Όταν τα λόγια του Πάγκαλου κυνηγούν τον αντιπρόεδρο , οι ακροαριστεροί φασίστες επιβάλουν την δική τους πολιτική ατζέντα στα πανεπιστήμια


Μόνο  αυτόν τον τίτλο μπορεί να δώσει κανείς σε αυτά που έγιναν σε άλλον έναν πανεπιστημιακό χώρο , μετά την Νομική Σχολή Αθηνών και το γερμανικό Πανεπιστήμιο, όπου παραβρέθηκε μερικές μέρες πριν ο πρωθυπουργός.

ΟΙ φοιτητές που βρέθηκαν στο ελληνικό σπίτι της Πανεπιστημιούπολης, του Παρισιού, έιχαν σκοπό να επιβάλουν την δική τους πολιτική ατζέντα και όχι βεβαιώς να συμμετάσχουν σε μια συζήτηση για την ταινία » Ζ» του Κώστα Γαβρά.


Η ατζέντα για όσους βρέθηκαν εκεί ήταν το μεταναστευτικό και η ανάλγησία της ελληνικής πολιτέιας που δεν χορηγεί μαζικά άσυλο στους 300 της »Υπατίας».

Το παιχνίδι που πάιζεται φαίνεται πώς έιναι χοντρό, όπως χοντροειδέστατα μερικοί έμπασαν τους 300 στην Νομική, θρασύτατα δεν δέχονται απο τις άρχές να τους περιθάλψει αλλού αρνούμενοι κατηγορηματικά να φύγουν απο την Υπατία, και εσφαλμένα τους συμβουλέυουν σε μαζική απεργία πέινας.

Απλώς το κεράσάκι στην τούρτα για αυτούς που βρέθηκαν στο Παρίσι, ήταν η εμφάνιση του αντιπροέδρου, ό οποίος τον τελευτάιο καιρό όπου σταθεί και όπου βρεθεί επιδίδεται σε ένα μπαράζ αντιδηλώσεων για να ανασκευάσει όσα έιχε αρχικά πεί στα ΜΜΕ και πρόσβαλαν το ελληνικό φιλότιμο.

Όσοι ένιωσαν ενοχλημένοι με την προ μηνών συμπεριφορά του αντιπροέδρου, άλλο τόσο θα πρέπει να  νιώθουν με την συμπεριφορά όλων αυτών που καπηλέυονται την οποιαδήποτε ευκαιρία για συζήτηση για να προωθήσουν την δική τους ατζέντα και τα δικά τους πολιτικά πιστέυω .

Δεν ρωτούν, δεν συνομιλούν, μονάχα κραυγάζουν!

ΜΕ την άγρια σταλινικού τύπου προπαγάνδα τους και την υστερική συνθηματολογία τους μπορεί να κατάφεραν να διώξουν τον Πάγκαλο και τον Γαβρά και να διακόψουν τον Πρωθυπουργό απο το γερμανικό πανεπιστήμιο, όμως στην χώρα που γέννησε την δημοκρατία δεν μπορεί και δεν πρέπει να περάσουν αυτές  οι ακράιες φασίζουσες  απόψεις τους.

Δείτε και το email που κυκλοφόρησαν μετά το συβάν στο Παρίσι, για να καταλάβετε ότι όσα συμβαίνουν δεν είναι τυχαία.

Στόχος των διαδηλωτών δεν ήταν να προσβάλουν τον Πάγκαλο, αλλά να περάσουν την συνθηματολογία τους στον Γαβρά.

Σήμερα 33ή μέρα της απεργίας πείνας των μεταναστών στην Ελλάδα, η πρωτοβουλία αλληλεγγύης στους 300 απεργούς πείνας είχε αποφασίσει να παραβρεθεί στην προγραμματισμένη εκδήλωση-αφιέρωμα στο έργο του σκηνοθέτη Κώστα Γαβρά στην Fondation Héllenique (Ελληνική φοιτητική εστία στο Παρίσι).

Το πρόγραμμα της εκδήλωσης περιελάμβανε ομιλία του σκηνοθέτη και προβολή της πρόσφατης ταινίας του «Παράδεισος στη Δύση» με θέμα την «παράνομη» μετανάστευση.

Θεωρήσαμε καθήκον μας να συμμετάσχουμε στην εκδήλωση ενημερώνοντας Γάλλους και Έλληνες παρευρισκόμενους για την κατάσταση των απεργών πείνας καθώς και για την ανάλγητη και ανυποχώρητη στάση της κυβέρνησης. Μια ώρα πριν την εκδήλωση, συγκεντρωθήκαμε στο χώρο, αναρτήσαμε πανό στην είσοδο της εστίας και μοιράσαμε το κείμενο αλληλεγγύης στους παρευρισκόμενους. Στη συνέχεια και με την άδεια των διοργανωτών της εκδήλωσης , εισήλθαμε στην αίθουσα προκειμένου να παρακολουθήσουμε τόσο την ομιλία του σκηνοθέτη, όσο και το έργο.

Προς μεγάλη μας έκπληξη, λίγο πριν την έναρξη της εκδήλωσης, εισήλθε στην αίθουσα ο αντιπρόεδρος της Ελληνικής Κυβέρνησης, Θεόδωρος Πάγκαλος. Αυθόρμητα, πήραμε το λόγο ζητώντας την αποχώρησή του από την εκδήλωση. Θεωρήσαμε προκλητική τη σημερινή παρουσία του, την ώρα που αρκετοί από τους 300 έχουν ήδη υποστεί ανεπανόρθωτες βλάβες στην υγεία τους και δύο μόλις μέρες μετά τη μεγαλειώδη γενική απεργία στην Ελλάδα.

Προσπαθήσαμε να ενημερώσουμε το κοινό για το λόγο της αγανάκτησης μας, τη στιγμή που η διεύθυνση της εστίας επιχειρούσε να παρεμποδίσει την παρέμβασή μας. Φωνάξαμε συνθήματα, τόσο σε αλληλεγγύη με τον αγώνα των μεταναστών στην Ελλάδα, όσο και ενάντια στην πολιτική της κυβέρνησης και της τρόικας. Ο Θ. Πάγκαλος μας κάλεσε σε ραντεβού την επόμενη μέρα. Την ώρα που η κυβέρνηση αρνείται να ακούσει την ελληνική κοινωνία (άρα και τους μετανάστες) θεωρούμε οποιαδήποτε πρόσκληση σε φιλική κουβέντα-‘’διάλογο’’ ως εμπαιγμό, υπεκφυγή και τέχνασμα.

Μετά από αρκετή ώρα κι ενώ αρνήθηκε επανειλημμένα να απαντήσει στις ερωτήσεις που αφορούσαν τη στάση της κυβέρνησης σε σχέση με την αντιμετώπιση της απεργών πείνας, ο αντιπρόεδρος της ελληνικής κυβέρνησης αποχώρησε λέγοντας «ακυρώστε το» και βρίζοντας οποιονδήποτε τον αποδοκίμαζε. Οι παρευρισκόμενοι αντιμετώπισαν θετικά την παρέμβασή μας και παρέμειναν στη θέση τους ζητώντας τη συνέχιση της εκδήλωσης. Ωστόσο, η διεύθυνση πραξικοπηματικά την ακύρωσε ακολουθώντας πιστά την επιθυμία του.

Η σημερινή εκδίωξη του Θεόδωρου Πάγκαλου από την ελληνική εστία στο Παρίσι έχει ιδιαίτερη πολιτική σημασία. Τη στιγμή που στα νερά του Αιγαίου πνίγονται μετανάστες, που στον Έβρο χτίζονται τείχη, που 300 άνθρωποι κινδυνεύουν να χάσουν τη ζωή τους και την ίδια στιγμή που η κυβέρνηση συνεχίζει την αντεργατική επίθεση ενάντια στην ελληνική κοινωνία, τα μέλη της κυβέρνησης δε νομιμοποιούνται ούτε πολιτικά, ούτε και ως φυσική παρουσία.

ΝΙΚΗ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΤΩΝ ΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝ-ΑΠΕΛΑΣΤΕ ΤΡΟΙΚΑ ΚΑΙ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ

Πρωτοβουλία αλληλεγγύης στους 300 μετανάστες απεργούς πείνας
Πρωτοβουλία ελλήνων εργαζομένων και φοιτητών στο Παρίσι

Δείτε τα βίντεο στο zougla.gr μεταφρασμένα στα γαλλικά και διαβάστε όλο το ρεπορτάζ της Ελευθεροτυπίας:

http://www.zougla.gr/page.ashx?pid=2&aid=265821&cid=6

http://www.enet.gr/?i=news.el.kosmos&id=255126

Ο Αλέξης Τσίπρας στο gossip tv , στο Πολύ Μπλά μπλά, στο Κους Κους


 

Aν υπόθέσουμε ότι ο πρωθυπουργός έχει δίκιο όταν λέει στον Τσίπρα ότι ασχολήται με κουτσομπολιά ,τότε κάλλιστα αν ποτέ εγκαταλέιψει την πολιτική ,θα  μπορεί να εργαστέι σε τελεπάνελε ψυχαγωγικά

Ο Κυνόδοντας του Λάνθιμου δίνει εξαιρετικές αποδόσεις στα διαδυκτιακά στοιχήματα.


Ο Κυνόδοντας που σήμερα θα έιναι  υποψήφιος για το Oscar Ξενόγλωσσης Ταινίας 2011 στο Kodak Theatre για την 83η απονομή των βραβείων της Αμερικανικής Ακαδημίας, δίνει καλές αποδόσεις στα Οσκαρικά στοιχήματα.

ΚΑΙ ενώ η ταινία του Λάνθιμου θα διαγωνιστέι με αντιπάλους  το «Biutiful» του Αλεχάντρο Ιναρίτου , το «Πέρα από το νόμο» (Hors la loi) του Ρασίντ Μπουσαρέμπ από την Αλγερία, το «In a better world» της Σουσάνε Μπίερ από τη Δανία και το «Incendies» του Ντενί Βιλενέβ από τον Καναδά, δινει καλές αποδόσεις στα οσκαρικά στοιχήματα λένε οι εταιρέιες.

Οι ειδήμονες γύρω απο το στοίχημα θεωρούν την κατηγορία ξενόγλωσης ταινίας ιδανική για ποντάρισμα, και ο Κυνόδοντας του Λάνθιμου δίνει εξαιρετικές αποδόσεις στα διαδυκτιακά στοιχήματα.

Όσοι ποντάρετε τα χρήματά σας στα Όσκαρ, πάιχτε το αουτσάιντερ του Λάνθιμου,γιατί όλοι περιμένουν να το πάρει το »Biutiful» του Ιναρίτου με τον Χαβιέ Μπαρδέμ.

Οι άλλες κατηγορίες λένε οι ειδικοί έιναι λίγο πολύ προβλέψιμες αν και εγώ νομίζω ότι θα στερήσουν το αγαλαμτίδιο και δευτερη φορά απο τον Κόλιν Φέρθ.

http://www.betting-directory.com/specials/07022011/oscar-2011-betting-best-actress-and-foreign-film-categories-worth-a-look.php

Παίχτε λοιπόν »DOGTOOTH» γιατί οι τζογαδόροι κάτι ξέρουν!

O Μάης του ’68 έφτασε σε Β.Αφρική και Μέση Ανατολή με καθυστέρηση 40 ολόκληρα χρόνια. Και ευτυχώς δεν πρόκειται για ισλαμική επανάσταση


Σείστηκε η Βόρεια Αφρική,τρέμει η Μέση Ανατολή.

ΜΕ αίμα βάφεται η καυτή άμμος στις Αραβικές χώρες.

Απο τον περασμένο μήνα που ο λαός της Τυνησίας εκθρόνισε ύστερα απο 23 χρόνια τον πρόεδρο και πρώην μέλος μέλος της Σοσιαλιστικής Διεθνούς Μπεν Αλί ,  ένα κίνημα διαμαρτυρίας που διήρκεσε μόλις 29 ημέρες,τώρα δεν λέει να τελειώσει.

O Ben Ali πρώην Τυνησίας και ο  Mubarak πρώην Αιγύπτου. Ο Gaddafi της Λιβύης και ο Ali Abdullah Saleh της Υεμένης έπονται.

Η «Γιασεμί Επανάσταση», μια συμβολική αναφορά σε ένα λουλούδι που ανθίζει, εξαπλώνεται σαν ντόμινο με μαζικές διαμαρτυρίες στο Κάιρο, στην Υεμένη,στην Λιβύη, στο Μπαχρέιν και σιγά σιγά σαρώνει στο πέρασμά του όλες τις αραβικές χώρες.

Ο Χόσνι Μουμπάρακ παραιτήται ύστερα από 30 χρόνια στην εξουσία.

Στην Αλγερία ξεσηκώθηκαν, στην Υεμένη  ζητούν να αλλάξει η κυβέρνηση, στο Μπαχρειν απαιτούν να ρίξουν την δυναστέια Μπιν Χαλίφα .


Οι άνθρωποι ζητούν  δημοκρατία, περισσότερες ελευθερίες, δικαιώματα στην δουλειά, οι νέοι διψούν να ζήσουν.

Όλες αυτές οι χώρες διαθέτουν ένα τεράστιο πληθυσμιακό δυναμικό, νεαρής ηλικίας.

ΚΑΙ όλες εξουσιάζονταν  μεχρί σήμερα απο στυγνά αυταρχικά καθεστώτα με μια μειοψηφική στρατιωτική και επιχειρηματική ελίτ να τα  διοικέι επί δεκαετίες με σιδερένια πυγμή!

Η έμπνευση και ο ενθουσιασμός του λαού της Τυνησίας επηρέασε ύστερα την γειτονική  Αιγύπτο, με το επίκεντρο των διαμαρτυριών σήμερα να έιναι η Λιβύη.


Αν πέσει ο Καντάφι και η »Jamahiriya» του, οι μεγαλές διαδηλώσεις  θα πάρουν ανεξέλεγτες διαστάσεις και ίσως να  αγγίξουν ακόμη και τη Σαουδική Αραβία

Οι νέοι Λώρενς της Αραβίας ζούνε το δικό τους Μάη του ’68 με καθυστέρηση 40 ολόκληρα χρόνια.

ΤΑ καθεστώτα ξυλώνονται με διαφορά μόλις μερικών ημερών τό ένα μετά το άλλο,ενώ χρειάστηκαν να εγκαθιδρυθούν με πολύ κόπο και πολύ άιμα αρκετές δεκαετίες.

Ο αραβικός λαός παρά τις εκτόμβες νεκρών, τις απώλειες και τους τραυματισμούς δέιχνει να θέλει- μια και καλή- να τελειώσει με το παρελθόν.

Τα πορτράιτα των τυρράνων που συναντά κανείς παντού σε όλες τις χώρες της Μέσης Ανατολής και της Βορέιου Αφρικής αποκαθηλώνονται το ένα μετά το άλλο,όπως έριχναν οι Αμερικανοί το άγαλμα του Σαντάμ στην Βαγδάτη το 2002.

Όσοι έχουν μέινει στην εξουσία τρέμουν εκτός απο το Facebook και το Τwitter και τον ίσκιο τους.

Οι Σαουδάραβες εξαγγελουν επιδοτήσεις,αυξήσεις στους δημοσίους υπαλλήλους και προγράμματα  για την ανάπτυξη και την πρόνοια, αξίας δισεκατομμυρίων δολλαρίων.

ΣΤΟ Μπαχρέιν μοιράζουν τρόφιμα και δολλάρια στις φτωχές οικογένειες με διάθεση να κάνουν κι άλλες παραχωρήσεις. Ο γυιός του Βασιλιά του Μπαχρέιν , »Salman bin Hamad bin Isa Al Khalifa» και αρχηγός του στρατού διέταξε τις ένοπλες δυνάμεις να προστατέψουν τους διαδηλωτές.
Στην Ιορδανία  που φοβούνται μια τυνησιακού στιλ επανάσταση, ο Βασιλιάς της Ιορδανίας Abdullah διόρισε νέο πρωθυπουργό στην κυβέρνησή του, στις αρχές αυτού του μήνα.

Στην Συρία ο Μπασάρ Αλ Άσαντ δείχνει πρόθυμος να ακούσει και τις αντιπολιτευτικές φωνές για την καλύτερη διακυβέρνηση της χώρας του, ενώ η κυβέρνηση του ήρε την πενταετή απαγόρευση του Facebook σε  μια ένδειξη καλής θέλησης.

Στο Ιράν βλέπουν και μπορεί να ξαναδοκιμάσουν!

Τι κι αν οι μουφτήδες και οι σείχηδες ονειρέυονται την δημιουργία ενός μεγάλου και αδιαίρετου Ισλάμ;

OI Άραβες νεολάιοι τους βαρέθηκαν κι έχουν αντίθετη άποψη.

H πορέια πρός τον εκδημοκρατισμό αυτών των κρατών δείχνει να μην έχει πισωγύρισμα.

Το σύνθημα »Ψωμί Παιδεία Ελευθερία» και η διεθνής κοινότητα, αν φυσικά βοηθήσει, έιναι σίγουρο πως θα οδηγήσει τους Άραβες με περισσότερα κοινωνικά δικαιώματα και ελευθερίες προς τον 21ο αιώνα .

Το γιασεμί πάει να  ανθήσει, ευτυχώς αυτή την φορά χωρίς την βοήθεια του Αλλάχ!

Και ας ελπίσουμε χωρίς τον κίνδυνο μιας ευρύτερης ανάφλεξης με πολεμικά μέσα στην περιοχή.

Vimeo: Η ανεξάρτητη προοδευτική βιντεοπλατφόρμα του διαδικτύου


Vodpod videos no longer available.

TΟ Vimeo έγινε μέσα σε έλαχιστο χρονικό διάστημα η πιο δημοφιλής βιντεοπλατφόρμα για υψηλής ποιότητος βίντεο στο διαδύκτιο.

Το -online video- χάρη στις επλογές δικτύωσης » like» και  »share button» ευθύνονται που όλο και περισσότεροι αναζητούν εικόνες πλέον στην βιντεοπλατφόρμα »Vimeo» και βάζουν σε δέυτερη μοίρα το μεγαθήριο της Google »you tube».

Το Vimeo όπως υποστηρίζει και ο αντιπρόεδρος και υπέυθυνος για την ανάπτυξή του ,Andrew Pile, αντέγραψε την ιδέα της δημιουργίας του από τον ιστοσελίδα συλλογής ειδήσεων Digg.

ΜΕ αυτόν τον τρόπο το Vimeo κατάφερε να χτίσει ένα καυτό κοινωνικό χώρο των media  με συνεχή εναλλακτική ενημέρωση που ανεβάζουν σε βίντεος οι χρηστες του.

Ιδρύθηκε στα τέλη του 2004 από την » Connected Ventures», μια εταιρεία περισσότερο γνωστή για την χιουμοριστική ιστοσελίδα comedy website College Humor και το site χιουμοριστικών t-shirt e-tailer Busted Tees.

Το Vimeo ήταν αρχικά ένα »side project» για τους »web developers», Jakob Lodwick και Ζακ Κλάιν. Μετά από ώρες, τα δυό κολλεγιόπαιδα άρχισαν να πειραματίζονται με το φόρτωμα και το »tagging» ολιγόλεπτων βίντεο για τους φίλους τους.

Απο αυτήν την πειραματική προσπάθεια δημιουργήθηκε το κοινωνικό δίκτυο και οι υπηρεσίες του Vimeo με 45.000.000 μοναδικούς επισκέπτες μηνιάιως και 5.3 εκατομμύρια εγγεγραμμένους χρήστες που σηκώνουν βίντεο στο διαδύκτιο.

Το Vimeo που κέρδίζει συνεχώς έδαφος απο την »youtube» έχει καταφέρει να συσπερώσει μια φανατική κοινότητα,μπλόγκερς,ανεξάρτητων καλλιτεχνών,φοιτητών και κοινωνικών ακτιβιστών στην βιντεοπλατφόρμα του, με ομιλίες, διαλέξεις, ακτιβισμούς και ειδήσεις που τα παραδοσιακά media συχνά αγνοούν για να πληροφορήσουν το κοινό τους.

Η πλατφόρμα Vimeo αναπτύχθηκε σοβαρά απο τους ιδρυτές της μετά το 2006, δηλαδή μετά την εξαγορά της youtube απο την Google,δίνοντας έμφαση όχι τόσο στην ποσότητα των βίντεο που ανεβαίνουν στο σάιτ της όσο κυρίως στην ποιότητα του βιντεοπεριεχομένου.

Τον Οκτώβριο του 2007,η Vimeo έγινε η πρώτη ιστοσελίδα για κοινή χρήση τουιντερνετικού βίντεο που η ανάπτυξή της που βασίστηκε στο Flash.

Χωρίς χρήση plug- ins o καταναλωτής μπορέι να αναπαράγει και να  δεί περιεχόμενο υψηλής ευκρίνειας HD .

Η ιστοσελίδα επιτρέπει ελεύθερα την φόρτωση μέχρι 500 megabytes την βδομάδα  και με μικρή ετήσια συνδρομή,την φόρτωση  τεράστιων ενιάιων αρχέιων για τις ανάγκες HD video.
Ενα άλλο βασικό του πλεονέκτημα έναντι του ανταγωνιστή του »you tube» είναι η περιορισμένη ύπαρξη διαφημίσεων,κάτι που εκτιμούν ιδιαίτερα οι ανεξάρτητοι κινηματογραφιστές.

http://links.eqentia.com/520b2ad1536d771f/?dst=http%3A%2F%2Ftech.fortune.cnn.com%2F2011%2F02%2F23%2Fhow-vimeo-became-hipster-youtube%2F%3Fsection%3Dmoney_technology&utm_campaign=visibli&utm_sourc

ΘΕΙΑ ΔΙΚΗ! Ο Ολυμπιακός κινδυνέυει να χάσει το ντέρμπυ στα χαρτιά


Ο Ολυμπιακός έιναι πολύ πιθανό να χάσει το παιχνίδι με τον Παναθηναικό στα χαρτιά, μιας και το κατηγορητήριο έιναι ιδιαίτερα σκληρό για τους κόκκινους.

Αν αυτό γίνει θα έιναι και μια δικάιωση για τους πράσινους που έκαναν έναν καταπληκτικό αγώνα και αυτό το παιχνίδι έπρεπε κανονικά να το έιχαν κερδίσει.

Διαβάστε:

Βαρύ και ασήκωτο είναι το κατηγορητήριο με το οποίο ο αναπληρωτής ποδοσφαιρικός εισαγγελέας της ΕΠΟ κ. Μανώλης Αντωνακάκης παραπέμπει τον πρόεδρο της ΠΑΕ Ολυμπιακός κ. Βαγγέλη Μαρινάκη στην Πειθαρχική Επιτροπή της Σούπερ Λίγκας, γεγονός που εξηγεί και αυτό τη χθεσινή δημόσια συγγνώμη του για τις δηλώσεις μετά το τέλος του αγώνα με τον Παναθηναϊκό, οι οποίες όπως είπε «έγιναν κάτω από έντονη συναισθηματική φόρτιση».

Ο κ. Μαρινάκης κινδυνεύει ακόμη και «με απαγόρευση συμμετοχής σε οποιαδήποτε δραστηριότητα που σχετίζεται με το ποδόσφαιρο», ενώ εξ αιτίας του ο Ολυμπιακός μπορεί να χάσει στα χαρτιά τον αγώνα με τον Παναθηναϊκό ή να του αφαιρεθούν βαθμοί από το τρέχον ή το επόμενο πρωτάθλημα, αλλά και να υποβιβασθεί ακόμη και στην Β’ Εθνική. Μπορεί να φαίνονται υπερβολικά όλα αυτά αλλά ο ισχύων Πειθαρχικός Κώδικας τα προβλέπει.

Ο κ. Μαρινάκης εγκαλείται από τον κ. Αντωνακάκη ότι δεν τήρησε τους κανόνες του φιλάθλου πνεύματος και δυσφήμισε με τις πράξεις του το άθλημα του ποδοσφαίρου. Ειδικότερα κατηγορείται ότι «επιτέθη φραστικώς και υβριστικώς και με απειλητικές διαθέσεις κατά ποδοσφαιριστών του Παναθηναϊκού και ιδιαίτερα κατά του Σωτήρη Νίνη τον οποίο έσπρωξε βιαίως, του Σισέ και του Τζόρβα», αλλά και για το φραστικό επεισόδιο που είχε με τον Τζιμπρίλ Σισέ με προσβλητικές εκφράσεις.

Επειδή σύμφωνα με απόφαση του ΣτΕ το νομικό πρόσωπο (η ΠΑΕ), έχει αντικειμενική ευθύνη για τις πράξεις του φυσικού εκπροσώπου της (παράγοντας), ο κ. Μαρινάκης παραπέμπεται σύμφωνα με τα άρθρα 5 και 13 του Πειθαρχικού Κώδικα της ΕΠΟ.

Το άρθρο 5 προβλέπει κοινές ποινές για φυσικά και νομικά πρόσωπα. Ως προς τα φυσικά πρόσωπα (παράγοντες) οι ποινές προσδιορίζονται σε αγωνιστικό αποκλεισμό, απαγόρευση εισόδου στα αποδυτήρια ή στο γήπεδο, αλλά και απαγόρευση συμμετοχής σε οποιαδήποτε δραστηριότητα η οποία σχετίζεται με το ποδόσφαιρο. Εφόσον επιβληθεί η τελευταία ποινή ο κ. Μαρινάκης δεν θα μπορεί να ασκεί καθήκοντα προέδρου στην ΠΑΕ Ολυμπιακός, ούτε φυσικά στη Σούπερ Λίγκα, ούτε να είναι αντιπρόεδρος της ΕΠΟ.

Ως προς τα νομικά πρόσωπα (ΠΑΕ) το άρθρο 5 του Πειθαρχικού Κώδικα μεταξύ των άλλων προβλέπει ακύρωση αποτελέσματος, κατακύρωση του αγώνα υπέρ του αντιπάλου, αφαίρεση βαθμών από το πρωτάθλημα, διεξαγωγή αγώνων χωρίς θεατές, απαγόρευση μεταγραφών, αποκλεισμό από αγώνες ή από τη διοργάνωση, υποβιβασμό στην επόμενη κατηγορία.

Το άρθρο 13 με το οποίο παραπέμπεται επίσης ο κ. Μαρινάκης αφορά ποινές σε ομάδες ανάλογες με τις προαναφερόμενες στο άρθρο 5.

Προϋπόθεση για την εφαρμογή των παραπάνω διατάξεων είναι η απόδειξη ενώπιον του αθλητικού δικαστή της σύνδεσης του κ. Μαρινάκη με τα γεγονότα για τα οποία παραπέμπεται. Θα πρέπει όμως να θεωρείται δεδομένο ότι κατά την εκδίκαση της υπόθεσης η ΠΑΕ Παναθηναϊκός θα ασκήσει παρέμβαση ως έχουσα έννομο συμφέρον.

Η ΠΑΕ Ολυμπιακός παραπέμπεται ξεχωριστά με το άρθρο 15 του Πειθαρχικού Κώδικα και κατηγορείται για την είσοδο περίπου 1.000 οπαδών των Ερυθρολεύκων στον αγωνιστικό χώρο, οι οποίοι, σύμφωνα με το κατηγορητήριο, «επιτέθηκαν με πρωτοφανή αγριότητα και μανία κατά των ποδοσφαιριστών του Παναθηναϊκού Σιμάο, Σισέ, Καντέ, Τζόρβα, Ζιλμπέρτο Σίλβα, Σαριέγκι, Νίνη και Γκοβού». Ο κανονισμός προβλέπει πρόστιμο από 75.000 μέχρι150.000 ευρώ και 1 έως 2 αγωνιστικές κεκλεισμένων των θυρών.

Συμπερασματικά, ο Ολυμπιακός κινδυνεύει να χάσει στα χαρτιά το παιχνίδι με τον Παναθηναϊκό, ή να τιμωρηθεί με περισσότερες των 2 αγωνιστικών κεκλεισμένων των θυρών και να καταβάλει πρόστιμο αρκετών δεκάδων χιλιάδων ευρώ. Το ενδεχόμενο αφαίρεσης βαθμών ή υποβιβασμού προβλέπεται από τον Πειθαρχικό Κώδικα αλλά θεωρείται απίθανο να εφαρμοστεί. Ο κ. Μαρινάκης κινδυνεύει με πρόστιμο επίσης δεκάδων χιλιάδων ευρώ, με απαγόρευση εισόδου στα αποδυτήρια ή στον αγωνιστικό χώρο για κάποιους μήνες, ή απαγόρευση συμμετοχής σε οποιαδήποτε ποδοσφαιρική δραστηριότητα _ τουτέστιν έκπτωση από διοικητικά αξιώματα στην ΠΑΕ Ολυμπιακός, στην ΕΠΟ και στη Σούπερ Λίγκα.

ΟΙ ονειρώξεις του Αλαβάνου για πλατέια Ταχρίρ ευτυχώς δεν έπιασαν. Ίσως στην επόμενη πορεία μερικών προνομιούχων και άεργων κοπριτών!


Ο κρατικοδίαιτος κύριος Αλαβάνος ήθελε την πλατέια Συντάγματος πλατέια Ταχρίρ.

Στο κέντρο κατέβηκαν χιλιάδες διαδηλωτές να διαμαρτυρηθούν για την πολιτική ΔΝΤ και τα σκληρά μέτρα, αλλά αυτοί δεν έιναι οι χιλιάδες άνεργοι και οι νεόπτωχοι της Ελλάδος.

Είχε κόσμο το κέντρο αλλά δεν ήταν μια παλαική συγκέντρωση διαμαρτυρίας.

Δεν βγήκαν ένα εκατομμύριο θιγμένοι στο κέντρο! Δεν βγήκαν αυτοί που πλήτονται πραγματικά!

Είχαν πάει και  οι κάτοικοι της Κερατέας, οι εργαζομένοι στο δημόσιο και στις ΔΕΚΟ, οι συνδικαλιστές και τα μπλόκ του ΠΑΜΕ και του ΣΥΡΙΖΑ ,οι φορτηγατζήδες, οι εναερίτες της ΔΕΗ , οι συμβασιούχοι που έληξαν οι συμβάσεις τους στο μετρό,οι καλοαναθρεμένοι υπάλληλοι των Μέσων Μαζικής Συγκοινωνίας και άλλοι πολλοί της ΑΔΕΔΥ.

Αυτοί δηλαδή που ψαλιδίστηκαν ελαφρώς τα μισθά τους αλλά δουλειά ακόμη ‘έχουν.

Αυτοί που δεν πεινάνε και τους έκοψαν την πολλή την μάσα!

Η αλήθεια έιναι ότι αυτοί ήταν στο κέντρο και όχι οι άλλοι, αυτοί που δηλαδή θα έπρεπε φυσιολογικά να ήταν!

Επίσης ήταν και ένας τοξοβόλος επαναστάτης Ρομπέν των Αναρχικών με τσεκούρι και μερικές δεκάδες απο αυτούς που γουστάρουν να τα κάνουν μπάχαλο κάθε φορά που έχει πορέια.

Πέταξαν πολλές μολότωφ,πήγαν να κάψουν και έναν νεαρό αστυνομικό,αφού δεν κάηκε και δεν τον σκότωσαν όπως σκοτώνει ο Καντάφι όσους διαδηλώνουν εναντίον του, μικρό το κακό.

Αυτά έγιναν στο κέντρο κι ευτυχώς που έιμαστε ακόμη Ευρώπη και παρά τις φιλότιμες προσπάθειες των ηλιθίων δεν γίναμε  Κάιρο και πλατέια Ταχρίρ.

Και τώρα μέχρι το επόμενο σόου, συγνώμη μέχρι την επόμενη διαδήλωση των γνωστών προνομιούχων αλλά και  άεργων κοπριτών. Ένα κομμάτι απο αυτούς αρέσκεται συνεχώς να διαδηλώνει και να ταλαιπωρεί τους ταλαίπωρους την Ελλάδα.

Μέχρι την επόμενη πορεία τους λοιπόν, τα Δεκεμβριανά και την πλατέια Ταχρίρ ας ανασκουμπωθούμε μπάς και  δούμε προκοπή!


Ο Συνταγματάρχης Καντάφι καίει και κομματιάζει τους συμπατριώτες του (βίντεο)


Ο Καντάφι επέλεξε την λύση των αεροπορικών επιθέσεων και την σφαγή των αντιφρονούντων διαδηλωτών στην Τρίπολη και την Βεγγάζη της Λιβύης.

Όσοι αντέχετε τις γράν γκινιόλ ειδήσεις και την αιματοχυσία δέιτε τα βίντεο στο http://islamizationwatch.blogspot.com/

Slaughter: Libya hides massacre by burning bodies – Vide

Libyan Victims of Gaddafi’s Foreign Mercenaries/Assassins

Ο γνωστοί εμπρηστές συνθηματολόγοι των αμφιθεάτρων είπαν στην Γερμανία:»Το ΠΑΣΟΚ είναι εδω και ληστεύει τον λαό»


Τόση μαλακία μαζεμένη, τόση αδυναμία να εκφράσουν την αντίθετη άποψη,τόση γύμνια επιχειρημάτων μόνο με την ανέξοδη συνθηματολογία των φοιτητικών αμφιθεάτρων
μπορεί να αντιμετωπιστεί.
Ετσι και ο αντίλογος δεν υπάρχει και το σόου τους να καταστρέψουν μια δημόσια ομιλία πετυχαίνει!

Αυτό δεν έκαναν πάντα;


Βασιλιάς Καρνάβαλος στην Πάτρα και το Ληξούρι ο Θόδωρος Πάγκαλος


Φέτος Πάγκαλος θα ντυθώ,την μάσκα δεν θα βγάζω

του αντιπρόεδρου πολύ, θα δήτε πώς του μοιάζω

Θα λέω »μαζί τα φάγαμε», »κόπρίτες» κι άλλα κι άλλα

και θα ξερνώ παγγαλικά, κοσμητικά μεγάλα!

ΝΤΕΛΑΛΗΣ
Έφτασε  πάλι η χαρά, και ήρθε το Καρναβάλι
ελάτε όλοι στη σειρά, μες του χορού τη ζάλη.

Ακούσατεεεε ακούσατεεεε, όλοι μικροί- μεγάλοι
ήλθε ο βασιλιάς Καρνάβαλος στο Ληξουράκι πάλι
Εφέτος θα ‘ναι Πάνκαλλος, πολύ εξοργισμένος
με τους δημόσιους υπάλληλους πολύ εκνευρισμένος.

Πως κάθονται ολημερίς με φουσκωμένα στήθια
δίχως να κάνουν τίποτα, μ’ αυτό δεν είναι αλήθεια.
Γι’ αυτό σας περιμένουμε όλους ξανά και πάλι
να ξεφαντώσουμε τρελά τούτο το Καρναβάλι
Που δεν υπάρχουν τα λεφτά κι είν’ όλα φαγωμένα
απ’ τους κοπρίτες της  βουλής, τα πάντα είναι κλεμμένα!!!!!

Olympiakos vs Panathinaikos 2011 H ΝΕΤ έκανε κάλυψη επιπέδου champions League ξεχνώντας όμως να δέιξει τα replay και τα αποδυτήρια


Στοίχημα αποτελεί το παιχνίδι για τη ΝΕΤ ,΄έγραφαν οι αθλητικογράφοι πριν το μάτς. Η κάλυψη θα έιναι επιπέδου Champions League!

»Το μεγάλο παιχνίδι ξεκινά στις 19:30, ωστόσο μια ώρα πριν θα «βγει» το pre game του κρατικού καναλιού από το «Γ. Καραϊσκάκης» οι Μ. Δράκος και Στ. Δημητριάδης με αφιερώματα στους μεγάλους πρωταγωνιστές. Τη μετάδοση θα κάνουν οι Γ. Χαϊκάλης και Στ. Δημητριάδης, ενώ μέσα στο γήπεδο θα βρίσκονται οι Δ. Μαλισιώβας, Γ. Παγιωτέλης. Στ, Σωτηρόπουλος. Η κάλυψη θα γίνει με δεκάδες κάμερες και η παραγωγή θα είναι επιπέδου Champions League.»

Την ώρα του αγώνα τελικά ξέχασαν να δέιξουν και τα σωστά replay αλλά και όσα ακολούθησαν στα αποδυτήρια.

Vodpod videos no longer available.

 

H Σώτη Τριανταφύλλου γράφει για την Ευρώπη και τις αντοχές της στο μεταναστευτικό


H συγγραφέας  Σώτη Τριανταφύλλου προσεγγίζει με άρθρο της στην »Athens Vοice»  τις διαφορές μεταξύ Αμερικής και Ευρώπης στο ζήτημα της ανοιχτής κοινωνίας και του μεταναστευτικού.

Η Τριανταφύλλου εξηγεί το πως απορροφήθηκαν εκατομμύρια μετανάστες στην Αμερική, δημιουργώντας το ανοιχτό πολυφυλετικό κράτος των ΗΠΑ,την στιγμή που οι δυτικές κοινωνίες της Ευρώπης  δεν νιώθουν και τόσο καλά με το Ισλάμ και την Αφρική, να έχουν κατακλύσει τα εδάφη τους.

Το κομμάτι της Τριανταφύλλου μου θύμισε το δοκίμιο για την Σύγκρουση των Πολιτισμών που έιχε γράψει ο Σάμιουελ Χάντιγκτον το 1993 για το περιοδικό »Foreigh Afairs».

«Σε αυτόν τον καινούριο κόσμο», έγραφε ο Χάντιγκτον, «οι κύριες συγκρούσεις της παγκόσμιας πολιτικής θα συμβούν μεταξύ εθνών και ομάδων διαφορετικών πολιτισμών. Οι γραμμές των ρηγμάτων μεταξύ πολιτισμών θα είναι οι γραμμές των μαχών του μέλλοντος».
Διαβάστε:

 

Ανοιχτή κοινωνία μέχρι ποιο σημείο;

Το πρώτο μεταναστευτικό κύμα προς την Ελλάδα, παρότι προκάλεσε κραδασμούς –ξάφνιασμα, σπασμωδικές αντιδράσεις, μεμονωμένα επεισόδια ξενοφοβίας– κατέληξε σε σχετική κοινωνική ειρήνη: οι μετανάστες –Αλβανοί και Ανατολικοευρωπαίοι– «έμοιαζαν» με τους Έλληνες, προέρχονταν από συγγενικούς πολιτισμούς· μεγάλο τους μέρος όχι μόνον δεν είχε «επιθετική» θρησκεία, δεν είχε καθόλου θρησκεία.

Το πιο πρόσφατο μεταναστευτικό κύμα είναι διαφορετικό και οι συνέπειές του δεν μπορούν να ερμηνευτούν με τους όρους του 1990. Όπως λοιπόν δεν πιστεύω στην αντιπαράθεση του Καρλ Σμιτ μεταξύ Freund και Feind –«φίλων» και «εχθρών»– έτσι δεν μπορώ να πιστέψω στο πλήρες κοσμοπολιτικό άνοιγμα, στην κατάργηση των συνόρων. Κι αυτό μολονότι πολύ θα το ήθελα για μια σειρά ανθρωπιστικούς λόγους – επίσης, θα με βόλευε στα ταξίδια.

Το να μιλάμε για παγκόσμια κοινότητα είναι  αριστερίστικη ρητορική, εκμηδενισμός της ιδέας της κοινότητας.
Οι άνθρωποι συσπειρώνονται με άλλους και «μένουν μαζί» με άλλους ως κοινωνικά όντα υπό τον όρον να υπάρχει πάντα ένα κοινά αποδεκτό σύνορο ανάμεσα στους μεν και τους δε. Οι «μεν» είναι «η δική μας» ταυτότητα, οι «δε» είναι οι διαφορετικές ταυτότητες που καθορίζουν τη δική μας.

Κάθε σπίτι έχει μια πόρτα την οποία χτυπάς για να μπεις. Η «διαφορετικότητα» (μια λέξη που έχει υποφέρει πολύ από τους politically correct, όπως άλλωστε οι περισσότερες λέξεις) είναι το αναγκαίο συμπλήρωμα της ταυτότητας: είμαστε αυτό που είμαστε, με τον τρόπο με τον οποίον είμαστε, σε σύγκριση αυτού που δεν είμαστε και του τρόπου με τον οποίον δεν είμαστε. Κάθε κοινότητα συνεπάγεται μια σχετική «περίφραξη», έναν τρόπο συνύπαρξης που είναι επίσης τρόπος διαχωρισμού από το «έξω». Ένα «εμείς» που δεν περιορίζεται από ένα «αυτοί», «οι άλλοι», χάνει την έννοιά του.
Σε ποιο βαθμό ο πλουραλισμός (άλλη μια ταλαιπωρημένη λέξη) προεκτείνει την ιδέα της κοινότητας; Μπορεί μια κοινότητα να επιζήσει αν τεμαχίζεται σε υποκοινότητες που απορρίπτουν τους θεμελιακούς κανόνες της κοινοτικής ζωής; Γνωρίζουμε ήδη μια περίπτωση πλουραλιστικής κοινότητας: τις Ηνωμένες Πολιτείες. Μπορούν οι ΗΠΑ να χρησιμεύσουν ως πρότυπο που να μας δείξει πώς θα εξελιχθεί στην Ευρώπη ο μετασχηματισμός των εθνικών κρατών και του πολυεθνοτικού ανοίγματος; Όχι, δεν μπορεί. Η περίπτωση των ΗΠΑ είναι διαφορετική και τα προβλήματά της δεν είναι αυτά που αντιμετωπίζει η Ευρώπη σήμερα. Ο λεγόμενος Νέος Κόσμος είναι ένας κόσμος «νεοφερμένων»: η εισροή μεταναστών στις ΗΠΑ υπήρξε πράγματι μαζική· όμως εκείνοι οι νεοφερμένοι έβρισκαν στον Νέο Κόσμο απεραντοσύνη, επιζητούσαν καινούργια πατρίδα και γίνονταν Αμερικανοί με προθυμία και ανυπομονησία. Το «χωνευτήρι» υποδέχτηκε 100.000.000 μετανάστες και λειτούργησε για πάνω από έναν αιώνα. Αντιθέτως, ο «παλιός κόσμος» –η Ευρώπη– δεν διαθέτει χώρο εδώ και πολύ καιρό· εξάλλου, σήμερα, ο ερχομός μεταναστών στην Ευρώπη γίνεται σε διαφορετικό κοινωνικό περιβάλλον από εκείνο των μεταναστών στην Αμερική. Οι ΗΠΑ δεν δημιουργήθηκαν ως έθνος που θα υποδεχόταν και θα απορροφούσε άλλα έθνη: δημιουργήθηκε εξαρχής ως «έθνος εθνοτήτων». Αντιθέτως, τα ευρωπαϊκά κράτη είναι «έθνη» τα οποία αντιμετωπίζουν μεταναστευτικές πιέσεις και αμφισβήτηση της εθνικής τους ταυτότητας. Έτσι, η αμερικανική εμπειρία δεν μας βοηθά να αντιμετωπίσουμε το πρόβλημα. Οι δυτικοευρωπαίοι ανησυχούν, αισθάνονται εισβολή και αρχίζουν να αντιδρούν.

Πρόκειται για ρατσισμό; Ο ρατσισμός είναι μια αφοριστική, επιφανειακή και απλοϊκή κατηγορία. Οι άνθρωποι που κατηγορούνται για ρατσισμό ενώ δεν είναι ρατσιστές εξοργίζονται και τελικά γίνονται ρατσιστές: ο πειρασμός του ρατσισμού είναι μεγάλος στην καθημερινότητα της Δύσης. Το φάσμα των αντιδράσεων που προκαλούν οι νεοφερμένοι είναι ευρύ και σύνθετο. Σε πολλές περιπτώσεις, η αντίδραση μπορεί να ερμηνευτεί εύκολα σαν μια υπεράσπιση των θέσεων εργασίας και του μισθού (μιας και οι νεοφερμένοι μετανάστες είναι «φτηνότεροι»). Οι περιπτώσεις της ξενοφοβίας έπονται: στην αρχή εμφανίζεται αίσθημα ανασφάλειας και λανθάνουσας απειλής· αργότερα το αίσθημα εξελίσσεται σε αντίδραση, σε απόρριψη του αλλοδαπού. Από το σημείο αυτό αρχίζει ο ρατσισμός.
Στη σημερινή Ευρώπη, η ξενοφοβία εστιάζει στους Αφρικανούς και ισλαμιστές. Μπορούμε να εξηγήσουμε το γεγονός ως «απλό», «σκέτο» ρατσισμό; Προφανώς όχι. Από «εθνοτική» άποψη, οι Ασιάτες –Κινέζοι, Ιάπωνες, Κορεάτες κ.λπ.– δεν είναι, για τους λευκούς Ευρωπαίους, λιγότερο διαφορετικοί από τους Αφρικανούς. Ακόμα και οι Ινδοί δεν είναι «σαν εμάς»: δεν μοιάζουμε. Κι όμως, ούτε οι Ασιάτες, ούτε οι Ινδοί προκαλούν, γενικά μιλώντας, αντιδράσεις απόρριψης ακόμα κι όταν είναι πάρα πολλοί (όπως οι Ασιάτες στις ΗΠΑ και οι Ινδοί στη Βρετανία). Επιπροσθέτως, οι Ασιάτες δεν αφορμοιώνονται ευκολότερα από τους Αφρικανούς. Μάλλον λοιπόν, η ευρωπαϊκή ξενοφοβία εστιάζει στους Αφρικανούς και στους Άραβες, κυρίως όταν είναι, ή «φαίνονται», μουσουλμάνοι. Πρόκειται για πολιτιστικοθρησκευτικό αντανακλαστικό. Η ασιατική κουλτούρα είναι μεν «παράξενη», παραμένει όμως στα μάτια των δυτικών «εκκοσμικευμένη» υπό την έννοια ότι δεν χαρακτηρίζεται από φανατισμό ή θρησκευτική αγωνιστικότητα.

Αντιθέτως, η ισλαμική κουλτούρα έχει αυτά τα χαρακτηριστικά. Ακόμα κι όταν δεν υπάρχει φανατισμός, η θεώρηση του κόσμου είναι θεοκρατική, δεν αναγνωρίζει διαχωρισμό κράτους και Εκκλησίας, πολιτικής και θρησκείας. Στο διαχωρισμό αυτό θεμελιώνεται, λίγο-πολύ, η δυτική πολιτεία. Επιπλέον, το κοράνι δεν αναγνωρίζει τα ατομικά δικαιώματα –που αποτελούν επίσης θεμέλιο της δυτικής δημοκρατίας– ως δικαιώματα οικουμενικά και απαραβίαστα. Κι εδώ έγκειται το πρόβλημα. Οι περισσότεροι δυτικοί δεν βλέπουν τους μουσουλμάνους σαν «απίστους» (διότι δεν βλέπουν τον κόσμο μέσα από το πρίσμα του θεού)· οι μουσουλμάνοι όμως θεωρούν τους δυτικούς «απίστους».

Μέχρι ποιο σημείο λοιπόν η ανεκτική κοινωνία πρέπει να προσαραμόζεται όχι μόνον στους «πολιτιστικά ξένους» αλλά και σε όσους διακηρύσσουν την επιθετικότητά τους; Με άλλα λόγια, μπορεί ο πλουραλισμός να δεχτεί την ίδια του την εξάρθρωση, τη ρήξη της πλουραλιστικής κοινότητας; Το ερώτημα μοιάζει μ’ εκείνο της θεωρίας της δημοκρατίας: μπορεί η δημοκρατία να επιτρέψει την ίδια της την καταστροφή; Μπορεί να δεχτεί να αναδείξουν οι πολίτες της ένα δικτάτορα;
Όσοι υποστηρίζουν ότι η ποικιλία των πεποιθήσεων, όσο φανατικές και να είναι αυτές, «εμπλουτίζει» την κοινωνία μας, είναι απλώς ανόητοι. Υπάρχει ένα σημείο πέρα από το οποίο ο πλουραλισμός δεν μπορεί και δεν πρέπει να προχωρήσει: το κριτήριο αυτό είναι η αμοιβαιότητα· μια σχέση στην οποία ο νεοφερμένος –ο μετανάστης– κάνει ένα συμβιβασμό προς εκείνον που τον υποδέχεται.
Ο πλουραλισμός είναι ένας τρόπος να ζούμε μαζί διατηρώντας τις διαφορές μας. Ωστόσο, επιμένω ότι αυτό δεν μπορεί να γίνει χωρίς αυτή τη δοσοληψία, χωρίς αυτό το συμβόλαιο.

Το να μπαίνεις σε μια πλουραλιστική κοινότητα σημαίνει να αποκτάς και συγχρόνως να παραχωρείς. Οι αλλοδαποί που παραμένουν πεισματικά «ξένοι» προς την κοινότητα αμφισβητώντας τις αρχές της, είναι οι ξένοι που προκαλούν αντιδράσεις απόρριψης, φόβου και εχθρότητας.

Σε ποιο βαθμό μπορεί να είναι ανοιχτή μια «ανοιχτή κοινωνία»; Όσο το επιτρέπει η ιδέα της πλουραλιστικής κοινότητας στο εσωτερικό της οποίας τα διαφορετικά στοιχεία γίνονται σεβαστά με αμοιβαίο τρόπο. Ωστόσο, δεν απορρέει από καμιά λογική ότι ο πλουραλισμός πρέπει να είναι απεριόριστος.

Τα «ανοιχτά μυαλά» –όσοι αυτοαποκαλούνται έτσι– τραβάνε τα πράγματα πέρα από το σημείο θραύσης. Θυμάμαι ότι το πρωτοσκέφτηκα αυτό όταν, στη δεκαετία του ’80, στη Γαλλία, ακουγόταν το σύνθημα της αριστεράς υπέρ των μεταναστών «Μην αγγίζεις το φιλαράκι μου!». Ήταν τότε που οι πολίτες έπαψαν να είναι πολίτες κι έγιναν φιλαράκια.

To χουλιγκανικό κλίμα αλλά »Ριζούπολη», ο Καλόπουλος και οι τραμπουκισμοί Μαρινάκη-Μητρόπουλου φρέναραν τον Ευρωπαίο Παναθηναικό


Όσο είδαν το χθεσινό παιχνίδι στο Καραισκάκη σίγουρα θα θυμήθηκαν τον αγώνα Ολυμπιακού-ΠΑΟ στην Ριζούπολη.

Ίδιο κλίμα, ίδια σκηνοθεσία,ίδιες τεχνικές για να κατακτήσει ο Ολυμπιακός το πρωτάθλημα.

Τρομοκρατία μέσα στο γήπεδο,στην φυσούνα,στα αποδυτήρια,επιθέσεις και προπηλακισμοί σε έναν πάικτη σαν τον Σισέ που τιμά με την παρουσία του το ελληνικό ποδόσφαιρο, σωματικοί και λεκτικοί τραμπουκσμοί απο δυό ανθρωπους σαν τον Μαρινάκη και τον παλληκαρά Μητρόπουλο στους ποδοσφαιριστές του Παναθηναικού, και τέλος το αιώνιο πρόβλημα με την διαιτησία να διαλύει ακόμη μια φορά ένα ντέρμπυ!

Επτά λεπτά καθυστερήσεις στην έναρξη του αγώνα μέσα στα καπνογόνα και τις κροτίδες,καμιά κίτρινη κάρτα σε όλη την διεξαγωγή του παιχνιδιού σε ένα ομολογουμένως πολύ σκληρό παιχνίδι με  συνεχή φαλτσοσφυρίγματα.

Ένα πέναλτυ που δεν δόθηκε, ένα κανονικό γκόλ που δεν μέτρησε στο πιο κρίσιμο σημέιο του μάτς, ξύλο στον Σισέ, τον Λέτο και τα άλλα αστέρια του ΠΑΟ, και τραμπουκισμοί για την αδικημένη απο την διαιτησία ομάδα με ειρωνέιες για φούστες- μπλούζες στις δηλώσεις του παλληκαρά Μαρινάκη.

Ένα εκρηκτικό κοκτάιηλ που συνέθεσε η διοίκηση ,ο παραγοντισμός και ο χουλιγκανισμός του Ολυμπιακού για να μην μπορεί να διεκδικήσει επι ίσοις όροις το πρωτάθλημα ο αιώνιος.

Μια νέα εποχή νταβατζήδων ανέτειλε για το ελληνικό ποδόσφαιρο.

Κι αν οι δικοί μας νταβατζήδες  έφυγαν απο τον ΠΑΟ νωρίς (ευτυχώς),οι υπόλοιποι, όπως άλλωστε έδειξαν με την στάση τους, σκοπεύουν να μέινουν για τα καλά και να μαυρίζουν την ψυχή σε όσους αγαπάμε το ποδόσφαιρο.

Ο βρετανικός Economist καρφώνει την Ελλάδα για το μεταναστευτικό ,αφήνοντας αιχμές και για τον Γ. Παπανδρέου


Να δείξει περισσότερη ευαισθησία στο μεταναστετυκό πρόβλημα, καλεί ο Economist τον πρωθυπουργό, Γιώργο Παπανδρέου.

Πήγε μετανάστης και ο ίδιος και η οικογένειά του την περίοδο της χούντας στην Σουηδία,γνωρίζει το θέμα, και για αυτό ίσως θα έπρεπε να είναι περισσότερο ευαισθητοποιημένος με το άσυλο των μεταναστών.

Σε ένα άρθρο  που  το περιοδικό εντοπίζει στην Ελλάδα  διπλό κίνδυνο των ευρωπαικών εγχειρημάτων, όπως  την πιθανή κατάρευση του ευρώ λόγω της κρίσης χρέους αλλά και πιθανή αναστολή εφαρμογής της συνθήκης του Σέγκεν λόγω του μεταναστευτικού προβλήματος,οι Βρετανοί έφτασαν στο σημέιο να καρφώσουν ακόμη και τον πρωθυπουργό της χώρας!

Μιλούν για άθλιες συνθήκες υποδοχής και διαβίωσης των μεταναστών,για όξύ πρόβλημα στην Ελλάδα που παράλληλα αντιμετωπίζει και κατάρευση των δημοσιονομικών της,την περίπτωση αναστολής της συνθήκης Δουβλίνο ΙΙ και την επαναφορά του συστήματος των συνοριακών ελέγχων για να μειωθέι η ροή των μεταναστών.

Αυτό όμως προυποθέτει και την πιθανή  κατάργηση της συνθήκης του Σ’έγκεν και την επαναχρησιμοποίηση των διαβατηρίων για να ταξειδεύει ο Έλληνας στις χώρες της Ε.Ε υποστηρίζει το περιοδικό.

 

Διαβάστε:

http://www.economist.com/node/18178167?story_id=18178167

Blog στο WordPress.com.

ΠΑΝΩ ↑

Αρέσει σε %d bloggers: