
Ποτάμι και Δράση
Ευχάριστα τα νέα από τη συνεργασία της Δράσης με το Ποτάμι – εκ πρώτης όψεως! Πληροφορίες θέλουν τη συνεργασία να έχουν μεθοδεύσει οι κκ Αϊβαλιώτης και Αβραντίνης και τη φόρεσαν καπέλλο στο άβουλο και ανίκανο πολιτικό παράσιτο κ. Σκυλακάκη.
Η πολιτική μπουγιαμπέσα του Ποταμιού εμπλουτίσθηκε με τους φορείς μερικών από τις πιο διασκεδαστικές σαχλαμάρες που καταγράφηκαν τα τελευταία χρόνια. Το πόνημα του κ. Σκυλακάκη για τα γκότζι μπέρρυ, την ημέρα της ανακοίνωσης της συμφωνίας είναι χαρακτηριστική περίπτωση πολιτικής γελοιότητας. Συμπληρώνει την απίστευτης ελαφρότητας αποκάλυψη της υπεραλιείας μπακαλιάρου Σιβηρίας από τους ψαράδες της Πάτρας και του Μεσολογγίου, εις βάρος των συναδέλφων τους του Κιάτου, μερικές ημέρες πριν τις ευρωεκλογές. Συμπληρώνει την τραγική επιστολή διαμαρτυρίας προς την κυβέρνηση που κατάφερε να πετύχει μείωση της τιμής φυσικού αερίου από τον Πούτιν, ενώ έπρεπε λέει να αποταθεί στον Ομπάμα να παίρνουμε σχιστολιθικό αέριο από τα Βραχώδη Όρη. Συμπληρώνει την κατάθεση του πολιτικώς αυτιστικού στο Στρασβούργο πως η ιδιωτικοποίηση του ΟΠΑΠ δεν έπρεπε να γίνει, μιας και δεν είχε διαλευκανθεί η υπόθεση δευτερογενούς διακίνησης κερδισμένων δελτίων.
Υπάρχει βέβαια και η προσφυγή για τις αντικειμενικές αξίες. Σωστή δικονομικά, αλλά προκαλεί ανακατανομή των βαρών από τους ιδιοκτήτες μεγάλης περιουσίας στα (πρώην;) ακριβά προάστεια προς τους ανήμπορους ιδιοκτήτες σπιρτόκουτων στα δυτικά προάστεια. Το τραγικό είναι πως μάζευε στοιχεία ιδιοκτητών για μαζικές προσφυγές και οι ιδιοκτήτες έπρεπε να πληρώσουν το κόμμα-ΜΚΟ! Όπως ακριβώς οι απολυμένοι πληρώνουν τα κοράκια της εργατολογίας.
Αυτά είναι οι χαριτωμενιές, οι σαχλαμάρες των αυτιστικών της πολιτικής. Δεν χάθηκε ο κόσμος, τα τελευταία χρόνια κάθε μπούρδα ανάγεται σε κεντρικής σημασίας ζήτημα για να σπρωχτεί ένα δελτίο τύπου. Εκεί όμως που τα πράγματα γίνονται επικίνδυνα είναι η ιδεοληπτική αντιμετώπιση της κρίσης χρέους και των σχέσεων με τους εταίρους. Καταστροφικά επικίνδυνα!
Ο κ. Σκυλακάκης, απλώς πολιτικά ανεπαρκής που το μόνο που τον ενδιαφέρει είναι η εμφάνιση του ονόματός του σε κάποιο δελτίο τύπου, και ο ιδεοληπτικά νεοφιλελεύθερος κ. Αβραντίνης έκαναν σημαία την παρανομία της ΕΚΤ να συνεχίζει τη χρηματοδότηση των ελληνικών και κυπριακών τραπεζών – επειδή είναι φαλιριμένες. Παρεμβάσεις στα ευρωπαϊκά όργανα, διεθνείς επαφές, κλπ. Εν ολίγοις, η θέση τους για την διαχείριση της κρίσης ήταν: η ΕΚΤ να τραβήξει την πρίζα και να στείλει την Ελλάδα και Κύπρο σε ξαφνικό θάνατο και άμεση κατάρρευση και χρεοκοπία. Αυτό που δεν είναι γνωστό είναι πως η καταραμένη νεοφιλελεύθερη Μιράντα Ξαφά, που ξέρει τη δουλειά της, τους μάζευε όσο μπορούσε.
Πάλι, θα μου πείτε, δεν χάθηκε ο κόσμος. Συνηθισμένες γραφικότητες πολιτικώς ανοήτων. Όσο η Δράση ήταν μια παρέα στην πλατεία Μαβίλη, όντως δεν υπάρχει λόγος να συζητάμε καν τις σαχλαμάρες. Πλην όμως, σήμερα το Ποτάμι φιλοδοξεί να παίξει καταλυτικό κυβερνητικό ρόλο, κάτι που οι δημοσκοπήσεις το δείχνουν ως εξαιρετικά πιθανό. Εδώ που βρισκόμαστε, η αποφυγή της άμεσης χρεοκοπίας και καταστροφής τον Μάρτιο εξαρτάται από το κατά πόσον η ΕΚΤ θα παραβεί τους δικούς της κανόνες και θα συνεχίσει την παροχή ρευστότητας σε πλαίσιο αβέβαιων σχέσεων. Προκαλεί τρόμο η δυνατότητα και μόνον οι ανοησίες των Σκυλακάκη, Αβραντίνη να φτάνουν στα αυτιά της ηγετικής ομάδας ενός κόμματος υπό διαμόρφωση όπως το Ποτάμι το οποίο θα είναι κυβερνητικός εταίρος.
Καλοδεχούμενη η συμμετοχή της Δράσης στο εγχείρημα του Ποταμιού. Πλην όμως εάν δεν απομονωθούν με κάθε δυνατό τρόπο οι ακραία επικίνδυνοι, το Ποτάμι μπορεί να μετατραπεί από δυνητική λύση σε νάρκη.
Το πρόβλημα δεν είναι οι γελοιότητες του γκότζυ μπέρρυ του σχιστολιθικού Σκυλακάκη. Είναι οι ιδεοληψίες και ο καιροσκοπισμός.
Μαύρο, κατάμαυρο στον Αβραντίνη στην Α’ Πειραιά! Το αστείο είναι πως ο ιδεοληπτικός διεκδικεί εκλογή στο γαβριστάν, ως μέλος της Παναθηναϊκής Συμμαχίας!
Οι άλλοι, ο καρπαζοεισπράκτορας Αϊβαλιώτης και η «αλλού γι’ αλλού» Λυμπεράκη, απλώς δεν καταλαβαίνουν. Ό,τι πρέπει για πολιτικό χυλό.
Σχολιάστε