Γάτοι του μάρκετινγκ και μαίτρ της εταιρικής κοινωνικής κουλτούρας ξυλώνουν το εργατικό δυναμικό εταιρειών, μέσω τηλεδιασκέψεων.
Ανθρωποι κολλημένοι σε ένα κομπιούτερ,κλεισμένοι σε ένα δωμάτιο μένουν άφωνοι μπροστά στην ανακοίνωση της απόλυσής τους, απο κάποιο παραθυράκι του ίντερνετ.
Η ταλαντούχα βοηθός του κυρίου Μπίγκαμ ,μια νεαρή άσσος της διαχείρισης ανθρωπίνου δυναμικού που μόλις βγήκε απο το κολλέγιο σχεδιάζει πρακτικότερους και ανέξοδους τρόπους απολύσεων στο laptop της και πάνω στο χαρτί.
Ο κύριoς Μπίγκαμ;
Kουστουμαρισμένο στέλεχος, εξωεταιρικό, κάνει τον γύρο της γής και πληρώνεται για να απολύει ανθρώπους με δεκαετίες εμπειριας και προσφοράς στην εργασία τους.
Δεν τους ξέρει,δεν τον ξέρουν!
Διώχνει με το γάντι ,είναι πιο συναισθηματικός, όμως δεν υποφέρει, αλλά αυτοί υποφέρουν!
Πρόκειται για το UP IN THE AIR, την νέα ταινία του Τζώρτζ Κλούνευ, που του έδωσε ακόμη μια υποψηφιότητα για Όσκαρ πρώτου ανδρικού ρόλου.
Στην ταινία ο Κλούνευ ενσαρκώνει έναν ομορφάντρα -golden boy,με ειδικότητα συμβούλου που πληρώνεται αδρά απο όσες πολυεθνικές δεν θέλουν να βρεθουν στην δυσάρεστη θέση οι ίδιες , να απολύσουν τα στελέχη τους.
Το outsourcing υπηρεσιών που όλες οι μεγάλες εταιρείες υιοθετούν για να ρίξουν το λειτουργικό τους κόστος,βρήκε τώρα εφαρμογή και στις απολύσεις.
Προσλαμβάνεται λοιπόν απο τις πολυεθνικές για να τις ανακοινώσει αυτός αντί ή ίδια η διοικήση της εταιρείας, για λόγους που μάλλον μπορούμε να τους φανταστούμε.
Το κερασάκι στην τούρτα της αναγκαστικής εξόδου των πενηντάρηδων που πάιρνουν τα ¨πολλά¨ απο τις εταιρείες τους και πρέπει να τους αδειάσουν την γωνιά, είναι ένα πακέτο συστημένο που πρέπει να παραλάβουν απο τα χέρια του Κλούνευ.
Ο Κλούνευ που ουσιαστικά υποχρεώνει το υπαλληλικό δυναμικό να παραλάβει το πακέτο του στην ταινία, βάζει διαρκώς την ίδια κασσέτα στο στόμα του για να ενθαρύνει την υποχρεωτική έξοδό των εργαζομένων απο ένα κομμάτι άρρηκτα συνδεδεμένο με την ζωή τους,την εργασία τους.
Οι κομψευόμενες εκφράσεις που αναφέρονται στους διαλόγους στο φίλμ και που ακούν συνεχώς οι εργαζόμενοι απο το στόμα του εξωεταιρικού συμβούλου, έιναι οι ίδιες που χρησιμοποιούν τα στελέχη μιας επιχείρησης όταν πρέπει να απολύσουν εργαζομένους.
ΚΑΙ ΕΔΩ ΤΑ ΊΔΙΑ ΛΕΝΕ!
-Δέστο σαν μια πρόκληση στην ζωή σου για να κάνεις αυτό που ήθελες να κάνεις χρόνια τώρα ,αλλά δεν στο επέτρεψε η ρουτίνα-
-Τώρα μπορείς να ανοίξεις εκέινο το μαγαζάκι που τόσο το επιθυμούσες-
-Η οργανική σου θέση καταργήται-
-Η σύμβασή σας καταγγέλεται-
-Δεν μπορεί άλλο η επιχείρηση να επωμιστεί το κόστος της εργασίας σας-
-Στα πλάισια δραματικών περικοπών που πρέπει να κανει η εταιρεία, αναγκαστικά απολύει εργαζομένους-
-Προγράμματα εθελουσίας εξόδου ανακοινώνονται και έιναι επωφελή για εσάς, για αυτο προτιμήστε τα!-
Oλες αυτές οι εκφράσεις που χρησιμοποιούνται στην ταινία,συνήθως ακόυγονται και απο τους πραγματικούς διευθυντες και τα λογιστήρια, όταν έιναι να απολύσουν!
Η βαθιά οικονομική κρίση και οι λάθος επιχειρηματικοί χειρισμοί που έκαναν όλοι αυτοί οι χαρτογιακάδες στις πολυεθνικές τους,οι επενδύσεις χωρίς κανένα αντίκρυσμα, τα τζάμπα ανοίγματα εργοστασίων για να μεγιστοποιήσουν τα κέρδη τους και να απλωθούν σε όλο τον κόσμο, οι εσφαλμένες προσδοκίες που δημιουργησαν σε όλους αυτούς που πήγαν να δουλέψουν κάτω απο την ιδιοκτησία τους και καταχρεώθηκαν στις τράπεζες για να αγοράσουν αγαθά, κάνανε ρημαδιό και τις εργασιακές σχεσεις.
Στο όνομα της εξυγίανσης οι εργασιακές σχέσεις γίνονται ολοένα και πιο ελαστικές με το πέρασμα των χρόνων,οι εργαζόμενοι τεμαχίζονται ανάλογα με τις ορέξεις της ιδιοκτησίας,κλέινουν και ανοίγουν εργοστάσια οπου και όποτε καποιοι γουστάρουν, διώχνουν παραγωγικούς υπαλλήλους και κρατάνε στις δουλειές μόνο τους κοπρίτες και την φυρά που πρόλαβε και σύναψε μαζί τους προνομιακές σχέσεις.
Όλα αυτά δεν δείγματα μόνο της ύφεσης και της βαθιάς οικονομικής κρίσης των ημερών.
Όλα αυτά έιναι δειγματα των νέων εργαλέιων που χρησιμοποιούνται αβέρτα απο τα σαίνια του καπιταλιστικού μάρκετιγκ και έχουν καταστήσει άβουλα όντα το προσωπικό στις εταιρείες.
Ο νέος υπάλληλος και ο νέος εργάτης δεν πονάει την επιχείρηση που δουλέυει και ζεί!
Έτσι νομίζουν!
Δεν του επιτρέπουνε ούτε να ανησυχεί,ούτε να την πονάει!
Απέχει απο την λήψη των κέντρων αποφάσεων,απέχει απο την πολιτική της εταιρείας, και η διοίκηση συνήθως αδιαφορεί για την γνώμη του και αγνοεί την ύπαρξη του.
Έτσι θα ανοίξει ο καθε πονηρός όπου γουστάρει και θα βάλει λουκέτο όποτε του γουστάρει.
Οι απρόσωπες διοικήσεις ενεργούν χωρίς πρόσωπα!
Και όταν έιναι να προχωρήσουν σε εκκαθαρίσεις προσωπικού,τότε θα καλέσουν τον εξωεταιρικό σύμβουλο να το κάνει!
Γιατί;
Γιατί δεν έχουν το κουράγιο ούτε να απολύσουν!