
Ξεκινώντας να διαβάζω δημοσιεύματα απο τις εφημερίδες σχετικά με την δράση της Σέχτας των Επαναστατών και μερικά άρθρα και σχόλια απο ιστολόγια σχετικά με την δολοφονία του δημοσιογράφου Σωκράτη Γκιόλια, στάθηκα με ενδιαφέρον σε δύο top posts απο την ελληνική μπλογκόσφαιρα .
Το ένα ήταν το κομμάτι της Ρίκας Βαγιάνη για το οποίο ήδη σχολίασα γράφοντας το πόστ Οι δημοσιογράφοι που αντιμετώπισαν τον δολοφονημένο Γκιόλια σαν ανώνυμο υβριστή και μπλόγκερ, αντί να πλημμυρίσουν την εκκλησία που γινόταν η κηδέια του! και το άλλο Σωκράτη εσύ superstar απο το μπλόγκ http://magissa-kirki.blogspot.com/
Η Κίρκη λοιπόν που έγραψε πριν τρείς ημέρες ένα γεμάτο ειρωνεία κέιμενο τό οποίο έφτασε να προτέινει για ανάγνωση μέχρι και η εφημερίδα LIFO, σχολιάζει επιτιμητικά τα υπόλοιπα ιστολόγια,τα αφιερώματα στο Facebook και τους δημοσιογράφους που ηρωποιούν (λόγω τρομοκρατίας αλλα΄αυτό δεν το πολυκαταλαβάινει) τον αδικοχαμένο Σωκράτη Γκιόλια, ένω στην πραγματικότητα θα ήθελαν πολύ όπως λέει να του βγάλουν τα μάτια!
Το ευανάγνωστο κείμενό της ΚΙΡΚΗΣ στάζει ειρωνεία , κακίες και δυσφήμηση για τον »Τσέ της δημοσιογραφίας» (έτσι τον χαρακτηρίζει), χωρίς βεβαίως να του αναγνωρίζει τις σχεδόν δυο δεκαετίες που δούλεψε ο αδικοχαμένος στο μάχιμο ρεπορτάζ .
(Σιγά να μην έβλεπε η Κίρκη εκπομπές για το παραδικαστικό, αποκαλύψεις για το παπαδαριό,πολιτικά σκάνδαλα και άλλα ζουμερά που έπαιζε κάποτε η παλιά καλή Ζούγκλα και ο Κίτρινος Τύπος)
Η Κίρκη με ίδιο παραληρηματικό λόγο σαν κι αυτόν που χρησιμοποιούσε η κακιά μάγισσα για να παρασύρει τον Οδυσσέα, λέει κι άλλα απίστευτα για τον δημοσιογράφο και διαχειριστή του τροκτικού, όπως ας πούμε:
Σε κανέναν δεν αξίζει να πεθάνει ότι κι αν είναι ή δεν είναι και δεν υπάρχει καμία αμφιβολία. Αλλά άλλο αυτό και άλλο να τον παρουσιάζουν σαν Εθνικό ήρωα επειδή σ’ αυτή τη χώρα όποιος πεθαίνει, αγιάζει! Δεν ήταν ο μάχιμος ρεπόρτερ των 800 ευρώ που έβγαινε στις λαικές να ρωτήσει πόσο πάει το αγγούρι. Ήταν κι εκείνος μέρος του συστήματος που καταδίκαζε άρα οι όποιες συνέπειες (από το να γίνει μεγαλοεκδότης-μεγιστάνας μέχρι να δολοφονηθεί) ήταν εν γνώσει του.
Kατά την »πολύφάρμακο» Κίρκη λοιπόν, οι κίνδυνοι του επαγγέλματος της δημοσιογραφίας θα πρέπει να έιναι γνωστοί σε όλους όσους ακολουθούν τον κλάδο, διότι οι δημοσιογράφοι που πάνε για καριέρα στην Ελλάδα -προσέξτε όχι να καλύψουν τον πόλεμο στο Αφγανιστάν-αναμένεται κάποια στιγμή να δολοφονηθούν!
To κομμάτι της για τον θάνατο του Γκιόλια τελειώνει με την φράση πως: »κάποια πράγματα ή/και πρόσωπα δεν είναι όπως φαίνονται και πως το Blogging έιναι ο κράχτης και όχι η αιτία!»
Αυτό της λέω και εγώ!
Το μπλόγκινγκ για το πικάντικο κομματάκι που ‘έγραψε, έιναι βεβαίως ο κράχτης και όχι η αιτία!
Αν ήθελε να ήταν έντιμη με το αναγνωστικό της κοινό, θα έπρεπε να σημειώσει τα πραγματικά αίτια και τους λόγους που βγαζει τόση απαξία για έναν νεκρό σε αυτό το πόστ!
Θα ήταν πιο έντιμο π.χ να ξεκινούσε λέγοντας ότι έιχε πικρή προσωπική εμπειρία απο τον δημοσιογράφο, ότι μαχαίρωσαν συγγενή της εν ώρα υπηρεσίας, ότι τον συκοφάντησαν απο το troktiko, ότι το δημοφιλές ιστολόγιο διαστρέβλωσε με τα δημοσιέυματά του την ιστορία και όλα αυτά που δεν διάλεξε να γράψει στο μπλόγκ της, αλλά τα έγραψε αλλού ,όμως είναι βασικά και έχουν ιδιαίτερη σημασία για να καταλάβουν και να αξιολογήσουν οι αναγνώστες πόθεν απορρέει τόση απαξία και το γιατί δέιχνει τόσο μεγάλη αντιπαθειά πρός το πρόσωπο του δολοφονημένου η κυρία!
Ένας έντιμος και ειλικρινής ιστολόγος που σέβεται το αναγνωστικό του κοινό και δεν θέλει να γράφει κιτρινίλες και μαλακίες σαν αυτούς που κατηγορεί στο διαδύκτιο, θα πρέπει να ξεκινά τα post του λέγοντας την αλήθεια!
Οταν άλλα λεει στο μπλόγκ του και άλλα γράφει σε άλλα, χάνει και την αξιοπιστία του!
( ΤΗΝ όποια αξιοπιστία κι ας μην γράφει επώνυμα, η συνέπεια και η εντιμότητα είναι ευδιάκριτη στα κέιμενα)
Ισως αυτό και να εξηγεί γιατί την πέταξαν έξω απο τα προτεινόμενα για ανάγνωση μπλόγκς της lifo!
Η ίδια λέει πώς έφυγε απο μόνη της,όμως εμένα μου φάινεται ότι απλώς διάβασαν ότι διάβασα και εγώ και την »έτζασαν»!
Μπορεί το troktiko να μην αντιπροσωπέυει αυτό που λέμε μπλόγκ της δημοσιογραφίας των πολιτών,μπορεί να υπάρχουν διάφορα απο πίσω που να έχουμε ακούσει όλοι μας και δεν έιναι της παρούσης για να τα αναλύσω,όμως αυτός που γράφει θα πρέπει να μάθει να γράφει καθαρά και να τεκμηριώνει το γιατί.
Όταν υπάρχουν προφανείς σκοπιμότητες πίσω απο τα γραφόμενα του καθενός,όταν αρθρογραφεί χτυπώντας ανελέητα και κακόβουλα ανθρώπους με τους οποίους στο παρελθόν είχε διένεξη προσωπική και βεβηλώνει την μνήμη τους, τότε τό κέιμενο του καταντά ένα απλό λίβελογράφημα χωρίς καμιά ιδιαίτερη αξία.
Διαβάστε τους αληθινούς λόγους που ανάγκασαν την μπλόγκερ να γράψει τόσο πικρόχολα σχόλια για τον εκλιπόντα Σωκράτη Γκιόλια απο κάτω, κάτι που βεβαίως δεν θεώρησε σκόπιμο να συμπεριλάβει στο δικό της ιστολόγιο, αλλά αλλού με ψιλά γράμματα.
Κατόπιν όλων αυτών που θα διαβάσετε, η στάση της φαντάζει απολύτως δικαιολογημένη!
Επίσης διαβάζοντας τα σχόλια έχω να προσθέσω και τη δική μου εμπειρία συκοφαντίας απ’ το συγκεκριμένο μπλογκ όταν συγγενής μου, μαχαιρώθηκε εν ώρα υπηρεσίας.
Ακριβώς εξαιτίας αυτής της συγγένειας γνωρίζω όλες τις λεπτομέρειες του συμβάντος, τις οποίες όμως το Πρωκτικό όχι μόνο φρόντισε να αποκρύψει αλλά και να διαστρεβλώσει, αναρτώντας αλλά ντί άλλων και παρουσιάζοντας τον συγγενή μου ως τον θύτη-κακό και ανίκανο μπάτσο τη στιγμή που εκείνος δεν ήταν ο θύτης αλλά το θύμα που μάλιστα χαροπάλευε στην εντατική.
Όταν βγήκε επίσημα η είδηση και η αναφορά της αστυνομίας, το Πρωκτικό έκανε το κορόιδο και συνέχιζε να δημοσιεύει άλλα ντί άλλων αναιρώντας φυσικά τις ίδιες του τις προηγούμενες αναρτήσεις αλλάζοντας απλώς χρώμα μαλλιών και μπλούζας στους πρωταγωνιστές της ιστορίας.Εννοείται πως τους έστειλα ένα χεστήριο email το οποίο δεν αναρτήθηκε ΠΟΤΕ αντιθέτως συνέχισαν να κάνουν το κορόιδο!
Το αποτέλεσμα;
Το παιδί χειρουργημένο, ντροπιασμένο και κυρίως εκτεθειμένο αφού από τη συγκεκριμένη σελίδα παρουσιάστηκε ως κάτι άλλο από αυτό που ήταν. Δεν μας έφταναν δηλαδή τα νοσοκομεία είχαμε και τις παπαριές του κάθε κατευθυνόμενου μαλάκα….κι ας μου απαντήσουν τώρα όλοι όσοι θίχτηκαν και μιλάνε για βεβήλωση νεκρού:
Αυτό το παιδί που α) κόντεψε να πεθάνει β) κόντεψε να χάσει τη δουλειά του επειδή οι συνάδελφοί του είχαν διαβάσει τις έγκριτες πίπες του Τσε της δημοσιογραφίας γ) οι οποίες τον επιβάρυναν ψυχολογικά τόσο πολύ που κλείστηκε για πολύ καιρό στον εαυτό του πρέπει να λυπηθεί για τον θάνατο του Γκιόλια;
http://les-malakies.blogspot.com/2010/07/bloopers_19.html
Μου αρέσει αυτό:
Μου αρέσει! Φόρτωση...