Τις τελευταίες ημέρες διαβάζουμε αποσβολωμένοι για το παρασκήνιο των συναντήσεων μεγαλοεκδοτών των ΜΜΕ με τον Γιώργο Παπανδρέου.
ΕΝΩ ΔΕΝ θα έπρεπε να μας εκπλήσει ή πίσω πόρτα, τα κλειστά γραφέια και οι επτασφράγιστες συναντήσεις των εκδοτών με τους εκάστοτε πρωθυπουργούς, αυτή τη φορά έχουμε μέινει όλοι με το στόμα ανοιχτό!
ΙΣΩΣ ΓΙΑΤΙ είναι η πρώτη φορά που επιβεβαιώνεται ότι έγινε ένα τέτοιο ραντεβού και από την πλευρά του εκδότη, αλλά κυρίως από την πλευρά του πρωθυπουργού.
Είναι επίσης η πρώτη φορά που ομολογήται ξεκάθαρα από την πλευρά και των δύο, η διαπλοκή πολιτικής και ΜΜΕ που τόσες φορές ο λαός επικαλείται, αλλά και τα ανταλλάγματα που ζητήθηκαν με το δάνειο της Εθνικής στον ΔΟΛ, με τον αντιπολιτευτικό λόγο του Μέγκα Τσάνελ να πέφτει, επειδή ζήτησε να μετριαστεί, ο ίδιος , ο Έλληνας πρωθυπουργός.
Ότι κι αν λέει η μία πλευρά, ότι κι αν λέει και η άλλη , από την στιγμή που συναντήθηκαν μυστικά, άρχισε το παζάρι!
Και ο ΓΑΠ λοιπόν ξέρει τι λέει, αλλά και ο Ψυχάρης γνωρίζει τι γράφει!
Είναι σίγουρο πως ο Πρωθυπουργός ζήτησε να σταματήσει να »γαυγίζει» το Μέγκα, έστω και αν αυτό το ζητησε, όπως δηλώνει ο Γ. Παπανδρέου χάρην μιας »εθνικής προσπάθειας».
To parodynews έιχε επισημάνει την στροφή του Μέγκα σε πιό οξείς αντιπολιτευτικούς τόνους , από τον Φεβρουάριο του 2011 με το:
Λάθη και γκάφες του Μέγκα και όχι μόνο. Γκούγκλαρε να δείς …
(Δείτε επίσης τι έγραφε ο έγκριτος Ν. Νικολάου στην Καθημερινή το 2007)
http://news.kathimerini.gr/4Dcgi/4Dcgi/_w_articles_civ_11_19/09/2007_241893
‘Έιναι λοιπόν κάτι παραπάνω από σίγουρο ότι, στην συνάντηση θα τέθηκε και το θέμα της δανειοδότησης του ΔΟΛ ,από την πλευρά του εκδότη.
Γιατί όπως λέει και θυμόσοφος λαός μας η αλήθεια βρίσκεται πάντοτε κάπου στην μέση!
Διαβάστε : Ο ΔΟΛ και ο κ. Γ. Παπανδρέου
ΤΟ ΒΗΜΑ – «Τι µας είπε ο κ. Παπανδρέου
Στο κενό έπεσε η απόπειρα εµπλοκής του ∆ΟΛ
Ο Γ.Α.Π. και το τέλος της δυναστείας Παπανδρέου
«Η ΕΤΕ ουδέποτε δέχθηκε ανάμιξη τρίτων στη χορήγηση δανείων
Διαβάστε από την Ζούγκλα:
Όταν την Τετάρτη που μας πέρασε ο Γιώργος Παπανδρέου σε μία προσπάθεια να δικαιολογήσει το πολιτικό αδιέξοδο στο οποίο περιήλθε αναφερόταν στα «διαπλεκόμενα συμφέροντα» εκστομίζοντας το όνομα του Σταύρου Ψυχάρη, επιχειρούσε προφανώς να «πετάξει την μπάλα στην εξέδρα». Ο πρώην πρωθυπουργός αποκάλυψε μία πασίγνωστη πτυχή της διαπλοκής.
Το λάθος του ήταν πώς η αποκάλυψη ήλθε πολύ αργά και μάλιστα εκ των υστέρων, όταν ήδη η προοπτική της ολοκληρωτικής πολιτικής ήττας εμφανιζόταν απειλητικά προ των θυρών. Ωστόσο η αντίδραση της άλλης πλευράς υπήρξε δριμύτατη αν και απολύτως αποκαλυπτική.
Ο κ. Ψυχάρης μηδέποτε διέψευσε πώς η «ταμπακιέρα» αφορούσε το αίτημα προς την Εθνική Τράπεζα για την παροχή δανείου ύψους 10 εκατ. Ευρώ. Αντιθέτως το επιβεβαίωσε προσθέτοντας πώς η άρνηση της Τράπεζας να το χορηγήσει οφειλόταν σε πολιτική παρέμβαση του τότε πρωθυπουργού.
Ο κ. Ψυχάρης επικαλέστηκε τηλεφωνική επικοινωνία μεταξύ του Γ. Παπανδρέου, του προέδρου της Τράπεζας κ. Ράπανου καθώς και του Διευθύνοντος Συμβούλου κ. Ταμβακάκη. Στην ουσία, τόσο ο τότε πρωθυπουργός όσο και ο εκδότης αποκάλυψαν πώς η μεγαλύτερη τράπεζα της χώρας, προκειμένου να χορηγήσει δάνειο σε μία επιχείρηση εντός του πλασίου διαπλοκής, Πολιτικής – ΜΜΕ, πρώτα ερωτά το Μέγαρο Μαξίμου και στην συνέχεια ασχολείται ως θα όφειλε, με τις οικονομικές παραμέτρους του δανείου.
Η κουβέντα που άρχισε με τις κατόπιν εορτής «εξομολογήσεις του Γιώργου Παπανδρέου προ του Πολιτικού Συμβουλίου του ΠΑΣΟΚ, συνεχίστηκε επί μακρόν με κορωνίδα δύο κείμενα που δημοσιεύονται στο «Βήμα της Κυριακής» της 7ης Ιανουαρίου 2012. Το ένα κείμενο (το editorial) με τίτλο « …Έως ότου καταδικασθούν» , δια χειρός Σταύρου Ψυχάρη και το δεύτερο , επίσης δια χειρός του εκδότη με τίτλο « Τι μας είπε ο κ. Παπανδρέου».
Στο πρώτο κείμενο και με την αρχαία ρήση « Έξεστι Κλαζομενίοις Ασχημονείν» -κραυγή του Σπαρτιάτη κήρυκα « Είναι φυσικό για τους Κλαζομενίους να ασχημονούν»- ο εκδότης Σταύρος Ψυχάρης αφού αποδομεί τον κ. Παπανδρέου αφήνει στο τέλος να αιωρείται μία αόριστη μελλοντική απειλή η οποία δεν είναι δυνατόν να περάσει απαρατήρητη.
Γράφει ο κ. Ψυχάρης « … Κάθε υγιής παράγων της πολιτικής ζωής έχει την ιστορία του και στηρίζεται συνήθως στα εισοδήματα του. Στην περίπτωση την δική μας, οι εφημερίδες έχουν έσοδα ιδιωτικά (δηλαδή όποια ώρα θέλει ο πολίτης δεν δίνει το ευρώ του).
Τα κόμματα έχουν τις δικές τους δηλωμένες και αδήλωτες πηγές –και πάντως δεν δίνουν δεκάρα για τις εφημερίδες, που τις θέλουν πιστές θεραπαινίδες της Αυτού Βασιλικής Υψηλότητος του Πρίγκηπος Γ’.
Οι σκέψεις αυτές με τις αυτονόητες αλήθειες, είναι επίκαιρες διαρκώς. Διότι όταν φθάνει η ώρα της κρίσεως οι αποτυχημένοι, κατά κανόνα, επιτίθενται στα Μέσα Ενημερώσεως (για όλα φταίει το Μέγκα Τσάνελ, οι εκδότες , οι καναλάρχες, οι διαπλεκόμενοι κλπ. κλπ). Ενώ όλοι οι κατ’ επάγγελμα κατηγορούμενοι είναι αθώοι, έως ότου καταδικασθούν…»
Το μετέωρο ερώτημα Ο κ. Ψυχάρης, αφήνει μετέωρο το ερώτημα σχετικά με ποια καταδίκη εννοεί. Την προφανή πολιτική καταδίκη ή κάποια άλλη καταδίκη η οποία έχει σχέση , αορίστως, με την Δικαιοσύνη.
Το μετέωρο αυτό βήμα της απειλής είναι ενδεικτικά ασαφές, οπότε έπεται συνέχεια. Στο δεύτερο κείμενο του ο εκδότης και επικεφαλής του Δημοσιογραφικού Οργανισμού Λαμπράκη, είναι σαφέστερος και αναφέρεται με λεπτομέρειες στην περίφημο ραντεβού όπου ομού μετά του κ. Μπόμπολα επισκέφτηκαν το Μαξίμου κατόπιν προσκλήσεως του τότε πρωθυπουργού, πάρκαραν αρκετά μακριά από το Μέγαρο και στην συνέχεια εισήλθαν σε αυτό από την πίσω πόρτα του κτηρίου προκειμένου να αποφύγουν (όπως επιθυμούσε ο ίδιος ο πρωθυπουργός κατά τα λεγόμενα του κ. Ψυχάρη) τους τηλεοπτικού φακούς.
Η κουβέντα η οποία επακολούθησε είναι απολαυστική σύμφωνα με τους κανόνες της Ιστορίας αλλά και αποκαρδιωτική ως προς του κώδικες της Πολιτικής. Πάντως είναι εξαιρετικά διδακτική ως προς τον τρόπο με τον οποίο λειτουργεί το λεγόμενο «Πολιτικό Σύστημα». Το τηλεφώνημα, η επίσκεψη και η κουβέντα Στο δεύτερο κείμενο με τον τίτλο « Τι μας είπε ο κ. Παπανδρέου» επισημαίνεται : « Η γραμματεύς του κ. τότε πρωθυπουργού μας πληροφορούσε ότι ο κ. τότε πρωθυπουργός ήθελε να μας συναντήσει το βράδυ της ίδιας ημέρας.
Στο ερώτημα ποιοι προσκαλούνται η απάντηση ήταν : « Ο κ. Γιώργος Μπόμπολας, ο κ. Βαρδής Βαρδινογιάννης και εσείς». « Τι ώρα και πού;». « Στις οκτώ το βράδυ στο γραφείο του Πρωθυπουργού στη Βουλή». « Εντάξει θα έλθω εκεί» Λίγες ώρες αργότερα ένα νεώτερο τηλεφώνημα άλλαζε το πρόγραμμα. Ήταν η ημέρα που οι διαμαρτυρόμενοι πολίτες είχαν συγκεντρωθεί γύρω από την Βουλή. Συνεπώς για να μην μας δουν ( οι δικοί μας συνεργάτες με τις κάμερες) έπρεπε να πάμε στους Μαξίμου, αλλά μισή ώρα αργότερα και από την πίσω πόρτα, πάλι για να μην μας δουν τα εκεί τηλεοπτικά συνεργεία. Από τους τρείς προσκεκλημένους ο ένας αρνήθηκε( δικαίως ως απεδείχθη) να έλθει. Και έτσι βρεθήκαμε, αφήνοντας τα αυτοκίνητα μας σε απόσταση, στην πίσω πόρτα του Μεγάρου Μαξίμου ( Γ. Μπόμπολας και Στ. Ψυχάρης). Εκεί ένας κλητήρας μας οδήγησε από το υπόγειο στο ισόγειο του Μεγάρου, όπου το πρωθυπουργικό γραφείο. Φυσικά κάναμε την θητεία μας στην αίθουσα αναμονής.
Μισή ώρα αργότερα μας πέρασαν στο γραφείο του τότε πρωθυπουργού ενώ σκόνταψε και παραπάτησε διερχόμενος πλησίον μας ο τότε υπουργός Χάρης Καστανίδης, που έδειχνε έκπληκτος από την παρουσία μας στον συγκεκριμένο χώρο! Σχεδόν μισή ώρα κράτησε η συζήτηση, με τον κ. Παπανδρέου να ομιλεί διαρκώς για το Μέγα Τσάνελ. Τι έλεγε, ας το αποκαλύψει ο ίδιος αν θέλει. Ο κ. Γ. Μπόμπολας του απαντούσε με λογικά επιχειρήματα. Εκτιμώντας το άστοχον του διαλόγου, απέφυγα το ομιλείν αρκούμενος εις το ακούειν. Αιφνιδίως ενεφανίσθη ο κ. Μόσιαλος, τότε υπουργός Επικρατείας αρμόδιος για τα Μέσα Ενημερώσεως, με ένα μεγάλο σημειωματάριο στο χέρι.
Ο κ. Παπανδρέου μας ρώτησε αν υπάρχουν συγκεκριμένα αιτήματα ημών των εκδοτών ( και καναλαρχών , κατά την συνήθη υποτιμητική έκφραση των κυβερνώντων). Εκεί έγινε η έκρηξη: – Κύριε Πρόεδρε, πάλι τα ίδια; Έχουμε ενημερώσει στην Ένωση Ιδιοκτητών, όλους τους ως τώρα αρμόδιους υπουργούς σας, συμπεριλαμβανομένου και του παρόντος. Έτσι δεν είναι, κ. Μόσιαλε; Κύριε Πρόεδρε, δεν έχομε αιτήματα παρά μόνον ορισμένες γραφειοκρατικές εκκρεμότητες για να εισπράξουν μερικές μικρές εφημερίδες χρήματα που τους οφείλουν διάφοροι Οργανισμοί. – Ακολούθησαν τα συνήθη αποχαιρετιστήρια μειδιάματα και φύγαμε χωρίς να υποσχεθούμε τίποτε. Το Μέγα Τσάνελ δεν άλλαξε.»
Το .. σύστημα Οι στιχομυθίες, η γλαφυρότατη περιγραφή, οι χωροταξικές λεπτομέρειες και ο …αιφνιδιασμός του Χάρη Καστανίδη όστις σκόνταψε από την λαχτάρα του προφανώς, αποτελούν (και κυρίως θα αποτελέσουν) πεδίον δράσης λαμπρόν για τους μέλλοντες μελετητές της σύγχρονης πολιτικής ιστορίας. Τόσο η εμμονή του πρώην πρωθυπουργού στην αντιπολιτευτική δράση του συγκεκριμένου Μέσου Ενημέρωσης, το οποίο και αναβάθμισε ο ίδιος σε μείζον εργαλείο άσκησης πολιτικής, όσο και το ερώτημα περί… «Αιτημάτων των Εκδοτών» αλλά και η άρνηση προσέλευσης του κ. Βαρδινογιάννη αποτελούν πολύτιμα στοιχεία του Παζλ. Ιδιαίτερη δε σημασία για τον μέσο πολίτη προσλαμβάνει τόσο το στοιχείο περί των «λογικών επιχειρημάτων του κ. Γ. Μπόμπολα».
Όσο και τα περί της «σιωπής και προσήλωσης του κ. Ψυχάρη στο ακούειν και ουχί στο ομιλείν». Ως προς την «ταμπακιέρα» τώρα είναι φυσικό οι διάφοροι «μέντορες» της σύγχρονης δημοσιογραφικής δραστηριότητας, όπως ο εκδότης της εφημερίδας «Πρώτο Θέμα» να σπεύδει να καταγγείλει θορυβωδώς τα διαπλεκόμενα συμφέροντα. Οι «Διάλογοι Παπανδρέου – Ψυχάρη» αποτελούν ευκαιρία εμβαπτίσεως στην κολυμβήθρα του Σιλωάμ προς αμπεπόλιση της διαφθοράς.
Πώς είναι δυνατόν ωστόσο, ο συνομιλητής του κ. Αδριανού, διευθυντού του κ. Κώστα Καραμανλή στο HILTON, η διακομιδή ενός DVD, το οδοιπορικό με τις μαύρες σακούλες αδήλωτων χρημάτων σε υποκατάστημα της τραπέζης BNP στο Κολωνάκι και οι, στην συνέχεια, πολιτισμικού χαρακτήρα δημοσιεύσεις των ποζ πτυχών της ερωτικής ζωής του ατυχούς κ. Ζαχόπουλου, πώς όλα αυτά άραγε συνάδουν με το εγχείρημα αυτοκάθαρσης του εκδότου Θέμου Αναστασιάδη, αποτελούν μυστήριο και τροφή για προβληματισμούς των επίσης μελλοντικών ειδικών μελετητών αλλά και των συγχρόνων συμπολιτών μας.
Έν πάση περιπτώσει, όπως σημειώνει και ένα πρώην διευθυντικό στέλεχος ιδιωτικής τραπέζης « Το ζήτημα δεν είναι οι σχέσεις έρωτα και μίσους μεταξύ Πολιτικής και Ιδιοκτητών ΜΜΕ αλλά η σαφέστατη αποδοχή από την Διοίκηση της Εθνικής Τράπεζας πώς για την χορήγηση η όχι ενός δανείου, προηγείται τηλεφώνημα στο Μαξίμου και τους πρωθυπουργούς και έπονται όλα τα υπόλοιπα ωσάν το τραπεζικό ίδρυμα να μην διαθέτει εκτιμητές, Credit Committee, μετόχους, Διοικητή, ή Διευθύνοντα Σύμβουλο, τα αυτονόητα δηλαδή που ισχύουν σε κάθε σοβαρή τράπεζα η οποία δίνει λόγο στην Γενική Συνέλευση των Μετόχων.
parodynews 