κι
Το σκίτσο του Μποστ όταν συζητιόταν η σύνδεση Ελλάδας με τους ισχυρούς της ΕΟΚ για πρώτη φορά το 1959.Τότε που τους κοιτούσαμε σαν κόκερ με κατεβασμένα αυτιά για μερικά εκατομμύρια μάρκα βοήθειας…
Χρωστάμε στο στεγαστικό, χρωστάμε την κουζίνα
και σάλιο δεν υπάρχει πουθενά, στεγνή όλη η Αθήνα
Χρωστάμε και της Μιχαλούς, κάνουμε σαν ζητιάνοι
Τώρα και στην Παγκόσμια Τράπεζα, κι ο πάτος δεν μας φτάνει
Βγήκε η κυβερνησάρα μας, με υπερηφάνεια πάλι
για να ζητήσει δανεικά, το μαύρο μας το χάλι
Μια στο Ιράν, Κίνα και Ε.Ε, σε ΔΝΤ-Ρωσία
τώρα και στην Παγκόσμια Τράπεζα,τεράστια επιτυχία
Μια οικονομική ενίσχυση και ότι προαιρείσθε
Δώστε καλέ μου κύριε,το κράτος βοηθήστε
Δώστε για να συμπληρωθεί ο μισθός, να ζήσει ο Καρανίκας
και το παχιό τους, το δημόσιο,να πλερωθεί ο γίγας
Δώστε γραφεία να ανοίξουμε , μπόλικες κρατικές υπηρεσίες
πόρνες για να σιτίσουμε,γκόμενες και κηφήνες
Μια χώρα χωρίς σχέδιο και προγραμματισμό
χωρίς νορμάλ, πολιτική ηγεσία
μαθηματικά είναι βέβαιον, οδεύει εκεί που ξέρουμε
προς την χρεοκοπία
Κυρία μου χρωστάμε χρήματα πολλά και πάλι βγήκαμε στην γύρα
Και όλη η υφήλιος μαζί μας θα γελά.
Ελλάς η κακομοίρα!
Μας κυβερνούνε ένα μάτσο αχαΐρευτοι,ιδεοληπτικοί
σταλίνια και ρουφιάνοι
Και όσα κι αν πάρεις δανεικά το χρήμα δεν σε φτάνει…