media-politics-comments-reviews-satire
Άραγε για χέσιμο στην τουαλέτα όταν πάει
το κράνος του μέσα στον καμπινέ φοράει;
Mπαίνει στο στούντιο με το ποδήλατο φορτσάτος
τι αθληταράς είναι αυτός, μπράτσα γεμάτος;
Κοίτα Αμυρά να αφήσεις το πολύ το θεαθήναι
άσε τις »Πίπες» και στον Δήμο για δουλειά άν θέλεις μείνε
FREE ASSANGE! Κι αν χρειαστέι να τον φιλοξενήσεις και θελήσει χωρίς προφυλακτικό τότε τι κάνεις;
(αστειάκι)
Η Μπιάνκα Τζάγκερ ξεσπαθώνει εναντίον του αρθρογράφου του Γκάρντιαν, Nick Davies » ,για το άρθρο του «10 days in Sweden: the full allegations against Julian Assange «.
Ο δημοσιογράφος του Γκάρντιαν δημοσίευσε στην εφημερίδα σχεδόν όλα τα αποδεικτικά στοιχεία που έχει στην διαθεσή της η σουηδική αστυνομία για τις κατηγορίες που βαρύνουν τον Τζούλιαν Ασάντζ για τον βιασμό και την σεξουαλική κακοποίηση δυό γυναικών στην Σουηδία.
Η πρώην γυνάικα του Μίκ Τζάγκερ που έχει τον Guardian σε μεγάλη εκτίμηση, δεν μπορεί να καταλάβει γιατί μια τόσο αξιόπιστη εφημερίδα δημοσιεύσε ένα τόσο άδικο και γεμάτο προκατάληψη άρθρο για τον υπέυθυνο του Wikileaks.
H Μπιάνκα Τ’ζαγκερ διαφώνησε με την απόφαση του Guardian να δημοσιεύσει επιλεκτικά αποσπάσματα από την έκθεση της σουηδικής αστυνομίας, ενώ παραλείπει όπως σημειώνει εσκέμμενα απαλλακτικά αποδεικτικά στοιχεία για τον Ασάνζ που εμπεριέχονται στην δικογραφία.
Εν ολίγοις η Μπιάνκα Τζαγκερ κατηγορεί την αξιόπιστη εφημερίδα για τηλεδίκες και λαικά δικαστήρια που επιχειρουν να αποπροσανατολίσουν την κοινή γνώμη στρέφοντας την σε ρόζ αποκαλύψεις και όχι στην ουσία των υποθέσεων που έφερε στην δημοσιότητα το Wikileaks.
Κατά τον Γκάρντιαν ο Τζούλιαν Ασάντζ ήρθε σε συνεύρεση με τις δυό γυναίκες που τον φιλοξενούσαν στην Στοκχόλμη, αλλά παρά τις αλλεπάλληλες εκκλήσεις τους να φορέσει προφυλακτικό εκείνος δεν το έπραξε.
Μια άλλη κατηγορία που του αποδίδεται είναι ότι προσπάθησε να έρθει σε σεξουαλική επαφή με την πρώτη γυνάικα δια της βίας και ενώ εκείνη δεν τον επιθυμούσε, ενώ το μεγάλο σημείο τριβής μεταξύ του ιδρυτή του Wikileaks και των δύο Σουηδών γυναικών ήταν η άρνηση του Ασάντζ να εξεταστέι απο γιατρούς, κάνοντας το τέστ σεξουαλικά μεταδιδόμενων νοσημάτων.
Η ιστορία αυτή που έξελίχθηκε τον Αύγουστο στην Στοκχόλμη, έχει εξελιχθέι σε εφιάλτη για τον Ασάντζ που τώρα απόφασισε να πουλήσει την αυτοβιογράφια του ώστε να συγκεντρώσει χρήματα και να αποδέιξει την αθωώτητά του.
Οι φίλοι και οι υποστηρικτές του διάσημου πιά για τις αποκαλύψεις του ιδρυτή του Wikileaks λένε πως οι δυό γυναίκες απο την Σουηδία έιναι δακτυλος της CIA και πως οι κατηγορίες που αποδίδονται στον χάκερ-δημοσιογράφο είναι μια στημένη σκευωρία.
Αλλοι πάλι ισχυρίζονται πως οι δυό κυρίες το έκαναν για να εκβιάσουν ζητώντας χρήματα απο τον Ασάντζ ή για να πουλήσουν την ιστορία τους στα μήντια.
Όμως υπάρχουν και άλλοι που βάζουν τα στοιχέια κάτω και τα ψάχνουν όπως ας πούμε ο Μάικλ Μούρ,οι οποίοι και εκφράζουν αμφιβολίες για την περίπτωση οι μυστικές υπηρεσίες να ενέπλεξαν πραγματικά γυνάικες σε αυτήν την υπόθεση.
Διαβάστε το άρθρο-διαμαρτυρία που εκφράζει την οργή της η Μπιάνκα Τζάγκερ στον Γκάρντιαν:
Διαβάστε την απάντηση του αρθρογράφου για το ρεπορτάζ του:
The Julian Assange Investigation — Let’s Clear the Air of Misinformation
O Νίκος Νιόπλιας έδωσε για πρώτη φορά συνέντευξη μετά την απόλυσή του απο τον Παναθηναικό, στον NovaΣΠΟΡ FM 94,6 και στους Καρπετόπουλο-Πανούτσο, βγάζοντας χολή για τον Κάρλος Φρέιτας που έιχε προετοιμάσει την αποχώρησή του απο την ομάδα για να προσλάβει τον συμπατριώτη του Φερέιρα.
»Δεν φταίνε οι παίκτες ούτε η φυσική κατάσταση. Απαξιώθηκε το ρόστερ και οι παίκτες ήταν υπό πίεση.»
»Κάποια πράγματα δεν μπορούσα να τα αντέξω. Δεν υπάρχει τσίπα», τόνισε μεταξύ άλλων ο Νίκος Νόπλιας ενώ μίλησε και για επικοινωνιακά παιχνίδια των Φρέιτας -Αντωνίου μέσα στον Παναθηναικό.
Ο Νόπλιας μιλά για την αποχώρηση του γυμναστή Κέζου,για τον Ρουκάβινα,για τις κατηγορίες που του αποδίδονται ότι βοηθούσε περισσότερο τους Έλληνες πάικτες στον ΠΑΟ, τους καυγάδες των ποδοσφαιριστών στα αποδύτήρια,τους λόγους της κακής απόδοσης της ομάδας στην αρχή της σεζόν και απαντά για το αν χρειάζεται μεταγραφές ο Παναθηναικός
Διαβάστε όλη την συνέντευξη στο:
Tο ετήσιο «Zeitgeist»για το 2010 έδωσε η Google στην δημοσιότητα. Το Google Zeitgeist δείχνει σε ετήσια βάση τις πιο δημοφιλείς αναζητήσεις των χρηστών της δημοφιλούς μηχανής αναζήτησης σε παγκόσμια κλίμακα.
Έτσι έχουμε όλοι μας έναν μπούσουλα για το τί τράβηξε φέτος το ενδιαφέρον του κοινού στο διαδύκτιο.
Οι πιο δημοφιλείς όροι αναζήτησης εμφανίζονται στην ιστοσελίδα της Google (google.com/zeitgeist2010) ‘οπου μπορήτε να βρέιτε περισσότερα εκεί.
Οι δέκα πιο δυναμικά ανερχόμενοι όροι αναζήτησης παγκοσμίως για το έτος 2010 είναι:
Οι δέκα πιο ανερχόμενοι όροι αναζήτησης γύρω από τον χώρο του θεάματος για το 2010 είναι:
Οι δημοφιλέστεροι όροι αναζήτησης για το 2010 στην Ελλάδα είναι:
Οι ταχύτερα αυξανόμενες αναζητήσεις:
Οι δέκα πιο ανερχόμενοι όροι αναζήτησης γύρω από πρόσωπα στην Ελλάδα για το 2010 είναι:
1. Justin Bieber
2. Dimitra Alexandraki
3. Alexander Mcqueen
4. Jean Michel Jarre
5. Selena Gomez
6. Cheryl Cole
7. Messi
8. Kim Kardashian
9. Bon Jovi
10. Shakira
Μπορεί η δημοκράτια να μην τρομοκρατήται αλλά οι σύντροφοι ανάγκασαν τους Αθηναίους να κλάσουν και πάλι μέντες Χριστουγενιάτικα, με τη μεγάλη ποσότητητα των εκρηκτικών που εξερράγη στο Πρωτοδικείο Αθηνών.
Την ίδια στιγμή που οι »μαχητές» πακετάριζαν τα εκρηκτικά στο μηχανάκι για να γκρεμίσουν το αφύλαχτο κτίριο της Λουίζης Ριανκούρ, ο Γ.Τσάκαλος, ένας απο τους συλληφθέντες για συμμετοχή στους Πυρήνες της Φωτιάς έστελνε γράμμα απο τις Φυλακές Μαλανδρίνου.
Αν διαβάσετε το γράμμα του Τσάκαλου, θα δείτε ότι εκμπέμπει στο ίδιο μήκος κύματος με των υπολοίπων συντρόφων, όπως τα παλαιότερα γράμματα του Μαζιώτη και οι επιστολές των Ξηρού- Κουφοντίνα που βρίσκονται έγκλειστοι στις φυλακές της χώρας και εκτίουν ποινές για την συμμετοχή τους σε τρομοκρατικές οργανώσεις.
Η ιστορία της τρομοκρατίας στην Ελλάδα φάινεται ότι δέν έχει τελειώσει.
Οι παλιές οργανώσεις βρήκαν εύκολα μιμητές.
Έξω παραμένουν ασύλληπτα διάφορα μέλη των Πυρήνων, της Σέχτας ίσως και άλλων τρομοκρατικών ομάδων. Έτοιμοι να αιματοκυλήσουν μια γειτονιά, οπλισμένοι να αφαιρέσουν μια ζωή, αποφασισμένοι να τρομοκρατήσουν τους δικαστές για να μασήσουν και να αντιμετωπήσουν ευνοικά στις δίκες τους συντρόφους τους .
Το» αντάρτικο σινιάλο» όπως χαρακτηριστικά γράφει ο Τσάκαλος στο γράμμα του, μάλλον ήταν αυτό που έδωσε και το έναυσμα για την επίθεση στο Πρωτοδικείο Αθηνών.
Διαβάστε:
ΕΧΟΥΜΕ ΤΗΝ ΟΡΓΗ Το πρωινό της 1ης Νοεμβρίου κινούμασταν στην περιοχή του Παγκρατίου για να δράσουμε στα πλαίσια της καμπάνιας για διεθνή αλληλεγγύη που είχε αποφασίσει η οργάνωση μας μαζί με το σύντροφο και αδερφό Παν. Αργυρού… Λόγω, όμως, της αστυνομικής περιέργειας μιας υπαλλήλου ταχυμεταφορών, κάποιων προσωπικών λάθος χειρισμών και την περικύκλωση μας από τα γουρούνια της ομάδας ΔΙΑΣ και άλλες αστυνομικές δυνάμεις που απέκλεισαν την περιοχή, δεν υπήρξαν πολλά περιθώρια επιλογών και καταλήξαμε στο κτίριο της ΓΑΔΑ στον όροφο της αντιτρομοκρατικής. Παρότι η αναγνώριση μου ήταν άμεση, αφού ένας από τους διευθυντές κάποιου τμήματος περιχαρής εν μέσω κλωτσιών και μπουνιών τη στιγμή που καθόμουν σε στάση καθήλωσης φώναζε «ο Μάκης είναι», αρνήθηκα να δηλώσω τα στοιχεία μου για τις πρώτες ώρες, με την ελπίδα να κερδηθεί πολύτιμος χρόνος για τη διευκόλυνση των συντρόφων μου. Αρνηθήκαμε τη λήψη αποτυπωμάτων, φωτογραφιών, DNA και γενικά αρνηθήκαμε να υπογράψουμε οτιδήποτε ή να βοηθήσουμε στο ελάχιστο αυτά τα γουρούνια, τηρώντας την αυτονόητη στάση που πρέπει να έχει κάθε επαναστάτης. Η ανάκριση άρχισε με τα δεδομένα προσβλητικά σχόλια. Τα οποία μειώθηκαν προσωρινά όταν παρατήρησαν ένα τατουάζ που έχω με τη λέξη «conspiracy» (συνωμοσία), το οποίο έδωσε λαβή για αλλαγή στάσης. Γνωρίζοντας ότι θα προσπαθούσαν να με βγάλουν φωτογραφίες προς δημοσίευση καθόμουν με σκυμμένο το κεφάλι για να το αποφύγω. Τότε προσποιούμενοι ότι θα με μεταφέρουν στο κρατητήριο, με βγάζουν στο διάδρομο του 12ου όπου τραβώντας μου το κεφάλι μου λένε να δω που πάω. Εκείνη τη στιγμή με φωτογράφισε η κάμερα που βρισκόταν στο διάδρομο. Είναι η φωτογραφία που πρωτοδημοσιεύτηκε μετά τη σύλληψη μας. Άρχισε έτσι μια ανάκριση περίπου 3 ημερών η οποία αυξομειωνόταν ανάλογα με τα γεγονότα που συνέβαιναν έξω. Ενοχλημένοι από τη διαρκή επανάληψη της απάντησης μου «δεν έχω τίποτα να δηλώσω» άρχισαν να με ξαναπροκαλούν με προσβολές και προκλήσεις για άτομα που είτε γνώριζα, είτε όχι. Οι ανακρίσεις γινόντουσαν σε δύο χώρους, μάλιστα στον ένα από τους δύο, που είχα επικοινωνία με τη δικηγόρο και τη μητέρα μου, ένας αξιωματικός της αντιτρομοκρατικής μου ανέφερε την τελευταία μέρα ότι ήταν χώροι με μικρόφωνα και κάμερα. Όσο αφορά το DNA μου, αμέσως μετά τη σύλληψη, οι κάλτσες μου κατασχέθηκαν για αντίστοιχο δείγμα, ενώ ακόμα και κατά τη μεταφορά μου, και ενώ μου είχαν το κεφάλι πιεσμένο κάτω, κάποιος με χειρουργικά γάντια μου τράβηξε με δύναμη τρίχες από το κεφάλι μου, πάλι για δείγμα DNA. Το άγχος και η αγωνία τους αυξανόταν, βλέποντας την αρνητική μας στάση στις ερωτήσεις τους, την ίδια στιγμή που έξω τα εμπρηστικά δέματα συνέχιζαν να παραδίδονται στους παραλήπτες, σύμφωνα με το σχέδιο της οργάνωσης. Οι απειλές αυξήθηκαν, κάνοντας λόγο για το ότι θα με σκότωναν στον Υμηττό και θα με πέταγαν από το παράθυρο σε περίπτωση που υπάρξει πρόβλημα με κάποιο αεροπλάνο. Προφανώς εννοούσαν το αεροπλάνο που προσγειώθηκε στην Ιταλία λόγω του δέματος για τον Berlusconi. Οι ασυναρτησίες τους συνεχίζονταν για δήθεν παρουσία μου το τελευταίο διάστημα σε νυχτερινά μαγαζιά και ότι με είχαν εντοπίσει από εκεί, ότι η υπάλληλος των ταχυμεταφορών είχε πεθάνει από το δέμα και λοιπές ασυναρτησίες, προσπαθώντας να βγάλουν οτιδήποτε. Όλα αυτά αναφέρονται όχι από την πλευρά του θύματος αστυνομικής βίας, καθώς δεν αισθάνομαι στο ελάχιστο έως τέτοιο, αλλά για να μεταφερθούν κάποιες βιωματικές εμπειρίες, ώστε αν κάποιος αγωνιστής βρεθεί εκεί σε μια «άτυχη» στιγμή, να έχει μια καλύτερη εικόνα της κατάστασης που θα αντιμετωπίσει. Οι απειλές και η βία από την πλευρά των μπάτσων είναι κάτι αναμενόμενο και κατανοητό ως βασικά χαρακτηριστικά του ρόλου τους. Εξάλλου, χιλιάδες κρατούμενοι έχουν υποστεί σκληρά βασανιστήρια στα κατά τόπους αστυνομικά τμήματα, που κάνουν τη συμπεριφορά που είχαν απέναντι μου να μοιάζει πολιτισμένη. Δεν ζητάμε μια καλύτερη αστυνομία ή τον εξανθρωπισμό της, αλλά την ολοκληρωτική καταστροφή της μέσα από την επιλογή της διαρκούς επίθεσης. Δεν υπάρχουν καλοί και κακοί αστυνομικοί, υπάρχουν απλά μπάτσοι και οι Επαναστατικές Οργανώσεις πάντα πρέπει να τους έχουν στο στόχαστρο τους με κάθε μέσο. Είμαι μέλος της Συνωμοσίας Πυρήνων της Φωτιάς, ανήκω στον αναρχικό-επαναστατικό χώρο και είμαι περήφανος για αυτό. Πρεσβεύω μια νέα τάση του, τον Επαναστατικό Μηδενισμό και τον Αναρχικό Αντικοινωνισμό. Πιστεύω πως η εξουσία δεν είναι μόνο οι νόμοι, η αστυνομία, οι δικαστές, οι φυλακές, οι πολιτικοί. Όχι, πως αυτή η διοίκηση είναι αθώα των ευθυνών της. Το ακριβώς αντίθετο μάλιστα. Όλα αυτά τα άτομα που κατέχουν τις θέσεις εξουσίας είναι ένα σωρό καθάρματα, ψεύτες, απατεώνες, σαδιστές, που παίρνουν μια σειρά από καταστροφικές αποφάσεις για όλους μας. Αυτό είναι γεγονός αναμφισβήτητο. Ποιος, όμως, τους ψηφίζει; Ποιος τους σέβεται σκύβοντας το κεφάλι; Ποιος τους θαυμάζει και θέλει να τους μοιάσει, είτε ο ίδιος, είτε τα παιδιά του; Ποιος σιωπά μπροστά στις κατάφωρες αδικίες που διαπράττουν;
Η απάντηση είναι μια. Η ΚΟΙΝΩΝΙΑ. Αυτή τους επέλεξε, αυτή τους έδωσε δύναμη να παίρνουν αποφάσεις για την ίδια. Και αν δεχτούμε πως όλοι έχουν δικαίωμα σε ένα λάθος, το να επαναλαμβάνεται διαρκώς το ίδιο τραγικό λάθος, εμένα μου φαίνεται σκόπιμο.
Έτσι, ενώ συχνά τα πλήθη διαμαρτύρονται όταν πρόκειται για το μισθό τους, παρ΄ όλα αυτά δέχονται (και μερικές φορές επιζητούν) τις τυραννικές εντολές της εξουσίας. Της επιτρέπουν να κατασκοπεύει την πόλη με κάμερες, να εξοπλίζει με νέα οπλικά συστήματα το στρατό, να γεμίζει τους δρόμους με αστυνομικούς, να δίνει διαταγές από τις οθόνες, ενώ αρκεί ένα Όχι. Ένα δυνατό, αποφασιστικό και έμπρακτο όχι. Ένα όχι στην καταπίεση, ένα όχι στην εκμετάλλευση, ένα όχι στο συμβιβασμό. Όμως, οι περισσότεροι πίσω από τους τσαμπουκάδες στην οδήγηση και τα ξεσπάσματα μικροεξουσίας στην οικογένεια τους, κρύβουν τη δειλία τους και την απροθυμία τους να πάρουν τη ζωή στα χέρια τους. Αυτό είναι κάτι που δεν ανέχομαι. Αυτή την παραίτηση από τη ζωή. Για αυτό αυτοπροσδιορίζομαι ως Αναρχικός Αντικοινωνιστής. Γιατί θεωρώ ότι αυτό που πρέπει να τεθεί υπό διαρκή αμφισβήτηση είναι οι ίδιες οι κοινωνικές σχέσεις, έτσι όπως έχουν διαμορφωθεί στο σήμερα. Απορρίπτω μέσα από πράξη και κριτική το πλήθος που στηρίζει και στηρίζεται σε αυτές τις αλλοτριωμένες σχέσεις. Είμαι εχθρός του καθεστώτος και της ίδιας της κοινωνίας στην υπάρχουσα μορφή της. Η πίστη στην πλειοψηφία των καταπιεσμένων, στην «αθώωση» της παθητικότητας τους και η αναγνώριση τους ως επαναστατικού υποκειμένου εν υπνώσει δεδομένης της καταπίεσης που υφίσταται, δεν μας καλύπτει πια. Από αυτό το μαζικό σύνολο, πρέπει μέσα από το λόγο και τις πράξεις μας να χτυπήσουμε τα χαρακτηριστικά υποτέλειας που το διακατέχουν, ώστε να δημιουργηθούν αυτές οι μειοψηφίες που θα αρνηθούν τις αξίες του κυρίαρχου πολιτισμού μέσα από την Επαναστατική Συνείδηση και Ηθική. Μόνο μέσα από την αξιοπρέπεια, την περηφάνια, και την τιμή πραγματώνονται οι θεωρητικές αναζητήσεις σε επιλογές δράσης. Η αυτοοργάνωση, η αλληλεγγύη και οργή οπλίζουν τις επιθυμίες μας. Η πρακτική θεωρία της καταστροφής του υπάρχοντος σε όλες του τις μορφές, ας γίνει το μέσο που θα συσπειρώσει μειοψηφικά κοινωνικά υποσύνολα προς μια Επαναστατική προοπτική.
Έχουμε πόλεμο απέναντι σε αυτό το σύστημα και τους υποτελείς του.
Έχουμε πόλεμο με μια κοινωνία που χαρακτηρίζεται από την πίστη της στις εκλογικές αυταπάτες, από το φόβο της διασάλευσης της τάξης και εν τέλει από τον τρόμο για το βήμα προς την αλλαγή σε κάτι νέο, σε κάτι απρόβλεπτο.
Μικροαστοί, προλετάριοι, αστοί, μετανάστες είναι διαφορετικά υποσύνολο που η κυριαρχία λειτουργώντας πιο διορατικά από τον κυνισμό που διακατείχε τη ρητορεία της, τις προηγούμενες δεκαετίες, τους προσφέρει τη δυνατότητα της κοινωνικής ανέλιξης.
Μια προοπτική επιθυμητή από πολλούς, αλλά εφικτή για λίγους. Μια προοπτική η οποία κατευνάζει τους πάντες, διατηρώντας την πίστη στο σύστημα άρρηκτα συνδεδεμένη με τις προσωπικές φιλοδοξίες τους. Έτσι, ετερόκλητα κοινωνικά σύνολα μοιράζονται την ίδια επιθυμία για συντήρηση του υπάρχοντος, κάνοντας τη βασικό χαρακτηριστικό των επιλογών τους.
Σίγουρα για τα νέα δεδομένα της οικονομικής κρίσης και γνωρίζοντας ότι είναι ακόμα στην αρχή της, δίνεται η αίσθηση ότι τώρα που τα προνόμια των μεσαίων και των κατώτερων τάξεων θίγονται, είναι ξανά επίκαιρη η οπτική του προλεταριάτου ως επαναστατικό υποκείμενο.
Για εμάς η κυρίαρχη ιδεολογία του συστήματος είναι η οικονομία, που καθοδηγεί μια μάζα ανθρώπων και της «προσφέρει», είτε την υπόσχεση αφθονίας υλικών αγαθών, είτε το φόβο της έλλειψης και της φτώχειας. Αν αυτές οι αρνητικές συνέπειες που επιφυλάσσει για το μέλλον η οικονομική κρίση, φέρνουν πιο κοντά αυτές τις μειοψηφίες στην άρνηση αυτού του συστήματος, αυτό είναι σίγουρα κάτι θετικό.
Η ανασκόπηση, όμως, του τελευταίου αιώνα και των συνθηκών έπειτα από παρόμοιες κρίσεις,όπως είναι η οικονομική που βιώνουμε στις μέρες μας, δείχνει πως η πρόσκαιρη δυσαρέσκεια δε μετουσιώνεται σχεδόν ποτέ σε συνολική άρνηση και ρήξη.
Για αυτό το λόγο δεν επιδιώκουμε τη διάχυση του λόγου και της πράξης μας με αιχμή μόνο την ασχήμια της οικονομικής κατάστασης, κάτι που θα μπορούσε να είναι απλά μια μεταβατική φάση του ίδιου του καπιταλισμού, αλλά δίνουμε βαρύτητα στη διαρκή υπαρξιακή φτώχεια, που είναι μόνιμη συνέπεια αυτού του κόσμου.
Προωθούμε ένα πέρασμα σε μια συνολικότερη κριτική και επίθεση στη φτώχεια της επικοινωνίας, στα επίπλαστα συναισθήματα, στην έλλειψη αξιοπρέπειας, στις μικρές και μεγάλες εκφάνσεις των εξουσιαστικών κοινωνικών σχέσεων, στην έλλειψη επιθυμίας για το ρίσκο της αναζήτησης και το φόβο της ρήξης για μια πιο ελεύθερη ζωή.
Επιθυμούμε να δημιουργήσουμε ένα επαναστατικό δίκτυο αποτελούμενο από δεκάδες παράνομες οργανώσεις και άτομα, που με συνεχείς επιθέσεις και κινήσεις θα στηρίζει το νέο διάχυτο επαναστατικό αντάρτικο.
Μακριά από ταμπού που συκοφαντούν μέσα και επιλογές αγώνα. Οι μολότοφ, οι βόμβες, οι πέτρες, τα όπλα,είναι απλώς τα μέσα που το υποκείμενο που τα χρησιμοποιεί τους δίνει τα χαρακτηριστικά που επιλέγει. Ας τα οικειοποιηθούμε λοιπόν, και ας γίνουν κομμάτι του πολύμορφου και διάχυτου αντάρτικου πόλης. Δεν πιστεύουμε σε «ειδικούς της βίας», σε επαναστατικές πρωτοπορίες ή στην ιεράρχηση των μέσων βάση νομικών συνεπειών ή φετιχοποίησης. Η συνείδηση και η αποτελεσματικότητα καθορίζει τα μέσα που θα χρησιμοποιήσεις στον εκάστοτε στόχο. Υπήρξαν, υπάρχουν και θα συνεχίσουν να υπάρχουν άτομα που συλλογικοποιούν τις αρνήσεις τους, μοιράζονται βιώματα και εμπειρίες, οργανώνονται σε επαναστατικούς σχηματισμούς, προετοιμάζονται και επιτίθενται. Αρνούνται συνολικά το υπάρχον σύστημα, ρισκάροντας τη ζωή και την ελευθερία τους για αυτά που πρεσβεύει η συνείδηση και η αξιοπρέπεια τους. Διάχυτο αντάρτικο γιατί ο καθένας μπορεί να γίνει κομμάτι του και να το εξελίξει. Με συνείδηση, υπευθυνότητα, διάθεση και φαντασία, αντλώντας πληροφορίες και χρησιμοποιώντας υλικά που κυκλοφορούν ευρέως, μπορεί να πραγματώσει ακόμα αποτελεσματικότερες επιθέσεις. Η διαρκής αναβάθμιση των υλικοτεχνικών υποδομών είναι καθήκον μας, όπως και η διαρκής θεωρητική αναζήτηση και εξέλιξη των επαναστατών και των σχηματισμών τους. Είναι καθήκον μας να γινόμαστε πιο συνεπείς, πιο άμεσοι, πιο στοχευμένοι και πιο επικίνδυνοι. Η θεωρία στην πράξη, αυτό πρεσβεύουμε και θα είμαστε απόλυτα συνεπείς σε αυτό. Ανεξάρτητα από την ύπαρξη ή μη της προοπτικής μιας άμεσης μαζικής σύγκρουσης με το σύστημα, ζούμε και ενεργούμε για το τώρα. Για την ικανοποίηση του Εγώ μας και για την ατομική πραγμάτωση των επιθυμιών μας που συλλογικοποιούνται μέσα από τις υποδομές του διάχυτου επαναστατικού αντάρτικου.
Προωθούμε τη συγκρότηση και την αυτοοργάνωση παράνομων ομάδων με αιχμή των κινήσεων τους την καταστροφή υλικών συμβόλων και των εκπροσώπων του συστήματος. Θέλουμε, επίσης, να εντάξουμε ως αναπόσπαστο κομμάτι του νέου αντάρτικου πόλης, την άρνηση εργασίας ως μια ακόμα πρακτική άρρηκτα συνδεδεμένη με τις υπόλοιπες επιλογές αγώνα. Η ληστεία τραπεζών και καπιταλιστικών στόχων, το οργανωμένο πλιάτσικο στους ναούς της κατανάλωσης, η κλοπή προϊόντων από super-market και από άλλα μεγαλοκαταστήματα δεν είναι παρά η εφαρμογή της θεωρίας σε πράξη. Αρνούμαστε να ζήσουμε σε συνθήκες μισθωτής σκλαβιάς και επιλέγουμε μια άλλη ζωή, αυτή της λεηλασίας του φυλαγμένου πλούτου των τραπεζών και των πλουσίων και της παρανομίας σ’ ένα κόσμο που νόμος είναι το άδικο και η εκμετάλλευση. Οι πορείες να αποκτήσουν συγκρουσιακό χαρακτήρα όπου αυτό είναι εφικτό και οι σύντροφοι να αξιοποιούν το πλήθος των «αγανακτισμένων» μικροαστών που συρρέουν στις πορείες-επιταφίους των εργατοπατέρων, ώστε να επιφέρουν ακόμα κομβικότερα χτυπήματα σε στόχους που βρίσκονται σε κεντρικά σημεία στους δρόμους με τη στρατηγική του «hit and run».
Να αναβιώσουμε τα οδοφράγματα και να ξεπεραστούν τα όποια ενοχικά σύνδρομα που μετά την 5η Μάη παίζουν το ρόλο τους σαν ανάχωμα στην εξεγερτική βία.
Με τη συγκρότηση παράνομων υποδομών με την οργάνωση και τη συνεπή προετοιμασία επιθέσεων να αποφευχθούν τέτοια γεγονότα στο μέλλον. Η καταδίκη γενικότερα των μέσων αγώνα δεν μπορεί παρά να είναι μια στενόμυαλη οπτική που πίσω της υποβόσκει εν τέλει ο συμβιβασμός με τις ρεφορμιστικές μορφές «αγώνα» που επιτρέπει το ίδιο το σύστημα.
Να πολλαπλασιαστούν, λοιπόν, οι επαναστατικές ομάδες,και να φέρουν στο προσκήνιο της καθημερινότητας την ομορφιά της άμεσης δράσης.
Να μην εγκαταλείψουμε ούτε ένα εκατοστό στους εχθρούς της ελευθερίας, να περάσουμε πρώτοι στην επίθεση με όλα τα μέσα μεταφέροντας το φόβο στις δικές τους «γιάφκες» από όπου κυβερνούν τις ζωές μας..
Από τη θέση του αιχμάλωτου πια, θα ήθελα να αναφερθώ συνοπτικά, στο πως αντιλαμβάνομαι και το ζήτημα της αλληλεγγύης. Η αλληλεγγύη είναι μια έννοια πάνω στην οποία πρέπει να χτίζονται πραγματικές συντροφικές σχέσεις και να γίνονται τα εφαλτήρια για την δημιουργία επαναστατικών διαδικασιών.
Δεν πρέπει να κινείται στο άνευ πρακτικών μοτίβο της θυματοποίησης των αιχμαλώτων και να περιορίζεται στην έκφραση καταγγελίας της αστυνομικής αυθαιρεσίας. Ίσως είναι η λογική κάποιων αναρχικών που με την αγωνία τους να πετύχουν μια απεύθυνση στην παρηκμασμένη κοινωνική πλειοψηφία επιλέγουν αυτή την ανώδυνη θέση άμυνας για να προπαγανδίσουν κάποιες υποθέσεις αναρχικών αιχμαλώτων.
Σίγουρα υπάρχουν σκευωρίες και υποθέσεις που ποινικοποιούνται σχέσεις μεταξύ ατόμων, αυτό, όμως, δε σημαίνει ότι ο ο ρόλος μας σαν επαναστάτες είναι να εστιάζουμε εκεί χωρίς να προτάσσουμε ουσιαστικά τίποτα. Επαναστάτες είμαστε, όχι δικηγόροι ώστε ο λόγος μας να περιορίζεται σε νομικές αυθαιρεσίες μπάτσων και δικαστών.
Εξάλλου, αυτός είναι ο ρόλος τους. Ούτε πρέπει να εκλαμβάνουμε την αλληλεγγύη σαν μια καθαρά φιλική υπόθεση, καταλήγοντας έτσι συχνά να μην κρίνεται η υπόθεση ή η στάση του συλληφθέντα, αλλά το πόσο συμπαθής ή γνωστός είναι στο χώρο,. Έτσι, άτομα με αξιοπρεπή στάση που δεν είναι, όμως, γνωστά, η συμπαθή σε κάποιους να καταλήγουν ξεχασμένα στο βωμό αυτών των «προνομιακών» σχέσεων.
Η αλληλεγγύη πρέπει να είναι μια επιθετική διαδικασία μακριά από τη βαθμίδα μετοχών των φιλικών σχέσεων οι οποίες δεν μπορεί να είναι το κριτήριο για την κινητοποίηση κόσμου πάνω σε μια υπόθεση. Γιατί έτσι καταλήγουμε σε πρότυπα και σχέσεις που αναπαράγουν τον κυρίαρχο πολιτισμό και όχι την επαναστατική αντεξουσία.
Για εμένα η αλληλεγγύη είναι μια διαρκής πρόταση αγώνα, είναι η συνέχιση και η εξέλιξη της επαναστατικής δράσης για την οποία αιχμαλωτίστηκε ο σύντροφος. Είναι μια διαρκής επίθεση ενάντια στο σύστημα και την κοινωνία, μια πράξη που οι λέξεις σκευωρία, αθώος, ένοχος, δε χωράνε. Γιατί σαν επαναστάτες είναι καθήκον μας να είμαστε πάντα ένοχοι για αυτό το σύστημα, πάντα επικίνδυνοι και πάντα περήφανοι για τις επιλογές μας. Δε διωκόμαστε για τις ιδέες μας, αλλά γιατί μας φάνηκε φτωχό να μη τις μετουσιώνουμε σε πράξεις. Τελειώνοντας, θα ήθελα να επαναλάβω αυτό που είχε γράψει η οργάνωση μας και συμφωνώ απόλυτα, μακριά από εμάς «οι ύαινες της αλληλεγγύης».
Αυτή η θλιβερή μειοψηφία που σαν μόνιμα αγκάθια παρασιτούν στο χώρο και τις διαδικασίες. Σπέρνουν φήμες και κουτσομπολιά σε πηγαδάκια καφενείων, είτε ακόμα και στα κινητά τους τηλέφωνα, αδιαφορώντας πως έτσι βάζουν σε κίνδυνο άτομα, κάνοντας να ακούγεται σαν ανέκδοτο η προϋπόθεση της συνωμοτικότητας για την ύπαρξη μιας υποδομής ή την πραγματοποίηση μιας κίνησης. Η ανευθυνότητα και τα μικροαστικά κατάλοιπα οδηγούν αυτά τα άτομα,να δίνουν τροφή στην αστυνομία, εκεί που καταλήγουν δηλαδή οι κουβέντες με τέτοιους όρους.
Πρόσφατο παράδειγμα υπήρξε ο χειρισμός των γεγονότων της 5ης Μάη από αυτή τη μερίδα του χώρου. Μια πράξη που σαφώς στηρίζω, ο εμπρησμός μιας τράπεζας, πραγματοποιήθηκε με τον χείριστο τρόπο και κατέληξε στον θλιβερό απολογισμό των τριών νεκρών.
Κάποιοι αναρχικοί επηρεασμένοι προφανώς από την τακτική των ΜΜΕ μετέτρεψαν τα αμφιθέατρα σε «δικαστήρια» που προήδρευαν οι ίδιοι, αυτοί οι γνωστοί ξεφτίλες του αναρχικού χώρου, και οι «ετυμηγορίες» τους κατέληξαν να γίνουν έρευνες των μπάτσων για εντοπισμό ατόμων.
Έτσι, και με αυτήν την αφορμή ξαναμπήκε στο στόχαστρο η νέα γενιά του αναρχικού χώρου, που το πραγματικό «λάθος» της ήταν ότι γύρισε την πλάτη σε όλους αυτούς τους αναρχοπατέρες των αμφιθεάτρων, οργανώθηκε μόνη της, ζυμώθηκε μέσα από τον δρόμο, έζησε τα βιώματα που σε κάνουν πραγματικό αρνητή αυτού του συστήματος και πέρασε στην επίθεση.
Σε όλους αυτούς τους ξεφτίλες πολιτικάντηδες λέμε το αυτονόητο, δεν ξεχνιούνται τέτοιες συμπεριφορές, και γι’ αυτό να μην τολμήσουν να ασχοληθούν με την υπόθεση της Συνωμοσίας ή να εμφανιστούν στο δικαστήριο μας για οποιοδήποτε λόγο.
Σε αντίθετη περίπτωση θα υπάρξει ζήτημα που θα αντιμετωπιστεί εκεί ή αλλού.
Αυτοί και οι λιγοστοί παρατρεχάμενοι που θέλουν να τους μοιάσουν να πάνε να γαμηθούν, και να αφήσουν χώρο στα πολλά νέα άτομα με υγιή τρόπο σκέψης και επαναστατική αξιοπρέπεια να δράσουν.
Με αυτή την επιπλέον επεξήγηση καταλαβαίνουν όλοι, ότι δεν αναφέρομαι σε όλον τον α\α χώρο, αλλά σε μια μίζερη μειοψηφία ρουφιάνων και κουτσομπόληδων. Όποιος νομίζει ότι είμαστε ενάντιοι σε κινήσεις αλληλεγγύης για αιχμαλώτους αγωνιστές, μάλλον δεν έχει διαβάσει ποτέ τις προκηρύξεις μας. Είτε μέσα από τη δράση μου σαν κομμάτι του Συντονιστικού Δράσης για τους Φυλακισμένους Αγωνιστές,είτε μέσα από τα κείμενα της οργάνωσης μας, το ζήτημα των αιχμαλώτων ήταν και είναι στις καθημερινές μας συζητήσεις και έχει ειδικό βάρος στην σκέψης μας. Γιατί όποιος ξεχνάει τους αιχμαλώτους καταλήγει να ξεχνάει τον ίδιο τον πόλεμο. Έτσι, σέβομαι τους αναρχικούς που χρησιμοποιώντας διαφορετικά μέσα, αλλά βασισμένοι σε υγιείς επαναστατικές διαδικασίες, πράττουν δίνοντας δύναμη σε όλους εμάς εδώ μέσα και παράλληλα προτάσσουν τη ρήξη με το υπάρχον σύστημα.
Εγχειρήματα, που προωθούν την πολύμορφη επιθετική αλληλεγγύη τα στηρίζω απόλυτα, καθώς τα θεωρώ το καλύτερο εφαλτήριο για ζύμωση και εξέλιξη αντιλήψεων και πρακτικών.
Τέλος, στέλνω το σεβασμό και τη φιλία μου στις Επαναστατικές-Μηδενιστικές στρατιές που δίνουν δυναμικό παρόν στις τελευταίες πορείες στην Αθήνα και τους υψώνω τη γροθιά μου πίσω από τα τείχη.
Αντάρτικα σινιάλα στις οργανώσεις του νέου αντάρτικου πόλης και στους λυσσασμένους συντρόφους από τη Θεσσαλονίκη και την Επαρχία, που δείχνουν ότι τίποτα δεν τελείωσε και αντίθετα το νέο αντάρτικο πόλης τώρα αρχίζει…
ΤΙΠΟΤΑ ΛΙΓΟΤΕΡΟ ΑΠΟ ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΣΕΒΑΣΜΟ ΚΑΙ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ ΑΜΕΤΑΝΟΗΤΟΥΣ ΑΝΤΑΡΤΕΣ ΤΗΣ 17Ν ΚΑΙ ΣΤΟΥΣ ΠΟΙΝΙΚΟΥΣ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥΣ ΑΙΧΜΑΛΩΤΟΥΣ ΠΟΥ Η ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ ΟΔΗΓΕΙ ΤΑ ΒΗΜΑΤΑ ΤΟΥΣ ΕΧΟΥΜΕ ΠΟΛΕΜΟ
Τσάκαλος Γεράσιμος Μέλος του Πυρήνα Φυλακισμένων Μελών της Συνωμοσίας Πυρήνων της Φωτιάς Φυλακές Μαλανδρίνου
Τσιπάκια και στην κάνουλα, τσιπάκια στα βυτία
χάθηκε η τσίπα προ πολλού και κλέβουν στα φορτία
ΜΕ τσίπ και γκάτζετς και pc οι βενζινάδες βάζουν
βενζίνα στα ντεπόζιτα , χρήμα ζεστό να βγάζουν
Τσιπάκια ηλεκρονικά ο Έλληνας εφαρμόζει
με HI-TEC technology, μας κλέβει, μας τον χώζει
Τσιπάκια και στην μουσική μες στην καφετερία
νά χαμηλώνει η μουσική, μήν έρθει η αστυνομία
Τσιπάκια στα ταξίμετρα να κλέβουν στις ταρίφες
τσιπάκια και στα ATM’S να γδύνουν τους πολίτες
Τσιπάκια εδώ, τσιπάκια εκεί ,τσιπάκια παραπέρα
με ένα τσιπάκι μας γαμούν οι κλέφτες όλη μέρα
Χάθηκε η τσίπα του ‘Έλληνα, φιλοτιμο δεν έχει
με μικροτσίπ τα αδέρφια του γδύνει και πέρα βρέχει
Είμεθα έθνος ανάδελφον και δεν χωρεί αμφιβολία
μαυραγορίτες μας γαμούν με την τεχνολογία
Έξακολουθούν οι Έλληνες να προγραμματίζουν τις διακοπές των Χριστουγέννων στο εξωτερικό.
Πάνω απο 25.000 ειναι μόνο αυτοί που προγραμμάτισαν φέτος τις χειμερινές διακοπές τους στα βαλκάνια για φθηνούς προορισμόυς κοντά στην χώρα μας.
Όσοι δεν θέλουν να ξοδέψουν πολλά προτιμούν τα χιονοδρομικά της Βουλγαρίας, όπου με 100-150 ευρώ νοικιάζουν ολόκληρο σπίτι ή ακόμη και σαλέ με πλήρες πρωινό και μπορούν δύο οικογένειες μαζί να περάσουν όμορφα και το σημαντικότερο οικονομικά.
Στα τετραστερα και τα πεντάστερα ξενοδοχεία του Μπάνσκο αγόραζοντας κανέις ένα πακέτο διακοπών μπορέι να κάνει 4 διανυκτευρεύσεις με πρωινό και δύο γέυματα και όλα αυτά μόνο με 400-600 ευρώ.
Οι δικοί μας ξενώνες ζητούν αυτά τα χρήματα για τις πρώτες δυό μέρες και χωρίς πολλές πολλές παροχές.
Οι Έλληνες ξενοδόχοι δεν λένε να βάλουν μυαλό και εξακολουθούν να έχουν εξωφρενικές τιμές στα δωμάτια και τις υπηρεσίες τους.
Όσο οι διακοπές στην Ελλάδα είναι ακριβές,τα Βαλκάνια θα πλημμυρίζουν απο ελληνικές οικογένειες που προτιμούν το Βελιγράδι,το Παμπόροβο την Σόφια και το Μπάνσκο για τον χειμώνα αγνοώντας τα όμορφα ελληνικά βουνά και τα γραφικ’α χωριουδάκια τους.
Την τσέπη τους κοιτούν, άδικο έχουν;
Όπου κι αν τον δούν κι όσες φορές και να πάει στα δικαστήρια, ο Ψωμιάδης κυνηγιέται ανελέητα απο όσους κάποτε κατέθεταν τα χρήματά τους στην ΑΣΠΙΣ.
Κάθε φορά που ο πρόεδρος της Ασπίς Πρόνοια, Παύλος Ψωμιάδης, προσάγεται στους εισαγγελείς και τους ανακριτές στην Ευελπίδων οι ζημιώθέντες του επιτίθενται προσπαθώντας να τον λυντζάρουν.
Αφού την απέλασαν απο τις ΗΠΑ για κατασκοπεία και αρνήθηκε να της δώσει άσυλο το Λονδίνο, η κοκκινομάλα ‘Άν Τσάπμαν άρχισε ήδη να εξαργυρώνει τον ντόρο που δημιουργήθηκε γύρω απο την ιστορία της με μια αποκαλυπτική φωτογράφηση στο Μοσχοβίτικο περιοδικό Μαξίμ .
Η Τσάπμαν ή αλλιώς Anna Vasil’yevna Kushchyenko έιναι τόσο δημοφιλής πλέον στην Ρωσία που είναι πολύ πιθανό να ακολουθήσει πολιτική καριέρα
Η Τσάπμαν έιχε συλληφθέι μαζί με άλλους 11 κατασκόπους της FSB (πρώην KGB) απο το FBI για κατασκοπεία στις Ηνωμένες Πολιτείες.
Και οι 11 έιχαν μόνιμη διαμονή τις ΗΠΑ ,είχαν φτιάξει τις ζωές τους δημιουργώντας οικογένειες εκεί και ήταν όλοι πολίτες υπεράνω υποψίας.
Για να πιαστέι επ’αυτοφόρω η ρωσιδούλα οι Αμερικανοί της έστησαν παγίδα προσποιούμενοι τον σύνδεσμό της στις ΗΠΑ που θα της ανέθετε κάποια καινούργια αποστολή, για να αποσπάσει πολύτιμους κωδικούς υπολογιστών.
Πάντως είναι τόσο γοητευτικό και παιχνιδιάρικο θηλυκό που αν είχα την δυνατότητα να επιλέξω το κάστινγκ, ευχαρίστως θα την δοκίμαζα για το νέο φίλμ του Τζέημς Μπόντ.
Μια χαρά θα στεκόταν δίπλα στον Daniel Craig.
Δείτε την Ρωσίδα Μάτα Χάρι που όλα τα αρσενικά τουμπάρει.
Άνν Τσάπμαν: Η ρωσιδούλα σέξυ κατάσκοπος- Μάτα Χάρι που όλα τα αρσενικά τουμπάρει!
Όταν ξεκουμπίζονταν παραδίδοντας στην νέα κυβέρνηση Παπανδρέου τα υπουργέια , έπαιρναν μαζί τους και τους φύκους αδειάζοντας από εξοπλισμό τα υπουργικά τους γραφέια.
(Έτσι έιχαν καταγγείλει για αυτούς οι υπουργοί του ΠΑΣΟΚ δείχνοντας σε φωτογραφίες τα άδεια απο υπολογιστές και επιπλώσεις υπουργικά γραφεία)
Τις λαδόκολες, κολώχαρτα, χαρτοπετσέτες, τα έδιναν ραβασάκια στην Γαλλίδα Υπερυπουργό των Οικονομικών Κριστίν Λαγκάρντ για τα διαρθρωτικά μέτρα και τις αυξήσεις στα τσιγάρα που »θα» »θα» »θα» έπαιρναν, αν ποτέ κέρδιζαν τις εκλογές.
Και έρχονται τώρα όλα αυτοί οι ξεδιάντροποι να κατηγορήσουν τους δημοσιογράφους της Λυμπερασιόν και την κυβέρνηση Παπανδρέου βγάινοντας ανερυθρίαστα στα media και εξακολουθώντας να μιλάνε.
Αν γινόταν εξεταστική για την οικονομία τα λαδοτύρια με τα μπακαλόχαρτα θα είχαν πάρει σίγουρα το μαθημά τους.
Όσοι θέλετε να απολάυσετε τό θράσσος της λαδόκολλας, καμαρώστε υπουργό που είχε κάνει ο Καραμανλής στο δελτίο του Mega.
http://www.megatv.com/megagegonota/summary.asp?catid=17650&video=1
Θα έπρεπε την επομένη να έβλεπε τα μούτρα του πρωκτοσέλιδο, ένα με την λαδόκολα και την χαρτοπετσέτα του μπακάλη.
Αλλά ξέχασα ότι εδώ είμαστε Ελλάδα και όχι Ιρλανδία.
l
Του Στέφανου Νικολάου
(Αναδημοσίευση από http://www.protothema.gr)
Εκρηκτικές είναι οι αποκαλύψεις της ομάδας των ερευνητών, ανάμεσα στους οποίους και μέλη της ομάδας του WikiLeaks, για την Ελλάδα, σύμφωνα με διαβαθμισμένα τηλεγραφήματα της αμερικανικής πρεσβείας στην Αθήνα προς το υπουργείο Εξωτερικών των Ηνωμένων Πολιτειών που φέρνει στο φως το «ΘΕΜΑ».
Στα ντοκουμέντα που αποκαλύπτουμε σήμερα, οι αμερικανικές υπηρεσίες απαντούν σε μια σειρά από ερωτήματα:
Γιατί η Ντόρα Μπακογιάννη «κάρφωνε» στους Αμερικανικούς τον Πέτρο Μολυβιάτη;
Πώς ο Κωνσταντίνος Καραμανλής ο πρεσβύτερος άλλαξε τους σχεδιασμούς του Μητσοτάκη;
Γιατί ο πρώην πρωθυπουργός Κωνσταντίνος Μητσοτάκης ήταν πρόθυμος να υποστεί οποιοδήποτε πολιτικό κόστος αρκεί να διευκολύνει την αμερικανική κυβέρνηση;
Ποιο ήταν το μυστικό σχέδιο της Ουάσινγκτον για εγκατάσταση ιπτάμενων τάνκερ στην Ελλάδα κατά τη διάρκεια του πρώτου πολέμου στον Περσικό κόλπο;
Γιατί η αμερικανική κυβέρνηση απέρριψε την εναλλακτική πρόταση μεταστάθμευσης των αεροσκαφών εναέριου ανεφοδιασμού στη Λήμνο;
Ποια γεγονότα ώθησαν τους Αμερικανούς να χαρακτηρίσουν το σκάνδαλο των υποκλοπών «Μητσοτάκης-gate»;
Γιατί η Ουάσινγκτον υιοθέτησε τις καταγγελίες Μαυρίκη ότι η Ντόρα Μπακογιάννη γνώριζε και ενέκρινε τις υποκλοπές ακόμη και του τηλεφώνου του Ανδρέα Παπανδρέου;
Σωτήρχος – Μητσοτάκης ετοίμαζαν από κοινού αποφάσεις της Βουλής
Η χιονοστιβάδα των αποκαλύψεων ξεκινά από το 1990, σε τηλεγράφημα με ημερομηνία 24 Αυγούστου του 1990, το οποίο είχε αποσταλεί από την πρεσβεία των ΗΠΑ στην Αθήνα προς το αμερικανικό Στέιτ Ντιπάρτμεντ.
Από τα αναφερόμενα στο τηλεγράφημα που είχε συντάξει ο τότε πρεσβευτής των Ηνωμένων Πολιτειών στην Αθήνα κ. Μάικλ Σωτήρχος φαίνεται πως ο επικεφαλής της αμερικανικής διπλωματικής αποστολής «συνεργάζεται» με τον τότε πρωθυπουργό της Ελλάδας κ. Κωνσταντίνο Μητσοτάκη και ότι από κοινού προετοίμαζαν αποφάσεις της Βουλής! Αποκαλύπτεται επίσης ότι η κυρία Ντόρα Μπακογιάννη είχε «καρφώσει» σε συνομιλητή της πως ο κ. Πέτρος Μολυβιάτης, διπλωματικός σύμβουλος του τότε Προέδρου της Δημοκρατίας Κωνσταντίνου Καραμανλή, ήταν υπεύθυνος για τη μεταστροφή της απόφασης του Καραμανλή να επιτρέψει τη μεταστάθμευση αμερικανικών αεροσκαφών εναέριου ανεφοδιασμού στη βάση του Ελληνικού.
Η επιχειρούμενη προσγείωση αμερικανικών ιπτάμενων τάνκερ στην Ελλάδα είχε σκοπό να ενισχυθούν οι αεροπορικές δυνάμεις των ΗΠΑ που συμμετείχαν στον πόλεμο του Κόλπου, ο οποίος είχε ξεκινήσει τρεις εβδομάδες νωρίτερα, δηλαδή στις αρχές Αυγούστου του 1990.
Tα KC-135 που ήθελαν οι Αμερικανοί να σταθμεύουν στην Ελλάδα για να συνδράμουν τον στρατό τους στην Μέση Ανατολή.
Το τηλεγράφημα είχε χαρακτηριστεί PREL, που αναφέρεται στις εξωτερικές σχέσεις, και PGOV, που αντιστοιχεί σε ενδοκυβερνητικά θέματα, και είχε θέμα «τη μεταστάθμευση αμερικανικών ιπτάμενων τάνκερ στην Ελλάδα και την ελληνική στήριξη στην υποψηφιότητα της Τουρκίας για ένταξη στη Δυτικοευρωπαϊκή Ενωση».
Το έγγραφο αναφέρεται αρχικώς σε μια συνάντηση του πρεσβευτή Σωτήρχου με μη κατονομαζόμενο υπουργό, στην οποία το μέλος της κυβέρνησης Μητσοτάκη -με εντολή του τότε πρωθυπουργού- επανέλαβε στον Αμερικανό διπλωμάτη όσα ο Ελληνας πρωθυπουργός είχε πει στον πρεσβευτή των ΗΠΑ νωρίτερα και αυστηρώς εμπιστευτικά. Οτι δηλαδή «η κυβέρνηση Μητσοτάκη θα αξιοποιήσει την ατμόσφαιρα της κρίσης και το πνεύμα της συνεργασίας στον Περσικό Κόλπο ως μια ευκαιρία για πλήρη ένταξη τόσο της Ελλάδας όσο και της Τουρκίας στη Δυτικοευρωπαϊκή Ενωση».
Ο Αμερικανός συντάκτης του τηλεγραφήματος γράφει: «Σχετικά με το αίτημά μας για στάθμευση ιπτάμενων τάνκερ τύπου KC-135 (σ.σ.: αναφέρεται σε αεροσκάφη εναέριου ανεφοδιασμού), ο συνομιλητής του Σωτήρχου σημείωσε ότι η Βουλή θα πρέπει να συνέλθει σε ειδική συνεδρίαση που θα καλέσει ο Πρόεδρος Καραμανλής για να περάσει η απαραίτητη νομοθεσία.
Παρ’ ότι ο Καραμανλής είχε συμβουλεύσει τον Μητσοτάκη να είναι προσεκτικός σχετικά με την ανάμιξη της Ελλάδας, ο πρωθυπουργός παραμένει πρόθυμος να συγκαλέσει μια ειδική συνεδρίαση.
Προτού ζητήσουμε από τον πρωθυπουργό να προωθήσει το ζήτημα, ο πρεσβευτής Σωτήρχος θα συναντηθεί με τον υπουργό Αμυνας Βαρβιτσιώτη στις 24 Αυγούστου για να εξετάσει εάν τα ιπτάμενα τάνκερ μπορούν να σταθμεύσουν στο Ελληνικό υπό το πρίσμα των υφισταμένων συμφωνιών, απομακρύνοντας μ’ αυτό τον τρόπο την ανάγκη ο Μητσοτάκης να προσεγγίσει τον Καραμανλή».
Στη συνέχεια της συνάντησης του κ. Σωτήρχου με τον μη κατονομαζόμενο υπουργό, ο συνομιλητής του Αμερικανού πρεσβευτή -κατ’ εντολή του κ. Μητσοτάκη- είπε ότι «η κρίση στη Μέση Ανατολή προσφέρει μια ευκαιρία τόσο για την Ελλάδα όσο και για την Τουρκία να γίνουν πλήρη μέλη (σ.σ.: αντί για παρατηρητές) της ΔΕΕ.
Επανέλαβε ότι ο Μητσοτάκης θα το εξετάσει, διότι όταν η κρίση περάσει ίσως η πολιτική κατάσταση να μην επιτρέπει στην κυβέρνηση να προωθήσει την τουρκική υποψηφιότητα σε αυτό το Σώμα».
Ο συνομιλητής του Αμερικανού πρεσβευτή ξεκίνησε τα σχόλιά του για το θέμα της ΔΕΕ επιμένοντας να κρατηθεί το θέμα αυστηρώς εμπιστευτικό. Είπε πως «αν έστω και μια λέξη διαρρεύσει προς τα έξω, δηλαδή ότι η κυβέρνηση προωθεί την ένταξη της Τουρκίας σε οποιονδήποτε ευρωπαϊκό οργανισμό, τότε τα κόμματα της αντιπολίτευσης θα βρουν ευκαιρία να κατηγορήσουν την κυβέρνηση της Ν.Δ. πως ξεπουλά τα ζωτικά συμφέροντα της Ελλάδας όπως το Κυπριακό, το Αιγαίο κ.τ.λ.».
Η στάση του Καραμανλή
Ο μη κατονομαζόμενος υπουργός είπε ότι ο ίδιος και ένα ακόμη μέλος της κυβέρνησης Μητσοτάκη είχαν ξεχωριστές συναντήσεις με τον Πρόεδρο Καραμανλή για να συζητήσουν την κρίση στον Κόλπο. Σύμφωνα με τον συνομιλητή του κ. Σωτήρχου, «ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας είχε πει και στους δύο υπουργούς ότι υποστήριζε 100% τις κυβερνητικές πολιτικές σ’ αυτό το ζήτημα, πως η Ελλάδα θα πρέπει να βρίσκεται στο πλευρό των ισχυρών δυτικών κρατών και ότι η κυβέρνηση δεν χρειάζεται τις συμβουλές των θεωρητικών». Στη συνέχεια, ο μη κατονομαζόμενος υπουργός ενημέρωσε τον κ. Μητσοτάκη για τις απόψεις του Καραμανλή σ’ αυτό το ζήτημα.
Αφού άκουσε αυτά που του μετέφερε ο συνομιλητής του, ο κ. Μητσοτάκης κάλεσε τον ίδιο τον Καραμανλή και άκουσε, με μεγάλη δυσαρέσκεια, ένα εντελώς δια-φορετικό μήνυμα. «Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας ζήτησε από τον κ. Μητσοτάκη να επιδείξει προσοχή στην άσκηση της πολιτικής του στο συγκεκριμένο ζήτημα. Οταν ο απορημένος πρωθυπουργός ρώτησε τον Καραμανλή για ποιο λόγο είχε αλλάξει τη στάση του, ο τελευταίος αρνήθηκε ότι είχε εκπέμψει διαφορετικό μήνυμα».
Ο κ. Μητσοτάκης ήταν απογοητευμένος από την τροπή των γεγονότων. Οπως αναφέρεται στο τηλεγράφημα της αμερικανικής πρεσβείας στην Αθήνα, «η κόρη του Μητσοτάκη, η Ντόρα Μπακογιάννη, άφησε να εννοηθεί στον Μητσοτάκη ότι ο διπλωματικός σύμβουλος του Προέδρου Πέτρος Μολυβιάτης ήταν ο άνθρωπος που άλλαξε τη γνώμη του Καραμανλή στο ενδιάμεσο μεταξύ των συναντήσεών του με τους δύο υπουργούς και τον Μητσοτάκη».
Βάση για τα ιπτάμενα τάνκερ
Στο έγγραφο αναφέρεται επίσης ότι «παρά την ξαφνική υπαναχώρηση του Προέδρου, ο Μητσοτάκης είναι προετοιμασμένος να ενδώσει στο αίτημά μας για τη στάθμευση των ιπτάμενων τάνκερ τύπου KC-135 στην Ελλάδα». «Το πρόβλημα», σημείωνε ο μη κατονομαζόμενος υπουργός, «είναι ότι το Σύνταγμα της Ελλάδας (άρθρο 27, παράγραφος 2) ορίζει ότι για οποιαδήποτε ξένα στρατεύματα βρίσκονται στην Ελλάδα και η ανάπτυξή τους δεν καλύπτεται από υφιστάμενες συμφωνίες, η παρουσία τους θα πρέπει να εγκριθεί μέσω ενεργοποίησης ειδικού νόμου.
Δεδομένου ότι η Βουλή δεν προγραμματίζεται να συνέλθει σε σώμα νωρίτερα από την 1η Οκτωβρίου (σ.σ.: αναφέρεται στο 1990), ο Μητσοτάκης θα πρέπει να ζητήσει από τον Πρόεδρο Καραμανλή να συγκαλέσει ειδική συνεδρίαση της Βουλής. Μια απόλυτη πλειοψηφία είναι απαραίτητη και ο Μητσοτάκης είναι βέβαιος ότι θα συγκεντρώσει τις 151 ψήφους από το δικό του κόμμα και επιπλέον τις ψήφους των δύο μουσουλμάνων (σ.σ.: βουλευτές τουρκικής καταγωγής), υπό την προϋπόθεση ότι ο Καραμανλής είναι πρόθυμος να συγκαλέσει μια ειδική συνεδρίαση. Ο Μητσοτάκης είναι πρόθυμος να πληρώσει το πολιτικό κόστος ενός κοινοβουλευτικού διαλόγου, τις διαδηλώσεις και την ψηφοφορία προκειμένου να διευκολύνει την αμερικανική κυβέρνηση», κατέληγε το αμερικανικό τηλεγράφημα, που είχε διαβαθμιστεί ως απόρρητο και είχε επίσης κοινοποιηθεί σε μονάδες του ΝΑΤΟ στη Χαϊδελβέργη και στο Ράμσταϊν, στην αμερικανική αεροπορική βάση του Οφατ στη Νεμπράσκα, στο αρχηγείο της αμερικανικής Πολεμικής Αεροπορίας στην Ουάσινγκτον, στο αμερικανικό στρατηγείο του ΝΑΤΟ στο Βέλγιο και στις πρεσβείες των ΗΠΑ στο Κάιρο και στο Ριάντ της Σαουδικής Αραβίας.
Στο τέλος του τηλεγραφήματος, οι Αμερικανοί διπλωμάτες ενημέρωναν το Στέιτ Ντιπάρτμεντ ότι «ο πρεσβευτής έχει συγκροτήσει μια ειδική ομάδα για να συνεργαστεί με το ελληνικό ΓΕΕΘΑ, το υπουργείο Εξωτερικών και το υπουργείο Αμυνας προκειμένου να εντοπίσουν εναλλακτικά αεροδρόμια προτού ζητήσουμε από τον πρωθυπουργό να προσεγγίσει τον Καραμανλή και να διακινδυνεύσουμε μια απόρριψη απ’ αυτόν, η οποία ίσως να περιπλέξει την έγκαιρη έγκριση του αιτήματός μας για μεταστάθμευση των ιπτάμενων τάνκερ. Ο υπουργός Αμυνας Βαρβιτσιώτης και το ΓΕΕΘΑ συμπεριέλαβαν τη Λήμνο μεταξύ των εναλλακτικών που προτάθηκαν σε μια έμμεση προσπάθεια να “νομιμοποιήσουν” την παρουσία Ελλήνων στρατιωτικών στο νησί. Πέρα από τις διεθνείς επιπλοκές που ενδεχομένως προκαλέσει η χρήση της Λήμνου, το πρόβλημα παραμένει η διασφάλιση της έγκρισης από τη Βουλή.
Στη συνέχεια, ο πρεσβευτής Σωτήρχος θα συναντηθεί σήμερα (σ.σ.: 24 Αυγούστου 1990) με τον υπουργό Αμυνας Βαρβιτσιώτη για να βολιδοσκοπήσει τη χρήση της υπάρχουσας βάσης μας στο Ελληνικό για την εγκατάσταση των αεροσκαφών εναέριου ανεφοδιασμού. Από τη στιγμή που προβλέπεται από τη διμερή συμφωνία στρατιωτικής συνεργασίας, ίσως να μπορέσουμε να διευθετήσουμε το ζήτημα χωρίς να εμπλακεί ο Καραμανλής και χωρίς να θέσουμε το αίτημά μας ενώπιον της Βουλής».
Εκτός όλων των άλλων, από το έγγραφο φαίνεται ότι ο τότε πρεσβευτής των ΗΠΑ στην Αθήνα είχε επιρροή στον Ελληνα πρωθυπουργό, αλλά και είχε δημιουργήσει τον μηχανισμό εκείνο που του επέτρεπε να πληροφορείται σχεδόν αμέσως και με απόλυτη εγκυρότητα τις ισορροπίες στο εσωτερικό της κυβέρνησης και την πορεία των σχέσεων Καραμανλή – Μητσοτάκη.
Οι ερευνητές του WikiLeaks το επόμενο διάστημα φέρνουν στοιχεία για τις υποχωρήσεις και την παρελκυστική τακτική της κυρίας Μπακογιάννη σχετικά με την ονομασία των Σκοπίων, καθώς και για τις φιλοαμερικανικές θέσεις της σχετικά με το Κυπριακό και τον αγωγό Μπουργκάς – Αλεξανδρούπολη.
Η παρακολούθηση του τηλεφώνου του Ανδρέα
Το δεύτερο τηλεγράφημα που αποκαλύπτει το «ΘΕΜΑ» εστάλη από την αμερικάνικη πρεσβεία της Αθήνας προς τις κεντρικές υπηρεσίες του υπουργείου Εξωτερικών των ΗΠΑ στις 8 Μαΐου του 1993.
Το επίσημο θέμα του εγγράφου είναι η εβδομαδιαία επισκόπηση του ελληνικού Τύπου. Πρέπει να επισημανθεί ότι οι Αμερικανοί διπλωμάτες στέλνουν στο Στέιτ Ντιπάρτμεντ όχι το σύνολο των δημοσιευμάτων που αφορούν τις Ηνωμένες Πολιτείες ή όσα αναφέρονται στις πολιτικές εξελίξεις στη χώρα που υπηρετούν, αλλά μόνο εκείνα τα άρθρα και ρεπορτάζ που θεωρούν ότι αξίζει να μεταδοθούν. Στην ουσία, οι υπηρεσιακοί παράγοντες στις πρεσβείες των ΗΠΑ ανά τον κόσμο επιλέγουν και με τον τρόπο αυτό υιοθετούν τα ρεπορτάζ των εφημερίδων που αποστέλλουν στις κεντρικές υπηρεσίες. Σε πολλές μάλιστα περιπτώσεις, τα δημοσιεύματα που αναπαράγουν και θέτουν στη διάθεση των προϊσταμένων τους έχουν προηγουμένως διασταυρωθεί ή αποτελούν αμερικανική διαρροή προς τα μέσα ενημέρωσης…
Στο συγκεκριμένο ντοκουμέντο, οι αμερικανικές υπηρεσίες αναφέρουν ότι, σύμφωνα με τις καταγγελίες του Μαυρίκη, η κυρία Ντόρα Μπακογιάννη, τότε υπουργός Πολιτισμού, γνώριζε για το σκάνδαλο των υποκλοπών που είχε συγκλονίσει το πολιτικό σύστημα το 1993, υποστηρίζοντας ότι η κόρη του κ. Κωνσταντίνου Μητσοτάκη «γνώριζε» και «ενέκρινε» τις παρακολουθήσεις και καταγραφές των ευαίσθητων τηλεφωνικών επικοινωνιών που είχαν κορυφαία πολιτικά πρόσωπα της εποχής, μεταξύ των οποίων και ο Ανδρέας Παπανδρέου.
«Η υπόθεση των υποκλοπών επανεμφανίστηκε στις περισσότερες ημερήσιες αθηναϊκές εφημερίδες ως το κυρίαρχο πολιτικό θέμα», αναφέρεται στην υποενότητα 4 με υπότιτλο «νέες εξελίξεις στο σκάνδαλο των υποκλοπών».
Σύμφωνα με τους Αμερικανούς διπλωμάτες, «ο Τύπος εστίασε συγκεκριμένα στις αποκαλύψεις του κατηγορούμενου υποκλοπέα Μαυρίκη ότι είχε αποδείξεις πως συναντήθηκε με την κόρη του πρωθυπουργού και υπουργό Πολιτισμού Ντόρα Μπακογιάννη. Ο Μαυρίκης υποστηρίζει ότι είχε μακρά συνομιλία με την Μπακογιάννη στο γραφείο της και πως μαγνητοφώνησε τη συζήτησή τους, γεγονός που, όπως είπε, αποδείκνυε ότι η Μπακογιάνη γνώριζε για τη δραστηριότητά του στις υποκλοπές, και μάλιστα την ενέκρινε. Η υποτιθέμενη κασέτα με τη συνομιλία τους μεταδόθηκε από τον ραδιοφωνικό σταθμό ΣΚΑΪ και έπειτα από την εκπομπή η Μπακογιάννη παραδέχτηκε ότι η φωνή στην κασέτα ήταν δική της, αλλά υποστήριξε ότι το ηχητικό απόσπασμα ήταν παραποιημένο. Οι περισσότερες ημερήσιες αθηναϊκές εφημερίδες έκριναν την εξήγησή της ως μη ικανοποιητική. Οι ημερήσιες “Τα Νέα” και “Ελευθεροτυπία” φιλοξένησαν δηλώσεις ενός υπαλλήλου του ΟΤΕ, του Μπάμπη Μπουρνιά, ο οποίος επιβεβαίωσε δηλώσεις του Μαυρίκη ότι το τηλέφωνο του αρχηγού του ΠΑΣΟΚ Ανδρέα Παπανδρέου παρακολουθείτο. Ο Μπουρνιάς είπε ότι βοήθησε τον Μαυρίκη».
«Μητσοτάκης-gate»
Σε άλλο τηλεγράφημα της 18ης Μαΐου του 1993, εν όψει της μετάβασης του τότε υπουργού Γεωργίας των ΗΠΑ Μάικ Εσπάι στην Ελλάδα -του πρώτου υπουργού της τότε κυβέρνησης Κλίντον που επισκεπτόταν την Ελλάδα-, γίνεται αναφορά στα κεντρικά ζητήματα της πολιτικής ατζέντας του κ. Μητσοτάκη.
Στο έγγραφο αυτό, οι Αμερικανοί χαρακτηρίζουν το σκάνδαλο των υποκλοπών «Μητσοτάκης-gate», αποδίδοντάς το με τον έμμεσο αυτό τρόπο στον πρώην πρωθυπουργό.
Στην παράγραφο με υπότιτλο «σκάνδαλο υποκλοπών», οι Αμερικανοί διπλωμάτες επισημαίνουν ότι «η ανάδειξη τους τελευταίους δύο μήνες του “Μητσοτάκης-gate” είχε προστεθεί στα πολιτικά προβλήματα του πρωθυπουργού. Το σκάνδαλο επικεντρώνεται γύρω από τους ισχυρισμούς του τεχνικού Χρήστου Μαυρίκη, ο οποίος υποστηρίζει ότι είχε υποκλέψει τις συνομιλίες ηγετών της αντιπολίτευσης και μελών της ελληνικής κυβέρνησης, σύμφωνα με τις οδηγίες του Νίκου Γρυλάκη -ενός πρώην βοηθού του Μητσοτάκη- και σε γνώση του πρωθυπουργού και της κόρης του, υπουργού Πολιτισμού Ντόρας Μπακογιάννη, δύο χρόνια προτού η κυβέρνηση Μητσοτάκη έρθει στην εξουσία.
Το σκάνδαλο έχει επιδεινώσει τα προβλήματα της ελληνικής κυβέρνησης, που έχει μια οριακή πλειοψηφία δύο εδρών στη Βουλή, και ευθύνεται για την παραίτηση (ντροπιαστική για τον πρωθυπουργό) του υπουργού Επικρατείας στις 10 Μαΐου.
Στην τριετή θητεία της, η κυβέρνηση Μητσοτάκη ήρθε αντιμέτωπη με παραιτήσεις ή αντικαταστάσεις εννέα υπουργών, συμπεριλαμβανομένου του υπουργού Γεωργίας Σωτήρη Χατζηγάκη, ο οποίος παραιτήθηκε τον Δεκέμβριο του 1992 λόγω της ανάθεσης συμβολαίων πυρόσβεσης σε ιδιωτικές εταιρείες».
Στο ίδιο τηλεγράφημα γίνεται σύντομη αναφορά και στην υπόθεση Λάλα. «Η υπόθεση κατασκοπείας στην οποία είναι αναμεμιγμένος ο Ελληνοαμερικανός υπάλληλος της πρεσβείας μας Στήβεν Λάλας ντρόπιασε τον Μητσοτάκη.
Ο ελληνικός Τύπος έχει μεταθέσει το ενδιαφέρον του από τον χλευασμό της αμερικανικής κυβέρνησης στο να αναζητά μια επιβεβαιωμένη υπόθεση κατασκοπείας».
Tι έγινε με τα παγιδευμένα δέματα στη Ρώμη;
Για τo μπαράζ εκρήξεων με δύο Ιταλούς σοβαρά τραυματίες την ευθύνη ανέλαβε ανέλαβε η αναρχική οργάνωση «Federazione Anarchica Informale, Επαναστατικός Πυρήνας Λάμπρος Φούντας»
H Άτυπη Οργάνωση Αναρχικών που ανέλαβε την ευθύνη για τις επιθέσεις με τα παγιδευμένα πακέτα στις πρεσβείες της Ελβετίας και της Χιλής στη Ρώμη επικαλέστηκε τον Λάμπρο Φούντα, ο οποίος είχε σκοτωθεί στην ένοπλη σύγκρουση με τους αστυνομικούς το Μάρτιο του 2010.
Στην σύντομη επιστολή που έστειλε η οργάνωση στην ιταλική αστυνομία γράφει:
«Είμαστε αποφασισμένοι να ακολουθήσουμε το δρόμο μας, με λόγια και με πράξεις. Να καταστρέψουμε το απολυταρχικό σύστημα. Ζήτω η FAI, ζήτω η αναρχία. Federazione Anarchica Informale, επαναστατικός πυρήνας Λάμπρος Φούντας»
Oι αναφορές της FAI στον Λάμπρο Φούντα και τα δέματα στις πρεσβείες, καταδυκνείουν την αλληλεγγύη των Ιταλών αναρχικών με τους Ελληνες ομοιδεάτες τους, καθώς και όλη την συνεργασία με την ανταλλαγή πληροφοριών και τεχνογνωσίας που προηγήθηκε.
Για την FAI είχαμε γράψει στο parodynews, πριν να δημοσίευσουν στοιχέια οι εφημερίδες .
Οι Ιταλοί που έψαχναν διακαώς να δημιουργήσουν παραφυάδες και σε άλλες ευρωπαικές χώρες, ήταν αυτοί που έτειναν χήρα βοηθέιας στους Έλληνες αναρχικούς, όταν αποφάσισαν να παίξουν με το αντάρτικο πόλεως και την τρομοκρατία στην Αθήνα .
«Με διαβάζεις με ειδική διαδραστική σήμανση το κοκαλάκι της κλειτορίδας, και με απαραίτητη τη γονική συνεύρεση».
Ο λογοπλάστης Τζιμάκος με τους χιλιάδες φανατικούς ακροατές στην καθημερινή του εκπομπή στο ράδιο 9.89, έγραψε βιβλίο.
Η ανελέητη σάτυρα του Τζίμη Πανούση για πολιτικούς,κόμματα,συνδικαλιστές,δημοσιοκάφρους και σελέμπριτυς συμπυκνώνεται αυτή την φορά στο νέο του πονημά «Ο Στάλιν σκέφτεται για σένα στο Κρεμλίνο» (εκδόσεις Opera)
Στο βιβλίο του- όπως προλόγισε ό ίδιος ο Πανούσης στην συνέντευξή του στον Ιανό-γράφει « για το βρόμικο 2009, την τελευταία χρονιά της χειρότερης κυβέρνησης που πέρασε από την Ελλάδα, αν και κανείς δεν θα μπορούσε να φανταστεί ότι θα περνούσε ο τυφώνας Τζέφρι, με το Πασόκ-ΔΝΤ…».
Ο Πανούσης έιναι ίσως ο μοναδικός γνήσιος σατυρικός καλλιτέχνης χωρίς εκπομπή στην τηλεόραση.
Οι εκπομπές του είναι πάντα πηγή έμπνευσης και γέλιου που σου φτιάχνουν το κέφι.
Οι συνεντεύξεις που χρησιμοποιέι με τους πολιτικούς και τους »βολευτές», σαν να συνομιλεί ό ίδιος μαζί τους, είναι πάντα ξεκαρδιστικές.
Ο τρόπος με τον οποίο διακωμωδεί και σατυρίζει την επικαιρότητα είναι ανεπανάληπτος.
Ο Καραμάν Αλής, ο Τζέφρυ, οι κομπάροι,η Αλέκα, οι μεγαλοδημοσιοκάφροι στις λίστες πέη-roll ,οι» συνδικαληστές», έιναι μόνο μερικά απο τα λογοπαίγνια που χρησιμοποιέι ο δικός μας πάντα Τζιμάκος για να μας κάνει να γελάσουμε με την επικαιρότητα.
Τζιμάκο λοιπόν για ευχάριστο ανάγνωσμα τις γιορτές κι »όσο για σένα, αράπη μου, θα το καταευχαριστηθείς.»
»Φιδάκια»!
»Ο Στάλιν σκέφτεται για σένα στο Κρεμλίνο»
Τζίμης Πανούσης, εκδόσεις Opera
parodynews 