Τρέλανε τον κόσμο ο Βαρουφάκης μέσα από το διαδίκτυο ,την τηλεόραση,τα ξένα ΜΜΕ για ένα συνολικό σχέδιο αντιμετώπισης της κρίσης για όλα τα κράτη που έχουν πρόβλημα. Μιλούσε και μιλάει συνεχώς για ευρωομόλογα όταν ακόμη και σήμερα οι Γερμανοί αρνούνται να συναινέσουν στην δημιουργία τους. »Πάνω από το πτώμα μου,» δήλωσε μόλις χτες η Άνγκελα Μέρκελ… Φλόμωσε τόσον καιρό τον κόσμο στην μπαρούφα και το ποίημα ο κύριος καθηγητής, μιλώντας για αδιέξοδες πολιτικές και δρόμο που δεν μας βγάζει πουθενά!
Κατήγγειλε με φτηνή επιχειρηματολογία το οικονομικό επιτελείο του Γ. Παπακωνσταντίνου μόνο και μόνο επειδή, ο Παπανδρέου δεν επέλεξε να τον έχει μέσα.
Και πώς να έχει μέσα στο οικονομικό του επιτελείο ο Παπανδρέου έναν τύπο, που ήθελε να βγάλει την χώρα σε πτώχευση χωρίς συλλογική προσπάθεια και χωρίς διάθεση να διορθωθούν οι παθογένειες της ελληνικής κοινωνικής οικονομίας την στιγμή που στα άρθρα του το παραδέχεται;
Tην ίδια στιγμή που τα λέει αυτά ο Βαρουφάκης (http://www.protagon.gr/?i=protagon.el.oikonomia&id=15877) έχει ανοίξει διαδικτυακό πόλεμο με όλους τους ομολόγους του καθηγητές που διδάσκουν τα οικονομικά…
Να μην δεχτούμε τις δόσεις των δανείων τους είπε. Και ύστερα έφυγε χωρίς να αναρωτηθεί από που θα χρηματοδοτήσει τις ανάγκες της η χώρα…
Την »έκανε» πρώτος, ο καθηγητής Βαρουφάκης για άλλη γή και άλλα μέρη, παρατώντας την πανεπιστημιακή έδρα του -παραλίγο να τον χτίσουν μέσα στο γραφείο του- και τα υπέροχα μεταπτυχιακά που παρέδιδε (εφάμιλλα του εξωτερικού,έλεγε.) Έκανε τον Μετά Χριστό προφήτη ο Βαρουφάκης -του αρέσει να τον κάνει δηλαδή- και σχολίασε πάνω στην κραυγή αγωνίας, την επιστολή των 11 Oικονομολόγων, συναδέλφων του.
Φάσκει στα οικονομικά και αντιφάσκει, αυτός και άλλοι , που πέτυχαν να αποπροσανατολίσουν και να διχάσουν στο ζήτημα της κρίσης και του μνημονίου την κοινή γνώμη από το ‘β(λ)ήμα’ του Αυτιά, του Παπαδάκη και άλλων!
Πίστεψαν όλοι οι αδαείς, ότι μπορεί η χώρα να βγει από την μέγγενη χωρίς επώδυνο τρόπο.
Προχθές ο Βαρουφάκης ξαναχτύπησε,αυτήν την φορά από το Τέξας!
Εγωπαθής όσο κανένας άλλος καθηγητής των οικονομικών που πέρασε από την χώρα, ένας σελέμπριτυ με ακαδημαϊκό βάθος ,που λατρεύει τα ΜΜΕ αλλά και τα ΜΜΕ λατρεύουν να εκθέτουν , χτύπησε με δύο διαφορετικά άρθρα μέσα σε μόλις δυο μέρες.
Στο ένα μιλάει στην τηλεόραση του ABC ζωντανά, λέγοντας ότι η Ελλάδα είναι τελειωμένη αν δεν δράσει πρώτα η Ευρώπη με μια ενιαία οικονομική πολιτική για τις χώρες του νότου. “Greece is finished” είπε και καθάρισε ο οικονομολόγος, παρουσιάζοντας μια ζοφερή αλλά και ρεαλιστική – όπως χαρακτηρίζει ο ίδιος-εικόνα για την Ελλάδα, ενώ δεν άφησε καμιά ελπίδα για το μέλλον της.
( ΑBC VIDEO here)
ΚΑΙ αφού δηλώνει» Greece is Finished’ την επομένη στέλνει γράμμα στον νέο υπουργό Οικονομικών Γιάννη Στουρνάρα για το πώς θα ξεφύγουμε από την κρίση! Ο Βαρουφάκης αφού δίνει συμβουλές και νουθετεί τον νέο ΥΠΟΙΚ το τι ακριβώς να πράξει για να σωθεί η χώρα (πράγμα που αναιρεί στην συνέντευξη που έδωσε στο ABC), τον καρφώνει κιόλας,τον φιλο του και πολυαγαπημένο Γιάννη Στουρνάρα! (Με δυο Ν αυτός.)
‘‘Η αποπομπή μας από ένα καταρρέον ευρώ θα είναι απολύτως σίγουρη. Ήδη εργάζονται για αυτή «παλιόφιλοί» σου (με τον Hans-Werner Sinn να είναι ο πιο εμφανής).”
Διαβάστε για να απολαύσετε τις αντιφάσεις του κυρίου Βαρουφάκη. Διαβάστε τον Οικονομολόγο που επί διόμιση χρόνια μούρλανε στην κυριολεξία την ελληνική κοινή γνώμη και μέχρι σήμερα τρελαίνει ακόμη τον κόσμο.
”ΤHE MATH DOES NOT ADAPT ”όπως του λέει και στο βίντεο ο Γιώργος Παπακωνσταντίνου.
A’
ΦΙΛΕ ΜΟΥ ΓΙΑΝΝΗ
Από την μία μεριά θέλω να σου δώσω συγχαρητήρια. Από την άλλη, λόγω της ειλικρινούς φιλίας μας, νιώθω την ανάγκη να πω ότι άξιζες κάτι καλύτερο από το τιμόνι της οικονομίας αφού το πλοίο προσέκρουσε στα βράχια.
Ξέρω ότι, με τον έμφυτο ενθουσιασμό σου, το εννοείς όταν λες ότι υπάρχουν πολλές δυνατότητες να βγει η χώρα από την Κρίση. Είναι ο ίδιος ενθουσιασμός που σε έκανε τότε, στα μέσα της δεκαετίας του ’90, να πιστέψεις (όταν όλοι σε κορόιδευαν) πως η Ελλάδα μπορεί να μπει στην ευρωζώνη – μια πίστη που σχέδον μόνος σου μετέτρεψες (από την θέση του Προέδρου του Συμβουλίου Οικονομικών Εμπειρογνωμόνων, και βασικού διαπραγματευτή με τους ευρωπαίους) σε πραγματικότητα.
Όμως, Γιάννη, αυτή την φορά τα πράγματα είναι διαφορετικά. Τότε, στα 1995, η Ευρώπη δημιουργούσε κάτι το νέο και συναρπαστικό. Το ερώτημα τότε ήταν αν μπορεί η μικρή και σαθρή Ελλάδα να γίνει αποδεκτή σε αυτό το νέο δημιούργημα, στο ευρωσύστημα, με μια άμβλυνση και κάπως δημιουργική ερμηνεία των όρων που ίσχυαν. Σήμερα η Ευρώπη αποδομείται. Μια άμβλυνση και κάπως δημιουργική ερμηνεία των όρων του τωρινού «παιγνίου» δεν θα βοηθήσει. Και δεν θα βοηθήσει ούτε εμάς, την Ελλάδα, αλλά ούτε και εκείνους, τον «σκληρό πυρήνα» της Ευρώπης.
Αποδεχόμενος την θέση του υπουργού Oικονομικών αποδέχθηκες δύο γιγάντιαιες προκλήσεις. Η πρώτη αφορά, προφανώς, στις διαπραγματεύσεις για το Μνημόνιο 3. Η δεύτερη σχετίζεται με τις εσωτερικές «μεταρρυθμίσεις» για τις οποίες τόσο πολύ έχεις δουλέψει κι έχεις επιχειρηματολογήσει από την θέση του Γενικού Διευθυντή του ΙΟΒΕ.
Ως προς το δεύτερο, όλοι θα καραδοκούν περιμένοντας να δουν πώς θα υλοποιήσεις τις μεταρρυθμίσεις που πρότεινες όλον αυτόν τον καιρό, καθώς και το αν τελικά θα οδηγήσουν (σε περίπτωση που εισαχθούν) στην ώθηση της οικονομίας που προέβλεπε το ΙΟΒΕ (π.χ. θεαματική αύξηση του ΑΕΠ). Γνωρίζεις ότι διαφωνούσα με εκείνες τις προβλέψεις σας. Πολύ φοβάμαι όμως, όχι ότι θα διαψευτείς από τα πράγματα, αλλά ότι δεν θα «προκάνεις» (πού ’λεγε κι ο Χαρίλαος) καν να εισάγεις τις μεταρρυθμίσεις σου καθώς ο εκτροχιασμός του τραίνου της Ευρώπης θα δημιουργήσει τέτοια πενία και τόσους κραδασμούς που η χώρα θα αποδειχθεί μη μεταρρυθμίσιμη για πολλά έτη μετά το τέλος της υπουργικής σου θητείας. Με απλά λόγια, η πρώτη σου πρόκληση, η ευρωπαϊκή διαπραγμάτευση, θα προσδιορίσει το αν θα σου δοθεί η ευκαιρία να έρθεις αντιμέτωπος με την δεύτερη. Είναι κάτι που ξέρω ότι γνωρίζεις αλλά απλά το καταγράφω επειδή δεν πρέπει να κριθείς από την μη εφαρμογή μεταρρυθμίσεων στις οποίες πιστεύεις βαθειά όταν για αυτήν (την μη εφαρμογή) θα φταίει η αποδόμηση της Ευρώπης.
Ας έρθουμε όμως τώρα στην πρώτη και βασική σου πρόκληση, σε αυτά που θα βρεις μπροστά σου στην Εσπερία. Γιάννη, δεν υπάρχει χρόνος πια για επιμήκυνση του προβλήματος. Τα Μνημόνια 1&2, σε τελική ανάλυση, είχαν την λογική του να κερδίσουμε χρόνο μπας και ορθοποδήσουμε. Διαφωνήσαμε, εσύ κι εγώ, ως προς την σοφία αυτής της «στρατηγικής». Όμως, αυτή μας η διαφωνία έχει γίνει πλέον «ακαδημαϊκή». Κι αυτό επειδή ένα τρίτο Μνημόνιο δεν θα μας εξασφαλίσει χρόνο καθώς η άμμος στην κλεψύδρα του ευρώ τείνει να σωθεί. Όσο ρέει ακόμα, κι όσο σου δίνεται η δυνατότητα να πεις δυο ή τρία πράγματα στο Ecofin, πρέπει να την χρησιμοποιήσεις όχι για να πετύχεις μια καλή «παράταση» για την Ελλάδα αλλά για να αλλάξεις τους όρους της συζήτησης. Για να το πω απλά, αν επιστρέψεις από την επόμενη Σύνοδο με καλύτερους όρους του Μνημονίου 2, τότε το φθινόπωρο η ιστορία θα σου επιφυλάσσει την πιο άδικη τιμωρία έλληνα υπουργού: του να αναγκαστεί ο άνθρωπος που προσέφερε τα μέγιστα για να είναι η Ελλάδα στο ευρώ να παρακολουθεί από την Πλατεία Συντάγματος την έξοδο της χώρας από ένα ευρώ υπό συνολική κατάρρευση.
Μπορείς μόνος σου να σταματήσεις την επερχόμενη λαίλαπα; Δεν γνωρίζω. Αλλά θα μοιραστώ την έμφυτη αισιοδοξία σου και θα καταθέσω περιληπτικά μερικές σκέψεις αναφορικά με το βασικό ζητούμενο: Πρέπει να δεσμεύσεις του ευρωπαίους σε μια-δυο κινήσεις που θα τους αποτρέψουν να μας αποβάλουν από το ευρώ (σε μερικούς μήνες) και οι οποίες, παράλληλα, θα αλλάξουν την ημερήσια διάταξη στην Ευρώπη προς μια κατεύθυνση που μπορεί να σώσει το καταρρέον ευρωσύστημα. Ποιες είναι αυτές;
Κίνηση 1: Να μην ζητήσεις νέα δάνεια, παρά το γεγονός ότι ξέρεις καλά πως το χρονοδιάγραμμα δημοσιονομικής προσαρμογής, δεν βγαίνει με τα συμφωνημένα ποσά. Αντί για νέα δανεικά, να προτείνεις στο Ecofin τα κεφάλαια που πηγαίνουν στις τράπεζες για ανακεφαλαιοποίησή τους να μην καταγράφονται στο ελληνικό δημόσιο χρέος (και να μην χρειάζεται η αποπληρωμή τους από το ελληνικό δημόσιο). Αντίθετα, να πηγαίνουν κατ’ ευθείαν από το EFSF-ESM στις τράπεζες με το πρώτο να λαμβάνει ως αντάλλαγμα κοινές μετοχές τους, και, σε συνεργασία με την ΕΚΤ και την EBA (European Banking Authority), να επιβλέπει την εξυγείανση των τραπεζών. Όταν οι τράπεζες ορθοποδήσουν, το EFSF-ESM να πουλήσει αυτές τις μετοχές αυτές και τα δάνεια αποπληρώνονται χωρίς την ανάμειξη του ελληνικού δημοσίου.
Το πλεονέκτημα αυτής της κίνησης (σε σχέση με την «επιτυχία» μιας επιμήκυνσης και νέων δανείων) είναι τριπλό: Πρώτον, απελευθερώνεις 30 δις από τα κονδύλια του 2ου Μνημονίου. Δεύτερον, βάζεις στο παιχνίδι, στο πλευρό της Ελλάδας, τους Rajoy και Monti. Τρίτον, και σημαντικότερο, καθιστάς την υπόλοιπη Ευρώπη συνέταιρους του ελληνικού τραπεζικού συστήματος καταργώντας ουσιαστικά την απειλή αποπομπής της Ελλάδας από το ευρώ.
Κίνηση 2: Να επικαλεστείς πάμπολλα παραδείγματα (π.χ. τα χρέη της Βρετανίας προς τις ΗΠΑ μετά τον 2ο Παγκόσμιο Πόλεμο) ζητώντας moratorium των αποπληρωμών προς την τρόικα για ένα έτος και για όσο καιρό ο ρυθμός μεγέθυνσης της ελληνικής οικονομίας είναι κάτω του 1%. Όταν ο ρυθμός αυτός ξεπεράσει το 1%, τότε οι αποπληρωμές να ξεκινούν και πάλι σταδιακά, και ως συνάρτηση της ανάπτυξης, για όσο χρονικό διάστημα απαιτείται.
Το πλεονέκτημα εδώ είναι, και πρέπει να το πεις ευθαρσώς, ότι η Ευρώπη αποκτά έννομο συμφέρον να σταματήσει η ύφεση που κοντεύει να γκρεμίσει ό,τι έχει μείνει όρθιο στην χώρα. Επiπλέον, δίνει στους Γάλλους του Hollande το πάτημα που χρειάζονται για να ενεργοποιηθεί σωστά η Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων και το Ευρωπαϊκό Ταμείο Επενδύσεων.
Εν κατακλείδι, στόχος σου είναι να δεσμεύσεις τους εταίρους στην μη αποπομπή της Ελλάδας και σε κινήσεις διάσωσης του ευρώ. Δεν είναι καθόλου εύκολο. Δεν γνωρίζω αν είναι πλέον εφικτό. Αυτό που γνωρίζω είναι ότι, διαφορετικά, αν απλώς πάρουμε μια επιμήκυνση ή περισσότερα δάνεια και παρατάσεις, η αποπομπή μας από ένα καταρρέον ευρώ θα είναι απολύτως σίγουρη. Ήδη εργάζονται για αυτή «παλιόφιλοί» σου (με τον Hans-Werner Sinn να είναι ο πιο εμφανής).
Γιάννη, πριν 15 χρόνια περίπου χρόνια κατάφερες να δεσμεύσεις τους ευρωπαίους να βάλουν την Ελλάδα στους κόλπους του ευρώ. Όταν θα τους ξαναδείς υπό την νέα ιδιότητά σου οι μισοί δεν θα θυμούνται τον ρόλο σου εκείνο κι οι άλλοι μισοί δεν θα σε έχουν συγχωρέσει για αυτόν (καθώς, εν τη ανοησία τους θεωρούν την Ελλάδα ως την αρχή του ευρω-προβλήματος). Τις επόμενες εβδομάδες θα πρέπει να τους ξαναδεσμεύσεις. Αυτή την φορά, δεν μπορείς να πετύχεις την απαραίτητη δέσμευσή τους μέσα από smooth-talking, φιλοφρονήσεις, δημιουργική μακρο-λογιστική και επίδειξη εξυπνάδας. Αυτή την φορά πρέπει να τους δεσμεύσεις σε πράγματα τα οποία δεν θέλουν επ’ ουδενί να δεσμευτούν. Εκείνοι θέλουν το πολύ-πολύ να σου δώσουν περισσότερο σχοινί να κρεμαστείς (την λεγόμενη επιμήκυνση και χαλάρωση των όρων του Μνημονίου 2). Εσύ πρέπει να μην το δεχθείς αλλά να απαιτήσεις μια σκάλα στην οποία να ανέβουν κι εκείνοι.
Κλείνοντας πιο προσωπικά, γνωρίζεις τα συναισθήματά μου για σένα. Θεωρώ σκανδαλώδες, παρόλο που δυο χρόνια τώρα διαφωνούμε έντονα, ότι έπρεπε τα πράγματα να έρθουν εδώ που έφτασαν για να σε χρησιμοποιήσει η φαύλη πολιτική σκηνή. Δίπλα σου, στην ίδια κυβέρνηση, έχεις τους εκπρόσωπους του καθεστώτος που μας οδήγησε στον γκρεμό. Θα έχεις πολύ λίγη υποστήριξη από αυτούς – κι είμαι σίγουρος ότι το ξέρεις, όπως ξέρεις ότι σε περιμένουν στην γωνία για να σου φορτώσουν την όποια αποτυχία (είναι βλέπεις τόσο επιθετικά βλάκες που θεωρούν ότι θα υπάρξει «μετά»!). Σου εύχομαι να πετύχεις. Την μόνη βοήθεια που μπορώ να σου προσφέρω αυτή την στιγμή είναι η αγάπη μου και η έντονη προειδοποίηση ότι το ευρωσύστημα καταρρέει, κάτι που σου αφαιρεί την προοπτική μιας νέας παράτασης, επιμήκυνσης ή εξαγοράς χρόνου.
B’
LEIGH SALES, PRESENTER: Joining us now from Athens is the Greek economist Yanis Varoufakis.
The obvious question is: what happens now?
YANIS VAROUFAKIS, ECONOMICS, ATHENS UNIVERSITY: Well, the derailment of the train that is the eurozone, which started with Greece and then other carriages started leaving the tracks sequentially – Ireland, Portugal, now Spain – is continuing. And yesterday’s vote is not going to change that at all. All exuberance and celebrations are completely and utterly misplaced. I’m afraid that the eurozone and Europe is continuing along the path of the last two years of a cascade of errors, a comedy of errors. Just look at Spain, what is happening there today. Look at what is happening in Italy. Unless the logic or what passes as logic in the European approach to this crisis alters and alters fast, very soon the eurozone will be history.
LEIGH SALES: Well, let’s stick with the big picture for the moment before we drill down into Greece. What do you think could happen then to avert that disaster as you see it?
YANIS VAROUFAKIS: I’m sorry, I didn’t hear you because there’s a lot of noise – could you repeat that question?
LEIGH SALES: I will. What do you think needs to happen to avert the disaster as you see it?
YANIS VAROUFAKIS: Three things, the very simple steps that need to be taken. Look, in Europe, whether it’s Greece or Spain, what we have now is we have insolvent banks that are in a deadly embrace with insolvent states. So, the states get – borrow money from the centre of Europe in order to give to the banks and banks borrow to give to the state and both banks and states are sort of locked into a deadly embrace with another sinking very fast. So what we need to do is we need to break this nexus between insolvent banks and insolvent states. So, the way to do this is to unify the banking system, to Europeanise it in the European Union and have it being funded directly not through national governments. That’s a very simple step, but it’s a step it seems too far for the European Union.
Secondly what you need is a mutualisation, a kind of common debt, like in Australia we have, you know, the Federal Government having its own debt over and above states. And thirdly we need an investment policy which runs throughout the eurozone. Because you have a secondly currency area, you need to have an investment strategy, a recycling mechanism for the whole thing. Unless we have these things, and Germany doesn’t want to have these things, I’m afraid there is absolutely nothing to avert the continuation of this slow motion derailment.
LEIGH SALES: Just to go back to Greece specifically, the politicians in Greece couldn’t even agree on the terms of a televised debate during the election campaign. How are they going to compromise on measures to fix the Greek economy?
YANIS VAROUFAKIS: They cannot fix the Greek economy. The Greek economy is finished. The Greek economy is in a great, great depression. The growing social economy is in its long, long winter of discontent. There is no power, no force within the Greek economy, with Greek society that can avert – it’s like – imagine if we were in Ohio in 1931 and we were to ask: what can Ohio politicians do to get Ohio out of the Great Depression? The answer is nothing.
LEIGH SALES: So what then happens to Greece?
YANIS VAROUFAKIS: It depends on what happens in the eurozone. Just like what happened in Ohio depended of the rise of President Roosevelt and the New Deal, unless we have a new deal for Europe, Greece is not going to get a chance. Now it doesn’t mean that if Europe fix itself, Greece will fix itself. It’s a necessary condition that the eurozone finds a rational plan for itself. It’s not a sufficient condition. Europe may fix itself and Greece, being so flimsy and malignant, may still have huge problems and never recover. But until and unless the eurozone finds a rational plan for stopping this train wreck throughout the European Union, throughout the eurozone, Greece has no chance at all.
LEIGH SALES: I read some statistics today that seven out of 10 Greeks want to emigrate. How would you describe the national mood there?
YANIS VAROUFAKIS: This is a our Great Depression. Not only in an economic sense, but also in a psychological sense. Greeks are in a catatonic state. One moment, in a state of rage, another, this is a typical case of manic depression. There are no prospects. There is no light at the end of the tunnel. There are sacrifices, but nobody gets a feeling that these are sacrifices that take the form of some kind of investment in turning the corner. This is the problem when you are stuck in a eurozone which is really badly designed, which is collapsing and which does not give opportunities to its flimsier parts to escape through some kind of redemptive crisis.
LEIGH SALES: Yanis Varoufakis, we can hear how noisy it is there. Thank you very much for making the time to speak to us tonight.
parodynews 