Ο John Malkovich, δεν παίζει κάποιον ρόλο για το σινεμά του Hollywood αυτή την φορά. Αντιθέτως ποζάρει για μια σειρά από εμβληματικές φωτογραφίες-πορτρέτα ,μια δουλειά του φωτογράφου Sandro Miller που εκτίθεται στην γκαλερί Catherine Edelman στο Σικάγο.
ΟMalkovich , ένας εξαιρετικός ηθοποιός, μεταμορφώνεται εντελώς για μια σειρά φωτογραφιών που άφησαν εποχή.
Φωτογραφίες και τεχνικές φωτογραφιών, όπως αυτή του Άντι Γουόρχωλ ,που άλλαξαν για πάντα το φωτορεπορτάζ,που έβαλαν την φωτογραφία στο σπίτι ως μοναδικό έργο τέχνης, που επηρέασαν και επηρεάζουν χιλιάδες καλλιτέχνες στην δουλειά τους.
Τα πορτρέτα που κλήθηκε ο Μάλκοβιτς να μιμηθεί και να μετασχηματιστεί ,δεν ήταν μια εύκολη δουλειά ούτε για τον ίδιο τον ηθοποιό,ούτε για τον φωτογραφο Sandro Miller. Θα μπορούσαν εύκολα όλες αυτές οι μιμήσεις να εξελιχθούν σε φιάσκο, σε μια παρωδία που τις βλέπεις και γελάς .Όμως ο Μάλκοβιτς μπήκε για τα καλά στο πετσί του ρόλου, ο φωτογράφος έκανε εκπληκτική δουλειά και ο πειραματισμός πέτυχε.
Άντι Γουόρχωλ- Μέριλιν Μονροε–Andy Warhol’s Marilyn Monroe
»London is still the Athens of the world» λέει ο δήμαρχος Λονδίνου Μπόρις Τζόνσον σε μια καταπληκτική διάλεξή του για την Αθήνα του Περικλή.
Το βίντεο από την ομιλία του είναι »must see» για τους παραλληλισμούς που κάνει στην διάλεξή του ο Τζόνσον για το Λονδίνο με την μεγαλύτερη μητρόπολη της αρχαιότητος…
Ο Μπόρις παρέδωσε κανονικά μαθήματα από την κλασική Αθήνα του Περικλή για τό πως πρέπει να αναπτύσσονται οι σύγχρονες πόλεις καταλήγοντας ότι το σημερινό μητροπολιτικό Λονδίνο εξακολουθεί να βαδίζει στην κληρονομιά ,τα ιδεώδη και τις αξίες της αρχαίας Αθηναϊκής Δημοκρατίας.
Η διάλεξη δόθηκε στο Legatum Institute την Πέμπτη, 4 Σεπτεμβρίου 2014. Δείτε όλη στο video:
Boris Johnson – Athenian Civilisation: The Glory That Endures – Legatum Institute
Ο Johnson που διατελεί δήμαρχος του Λονδίνου από το 2008 και πριν από αυτό υπηρέτησε ως βουλευτής διάβασε για την κλασσική εποχή στο Balliol College της Οξφόρδης με υποτροφία ως »brackenbury Scholar».
Η εμπειρία της δημοκρατίας του 5ου αιώνα π.Χ. μπορεί να βοηθήσει ώστε να διατηρηθεί ο μοναδικός μητροπολιτικος χαρακτήρας του Λονδίνου σήμερα,λέει ο δήμαρχος. Προειδοποίησε ενάντια στον κίνδυνο για περιορισμό των δημοκρατικών ελευθεριών από το κύμα ξενοφοβίας που σαρώνει την ΕΕ, συγκρίνοντάς το με την αρχαία Σπάρτη.»Πρέπει να πολεμήσουμε τους φόβους μας για το μεταναστευτικό, να υπερασπιστούμε την δημοκρατία μας και το κράτος δικαίου και να είμαστε ανοιχτοί στους ταλαντούχους νεοφερμένους όπως στην Αθήνα του Περικλή, είπε.
Συνοπτικά θα σας αναφέρω μερικά σημεία από την υπέροχη ομιλία του δημάρχου του Λονδίνου που αξίζει να ακούσετε,όπως επίσης θα ήταν χρήσιμο να έχουν κατά νου οι πολιτικοί μας για την περαιτέρω ανάπτυξη της χώρας και της πρωτεύουσας σε τουριστικό,οικονομικό και πολιτιστικό επίπεδο.
»Το θαύμα της Αθήνας οφείλεται στις φιλοδοξίες και το σχέδιο του Περικλή να την κάνει την μεγαλύτερη ναυτική και εμπορική δύναμη της Ελλάδος.»
»Ο Περικλής άνοιξε το εμπόριο,επέβαλε φόρους στην ναυσιπλοΐα, οχύρωσε την πόλη, και για την ανάπτυξη που στόλου της κατασκεύασε μεγαλύτερο λιμάνι, που έχτισε στο Πειραιά.»
Παράλληλα με τα μεγάλα οικοδομικά έργα στον βράχο της Ακρόπολης η πόλη άνοιξε τις πύλες της σε όλον τον τότε γνωστό κόσμο με στρατιές επιστημόνων και ξένων πολιτών, εργατών και δούλων να την επισκέπτονται …
Οι τέχνες, τα θεάματα ,η παιδεία,η ψυχαγωγία και η δημοκρατία έδωσαν συγκριτικό πλεονέκτημα στην Αθήνα έναντι όλων των άλλων κρατών- πόλεων της εποχής και ειδικά εναντίον των Σπαρτιατών που δεν έχουν να επιδείξουν κανένα μεγάλο έργο σε σύγκριση με τους Αθηναίους.
Οι μέτοικοι αύξησαν τα έσοδα της πόλης,συμμετείχαν στα δημόσια έργα και ενώ πρακτικά δεν συμμετείχαν στην πολιτική ιεραρχία και την διοίκηση της πόλης αποτέλεσαν ένα πρώτο είδος πολυπολιτισμικότητας για το μητροπολιτκό αθηναικό κέντρο με την συνεισφορά τους σε αυτήν.
Ο δήμαρχος του Λονδίνου συνέκρινε την προσφορά των μετοίκων στην ανάπτυξη της Αθήνας με την καθοριστικής σημασίας μαζική μετανάστευση και προσφορά στο πολυπολιτισμικό Λονδίνο τις τελευταίες δεκαετίες.
Πρότεινε επίσης να συνεχιστούν οι κλασικές σπουδές στο Λονδίνο διότι αποτελούν μέρος της ακαδημαϊκής ανωτερότητας της πόλης τονίζοντας ότι ξεπερνά κάθε άλλη μητρόπολη του κόσμου στην παιδεία και την εκπαίδευση. (Κι αυτό είναι ένα σημείο που μπορούμε με την ανάπτυξη των κλασικών σπουδων να αποκτήσουμε συγκριτικό πλεονέκτημα)
Έδειξε, επίσης,ανένδοτος για τα ελγίνεια μάρμαρα, εξακολουθώντας να πιστεύει ότι είναι αδιαπραγμάτευτα και γνώρισμα της πολιτιστικής κληρονομιάς του Λονδίνου.
Είναι μια καλή ομιλία που αξίζει να παρακολουθήσετε με γνώμονα το τι χρειάζεται η Ελλάδα και οι μεγάλες πόλεις της για να ανορθώσουν την οικονομία τους και να αναπτυχθούν περισσότερο.
4 September 2014: The Mayor of London drew brilliant parallels between Athens and London and laid out his manifesto as a potential Prime Minister in an authoritative and entertaining, livestreamed lecture for the Legatum Institute on 4 September. The mayor’s lecture examined how the experiences of democrats in the 5th century BC can help us to preserve London’s unique metropolitan character today. Hosted by Hywel Williams, Senior Adviser at the Legatum Institute, with introductory remarks from Sian Hansen, Executive Director. More information here: http://li.com/events/athenian-civilis…
Τα κατορθώματα του Μεγάλου Αλεξάνδρου έχουν χαρακτηριστεί επικά,’έχουν καταγραφεί από δεκάδες καταξιωμένους ιστορικούς, αρχαίους και σύγχρονους ενώ ταινίες μυθοπλασίας,ντοκιμαντερ και βιογραφίες σχετικά με το έργο και τις κατακτήσεις του υπάρχουν πληθώρα στην αγορά.
Η στρατιωτική ιδιοφυΐα και η πολύπλευρη προσωπικότητα του Αλέξανδρου τον εχουν καταστήσει ως έναν από τους πιο εμβληματικούς χαρακτήρες όλων των εποχών για την παγκόσμια ιστορία. Οι μάχες που έδωσε και η στρατηγική που εφάρμοζε διδάσκονται σε όλες σχεδόν τις καταξιωμένες ακαδημίες πολέμου, όπου και εκπαιδεύονται αξιωματικοί του στρατού ξηράς.
Ο ανεξήγητος θάνατός του σε νεαρή ηλικία και η μυστικοπάθεια γύρω από το σημείο της ταφής του είναι ένα κομμάτι από την ιστορία του Αλέξανδρου που εξακολουθεί να ασκεί γοητεία, όχι μόνο στους αρχαιολόγους, αλλά σε όλους.
Ο Αλέξανδρος λατρευόταν στην αρχαιότητα ως παγανιστικός θεός (εδώ λατρεύεται και σήμερα από καπηλευτές της ιστορίας, όπως οι Σκοπιανοί).
Οι κατακτητές της Αιγύπτου, όπως οι Βυζαντινοί και αργότερα οι Μουσουλμάνοι, είχαν κάθε λόγο να καταστρέψουν τον τάφο του Αλέξανδρου, εξαφανίζοντας κάθε ίχνος του στρατηλάτη (παγανικού) θεού, μια εξαιρετικά μεγάλη απειλή για την εξάπλωση των Αβρααμικών μονοθεϊστικών θρησκειών.
Το μεγάλο ενδιαφέρον για τα ευρήματα του τύμβου στην Αμφίπολη και το πλήθος που έχει αρχίσει να συρρέει εκεί λέει πολλά για τον θαυμασμό στον μεγάλο στρατηλάτη, που ακόμη και ο Καίσαρας γονάτισε μπροστά του .
Ο Μέγας Αλέξανδρος πέθανε στην Βαβυλώνα το 323 π.Χ. σε ηλικία 32 ετών, πιθανότατα από τυφοειδή πυρετό. Το πτώμα του ταριχεύτηκε με την προοπτική να μεταφερθεί αργότερα στην Μακεδονία. Για να φύγει η σωρός του Αλέξανδρου από την Βαβυλώνα χρειάστηκαν δυo χρόνια και όταν η πομπή ξεκίνησε ο Πτολεμαίος στην κυριολεξία το άρπαξε (κάπου στην Συρία) για να το μεταφέρει στην Μέμφιδα, στις όχθες του Νείλου, με σκοπό αργότερα να το τοποθετήσει μόνιμα στην Αλεξάνδρεια, στο μαυσωλείο που έχτισε ειδικά για τον Αλέξανδρο.
Το μαυσωλείο ονομάστηκε »ΤΟ ΣΩΜΑ» και τα λείψανα του Αλέξανδρου θα λατρεύονταν εκεί.
Δεκα χρόνια νωρίτερα, ο Μέγας Αλέξανδρος στεφόταν φαραώ το 332 π.χ. στη Μέμφιδα και αναστήλωσε τους ναούς της,αναγκάζοντας την πόλη όμως να περάσει οριστικά σε δεύτερη μοίρα μετά την ίδρυση της Αλεξάνδρειας.
Ο Πτολεμαίος Α’, επίγονος του Μεγάλου Αλεξάνδρου και βασιλέας της Αιγύπτου, επινόησε στη Μέμφιδα μια νέα θρησκεία, τη λατρεία του Σέραπη που ήταν ο συνδυασμός των ελληνικών θεών Δία και Διονύσου με τον Αιγύπτιο Όσιρι-Άπι. Το τέχνασμα του Πτολεμαίου με το Σώμα – μαυσωλείο του Αλέξανδρου ήταν εξαιρετικό!
Ο Πτολεμαίος θα είχε έναν θεό και υιό του θεού Ρα να λατρεύεται στην Αίγυπτο, και με την ενοποίηση ελληνικών και αιγυπτιακών θεοτήτων θα ήταν η συνέχεια του Μεγάλου Αλεξάνδρου…
Ο Nicholas Saunders, Βρετανός αρχαιολόγος και κοινωνικός ανθρωπολόγος , συγγραφέας του «Alexander’s Tomb: The Two-Thousand Year Obsession to Find the Lost Conquerer», προσπάθησε να ξεκλειδώσει ένα από τα μυστήρια του αρχαίου κόσμου – το τι συνέβη δηλαδή με το σώμα του Αλέξανδρου και την πιθανή τοποθεσία που θάφτηκε .
Ο ίδιος επισημαίνει ότι η μετάβαση του νερού Αλέξανδρου από τη Μέμφιδα στην Αλεξάνδρεια ήταν μια σημαντική στιγμή στα 300 χρόνια -υπό πτολεμαϊκή κυριαρχία- ιστορία της Αιγύπτου,μια εποχή σημαντική για την μετάβασή της από το φαραωνικό μεγαλείο στην ρωμαϊκή εποχή.
Παρά την ενδελεχή έρευνα για τον τάφο του Αλέξανδρου-,επισημαίνει ο Σ’όντερς, κανείς δεν είναι σίγουρος για το πότε και που ακριβώς θάφτηκε . Οι αρχαίοι συγγραφείς είναι σιωπηλοί σχετικά με το που ακριβώς ο Πτολεμαίος και οι απογονοί του έθαψαν τον Αλέξανδρο και οι ιστορικές πηγές εξαιρετικά ασαφείς σχετικά με την κηδεία.
Ο τάφος του Αλεξάνδρου ήταν σταθερά από την αρχή στο στόχαστρο του Πτολεμαίου» γράφει ο συγγραφέας. Για να νομιμοποιήσει τη θέση του ως Φαραώ της Αιγύπτου και να αγιάσει τον κανόνα του οραματίστηκε τη μετακίνηση του σώματος σε ένα μεγάλο τάφο στην Αλεξάνδρεια ώστε, μετά τη μεταφορά του σώματος και την θεοποίηση του Αλεξάνδρου να μπορούσε να συνδυαστεί με τον ίδιο . Με άλλα λόγια, προωθώντας τον εαυτό του ως διάδοχος του Αλεξάνδρου ο Πτολεμαίος δημιούργησε μια ιερή γενεαλογία που συνδέει τον εαυτό του με την αρχαία γραμμή των Αιγυπτίων Φαραώ με τον Αλέξανδρο ως τον ακρογωνιαίο λίθο …
Πολύτιμος σύμμαχος του Πτολεμαίου σε όλο αυτό το σχεδιασμό, γράφει ο Saunders, ήταν ο υψηλόβαθμος Αιγύπτιος ιερέας Manetho που τον μύησε στις παράξενες δοξασίες και πρακτικές, κάτι ανάμεσα στον μύθο και την ιστορία, που πάντα γοήτευαν τον λαό της Αιγύπτου.
Το σώμα του Αλεξάνδρου ήταν ένα σημαντικό και ισχυρό λείψανο που προσέλκυε χιλιάδες επισκέπτες στη μεσογειακή πρωτεύουσα και το λιμάνι της.
Ο Saunders γράφει, ότι, περιοδεύοντας κάποιος για να δει το σώμα του Αλέξανδρου ήταν μια διαδικασία »de rigeur» για διπλωμάτες, στρατηγούς και επιστήμονες κατά τους τρεις αιώνες της πτολεμαϊκής κυριαρχίας.
Οι προσκυνητές αποβιβάζονταν από τα πλοία, κατέβαιναν από τα άλογα, περπατούσαν μέσα στους μαρμάρινους δρόμους της πόλης, πρόθυμοι να συρθούν στον τάφο του Αλεξάνδρου και να αντικρίσουν το μουμιοποιημένο και καλά φυλασσόμενο από φρουρούς σώμα του στρατηλάτη σε σημείο όπου η δροσερή θερμοκρασία βοηθούσε στην διατήρησή του.
Ο τάφος παρέμεινε διάσημη ατραξιόν της πόλης ακόμη και μετά τη ρωμαϊκή κατάκτηση το 30 π.Χ.. όταν ό ίδιος ο Καίσαρας λέγεται ότι έκλαψε για το πόσα λίγα είχε πετύχει σε σύγκριση με τον Αλέξανδρο, ο οποίος είχε κατακτήσει τον τότε γνωστό κόσμο σε ηλικία μόλις 32 ετών.
Ο Οκταβιανός βλέποντας την σαρκοφάγο απότισε φόρο τιμής καταθέτοντας χρυσό στεφάνι και πασπαλίζοντας τον τάφο με λουλούδια.
Ο Σεπτίμιος Σεβήρος (193-211 μ.Χ.), 21ος αυτοκράτορας της Ρώμης μετέτρεψε τον τάφο του Αλεξάνδρου σε μυστική αποθήκη για βιβλία και εγχειρίδια σχετικά με την μαγεία και την αλχημεία.
Ο 3ος αιώνας μ.Χ ήταν καταστροφικός με αιματηρές συγκρούσεις μεταξύ χριστιανών κάτι που επέφερε την καταστροφή και την εγκατάλειψη μεγάλων περιοχών της Αλεξάνδρειας.
Η τελευταία αναφορά του μεγάλου μαυσωλείου, κατά τον Saunders, έγινε από τον Ιωάννη τον Χρυσόστομο (340-407 μ.Χ.), ο οποίος μέμφθηκε τον τάφο του Αλεξάνδρου σε μια ομιλία στην Επιστολή του προς Κορινθίους.
»Πες μου, πού είναι ο τάφος του Αλεξάνδρου; Δείξε μου, πες μου την ημέρα που πέθανε.»
ΤΟ συνεχές ενδιαφέρον για την ανακάλυψή του Αλέξανδρου από τους αρχαιολόγους δεν έχει να κάνει τόσο για τους θησαυρούς, που ήταν σχεδόν βέβαιο ότι λεηλατήθηκαν πολύ καιρό πριν.
Το σώμα του, το πως ήταν δηλαδή ο ίδιος ο Αλέξανδρος και η τοποθεσία που τον έθαψαν αποτελεί μέγα μυστήριο. Η πόλη που θα βρεθεί ο τάφος του,πιο πιθανά κάπου στην Αίγυπτο, δευτερευόντως σε άλλες χώρες όπως το Ιράκ (Βαβυλώνα) ή ενδεχομένως οι βασιλικοί τάφοι στην ελληνική Μακεδονία θα αποτελέσει συναρπαστική ανακάλυψη και σημαντικό τουριστικό πόλο και τόπο για τον κόσμο που θα επισκέπτεται το μνημείο.
Ο Andrew Stewart, συγγραφέας του »Alexander’s Image and Hellenistic Politics» , παρέχει μια ενδιαφέρουσα μετάφραση του αρχαίου σωζόμενου κειμένου, από τις τελευταίες καταγεγραμμένες πηγές για το σώμα του Αλέξανδρου και την περιποίηση του τάφου του.
»Το σώμα ,σημειώνει,θα περίμενε κανεις να τύχει της συνηθισμένης μακεδονικής ταφής για Έλληνες βασιλείς αλλά δεν έγινε έτσι!»
Το ταριχευμένο σώμα του Αλεξάνδρου είχε τοποθετηθεί σε ένα χρυσό φέρετρο επενδεδυμένο από αρωματικά βότανα από τον Περδίκκα(προσωπικό φρουρό του Αλεξάνδρου) ενώ του φόρεσαν ρόμπα και μανδύα, και έδεσαν το βασιλικό διάδημα στο μέτωπο του. Στο σώμα του εκτός από αρώματα άλειψαν και μέλι.
Ο Saunders ταξίδεψε για δεκαετίες, ερευνώντας στην Ελλάδα, την Τουρκία και την Αίγυπτο, μελέτησε τα ευρήματα, την υπάρχουσα βιβλιογραφία και τις πηγές,μίλησε με τους αρχαιολόγους, είδε ακόμη κι αυτούς που νόμιζαν πως ανακάλυψαν τα απομεινάρια του τάφου του ,έλαβε υπόψη του ακόμη και τις εικασίες για τα ίχνη του Αλέξανδρου για να καθορίσει στο βιβλίο του τις πιο πιθανές δυνατότητες.
Υπήρξε έντονη φημολογία ότι ο Αλέξανδρος μεταφέρθηκε στην Βενετία στον ναό του Αγίου Μάρκου, ενώ άλλοι εικάζουν ότι μπερδεύτηκε με την μούμια του φαραώ Nectanebo II που εκτίθεται στο Βρετανικό Μουσείο.(οι σοφοί του Ναπολέοντα πίστευαν ότι την κατείχαν οι Βρετανοί.)
Ο Saunders αναφέρεται και στην πολύ μεγάλη δημοσιότητα που πήρε η υπόθεση της αρχαιολόγου Λιανας Σουβαλτζή το 1995 λέγοντας ότι είχε ανακαλύψει τον τάφο του Αλεξάνδρου στην όαση της Σίβα . Η Σουβαλτζή ισχυριζόταν ότι τρία τοιχεία με ασβεστόλιθο ήταν χαραγμένα με όλη την ιστορία της δηλητηρίασης του Αλεξάνδρου και πως ο Πτολεμαίος είχε μεταφέρει το σώμα του στην όαση της Σίβα για την ταφή.
Οι πολλές συνεντεύξεις που έδωσε σε συνδυασμό με τα αδύναμα πειστήρια που παρουσίασε αναστάτωσαν το αιγυπτιακό Ανώτατο Συμβούλιο Αρχαιοτήτων, το οποίο γρήγορα συγκάλεσε μια δεύτερη συνέντευξη τύπου και αποστασιοποιηθηκε από αυτό το ενοχλητικό τσίρκο των μέσων ενημέρωσης.» Λίγο νωρίτερα είχε αμφισβητήσει την αρχαιολόγο Souvaltzi ο Θεόδωρος Πάγκαλος,τότε υπουργός πολιτισμού και το ΚΑΣ όταν οι ελληνικές επιγραφές μεταφράστηκαν, χωρίς καλά αποτελέσματα από τους ειδικούς.
Η εξαφάνιση και η τύχη του τάφου του Αλεξάνδρου είναι ένα από τα σημαντικότερα μυστήρια που έχουμε κληρονομήσει από τον αρχαίο κόσμο. Υπήρξε και θα υπάρχει μια ατέρμονη αναζήτηση ανάμεσα στους αρχαιολόγους και άλλους ειδικούς για την τελευταία κατοικία του. Γενεές ολόκληρες ιστορικών έχουν υποκύψει στη γοητεία αυτού του συναρπαστικού μυστήριου, χωρίς να έχουν καταφέρει μέχρι στιγμής να βρουν πειστικές απαντήσεις.
Τα τελευταία χρόνια, οι θεωρίες συνωμοσίας έχουν οργιάσει παράλληλα με τον αριθμό επιστημονικών εξηγήσεων για την πιθανή τελευταία κατοικία του στρατηλάτη .
Ο Bob Brier, ανώτερος ερευνητής στο Πανεπιστήμιο του Long Island σε μια μικρή ανασκόπησή του για το βιβλίο του Saunders έγραψε: «Υπάρχει πληθώρα των πιθανών τοποθεσιών για το χαμένο τάφο! Η πιο διαβόητη είναι, φυσικά,ότι η σαρκοφάγος βρίσκεται πιθανά στο Βρετανικό Μουσείο.»
Τώρα απομένει να δούμε αν οι αρχαιολογικές έρευνες στην Αμφίπολη αποκαλύψουν κάτι που να μπορεί να οδηγήσει στην ευρύτερη έρευνα για την κατάληξη του Μεγάλου Αλεξάνδρου ώστε να ξεκλειδωθεί αυτό το μεγάλο μυστήριο του αρχαίου κόσμου.
Πάντως μου προκαλεί εντύπωση το γεγονός ότι το εξαιρετικά ενδιαφέρον βιβλίο του Σώντερς , δεν έχει ακόμη μεταφραστεί στα ελληνικά και είναι κρίμα γιατί μάλλον δεν μας αρέσει να διαβάζουμε ιστορία!
Ευτυχώς για όσους επιμένουν υπάρχει και το ηλεκτρονικό βιβλιοπωλείο της ‘Amazon’.
Με ένα υπερφίαλο και στομφώδες μήνυμα αποχώρησης, όπου αναφέρεται τρεις φορές το «μου» μέσα σε δυο γραμμές, όπου εντελώς κοινότυπα απευθύνεται ένα «ευχαριστώ», απουσιάζει κάθε αναφορά σε πεπραγμένα και –ιδίως – δεν υπάρχει ούτε μια αυτοκριτική λέξη για όσα παρατράγουδα κατά τη διάρκεια της θητείας του είχαν επιδεινώσει τη θέση του δημόσιου Πανεπιστήμιου,. αποχαιρέτησε χτες τα μέλη της πανεπιστημιακής κοινότητας ο κ. Θεοδόσης Πελεγρίνης, καθηγητής Φιλοσοφίας και μέχρι τώρα πρύτανης του Πανεπιστήμιου της Αθήνας.
Το μέιλ που έφτασε στα μέλη της κοινότητας του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου της Αθήνας (ΕΚΠΑ) έχει ως εξής:
«Προς την Κοινότητα του ΕΚΠΑ
31 Αυγούστου 2014
Καθώς κλείνει τώρα ένας κύκλος της δραστηριότητάς μου, η Πρυτανεία μου, και ένας άλλος κύκλος δράσης ανοίγει αύριο μπροστά μου, δεν έχω τίποτα πιο μεγάλο, πιο απλό να πω: μόνο ένα βαθύ, αληθινό ευχαριστώ.
parodynews 