Εξαιρετική όπως πάντα η Τατιάνα Στεφανίδου στον ρόλο της τηλεοικοδέσποινας που δια της μαιευτικής μεθόδου αποσπάει σπό τον κανακάρη της αείμνηστης Αλίκης Βουγιουκλάκη και υποψήφιο στις επερχόμενες εκλογές με το ΛΑΟΣ την εξομολόγηση για την εμπειρία του με τα πιστόλια και τα ναρκωτικά .
Ο Γιαννάκης Παπαμιχαήλ που κατεβάινει με το ΛΑΟΣ στη Β΄Αθηνών βρήκε φιλόξενο βήμα τηλεοπτικό να εκφράσει τις πολιτικές του απόψεις στης Τατιάνας.
Όμως οι… »τατιανιές» και οι συνεχέις υπενθυμίσεις για τα προβλήματά του με την ντρόγκα φυσικά και δεν… έλλειψαν!
Το περίεργο θα ήταν αν η Τατιάνα ξεχνούσε να του τα θυμίσει!
H ελληνική κοινή γνώμη -και για αυτό ευθύνονται κατά κύριο λόγο τα ΜΜΕ- συνήθως είναι απληροφόρητη για το τι συμβαίνει στην Ευρώπη με το θέμα της μετανάστευσης. Η πληροφόρηση από τα ΜΜΕ είναι ελλιπής κι αυτό συμβαίνει ενώ το μεταναστευτικό πρόβλημα την τελευταία δεκαετία στις χώρες της Ε.Ε έχει διογκωθεί.
Οι παγκόσμιες πόρτες της μετανάστευσης κλείνουν ερμητικά γράφει το πρωτοσέλιδο της »CHRISTIAN SCIENCE MONITOR» περιγράφοντας την τάση οι χώρες να μην δέχονται,πλέον άλλους μετανάστες στα εδάφη τους.
Ένας άλλος προβληματισμός που θέτουν τα διεθνή ΜΜΕ είναι το κατά πόσον μετανάστες που έρχονται από τις χώρες του Μαγκρέμπ ή τις ισλαμικές σαν το Πακιστάν και το Αφγανιστάν μπορούν να αφομοιωθούν μέσα στις ευρωπαϊκές κοινωνίες κλπ.
Στην Ελλάδα κανείς δεν ξέρει για την πολυπολιτισμική κοινωνία,για το Ισλάμ,για το άν οι μετανάστες αυτοί αφομοιώνονται εύκολα και κατά συνέπεια οι αντιδράσεις είναι πάντα επιπόλαιες με συχνές εντάσεις που συνήθως δημιουργούνται από ακροδεξιούς και μαυροκόκκινους μπαχαλάκηδες, εκπροσώπους του κινήματος antifa.
Η έλλειψη ψυχραιμίας είναι ολοφάνερη σε ένα τόσο καυτό ζήτημα όπως το μεταναστευτικό.
Κανείς Έλληνας δεν είδε συζήτηση σε τηλεοπτικό στούντιο με προσκεκλημένους καθηγητές, θρησκειολόγους και ειδικούς επιστήμονες (δεν εννοούμε τους κραυγάζοντες πολιτικούς) για την κατασκευή τζαμιού στην Αθήνα ,γιατί απλώς, δεν έχει διεξαχθεί μια τέτοια υπεύθυνη συζήτηση με την ζωντανή κάλυψη των ΜΜΕ.
Τα δυο παραπάνω βίντεο περιγράφουν μια τέτοια ενδεικτική συζήτηση που έγινε στην χώρα μας με θέμα συζήτησης το τζαμί στην Αθήνα.
Στην Ευρώπη και την Αμερική διεξάγονται και καλύπτονται συχνά τηλεοπτικά τέτοιες συζητήσεις και διατυπώνεται έντονος προβληματισμός για το αν μετανάστες και ιδιαιτέρως από τις ισλαμικές χώρες μπορούν να ενταχθούν στις δυτικοευρωπαικές και τις αμερικανικές κοινωνίες.
ΤΈΤΟΙΑ »forum» και πάνελ που στήνονται π.χ στην Βρετανία με την κάλυψη του BBC ,αλλά και στις ΗΠΑ με την κάλυψη των » major networks» συγκεντρώνουν το ενδιαφέρον των τηλεθεατών . Είναι αλήθεια ότι συχνά τα δικαιώματα των μεταναστών καταπατούνται , οι Ευρωπαίοι είναι δύσκολο να ανεχθούν την μαζική μετανάστευση, ρατσιστικές και ακροδεξιές νοοτροπίες βρίσκουν εύφορο έδαφος στις χώρες υποδοχής μεταναστών, αλλά και οι χώρες καταγωγής τους δεν συνεργάζονται για την επαναπροώθησή τους.
Συχνά η μαζική μετανάστευση από την Αφρική και την Ασία αποτελεί πρόβλημα για τον σεβασμό των εθνικών αξιών και της κουλτούρας των δυτικοευρωπαικών κοινωνιών.
Τα κράτη υποδοχής χρησιμοποιούνται ως περιφέρειες συγκρούσεων που εκφράζουν τα πολιτικά , οικονομικά και θρησκευτικά συμφέροντα των κοινοτήτων της διασποράς τους. (Το είδαμε με την εξέγερση ισλαμιστών μεταναστών στις ευρωπαϊκές πόλεις με αφορμή την ταινία για τον Μωάμεθ και με τις πρόσφατες εξεγέρσεις στην ανεχτική κοινωνία της πολυπολιτισμικής Σουηδίας)
Στα κράτη που αποτυγχάνουν να ενσωματώσουν μετανάστες οι συγκρούσεις και τα ρατσιστικά εθνικιστικά, θρησκευτικά ξεσπάσματα είναι καθημερινό φαινόμενο ενώ γύρω από την μετανάστευση στην Ευρώπη έχει στηθεί ένα ατέλειωτο δουλεμπορικό παζάρι με την συμμετοχή,πρεσβειών,κυβερνήσεων, ΜΚΟ και εγκληματικών οργανώσεων…
Ποια είναι όμως η πραγματικότητα σχετικά με τις συνθήκες κράτησης των μεταναστών και όσων αιτούνται πολιτικό άσυλο στα εδάφη της Ε.Ε, τι ισχύει και τι κανονισμοί επιβάλλονται σε κάθε χώρα ξεχωριστά ;
TΑ στατιστικά δίνουν τα κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης και μάλιστα χώρες με ιστορία στην φιλοξενία και αφομοίωση των μεταναστών στα εδάφη τους, χώρες που έχουν επωφεληθεί από την ανεκτικότητα τους και πλέον έχουν σχεδόν αποδεχτεί ότι το πολυεθνικό και πολυφυλετικό μοντέλο που εφάρμοσαν δεν πέτυχε (Αγγλία-Γερμανία-Γαλλία) ενώ τα περισσότερα κράτη μέλη της Ε.Ε έχουν αυστηροποιήσει το άσυλο που χορηγούν κι έχουν οργανώσει στρατόπεδα υποδοχής-φιλοξενίας και απέλασης για τους «παράνομους» μετανάστες.
Η Ευρώπη τα τελευταία χρόνια έχει μετατραπεί σε φρούριο Fortress Europe – όρος του Β’Παγκοσμίου Πολέμου που επανεισήχθη αυτή τη φορά για τους μετανάστες,
Ένας χάρτης της Ευρώπης και των γύρω περιοχών στην Μεσόγειο . Ο χάρτης απεικονίζει τον αριθμό των κέντρων κράτησης και των στρατοπέδων εγκλεισμού για τους παράνομους μετανάστες και τους αιτούντες άσυλο
Συνολικά υπάρχουν 224 τέτοια «κέντρα κράτησης» στο έδαφος της ΕΕ και τα περισσότερα διαθέτουν όλα τα χαρακτηριστικά του στρατοπέδου συγκέντρωσης: ένοπλους φρουρούς με σκυλιά, τείχη με συρματοπλέγματα, πύργους επίβλεψης κλπ.
ΣΤΡΑΤΟΠΕΔΟ ΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝ ΣΤΗΝ ΙΣΠΑΝΙΑ
Άλλωστε μερικά από αυτά, όπως η εγκατάσταση στο Rivesaltes (Γαλλία), έχουν και βρώμικη προϊστορία, δηλαδή ήταν στρατόπεδα συγκέντρωσης στο Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο!
Στους οργανωμένους καταυλισμούς κρατούνται επί μερικές ημέρες, μερικούς μήνες ή και χρόνια χιλιάδες άνθρωποι και ολόκληρες οικογένειες που έφτασαν χωρίς ταξιδιωτικά έγγραφα σε ευρωπαϊκό έδαφος, αναμένοντας τη (συχνά βίαιη) «επαναπροώθησή τους»…
ΣΤΡΑΤΟΠΕΔΟ ΣΤΗΝ ΙΣΠΑΝΙΑ
Στη συντριπτική πλειονότητα των περιπτώσεων, το σύστημα κράτησης όπως η φυλάκιση σε κανονικές φυλακές, η παραμονή σε οργανωμένα κέντρα ,τα ειδικά βραχιόλια και άλλα μέτρα στους αλλοδαπούς που κρατούνται στην Ε.Ε, εφαρμόζονται και σε όσους αιτούνται πολιτικό άσυλο, στους παράνομα εισερχόμενους μετανάστες, σε γυναικόπαιδα και όλα αυτά ενώ η κράτηση ανηλίκων απαγορεύεται.
ΣΑΜΟΣ ΠΡΟΣΦΥΓΙΚΟ ΣΤΡΑΤΟΠΕΔΟ
Στις περισσότερες χώρες της ΕΕ (π.χ. Αυστρία, Γερμανία, Βέλγιο, Μεγάλη Βρετανία, Ιταλία, Ιρλανδία, Κάτω Χώρες, Σλοβακία, Σλοβενία, Πολωνία, Ουγγαρία, Τσεχική Δημοκρατία, Λουξεμβούργο, Εσθονία,Ισπανία ) οι ερευνητές που εξετάζουν την εφαρμογή αυτών των αυστηρών καθεστώτων κράτησης την βρίσκουν εξαιρετικά σκληρή, δεδομένου ότι οι πληθυσμοί που κρατούνται σε αυτά τα κέντρα, δεν έχουν διαπράξει ποινικά αδικήματα και αντιμετωπίζονται με αυστηρότητα.
ΓΕΡΜΑΝΙΑ- Eisenhüttenstadt ΣΤΡΑΤΟΠΕΔΟ ΠΡΟΣΦΥΓΩΝ ΣΤΑ ΣΥΝΟΡΑ ΜΕ ΤΗΝ ΠΟΛΩΝΙΑ
Το Διεθνές Σύμφωνο για τα Ατομικά και Πολιτικά Δικαιώματα προστατεύει «όλα τα άτομα» από αυθαίρετες συλλήψεις και κρατήσεις:
«Κανείς δεν πρέπει να υποβάλλεται σε αυθαίρετη σύλληψη ή κράτηση. »
»Δεν πρέπει να στερηθεί την ελευθερία του για τέτοιους λόγους, και σύμφωνα με τις διαδικασίες που καθορίζονται από το νόμο «. Η Ευρωπαϊκή Σύμβαση για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα όμως δεν εμποδίζει την κράτηση των μεταναστών και των αιτούντων άσυλο, αλλά η κράτησή τους θα πρέπει να επιτρέπεται από το νόμο και να απορρέει από μια σωστή και δίκαιη διαδικασία.
ΓΑΛΛΙΑ ΣΤΗ ΧΕΡΣΟΝΗΣΟ ΤΟΥ ΚΑΛΑΙ
Η οδηγία περί διαδικασιών ασύλου προβλέπει και την κράτηση των αιτούντων άσυλο.
Το Γραφείο της Ύπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες δίνει τις κατευθυντήριες γραμμές σχετικά με την κράτηση των αιτούντων άσυλο και εκθέτει τους λόγους για τους οποίους οι παράνομοι μετανάστες μπορεί να κρατούνται.
Η κράτησή τους δικαιολογήται για να καθιερώσει τον εντοπισμό τους, να επαληθεύσει τα στοιχεία της αίτησης, εφόσον δεν έχουν χαρτιά ή για λόγους όπως η προστασία της ασφάλειας και της δημόσιας τάξης. Η διάρκεια της κράτησης δεν έχει οριστεί με σαφήνεια από το ευρωπαϊκό ή το διεθνές δίκαιο και διαφέρει από κράτος σε κράτος της Ε.Ε
Σύμφωνα με τη Διεθνή Σύμβαση για τα Δικαιώματα του Παιδιού (ΣΔΠ), τα παιδιά μπορούν να κρατούνται αλλά η κράτησή τους υπόκειται σε περιορισμούς,.
Θα πρέπει να είναι όσο το δυνατόν πιο σύντομη σε χρονική διάρκεια και θα πρέπει να λαμβάνεται υπόψη το ύψιστο συμφέρον του παιδιού.
ΓΑΛΛΙΑ ΚΑΛΑΙ- ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΗ ΣΚΟΥΠΑ
Στο Βέλγιο, οι ανήλικοι (κάτω των 18) δεν πρέπει να κρατούνται. ‘Είτε λοιπόν φιλοξενούνται σε ειδικά κέντρα είτε τίθενται κάτω από παρακολούθηση. Μόνο έξι ημέρες κράτησης είναι δυνατές εάν η ηλικία τους είναι αμφίβολη.
Επίσης, στην Τσεχική Δημοκρατία, Ουγγαρία, Ιρλανδία,Ιταλία και Πορτογαλία, η κράτηση των ανηλίκων ηλικίας κάτω των 18 ετών δεν επιτρέπεται.
Στη Γερμανία, η ελάχιστη ηλικία είναι 16, ενώ στη Λετονία είναι 14 ετών.
Στην Ολλανδία, για παράδειγμα, τα παιδιά 12 -16 ετών πρέπει να πηγαίνουν σε ιδρύματα και η χώρα τα τελευταία χρόνια αντιμετωπίζει προβλήματα και έντονη κριτική από την Ε.Ε για την υποδοχή και την φιλοξενία της σε παράνομους μετανάστες.
Το ίδιο συμβαίνει και με την Δανία που έκλεισε τα σύνορά της και πραγματοποιεί πλέον αυστηρούς ελέγχους διαβατηρίων ενώ φυλακίζει τους μετανάστες μέχρι την επαναπροώθησή τους, ακόμη και για διάστημα δύο ετών.
Η Ισπανία που δέχτηκε την συντριπτική πλειοψηφία του μεταναστευτικού ρεύματος από τις χώρες του Μαγκρέμπ,την Ασία και την Λατινική Αμερική την τελευταία 20ετία (σχεδόν 5.000.000) έχει δημιουργήσει ειδικές συμφωνίες επανεισδοχής με τις αφρικανικές χώρες, έχει οργανώσει στρατόπεδα προσφύγων στις πόλεις Ceuta και Melilla , έχει υψώσει τείχη για να εμποδίσει τα μεταναστευτικά ρεύματα από την Αφρική και μέσα στο ισπανικό έδαφος δημιούργησε τουλάχιστον 9 κέντρα υποδοχής και κράτησης μεταναστών. (Madrid, Barcelona, Valencia, Algeciras, Tariff, Malaga, Gran Canaria, Fuerteventura και Tenerife)
Και ενώ Τουρκία, Μαρόκο,Αλγερία και άλλες χώρες τράνσιτ – διέλευσης υποχρεούνται στη συγκράτηση των ροών των προσφύγων και την επανεισδοχή τους , οι περισσότερες από αυτές δεν συνεργάζονται.
ΣΤΗΝ ΕΛΒΕΤΙΑ Η ΑΝΟΔΟΣ ΤΩΝ ΑΚΡΟΔΕΞΙΩΝ ΚΟΜΜΑΤΩΝ ΑΠΟΤΥΠΩΝΕΙ ΣΤΙΣ ΠΡΟΕΚΛΟΓΙΚΕΣ ΤΟΥΣ ΑΦΙΣΣΕΣ ΤΟΥΣ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ ΜΕ ΤΗΝ ΜΟΡΦΗ ΜΑΥΡΩΝ ΠΡΟΒΑΤΩΝ.
Κατά συνέπεια, η ευθύνη για την πρόληψη ανεπιθύμητων μεταναστών στην Ε.Ε έχει μετατοπιστεί στις χώρες από όπου οι μετανάστες πρωτοπάτησαν σε ευρωπαϊκό έδαφος, ενώ με την συμφωνία του Δουβλίνου οι πρόσφυγες υποχρεώνονται να ζητήσουν άσυλο στην πρώτη ασφαλή χώρα στην οποία έφτασαν.
Το φθινόπωρο του 2004, οι ιταλικές αρχές σε μια ιδιαίτερα βίαιη κίνηση επέστρεψαν πάνω από χίλιους παράνομους μετανάστες από διάφορες αφρικανικές χώρες πίσω στη Λιβύη, ενώ η κυβέρνηση Μπερλουσκόνι είχε προχωρήσει σε συμφωνίες βίαιης επαναπροώθησής τους με το καθεστώς Καντάφι.
Τον Μάιο του 2008 η τότε νεοεκλεγείσα κυβέρνηση Μπερλουσκόνι κήρυξε σε «κατάσταση έκτακτης ανάγκης» την Ιταλία λόγω της αύξησης των μεταναστών και την παρουσία των Ρομά και των Σίντι νομαδικών κοινοτήτων στα εδάφη της χώρας.
Η κυβέρνηση Μπερλουσκόνι ενέκρινε ένα «πακέτο ασφάλειας» που αποσκοπούσε στη διευκόλυνση των απελάσεων και εισήγαγε ένα νόμο που ποινικοποιούσε την παράνομη παρουσία μεταναστών στις ιταλικές πόλεις.»Centri di identificazione ed espulsione» (CIE).
Μεταξύ των κυρώσεων που εισήγαγαν οι Ιταλοί ήταν και η »υποχρεωτική σύλληψη και γρήγορη δίκη για τους αλλοδαπούς οι οποίοι παραμένουν στην Ιταλία παρά τη διαταγή απέλασης» καθώς και χρηματικά πρόστιμα για παράνομη είσοδο στην χώρα (WGAD 2009b).
Οι επιχειρήσεις σκούπα,οι μαζικές συλλήψεις μεταναστών και η εμπλοκή του στρατού και της εθνοφρουράς για την ασφάλεια της Ιταλίας στις μεγάλες πόλεις και αξιοθέατα, είναι μόνο μερικά από τα μέτρα που εφήρμοσαν οι Ιταλοί για να μειώσουν τις ροές της λαθρομετανάστευσης.
ΚΑΙ οι πολυπολιτισμικοί Γάλλοι έχουν καταστήσει αυστηρότερες τις πολιτικές μετανάστευσης και ασύλου τα τελευταία χρόνια. Από το 2003, υπήρξαν σημαντικές αλλαγές με τις πολιτικές που διέπουν την κράτηση των παράνομα εισερχομένων μεταναστών στη Γαλλία, ( Code de l’entrée et du séjour des Etrangers et du droit d’ASILE.) και η διάρκεια της κράτησης τους εν αναμονή της απέλασης έχει σχεδόν τριπλασιαστεί.
Το 2006, το γαλλικό Υπουργείο Εσωτερικών θεσμοθέτησε την αμφιλεγόμενη πρακτική του καθορισμού στόχων για την απέλαση παράνομων μεταναστών κάθε χρόνο.
Σχεδόν 200 παιδιά κάτω των 10 ετών είχαν τεθεί υπό κράτηση το 2007 με το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο να εκφράζει τις ανησυχίες του σχετικά με την κράτηση τους σε ακατάλληλα κέντρα φιλοξενίας, δηλώνοντας ότι αυτή η μορφή της στέρησης της ελευθερίας είναι «ιδιαίτερα σοκαριστική» όταν επιβάλλεται σε παιδιά .
Η πίεση μάλιστα που ασκείται από την γαλλική κοινή γνώμη για να αυξηθούν οι ποσοστώσεις απέλασης έχει οδηγήσει να τίθεται υπό διοικητική κράτηση όλο και μεγαλύτερος αριθμός ατόμων . ( Σύμφωνα με τα στοιχεία της ΜΚΟ CIMADE , του μόνου οργανισμού που έχει εξουσιοδοτηθεί από την κυβέρνηση να παράσχει βοήθεια στους μετανάστες στα κέντρα υποδοχής μεταναστών ).
Από τότε, η κυβέρνηση αύξησε τις εφόδους της αστυνομίας για να συλλάβει τους μετανάστες χωρίς άδεια και εισήγαγε νομοθεσία που καθιστά πολύ πιο δύσκολο για τους μετανάστες να φέρουν τις οικογένειές τους στη Γαλλία. (εισήγαγαν στα μέλη των οικογενειών έλεγχο DNA τέστ) (Lakoff 2008- Bennhold 2007).
Τον Ιανουάριο του 2009, η κυβέρνηση Σαρκοζί ανακοίνωσε ότι είχε ξεπεράσει τον στόχο των 26.000 απελάσεων , ενώ για το 2011 σκοπός της ήταν να απελάσει από την Γαλλία πάνω από 30.000 τσιγγάνους Ρομά, πίσω στην Ρουμανία. ΟΙ γαλλικές αστυνομικές αρχές διέλυσαν τους καταυλισμούς των Ρομά στις γαλλικές πόλεις και των μεταναστών από το Αφγανιστάν στη χερσόνησο του Καλαί.
(Κι αυτό κόντρα στην ευρωπαϊκή νομοθεσία ( Σέγκεν) για την ελεύθερη διακίνηση Ευρωπαίων πολιτών στις χώρες της Ε.Ε.)
Ύστερα μάλιστα από το φονικό στην Τουλούζη, ο Σαρκοζί απαγόρευσε την είσοδο στην χώρα του σε πάνω από 30 φονταμενταλιστές ιμάμηδες του Ισλάμ.
Στα γαλλικά κέντρα κράτησης μεταναστών οι μετανάστες χωρίς χαρτιά στην συντριπτική τους πλειοψηφία υπόκεινται σε απέλαση.
Σύμφωνα με το «Δουβλίνο ΙΙ και τις συμβάσεις που ρυθμίζουν το άσυλο εντός του χώρου Σένγκεν, οι αιτούντες άσυλο μπορεί να απελαθούν στη χώρα μέσω της οποίας εισήλθαν αρχικά στο χώρο Σένγκεν ή στη χώρα στην οποία έχουν ήδη υποβάλει αίτημα ασύλου.
ΣΤΗΝ Γερμανία οι πρακτικές κράτησης και οι υποδομές μετανάστευσης είναι αποκεντρωμένες.
Αυτό καθιστά πολύ δύσκολο το έργο για τις ΜΚΟ και όσους οργανισμούς αναζητούν αναλυτικές πληροφορίες σχετικά με τη χώρα, τη συλλογή στατιστικών από την Γερμανία.
Για τους Γερμανούς κάθε μεμονωμένο κρατίδιο μπορεί να καθορίζει την πολιτική του στο θέμα της μετανάστευσης,όπως και να επιλέξει τις εγκαταστάσεις (συμπεριλαμβανομένων και των φυλακών) για την φιλοξενία των μεταναστών.
Οι Γερμανοί από τα λίγα στοιχεία που κατάφερα να βρώ στο διαδίκτυο έχουν αναθέσει τη διαχείριση της μετανάστευσης και τα κέντρα κράτησης στη Γερμανία σε δυο ιδιώτες αναδόχους, σε μια λογική ιδιωτικοποίησης της κράτησης από εταιρείες security που αναλαμβάνουν να εποπτεύουν τα Kέντρα Υποδοχής και Κράτησης στους μεθοριακούς σταθμούς, τα αεροδρόμια και έξω από τις πόλεις. ( Αεροδρόμιο του Ντίσελντορφ , Κέντρο Κράτησης στη Βόρεια Ρηνανία-Βεστφαλία, Eisenhüttenstadt- Βραδεμβούργο κοντά στα σύνορα με την Πολωνία κλπ) Πολλά από τα στρατόπεδα τα διαχειρίζεται η B.O.S.S. , μια εταιρεία security και συστημάτων ασφαλείας καθώς και υπηρεσιών τροφοδοσίας και καθαρισμού, η οποία και ανέλαβε να φυλά τα στρατόπεδα από τις επιθέσεις των ακροδεξιών.
Ωστόσο, παρά τον ιδιώτη ανάδοχο Γερμανοί κυβερνητικοί αξιωματούχοι διατηρούν μια σχεδόν συνεχή παρουσία στις εγκατάστασεις για τους πρόσφυγες.
Σύμφωνα με μια έκθεση του 2007 από την Επιτροπή του Συμβουλίου της Ευρώπης για την Πρόληψη των Βασανιστηρίων (CPT), το προσωπικό που απασχολήται στην ιδιωτική εταιρεία ασφάλειας είχε καταγελθέι για βιαιοπραγίες και κακομεταχέιρηση εναντίον των μεταναστών.
Αφίσα Αντιφασιστικού συλλαλητηρίου στην Γερμανία με πρωταγωνιστή τον Βενσάλ Κασέλ από την ταινία »ΜΙΣΟΣ»
Γεγονός είναι ότι ιδιώτες εργολάβοι έχουν διεισδύσει για τα καλά στα γερμανικά σωφρονιστικά ιδρύματα αλλά και τα κέντρα υποδοχής και φιλοξενίας των μεταναστών.
Μετά τις τρομοκρατικές επιθέσεις της 11ης Σεπτεμβρίου 2001 και τις επιθέσεις σε Λονδίνο και Μαδρίτη οι ανεπτυγμένες χώρες άλλαξαν άρδην τον τρόπο που σκέφτονται για το μεταναστευτικό.
ΦΑΣΙΣΤΕΣ ΚΑΙ ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΤΕΣ ΔΙΑΔΗΛΩΤΕΣ ΣΤΗΝ ΓΕΡΜΑΝΙΑΟΠΩΣ ΑΣ ΠΟΥΜΕ ΣΤΟΝ ΑΓΙΟ ΠΑΝΤΕΛΕΗΜΟΝΑ
Στις ΗΠΑ, ο έλεγχος των συνόρων και των μεταναστευτικών ροών έχει γίνει πολύ πιο αυστηρός ενώ δεν είναι λίγες και οι πολιτείες που έχουν εξαπολύσει πογκρόμ εναντίον των μεταναστών. (Τέξας, Καλιφόρνια, Αριζόνα) κι όλα αυτά ένω ο Ομπάμα προσπαθεί να περάσει νομοσχέδιο για την νομιμοποίηση των μεταναστών
Στην Ευρωπαϊκή Ένωση η κρατούσα αντίληψη είναι να μην δέχονται άλλους μη δυτικούς και έγχρωμους μετανάστες από τις ασιατικές και αφρικανικές χώρες.
ΟΙ υποχρεωτικές εξετάσεις γλώσσας και ένταξης για τους μετανάστες και τους επίδοξους μετανάστες έχουν γίνει ο κανόνας στις περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες τα τελευταία χρόνια.
ΣΤΙς εκκλήσεις για αυστηρότερους ελέγχους των νόμιμων και παράνομων μεταναστών από τους πολίτες της Ε.Ε έτειναν ευήκοα ώτα μόνο τα ακροδεξιά κόμματα στην Ευρώπη και για αυτόν τον λόγο εξηγείται και η τρομαχτική τους άνοδος.
Οι Σουηδοί ψηφοφόροι εξέλεξαν ακροδεξιό-ρατσιστικό κόμμα στο κοινοβούλιο για πρώτη φορά στην ιστορία τους. Ακολουθήσαμε εμείς με την Χρυσή Αυγή.
Η νέα κυβέρνηση συνασπισμού της Βρετανίας έχει θέσει όριο στο άσυλο και τις άδειες παραμονής των μη-ευρωπαίων πολιτών της και οι περισσότεροι αλλοδαποί υποχρεούνται να έχουν δελτία ταυτότητας.
Το κυβερνών κόμμα στη Δανία έχει προτείνει μείωση του κατώτατου μισθού για τους μετανάστες στο μισό των μισθών που απολαμβάνουν οι Δανοί.
Στην χώρα μας το πιό μεγάλο μέρος της αντίστασης στους ξένους πηγάζει από τους φόβους για την δημόσια ασφάλεια.
Η άνοδος της εγκληματικότας,η ανεξέλεγκτη λαθρομετανάστευση, η ισλαμοφοβία και ο τεράστιος αριθμός συγκέντρωσης μεταναστών στις γειτονιές με συνέπεια την υποβάθμιση και την ανομία που επικρατεί σε ολόκληρες περιοχές είναι οι κυριότεροι λόγοι που οι Έλληνες απαιτούν την ανακοπή και τον σχετικό έλεγχο της μεταναστευτικής ροής.
Αυτό και μόνο ίσως και να εξηγεί την ε-περά για πέρα λανθασμένη-υποστήριξή τους στην ναζιστική Χρυσή Αυγή.
Και είναι μύθος να συζητάμε ότι οι Έλληνες με ιστορία στην προσφυγιά και παράδοση στην οικονομική μετανάστευση είναι ρατσιστές!
«Έχουμε δει πολλές φορές αντι-μεταναστευτικό κλίμα στην παγκόσμια ιστορία», λέει ο Mark Miller, ένας διεθνής εμπειρογνώμονας της μετανάστευσης στο Πανεπιστήμιο του Delaware και συγγραφέας του βιβλίου »Η εποχή της μετανάστευσης.»
ΚΑΙ στην Αμερική του 19ου και 20ου αιώνα οι μαζικές αφίξεις Ιρλανδών και Ιταλών οικονομικών μεταναστών έιχαν προκαλέσει πολύ βίαιες αντιδράσεις μέχρι να ενσωματωθούν στην κοινωνία.
»Όμως ποτέ δεν παρατηρήθηκε σαν παγκόσμιο φαινόμενο, στο βαθμό που έχει γίνει σήμερα.»
Δείτε:
France Detention Profile
migrant detention centres in the Netherlands and Europe