«Ισλαμισμός και Ισλαμοφοβία»: Bιβλίο μελέτη για τον ισλαμισμό στην δύση από δύο πρώην στελέχη της ΕΛ.ΑΣ.

Φως στα άδυτα του ισλαμισμού

Δύο πρώην στελέχη της ΕΛ.ΑΣ. χαρτογραφούν τις αποκλίσεις

Toυ Τασου Tελλογλου ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ

«O γενικός φόβος για το Ισλάμ και τους μουσουλμάνους είναι αστήρικτος και μάλιστα κινείται εκτός λογικής. Οφείλουμε να ξεπεράσουμε τη σύγχυση που δημιουργείται μεταξύ μουσουλμάνων πιστών που βλέπουν το Ισλάμ ως μία θρησκεία που καλύπτει τις πνευματικές τους αναζητήσεις και ισλαμιστών, οι οποίοι αντιλαμβάνονται το Ισλάμ ως την πιο ολοκληρωμένη πολιτικο-θρησκευτική ιδεολογία, εκφράζοντας με διάφορους τρόπους τη δυσπιστία ή την αποστροφή τους απέναντι στην ευρωπαϊκή κοινωνία και στις σύγχρονες “δυτικές αξίες”, τις οποίες θεωρούν ότι έρχονται σε αντιπαράθεση με αυτή…».

Τα παραπάνω δεν τα γράφουν ανθρωπολόγοι ή κοινωνιολόγοι αλλά δύο πρώην στελέχη της Ελληνικής Αστυνομίας, ο κ. Φώτης Παπαγεωργίου (που υπηρέτησε και στην Εθνική Υπηρεσία Πληροφοριών) και ο κ. Αντώνης Σαμούρης. Στο βιβλίο τους «Ισλαμισμός και Ισλαμοφοβία» (εκδόσεις Ταξιδευτής, Δεκέμβριος 2012) επιχειρούν να οριοθετήσουν τις «δύο ακραίες τάσεις που αναπτύσσονται μεταξύ μουσουλμάνων και μη μουσουλμάνων, αντίστοιχα, απειλώντας τη συνοχή και την ευημερία των δυτικών κοινωνιών».

Χαρτογραφώντας ισλαμιστικά κινήματα και οργανώσεις στη δυτική Ευρώπη, οι δύο συγγραφείς ερευνούν τη σύσταση των σουφιστικών ταγμάτων και αδελφοτήτων και τη σύνθεση του τουρκικού Milli Gorus και των Αδελφών Μουσουλμάνων. Οι δύο πρώην αξιωματικοί της ΕΛ.ΑΣ. καταγράφουν «απόκλιση» από το «πλαίσιο της κοινωνικής και πολιτειακής οργάνωσης των ισλαμιστών στις κοινωνίες της δυτικής Ευρώπης», αλλά το ενδιαφέρον είναι ότι προτείνουν μια διαφορετική προσέγγιση των ευρωπαϊκών κοινωνιών για να ξεπεραστεί το ρήγμα που έχει δημιουργηθεί ανάμεσα στους «νεόφερτους» και τους παλαιότερους πολίτες των χωρών αυτών.

Στο 6ο και τελευταίο κεφάλαιο του βιβλίου δύο ανθρώπων με επιχειρησιακή εμπειρία στον χειρισμό του φαινομένου στην Ελλάδα, ορισμένες εκπλήξεις περιμένουν τον αναγνώστη. Ειδική αναφορά γίνεται στην κατηγορία των Ελλήνων προσηλύτων στο Ισλάμ, ένα εντελώς νέο φαινόμενο, όχι μόνο στη χώρα μας, αλλά και στην Ευρώπη, όπου ένας σημαντικός αριθμός προσηλύτων πολεμούν με τους Ταλιμπάν στο Αφγανιστάν.

Aπό την εποχή που εμφανίστηκε μία Ελληνίδα προσήλυτη σε γειτονιά του Λονδίνου –διατηρούσε ισχυρούς δεσμούς με τοπική ισλαμιστική κοινότητα– ο αριθμός τους αυξήθηκε στην Ελλάδα όχι μόνο στα αστικά κέντρα και όχι μόνο για πολιτικούς λόγους. Πολλοί προσεγγίζουν το Ισλάμ για πνευματικούς, υπαρξιακούς λόγους, επισημαίνεται.

Στο ίδιο κεφάλαιο μπαίνει στο μικροσκόπιο η μουσουλμανική κοινότητα της Δυτικής Θράκης, αλλά και η δεύτερη γενιά των μεταναστών στα μεγάλα αστικά κέντρα της χώρας, όπου το επίσημο εκπαιδευτικό σύστημα έχει δυσχέρειες να απευθυνθεί σε παιδιά οικογενειών που στρέφονται σε ισλαμιστικούς τρόπους ζωής. Το ζήτημα αυτό, οι δύο πρώην αστυνομικοί δεν το αντιμετωπίζουν με… αστυνομικούς αλλά με πολιτισμικούς και εκπαιδευτικούς όρους, ζητώντας αξιοποίηση της ευρωπαϊκής εμπειρίας για να μη δημιουργηθούν «ξένοι δεύτερης γενιάς» με τη δημιουργία «παράλληλων κοινωνιών».