Η χώρα αυτή έχει πολλά προβλήματα και ακόμη δεν τα έχει .. λύσει.
Η κυβέρνηση δεν έχει βρέι συναίνεση απο τα υπόλοιπα πολιτικά εκτρώματα-κόμματα, δεν έχει βοήθειες απο το βαθύ ΠΑΣΟΚ και έχει πέσει στην μεγαλύτερη πολιτική κρίση, όχι απο την μεταπολίτευση και μετά,-όπως εσφαλμένα γράφουν οι περισσσότεροι- αλλά απο τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο και μετά.
Οι εταίροι μας στην Ε.Ε έχουν θυμώσει τόσο μαζί μας που δεν σκοπεύουν να παραμείνουν για πολύ ετάιροι μας.
Η καταγγέλλουσα ρητορεία δίνει και παίρνει σε ραδιόφωνα,τηλεοράσεις,εφημερίδες και μπλόγκς με ανθρώπους που σε άλλες, καλύτερες εποχές θα γελάμε διακωμωδώντας τα σχόλιά τους και την γενικότερη παρουσία τους στα ΜΜΕ.
Ο λαός εύκολα μετατρέπεται σε μάζα και οχλοκρατία και προσπάθώντας να εκτονωθέι απο το οικονομικό του πρόβλημα και την αβεβαιότητα για το μέλλον του, έχει ξεχάσει και πιά έιναι τα όρια της διαμαρτυρίας .
Ο όχλος των ιδιοκτητών ταξί , των αγανακτισμένων,αρκετών εργαζομένων του δημοσίου, συνδικαλιστών και άλλων που μαζέυτηκαν στην ΔΕΘ να διαμαρτυρηθούν, υποδέχτηκε με σκληρά γηπεδικά χουλιγκανοσυνθήματα τον πρωθυπουργό της χώρας του, αυτόν που πρίν από δυό χρόνια ανέβασε στην εξουσία με δέκα μονάδες διαφορά για να απαλλαγέι απο τον Καραμανλή.
Όσοι πήγαν στην παραπαίουσα ΔΕΘ φέτος, έιναι σίγουρο πως δεν πήγαν για να δούν τις εταιρείες και τα περίπτερα αλλά να τσαμπουκαλευτούν χυδαία για τα σκληρά και αδυσώπητα αντιλαικά μέτρα που αυτή η κυβέρνηση λαμβάνει για να μην βγούμε απο το ευρώ.
Όσο χρεοκοπημένη μοιάζει η Ελλάδα στα μάτια της παγκόσμιας κοινότητας, όσο χρεοκοπημένοι κι αν ακούγονται όλοι αυτοί που ωρύονται μέσα απο την ελληνική τηλεόραση για τα κακά μέχρι τώρα αποτέλέσματα της ελληνικής οικονομίας -λες και λύνονται έυκολα-άλλο τόσο μοιάζουν και όλοι όσοι πήγαν στην ΔΕΘ και χρειάστηκαν 8.000 αστυνομικοί για να μήν λυτζάρουν την ελληνική κυβέρνηση και τον πρωθυπουργό της χώρας.
Όσοι βρίζουν με αυτό τον τρόπο, όσοι βρίζουν τόσο χυδάια , όσοι έιναι τόσο ασεβέις απέναντι στην δημοκρατία ,έχουν την ίδια απαξιωτική στάση και φέρονται με τον ίδιο βρώμικο τρόπο στην πατρίδα τους και την καθημερινότητά τους.
Είναι οι ίδιοι που φοροδιαφέυγουν και δεν εκδίδουν αποδέιξεις, οι ίδιοι που καβαλάνε τα πεζοδρόμια,οι ίδιοι που κλέβουν το κράτος,οι ίδιοι που ληστέυουν τις περιουσίες των συγγενών τους, οι ίδιοι παραβατικοί άνθρωποι που κάνουν κακό βλάπτοντας συνεχώς την κοινωνία και το πλησίον τους.
Ίσως έιναι και οι ίδιοι που κάψανε τους τρέις τραπεζικούς στην Μαρφίν, οι ίδιοι που δολοφονούν έξω απο τα γήπεδα, αυτοί που κατακαίνε την περιουσία ιδιωτών και δημοσίου στους δρόμους της Αθήνας και του Συντάγματος, είναι αυτοί που δεν επιθυμούν την λύση και θέλουν η χώρα στα αλήθεια να πτωχεύσει για να επιβεβαιωθέι η εκτίμηση τους.
Οι πιο πολλοί Έλληνες αν και αγανακτισμένοι με την πολιτική της κυβέρνησης δείχνουν να έχουν κατανοήσει το πρόβλημα.
Οι περισσότεροι Έλληνες δεν έιναι κάφροι, μπορέι να έιναι ακόμη απαισιόδοξοι για το μέλλον τους,μπορεί να μπαινοβγαίνουν στο μετρό δυστυχισμένοι και κατηφείς, αλλά βαθιά μέσα τους πιστέυουν ότι οι θυσίες τους θα πιάσουν τόπο και ότι τελικά η Ελλάδα θα αλλάξει.
Και όταν θα έρθει η ώρα του απολογισμού,τότε θα έρθει και η ώρα της κρίσης για όσους έκαναν την ζωή μας ένα άγριο, βίαιο οπαδικό ποδόσφαιρο.