Διαβάστε αυτά τα κέιμενα απο το διαδύκτιο:
Παραδειγμα πρώτο:
Δεν λένε να κοπάσουν οι διαμαρτυρίες της εκπαιδευτικής κοινότητας και των γονέων για τις συγχωνεύσεις των σχολείων και την εκπαιδευτική πολιτική που αποφάσισε να ακολουθήσει το Υπουργείο Παιδείας.
Σήμερα το μεσημέρι, λίγο μετά τις… 12, ομάδες καθηγητών, εκπαιδευτικών και μαθητών συγκεντρώθηκαν στην Πανεπιστημίου έξω από το Metropolis προκειμένου να διαμαρτυρηθούν για την πρωτοβουλία της Άννας Διαμαντοπούλου να διοργανώσει με επιλεγμένους μαθητές εκδήλωση για το «Νέο Σχολείο».
Οι συγκεντρωμένοι ήρθαν σε σύγκρουση με άνδρες των ΜΑΤ οι οποίοι προσπάθησαν να τους διαλύσουν.Τελικά, η συγκέντρωση έληξε με πολύ ξύλο και μπουνίδι μεταξύ των συγκεντρωμένων και των ανδρών των ΜΑΤ.
Παράδειγμα δέυτερο:
Χλιαρά επεισόδια,χωρίς μεγάλη έκταση σημειώθηκαν έξω από το δισκάδικο Μετρόπολις όταν μια μικρή ομάδα καθηγητών ,γονέων και μαθητών , επιχείρησε να εισβάλει στην αίθουσα που πραγματοποιούσε ομιλία η υπουργός Παιδείας Άννα Διαμαντοπούλου.
Η Άννα Διαμαντοπούλου μιλούσε με προσκεκλημένους μαθητές,γονείς και καθηγητές για το νέο εκπαιδευτικό σύστημα στα σχολεία την ώρα που εκπαιδευτικοί που αντιτίθενται στην συγχώνευση των σχολείων δεν μπόρεσαν τελικά να εισβάλουν στην αίθουσα και να διαμαρτυρηθούν.
Τα π παραδείγματα είναι χαρακτηριστικά γιατί δείχνουν τον τρόπο που δραματοποιειται μια είδηση.
Στην πρώτη περίπτωση έχουμε να κάνουμε με ένα κλασικό παράδειγμα διαστρέβλωσης της είδησης, γιατί όταν λες ομάδες καθηγητών, συνήθως εννοείς ομάδες πολυάριθμων, όταν πάλι λες μπουνιές και κλωτσιές εννοείς εκτεταμένα επεισόδια που συνέβησαν έξω από το Μετρόπολις,όπου το πιο πιθανό είναι τα ΜΑΤ να συνεπλάκησαν άγρια με τους διαδηλωτές.
Τα δυο προαναφερόμενα παραδείγματα για το γράψιμο μιας είδησης χρησιμοποιήθηκαν από μπλόγκς και ορισμένα ενημερωτικά sites που τα γράφουν αληθινοί δημοσιογράφοι, αλλά και μπλόγκερς στο διαδίκτυο.
Η είδηση που αναπαρήγαγαν μπλόγκς και ενημερωτικές ιστοσελίδες αφορούσε τις διαμαρτυρίες μερικών δεκάδων έξω από το Μετρόπολις.
Τα ΜΑΤ που εστάλησαν εκεί για την προστασία της εκδήλωσης δεν άφησαν τους ολιγάριθμους διαδηλωτές να μπουν μέσα και να διαμαρτυρηθούν.
Έξω λοιπόν από το Μετρόπολις σημειώθηκαν μικρής έκτασης διαμαρτυρίες και επεισόδια.
Σωστότερη προσέγγιση για την αναφορά στο τι έγινε έξω από το Μετρόπολις είναι το δεύτερο παράδειγμα της είδησης.
Οι διαδηλωτές ήταν λίγοι, σπρώχτηκαν λίγο με τα ΜΑΤ ,η διμοιρία δεν τους άφησε να μπουν μέσα στην αίθουσα που μιλούσε η υπουργός και μετά από λίγο διαλύθηκαν.
Η φιέστα χάλασε και ίσως για αυτό να μην έχει αναρτηθεί ακόμη βίντεο με τα γεγονότα στο διαδίκτυο.
Όμως όσοι διάβασαν την πρώτη είδηση στα μπλόγκς που αναπαράχθηκε κατά κόρον-ένεκα και της απεργίας στα ΜΜΕ-,πληροφορήθηκαν ότι έγινε της κακομοίρας έξω από την Πανεπιστημίου.
Έμαθαν ότι έπεσε ξύλο και πολλά κλωτσομπουνίδια έξω από το Μετρόπολις.
Άκουσαν για μεγάλο σαματά και ότι πληθαίνουν οι φωνές που αντιτίθενται στις μεταρρυθμίσεις του υπουργείου!
Οι φωτογραφίες απέξω με την μικρή ομάδα καθηγητών (10-20 άτομα) διαψεύδει όσους έγραψαν για ομάδες αγανακτισμένων απο την εκπαιδευτική κοινότητα.
Τώρα όσοι διαβάζετε αυτές τις γραμμές θα πείτε εντάξει η υπόθεση με την Διαμαντοπούλου,εντάξει και με τα επεισόδια στο Μετρόπολις,ο Λίουμετ που πέθανε το Σάββατο που κολλάει;
Kολλάει ο μεγάλος αυτός δημιουργός, γιατί η ταινία του » Το Δίκτυο» πήρε τέσσερα όσκαρ το 1976.
Στην ταινία του Λιούμετ ο Howard Beale (Peter Finch), ένας τηλεπαρουσιαστής ειδήσεων μαθαίνει από τον πρόεδρο του τηλεοπτικού δικτύου »UBS », »Max Schumacher (Γουίλιαμ Χόλντεν) ότι θα μείνει ακόμη δυο εβδομάδες στην δουλειά του λόγω των χαμηλών νούμερων τηλεθέασης που συγκεντρώνει η εκπομπή του.
Την επόμενη νύχτα, ο τηλεπαρουσιαστής Beale ανακοινώνει ζωντανά από το τηλεοπτικό του βήμα ότι θα αυτοκτονήσει σε μια απο τις εκπομπές που του υπολείπονται.
Το UBS αμέσως παρεμβαίνει αναγκάζοντάς τον να σοβαρευτεί και έτσι ο τηλεπαρουσιαστής Beale υπόσχεται πως θα ζητήσει συγγνώμη για το ξέσπασμά του την επόμενη φορά που θα βγέι στον αέρα, αλλά με το που του ξαναδίνουν το βήμα συνεχίζει το παραλήρημα.
Το παραληρηματικό newscast του παρουσιαστή Howard Beale εκτοξεύει την τηλεθέαση στα ύψη, και έτσι τα ανώτερα κλιμάκια του δικτύου »UBS» αποφασίζουν να τον εκμεταλλευτούν αντί να τον διώξουν.
Έτσι ο Howard Beale (Πίτερ Φιντς) μένει στο τηλεοπτικό δίκτυο εξελισσόμενος σιγά σιγά από τηλεπαρουσιαστή σε κάποιον τρελό που κηρύττει το δικό του ευαγγέλιο από τηλεοράσεως.
To σενάριο της ταινίας είναι απίστευτο και σας συνιστώ να την δείτε ανεπιφύλακτα.
Το κείμενο είναι σαν έχει γραφτεί σήμερα,και χρειάζεται κάνεις ένα ολόκληρο σημειωματάριο για να τσεκάρει τις ατάκες που ακούγονται για τις αξίες της ανθρώπινης ζωής,την οικονομική κρίση,τις τράπεζες,τις ισοτιμίες,την ανεργία,την γιγάντωση του επιχειρηματικού τομέα σε επίπεδα παγκοσμιοποίησης.
Vodpod videos no longer available.
O Beale νουθετεί το κοινό με φράσεις όπως «I’m as mad as hell, and I’m not going to take this anymore!» και παροτρύνει τους Αμερικανούς να βγουν όλοι στα παράθυρά τους και να το φωνάξουν.
H ταινία τελειώνει με τον αφηγητή να κλείνει λέγοντας:
»This was the story of Howard Beale, the first known instance of a man who was killed because he had lousy ratings.»
»Αυτή είναι η ιστορία του Χάουαρντ Μπήλ, η πρώτη περίπτωση ανθρώπου που σκοτώθηκε επειδή έκανε άθλια νούμερα.»
Vodpod videos no longer available.
To έργο του Σίντνευ Λιούμετ αν και ταινία του 1976, είναι διαχρονικό γιατί εκτός των όσων ανέφερα παραπάνω περιγράφει και την γιγάντωση των μίντια, τον παραλογισμό και την κυνικότητα που αντιμετωπίζουν το τηλεοπτικό κοινό όταν δεν ορρωδούν προ ουδενός για να κάνουν τηλεθέαση.
Τα μίντια χρησιμοποιούν συχνά επικινδύνους και γραφικούς για να παίξουν μπάλα τους τηλεθεατές και δεν διστάζουν να παίξουν επικίνδυνα παιχνίδια που όμως ανεβάζουν τις τηλεθεάσεις.
(Έστω κι αν στην περίπτωση του τηλεπαρουσιαστή Μπηλ, τα όσα έλεγε, δεν απέχουν από την πραγματικότητα)
Το ίδιο γίνεται και με μια μερίδα μπλόγκς (νέα μέσα) που χρησιμοποιούν την εικόνα και τον εντυπωσιασμό και συχνά αποπροσανατολίζουν το κοινό.
Όταν δεν υπάρχει βίντεο και εικόνα τότε το κείμενο και μια ψεύτικη φωτογραφία, δανεισμένη από άλλα παλιότερα γεγονότα, αρκεί για να δημιουργήσει σύγχυση σε αυτούς που διαβάζουν για να πληροφορηθούν μια είδηση.
Δείτε τις φωτογραφίες και πείτε μου αν έχουν σχέση με το πρώτο κείμενο που μιλά για βίαιη καταστολή έξω από το Μετρόπολις.
Και μετά σπεύσατε να αγοράσετε το » Network» που μαζί με το ‘Serpico» και το »Dog day Afternoon» αποτελούν τις καλύτερες στιγμές της κινηματογραφικής καριέρας ενός πραγματικά πολύ μεγάλου δημιουργού.
Μου αρέσει αυτό:
Μου αρέσει! Φόρτωση...
parodynews 