του πρωθυπουργίας.

Δεν έχουν περάσει ούτε τρεις μήνες από την ημέρα που μια ομάδα κλακαδόρων αποδοκίμασε με υβριστικά συνθήματα και χειρονομίες τον Βενιζέλο, παρόντος του Παπανδρέου, ο οποίος δεν κούνησε ούτε το δαχτυλάκι του για να τους σταματήσει (θυμίζουμε το περίφημο «δεν θέλω ου» του Δεξιού Γεωργίου Ράλλη, το μακρινό 1981, όταν αφιονισμένοι οπαδοί της ΝΔ αποδοκίμαζαν τον πατέρα του Γιώργου σε ανοιχτή -και όχι κλειστή, άρα ελεγχόμενη- συγκέντρωση).

Ο Σημίτης είναι πρώην πρωθυπουργός και αρχηγός του ΠΑΣΟΚ. Έχει συμφιλιωθεί με την ιδέα ότι είναι πρώην. Παρεμβαίνει ενίοτε με άρθρα και βιβλία του. Λέει τη γνώμη του για το κόμμα, αλλά μέχρι εκεί. Δεν θέλει να την επιβάλει. Και, κυρίως, δεν το υπονομεύει, επειδή (μπορεί να) διαφωνεί με τον Βενιζέλο.

Ο Γιώργος Παπανδρέου, αντίθετα, δεν έχει συμφιλιωθεί με την ιδέα ότι είναι πρώην. Επειδή έχει άχτι τον Βενιζέλο για το 2007, υπονομεύει το κόμμα, το οποίο τον έκανε πρωθυπουργό. Αφήνει διαφόρους δικούς του να διαδίδουν ότι ετοιμάζεται να επιστρέψει. Ο ίδιος είπε τις προάλλες εκείνο το αμφίσημο «έχει ο καιρός γυρίσματα». Είναι φανερό ότι ο Γιώργος, εκτός από πρώην αρχηγός, αισθάνεται και (ολίγον;) ιδιοκτήτης του ΠΑΣΟΚ, λόγω ονόματος. Προφανώς έχει ξεχάσει τη ρήση του πατέρα του ότι το κόμμα που ίδρυσε «δεν χαρίζεται, δεν κληρονομείται, δεν τεμαχίζεται σε τιμάρια».

Ας περιοριστεί στον ρόλο του πρώην αρχηγού. Όπως κάνει ο Σημίτης. Όπως θα κάνει αύριο και ο Βενιζέλος, αν ηττηθεί και αποχωρήσει. Ακόμα κι ο Καραμανλής, στο άλλο στρατόπεδο, έχει αντιληφθεί ότι παρήλθε η εποχή των γόνων και έχει αποτραβηχτεί στη Ραφήνα.

Το ΠΑΣΟΚ και το »Ποτάμι» της ανανέωσης στον χώρο της κεντροαριστεράς

 

Το κίνημα του  ΠΑΣΟΚ έχει πληγεί καίρια από τα συνεχή σκάνδαλα, από τις επιλογές ηγετικών στελεχών του που κατά το παρελθόν διακυβέρνησαν, από την εύκολη θυματοποίησή του κατά την διάρκεια της οικονομικής κρίσης την οποία και χειρίστηκε ολομόναχο την περίοδο πριν την συγκυβέρνηση και από πολιτικούς του, οι οποίοι έχουν τεράστια ευθύνη για όσα έγιναν.

 

Το ΠΑΣΟΚ βρέθηκε να κυβερνά μόνο του στην δίνη της κρίσης για όσα έφταιξε αλλά και για όσα δεν έφταιξε με την καταστροφική πενταετία διακυβέρνησης του Κώστα Καραμανλή.

Συνεργοί, συμμέτοχοι, αδιάφοροι και αμέτοχοι, ηθικοί αυτουργοί σε όσα γίνονταν τόσα χρόνια πολλοί από αυτούς που πολιτεύονταν με το ΠΑΣΟΚ, εκατοντάδες σε καίριες θέσεις της κυβέρνησης, του συνδικαλισμού, της δημόσιας διοίκησης, και τώρα τους βλέπεις να προσκολλούνται τσόντα στα υπόλοιπα κόμματα για να διασφαλίσουν την πολιτική και επαγγελματική τους επιβίωση…

Στα μάτια της κοινής γνώμης δεν έχει ακόμη απογαλακτιστεί το πολιτικό ΠΑΣΟΚ από τα φαινόμενα της διαφθοράς που γέννησε η μακρά θητεία του σε θέσεις ισχύος και στην εξουσία.

Ο Γιώργος Παπανδρέου, βασικός παίκτης και εμπνευστής της ιδέας να καταφύγει η χώρα στο ΔΝΤ και την ΕΕ , αφού δεν υπήρχε και άλλη βιώσιμη λύση για το έλλειμμα και το χρέος που σωρεύσαμε, ουσιαστικά υπερασπίζεται σε διεθνή φόρουμ και συζητήσεις την δική του διακυβέρνηση (πολλές φορές επί πληρωμή) αλλά λείπει η πολύτιμη βοήθεια του στο κόμμα.

Του πιστώνεται βεβαίως η διεθνής -και μέσα στα όρια της  ΕΕ- μεγάλη προσπάθειά του να εξασφαλίσει χρηματοδότηση και συνέχεια σε μια χώρα πτωχευμένη!

Όμως, στις ομιλίες του, δεν έχει να παρουσιάσει ούτε ένα ίχνος αυτοκριτικής για τις καθυστερήσεις που έπαιξε μέχρι να μπούμε σε προγραμμα προσαρμογής και τις κακές επιλογές του σε υπουργούς και στελέχη που κυβέρνησαν μαζί του.
Μέχρι σήμερα τον καταδιώκουν οι λίστες Λαγκάρντ των υπουργών του και οι ΜΚΟ των στενών συνεργατών του από την εποχή που ήταν υπουργός Εξωτερικών.

Τον καταδιώκουν τα πολυτελή γυμναστήρια που έχτιζε μέσα στο ΠΑΣΟΚ κατά την διάρκεια της κρίσης και η πολιτική αστοχία του για την ευρύτατη πολιτική συναίνεση των άλλων κομμάτων που, δεν εκβίασε αλλά, και, δεν εκμαίευσε όταν έπρεπε και χρειαζόταν για να αντιμετωπιστεί η πρωτοφανής αυτή εθνική κρίση της χώρας του.

Τον καταδιώκουν ακόμη, οι ιδέες του για το δημοψήφισμα που έθεσαν σε κίνδυνο την εθνική μας προσπάθεια για προσαρμογή στο βαρύ και δύσκολο προγραμμα που επέλεξαν το ΔΝΤ και οι Ευρωπαίοι  εταίροι μας για να βοηθηθούμε από τα δις οικονομικής βοήθειας που μας δάνεισαν.

Ποιός μπορεί να ζητήσει από το πολιτικό ΠΑΣΟΚ να τραβήξει διαχωριστικές γραμμές μακρυά από τη διαφθορά και να αποδοκιμάσει τους βρώμικους και τους ανέντιμους;

Τα ηγετικά στελέχη του έχουν σχεδόν αποχωρήσει φτιάχνοντας μικρά κόμματα -αποκόμματα και προσπαθώντας να ασκήσουν επιρροή από θέση ισχύος όταν θα έρθει η ώρα των εθνικών εκλογών.

Πολλά στελέχη του ακόμα έχουν μετακομίσει στον ΣΥΡΙΖΑ,  και αυτοί που ήταν υπεύθυνοι για την επικοινωνιακή στρατηγική φούσκα του »Λεφτά υπάρχουν!»

Ο φουλ αντιμνημονιακός Σύριζα διευρύνεται επιλέγοντας αφοσιωμένους ανθρώπους στον πρώην πρωθυπουργό, Γιώργο Παπανδρεου, ανθρώπους όπως η Μαριλίζα Ξενογιανακοπούλου , η Λούκα Κατσέλη και μια σειρά πολιτικοί που ψήφιζαν τα μνημόνια που εύκολα οι αριστεροί του ΣΥΡΙΖΑ λοιδόρησαν αλλά τώρα- όπως είπε και ο Αλέξης Τσίπρας στο ΒΗΜΑ- ,ευχαρίστως θα κυβερνήσει μαζί τους..!

Άλλα πάλι, ηγετικά στελέχη του ΠΑΣΟΚ, έφυγαν αμέσως από το κόμμα από την στιγμή που δεν εξελέγησαν βουλευτές το 2012 και από τότε ασκούν μόνο αφ’ υψηλού κριτική στον Βαγγέλη Βενιζέλο και στους εναπομείναντες της  ηγεσίας του…

Ένα ακόμη σημείο, άξιο προσοχής, είναι τα  πρώην χαμηλόβαθμα στελέχη, συνεργάτες και υπάλληλοι των γραφείων του ΠΑΣΟΚ της Χαριλάου Τρίκουπη που παρεμβαίνουν στα social media πότε για να  ξιφουλκήσουν εναντίον του Βενιζέλου,πότε για να στηρίξουν τον ΣΥΡΙΖΑ και πότε την ΔΗΜΑΡ!

Το μόνο που δεν στηρίζουν βεβαίως είναι οι θέσεις του σοσιαλιστικού ΠΑΣΟΚ.

Από την άλλη μεριά η κοινωνία δείχνει να χρειάζεται το σοσιαλιστικό της κίνημα.

Αυτήν την φορά όχι για τους βολέψει κάπου αλλά για να παράξει σοβαρή πολιτική.

Είναι η ανάγκη πολιτικής εκπροσώπησης σε όλο το φάσμα από την αριστερά και την κεντροαριστερά μέχρι  το κέντρο και την κεντροδεξιά, πολίτες δηλαδή που δεν δέχονται τον ριζοσπαστισμό, τα ίξεις αφίξεις και τις αμφιλεγόμενες πολιτικές θέσεις του ΣΥΡΙΖΑ, πολίτες που δεν θέλουν ούτε να συζητούν, ούτε καν να διαπραγματευτούν την θέση της χώρας μας στην Ε.Ε,πολίτες που γνωρίζουν πως να διακρίνουν την θέση ισχύος της Ελλάδος μέσα στα πλαίσια της Ευρωπαϊκής Ένωσης. ( Αρκεί να κοιτάξουν στον χάρτη και το τι συμβαίνει γύρω τους.)

Υπάρχει επίσης ένα μεγάλο μέρος της κοινωνίας που μπορεί και κατανοεί χωρίς να πέφτει στην παγίδα του λαϊκισμού την πολιτική σκοπιμότητα για την ύπαρξη χαλιφάτων, φέουδων και μικρομάγαζων σαν  αυτά που στήνουν διάφοροι πολιτικοί αρχηγοί, όπως ο Φώτης Κουβέλης με την περιχαρακωμένη ΔΗΜΑΡ.

Η ΔΗΜΑΡ που συμμετείχε αρχικά στην τρικομματική κυβέρνηση Σαμαρά, Βενιζέλου, Κουβέλη με στελέχη που μάλιστα καθυστερούσαν τις μνημονιακές μας υποχρεώσεις, ξαφνικά παντρεύτηκε  πολιτικά τον Χάρη Καστανίδη (εμπνευστή του απίθανου εκείνου Δημοψηφίσματος), τον Πάνο Μπεγλίτη και εσχάτως τη Μαριλένα Κοππά.

Και εκεί που περιμέναμε όλοι σοβαρά στελέχη της ΔΗΜΑΡ όπως ο κύριος Λυκούδης,οι Παπαδόπουλος και Ψαριανός να αντιδράσουν στην περιχαράκωση του μικρού αυτού κόμματος και να ασκήσουν μεγαλύτερη επιρροή στον πρόεδρό τους για περισσότερη συνεργασία μεταξύ κεντρώων και αριστερών δυνάμεων εκείνοι παρέμειναν κλεισμένοι στο καβούκι τους…

Το ΠΑΣΟΚ, μόνο του, δεν λέει να  συνέλθει, εγκαταλελειμμένο από τους φίλους του,ρημαγμένο από τους κηπουρούς και τα άλλοτε ηγετικά στελέχη του, αποκομμένο από την βάση του και  με τους περισσότερους πολίτες- πρώην ψηφοφόρους του να το θεωρούν υπεύθυνο για την αρχιτεκτονική των μνημονίων και την δύσκολη οικονομική προσαρμογή που άλλαξε την ζωή τους προς το χειρότερο.

 ΟΜΩΣ το ΠΑΣΟΚ και η ευρύτερη κεντροαριστερά  εξακολουθεί είτε να πλειοψηφεί είτε να πρωταγωνιστεί στις σκέψεις των πολιτών και στην κοινωνία ,απλώς η προτίμησή τους δύσκολα θα εκδηλωθεί.

Στον ένα μετά τον άλλο τους κοινωνικούς φορείς το ευαίσθητο κοινωνικά ΠΑΣΟΚ αποδεικνύει την επιρροή του, όπως στις εκλογές των μεγάλων δικηγορικών συλλόγων και πολλών ακόμη επαγγελματικών φορέων. Το ΠΑΣΟΚ το συναντάμε επίσης στις πολιτικές αποφάσεις του με την μορφή της συγκυβέρνησης για την ακύρωση του μέτρου των 25 ευρώ στα νοσοκομεία, την μέριμνα για τους ανέργους, στα πρωτοποριακά νομοσχέδια που ψήφιζε όπως η Διαύγεια, ο Καλικράτης,η ψήφος των μεταναστών, η ίδρυση των Ανεξάρτητων Αρχών που φέρνουν στην επιφάνεια τα σκάνδαλα κλπ.

Το ΠΑΣΟΚ βρίσκεται παντού κι ας κάνουμε πως δεν το βλέπουμε…

Η προσπάθεια ΤΩΝ 58,μιας ομάδας στελεχών που είπε ότι προσπαθεί για την ανασύσταση της κεντροαριστεράς ναυάγησε εύκολα όταν αποφασίστηκε η σταυροδοσία στα ψηφοδέλτια για τις ευρωεκλογές και εκεί διεφάνησαν ξεκάθαρα οι προθέσεις μερικών εύκολα και αβάδιστα-για επαγγελματική καριέρα και βολή στην ευρωβουλή των Βρυξελλών! Δεν ήθελαν ή δεν άντεξαν την συγκατοίκηση στο ίδιο ψηφοδέλτιο με την Φώφη Γεννηματά και την Αντζελα Γκερέκου, είπαν, ο λόγος!

Και πριν αλέκτωρ φωνήσαι για την αποτυχία συνεννόησης μεταξύ 58 – ΠΑΣΟΚ,μαζί και άλλων κεντρώων και αριστερών δυνάμεων ο Σταύρος Θεοδωράκης έκανε την έκπληξη με  »ΤΟ ΠΟΤΑΜΙ».  

ΜΕ μια ειλικρινή  και ταπεινή διακήρυξη βασισμένη στον ορθολογισμό ο Σταύρος Θεοδωράκης δηλώνει ότι εγκαταλείπει την δημοσιογραφία για την πολιτική. Με μικρά παραδείγματα αναφέρεται στην  απόφασή του για κάθοδο στην πολιτική, βήμα που μάλλον σκεφτόταν και το προετοίμαζε καιρό διαπιστώνοντας το μεγάλο κενό στον χώρο της κεντροαριστεράς!

Ο δημοσιογράφος προχωρά μπροστά με σταθερά βήματα ανακοινώνοντας πως γρήγορα θα καταρτίσει τα ψηφοδέλτια και τον συνδυασμό του με ξεχωριστούς πολίτες.Με ανθρώπους, όπως λέει ο ίδιος, νέους και άφθαρτους, «επαγγελματίες της ζωής που δεν έχουν υπηρετήσει σε υπουργεία, υφυπουργεία ή γραφεία αρχηγών».

Όμως για να αποκτήσει δυναμική το κίνημά του χρειάζονται και οι συνεργασίες…

 Oι συνεργασίες του Θεοδωράκη με πολιτικά στελέχη και ποια θα είναι αυτά, η ομάδα που θα τον πλαισιώσει και οι γνώσεις της για τα σοβαρά προβλήματα που αντιμετωπίζουμε, οι επιιλογές τους για συνεργασία με την υπόλοιπη κεντροαριστερά και οι προγραμματικές της θέσεις θα παίξουν τον ρόλο τους για την δυναμική που θα αναπτύξει η πολιτική κίνηση του δημοσιογραφου.

Πάντως, κανένα φρέσκο κίνημα χωρίς συνεργασίες- βοήθειες και από έμπειρα στελέχη στην πολιτική (Βλέπε Ομπαμα) δεν έχει καταφέρει να εδραιωθεί από μόνο του στην συνείδηση των πολιτών. Και εκεί ο Θεοδωράκης χρειάζεται την βοήθεια- συνεργασία με στελέχη της κεντροαριστεράς και ιδιαίτερα του ΠΑΣΟΚ.

Δεν ξέρω τις προθέσεις των ηγεσιών των κομμάτων για την ανανέωση του πολιτικού τοπίου που τόσο επιτακτικά ζητά ο τόπος, ξέρω όμως ότι και οι καινούργιες πολιτικές κινήσεις που βγήκαν στο φώς κατά την περίοδο της κρίσης έχουν ανάγκη την εμπειρία των υπαρχουσών πολιτικών δυνάμεων και όσες δεν το έπραξαν κατήντησαν γραφικές.

Οι ίδιες πολιτικές δυνάμεις που ευθύνονται για την κακή οικονομική μας κατάσταση, την παρ’ολίγο χρεοκοπία μας και την υπαγωγή μας στα σκληρά μνημόνια είναι και αυτές που ανέλαβαν το πολιτικό κόστος να κυβερνήσουν και να μας βγάλουν σε κάποιο ξέφωτο. ( Τουλάχιστον οι ψηφοφόροι αυτό δείχνουν να ζήτησαν.)

Τα κόμματά τους έχουν μικρύνει,πολλά στελέχη τους απεδείχθησαν διεφθαρμένα,πολλά εγκατέλειψαν γιατί δεν άντεξαν τον αγώνα και άλλοι μετακόμισαν εκεί που ανθεί η εύκολη αντιμνημονιακή,λαϊκιστική ρητορική.

Γεγονός είναι ότι  όλοι ανεξαιρέτως χρειάζονται τα νέα στελέχη που θα προσφέρουν, όσο χρειάζονται και τα στελέχη με εμπειρία στην κυβερνησιμότητα από το υπάρχον πολιτικό σκηνικό.

Για αυτό άλλωστε και από την ίδια χοάνη τους επιλέγουν!

Ο συνδυασμός και των δύο είναι το ιδανικό για τον τόπο που μόνο με συνεννόηση -και φυσικά όχι με διχαστικές λογικές και δίπολα- θα προκόψει! 

Ας γνωρίζουν λοιπόν όλοι αυτοί που θέλουν να εκτεθούν στις εκλογές και να συμμετάσχουν σε μεγάλες αποφάσεις πως »Το Ποτάμι» της ανανέωσης  χρειάζεται την συναίνεση και την συνεργασία όλων.

 

Λοβέρδος σε πλήρη ΡΙΚΣΣΥ με τον εαυτό του: Aπό το »μακελειό» στις αποκλειστικές ευθύνες για το ΔΝΤ του Γ. Παπανδρέου (video)

Από πέρυσι, τέτοιον καιρό, που ο Ανδρέας Λοβέρδος αναγνώριζε στον Γιώργο Παπανδρέου την προσπάθεια που έκανε για να εντάξει την χώρα σε κάποιον διασωστικό μηχανισμό μέχρι φέτος, που ζητά να βρεθούν τα πρακτικά για τις αποκλειστικές ευθύνες του πρώην πρωθυπουργού στην προσφυγή στο ΔΝΤ μεσολάβησε μόνον η» ΡΙΚΣΣΥ».

 Πέρυσι ο Λοβέρδος έλεγε στην πρωινή εκπομπή ΣΚ του Μεγκα ότι θα γίνει μακελειό αν κάποιος διανοηθεί να πειράξει τον Γιώργο Παπανδρέου.

Φέτος που έφτιαξε το δικό του απόκομμα, παριστάνει τον αρχηγό, και προσπαθεί να υφαρπάξει ψήφους από το κατακερματισμένο ΠΑΣΟΚ αποσείει τις ευθύνες από πάνω του.  (Και από άλλους πρώην υπουργούς και μελλοντικούς συνεργάτες του.)

Σε συνέντευξη του στην ΝΕΤ ο Ανδρέας Λοβέρδος σημείωσε ότι από την αρχή διαφώνησε με την προσφυγή της χώρας στο ΔΝΤ και είχε μιλήσει γι’ αυτό και στον ίδιο των πρωθυπουργό. «Διαφώνησα να είναι το ΔΝΤ μέσα. Και η διαφωνία μου ήταν μέσα στο υπουργικό συμβούλιο. Έλεγα στον κ. Παπανδρέου και στο υπουργικό συμβούλιο ότι δεν πρέπει να προσφύγουμε στους Αμερικανούς, στο ΔΝΤ. Όχι στο ΔΝΤ. Και μου απαντούσαν: γιατί όχι στο ΔΝΤ; Εγώ έλεγα ότι η ευρωπαϊκή επιτροπή ήταν το ασφαλέστερο καταφύγιο» είπε ο πρώην υπουργός.

«Η απόφαση για προσφυγή σε μηχανισμό που θα είναι και το ΔΝΤ μέσα έγινε σε σύσκεψη των μελών του υπουργικού συμβουλίου με τον πρωθυπουργό δεν συμμετείχα. Και δεν συμμετείχε ούτε ο κ. Ραγκούσης, ούτε η κυρία Διαμαντοπούλου, ούτε ο Ευ. Βενιζέλος, ούτε ο Χρυσοχοϊδης. Δεν ήταν αυτοί μέσα. Ήταν ο πρωθυπουργός, ο υπουργός Οικονομικών και άλλοι. Άτυπο όργανο» ανέφερε ο Ανδρέας Λοβέρδος. 

«Υπήρχαν και τα άτυπα υπουργικά συμβούλια που κρατούσαν πρακτικά οι συνεργάτες του κ. Παπανδρέου. Και επειδή στα επίσημα υπουργικά συμβούλια υπάρχουν τα επίσημα πρακτικά που τα κρατά η υπηρεσία αυτά υπάρχουν. Και ό,τι σας λέω κάποια στιγμή θα δημοσιοποιηθεί. Στα άτυπα τα πρακτικά τα κρατούσαν οι συνεργάτες του κ. Παπανδρέου και αυτά τα πρακτικά τα θέλω. Αυτά τα πρακτικά δεν πρέπει να καταστραφούν. Αυτά τα πρακτικά πρέπει να διασφαλιστούν. Τα χρειαζόμαστε. Είναι κομμάτια της ελληνικής ιστορίας» σημείωσε ο πρώην υπουργός.

 Φαίνεται ότι από το μακελειό μέχρι τα πρακτικά για τις αποκλειστικές ευθύνες Παπανδρέου στην προσφυγή στο ΔΝΤ είναι μια ΡΙΚΣΣΥ δρόμος!

H θητεία θρίλλερ του Βαγγέλη Βενιζέλου στο Υπ. Οικονομικών έγινε το πρώτο προεκλογικό σπότ του ΠΑΣΟΚ

Η θητέια »θρίλλερ» του Βαγγέλη Βενιζέλου στο υπ. Οικονομικών έγινε το πρώτο προεκλογικό σπότ του ΠΑΣΟΚ.

ΣΥΝΟΜΙΛΩΝΤΑΣ ΜΕ ΤΗΝ LAGARDE

Οι κρίσιμοι μήνες μέχρι την συμφωνία για μέιωση του χρέους, οι συνεδριάσεις του Eurogroup ,ο κοινωνικός αναβρασμός, οι έντονοι διαξιφισμοί στην βουλή,τα επεισόδια στο κέντρο των Αθηνών,η προσπάθεια για δημοψήφισμα από τον Παπανδρέου και τα πολιτικά αδιέξοδα που οδήγησαν σε κυβέρνηση συνεργασίας είναι τα κομματια που συνθέτουν το πάζλ στην προσπάθεια του Βενιζέλου να ξεφύγουμε από την κρίση και τα χρησιμοποιέι και για την προεκλογική ανάκαμψη του σοσιαλιστικού κινήματος.

EIΝΑΙ ΣΙΓΟΥΡΟ ΟΤΙ ΤΑ  EURO GROUP ΘΑ ΤΑ ΕΒΛΕΠΕ ΚΑΙ ΣΤΟΝ ΥΠΝΟ ΤΟΥ

Μακάρι να το πετύχει, διότι πέρα από λάθη ,αβλεψίες,παλινωδίες, και ανικανότητα πολλών κυβερνητικών στελεχών του ΠΑΣΟΚ ο Βενιζέλος  έμαθε στα δύσκολα και έδειξε πως έχει τα κότσια να πολεμίσει για την οικονομική ανάκαμψη και την ανάπτυξη αυτής της χώρας.

Η ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΜΕ ΤΟΥΣ G20 ΣΤΙΣ ΚΑΝΝΕΣ ΗΤΑΝ ΨΥΧΡΟΛΟΥΣΙΑ

Kι όσο κι αν οι Κασάνδρες προσπάθησαν να μας πέισουν πως υπάρχει άλλος δρόμος, οι χώρες της Ευρώπης που ακολούθησαν την Ελλάδα στο μνημόνιο και τα σκληρά δημοσιονομικά μέτρα που αναγκάστηκαν να λάβουν Ισπανία,Ιταλία και Γαλλία τους διαψέυδουν.

Εξάλλου αν δεν εμπιστευτέις έναν που ονομάζεται Βενιζέλος ποιόν μπορείς να εμπιστευτέις;

http://www.rtl.fr/actualites/economie/article/euro-le-ministre-des-finances-grec-s-oppose-au-referendum-7731869029