Πως θα σας φαινόταν αν η διδασκαλία του αρχαίου δράματος παρουσιαζόταν σε ακροατήριο γεμάτο με βετεράνους Aμερικανούς στρατιώτες και τραυματίες πολέμου σήμερα;

Πως θα σας φαινόταν αν οι τραγωδίες του Σοφοκλή διαβάζονταν από τους ίδιους τους πεζοναύτες και μετά άνοιγε ένας διάλογος σε μια προσπάθεια οι τραυματισμένοι ψυχικά στρατιώτες να βρούν διέξοδο μέσα από την αρχαία τραγωδία;

H εταιρία παραγωγής »Θέατρο του Πολέμου » παρουσιάζει τις τραγωδίες Σοφοκλή Αίας και Φιλοκτήτης στις στρατιωτικές και πολιτικές κοινότητες στις Ηνωμένες Πολιτείες και την Ευρώπη. Αυτά τα αρχαία, αλλά διαχρονικά έργα, καθολικά απεικονίζουν τις ψυχολογικές και σωματικές πληγές των πολεμιστών μετά τον πόλεμο.

Με την παρουσίαση της αρχαίας,υψηλής δραματουργίας σε πολιτικά αλλά κυρίως σε στρατιωτικά ακροατήρια, η αμερικανική εταιρεία παραγωγής αποπειράται να αποστιγματίσει από τον ψυχολογικό τραυματισμό τους βετεράνους και να ευαισθητοποίησει σε θέματα ψυχικής υγείας, κάνοντας τους στρατιώτες πιο ανθεκτικούς,πιο δυνατούς μέσα στις δικές τους κοινότητες, των βετεράνων, τις οικογένειές τους και τον υπόλοιπο περίγυρο.

Έχει ειπωθεί κι άλλες φορές για το αρχαίο ελληνικό δράμα με αυτήν την τόσο ζωηρή αφήγηση, ότι φέρνει σε κάτι σαν θεραπεία επανένταξης. Θα μπορούσε λοιπόν να ειπωθεί ότι το παίξιμο μιας τραγωδίας στην αρχαιότητα από πολίτες που είχαν κάνει μάχιμοι ήταν και ένα τελετουργικό από παλαίμαχους για βετεράνους. Τα μέτωπα, εξηγεί η αμερικανική εταιρία παραγωγής» Τheatre of War’ εκείνη την εποχή για την Αθήνα ήταν πολλά, όταν παίζονταν οι τραγωδίες του Σοφοκλή και η Ορέστεια του Αισχύλου,μιλάμε για πόλεμο ανοιχτό σε έξι μέτωπα. Το κοινό για τους οποίους έγιναν τα έργα αυτά ήταν αναμφίβολα πολίτες-στρατιώτες. Επίσης, οι ίδιοι οι ερμηνευτές της τραγωδίας ήταν πιο πιθανό να είναι βετεράνοι ή δόκιμοι στρατιώτες.

Ιδωμένο λοιπόν μέσα από αυτό το πρίσμα, το αρχαίο ελληνικό δράμα φαίνεται να βοηθά τους παλαιμάχους να επιστρέψουν στην πολιτική ζωή μετά από δεκαετίες μάχιμης θητείας ξεπερνώντας ψυχολογικά και σωματικά τραύματα και διατηρώντας την αξιοπρέπειά τους, την ταυτότητα και την τιμή τους.

Η εταιρεία έχει παρουσιάσει πάνω από 300 παραστάσεις του Σοφοκλή για το στρατιωτικό και πολιτικό κοινό σε όλες τις Ηνωμένες Πολιτείες, την Ευρώπη και την Ιαπωνία. Οι παραστάσεις έχουν παιχτεί στο Πεντάγωνο, το Γκουαντάναμο, στο Walter Reed Army Medical Center, σε καταφύγια αστέγων, αμφιθέατρα, θέατρα και εκκλησίες. Μέχρι σήμερα, πάνω από 60.000 μέλη στρατιωτικοί με τις οικογένειές τους έχουν παρακολουθήσει και συμμετάσχει σε παραστάσεις του Θεάτρου Πολέμου ενώ μετά από κάθε παράσταση ακολουθεί συζήτηση των παρευρισκομένων.

Να σημειωθεί ότι μια γενναιόδωρη δωρεά για την προσπάθεια έγινε και από το Ιδρύμα Σταύρος Νιάρχος.

Γνωστοί ηθοποιοί όπως ο Jay O. Sanders και η βραβευμένη με θεατρικό Τόνι, Maryann Plunkett, διαβάζουν Αίαντα του Σοφοκλή σε google hangouts. H νεά τεχνολογία στην υπηρεσία του ακροατηρίου για ένα αρχαίο δράμα. Αμφιβάλω αν το έχουμε δοκιμάσει ποτέ έστω στα σχολεία μας με την επιδερμική διδασκαλία, που πάντα περιορίζεται κυρίως σε γραμματική ανάλυση των αρχαίων ελληνικών,λίγη μετάφραση και το συντακτικό.

Ο Νίτσε είχε γράψει σχετικά στο δοκίμιό του »Εμείς οι Φιλολόγοι» το 1870, στο Πανεπιστήμιο της Βασιλείας, για την διδασκαλία των κλασσικών ελληνικών κειμένων ότι είναι αποκομμένα από την εμπειρία και θα έπρεπε να συζητούνται σε βαθύτερο επίπεδο.

Νομίζω είχε δίκιο και τρανή απόδειξη η χρησιμότητά της αρχαίας τραγωδίας από την ‘Τheatre Of War’ και η βοήθειά της στην ψυχολογική στήριξη των σημερινών βετεράνων πολέμου!

ΠΗΓΈΣ

http://www.outsidethewirellc.com/projects/theater-of-war/overview