Σουπερμαντολίνη για τον Πρωθυπουργό

Εντάξει κυρία μου το δέχομαι, δέν είπα κουταμάρα
κατάκοπος αισθάνομαι, με πιάνει σιχαμάρα
Δεν έιν ζωή πλέον αυτή, άλλο δεν την αντέχω
απο το βράδυ ώς το πρωί για να πρωθυπουργεύω
Εχω χάσει τον ύπνο μου, με έχει πιάσει ζάλη
με ασπιρίνες συνεχώς, μου χουνε το κεφάλι
Είπα τον πόνο μου να πώ, σε εκδότη να ακουμπήσω
την κούραση ,σωματική, πνευματική, σε κάποιον να εξηγήσω
Μά που διάολο να ξερα, πώς εξώφυλλό με κάνει
δημοσιογράφο άν ξαναδώ,θα τρέχω, μήν με φτάνει
Που να ξέρα ό έρημος με τούτες τις δηλώσεις
πως θύελλα προκάλεσα και συ θές να με σκοτώσεις;
Λέω να βάλω τέλος πιά στην σεναριολογία
θα πώ πώς ξεκουράστηκα,πώς πήγα παραλία
Πώς την αρίδα μου άπλωσα και πώς τον ήλιο έιδα
πώς έβρεξα τα πόδια μου  στης θάλασσας το κύμα
Θα πώς ένιωσα ξανά και τώρα ποιός με πιάνει
και superman πρωθυπουργο θά έχετε που να κάνει
θα πάρω και κανα χάπι δραστικό, κάτι να μου την δίνει
θα πλακωθώ όπως στην ταινία ο Βουτσάς, στην σούπερμαντολίνη