Στον Προεδρο και Ανκορμαν που ειναι και Διευθυνων

Στον προεδρο και ανκορμαν που ειναι και διευθυνων

του δώσαν κωνιο να πιει ,φαρμακι στο λαιμο του,

του ρίξαν και αδικη κλωτσια, και εφαγε στον πωπο του.

Γιατι τα συκα συκα, αλλα και η σκαφη σκαφη,

ο Προεδρος προσπαθησε πολυ, να φτιαξει το καναλι

Σαν ανκορμαν εδουλευε ,ακομη και στα γουικεντ

σαν προεδρος βραδυ πρωι, χωρις διακοπουλες

χωρις Χριστουγεννα ,γιορτες, χωρις πολλες αδειουλες

Δουλεια πολλη ,ακουραστα αναλαμβανε, ευθυνες.

να συμμαζεψει το σταθμο, να πει και το δελτιο

να κανει και περικοπες, χρημα να βγει στον θειο

Σκυλος ο ανκορμαν παιδια, μαγκες μου τον θαυμαζω

ωραιος τυπας και μπον βιβερ, χολη για αυτον δεν σταζω

Διοτι στην χωρα αυτη την μιζερη, που ζουμε να φθονουμε

να πουμε και κανα καλο, για ανθρωπο που χρονια τωρα στο γυαλι,

θαυμαζουμε,και βεβαια συμπαθουμε.

Διοτι ο Νικος, αστρο μεγαλο εφτιαξε ολα αυτα τα χρονια,

με μαεστρια στο γυαλι, εδωσε αυτο το κατι,

χωρις ρουκετες και ρ-π -τζι ,χωρις να ανοιξει ματι.

Πατησε ο τυπος την κορφη,λαμψη πολλη επηρε,

δοξα που ζηλεψαν πολλοι, μα ομως κανεις δεν πηρε.

Καποιοι που τον μισησανε, του γραψανε βιβλιο,

καποιοι αλλοι τον αδειασανε, τον στησανε στον τοιχο.

Ισως και κεινος να φτυσε, αδικησε, δεν ειδε,

ισως οι συνεργατες του δεν ητανε ταλεντα, για να φερθουνε δικαια,

για αλλους σωστα να μιλησαν, να ‘παν καλη κουβεντα.

Εκει ψηλας οταν πατας, δυσκολα βλεπεις κατω,

και απ’ τους πολλους μες τους πολλους, και οι ασσοι πιανουν πατο.

Ομως εγω την σημερον, τα του Καισαρος τω Καισαρι,

θα ‘θελα να αποδωσω,

τον Νικο αυτον, τηλεοπτικως εθαυμασα,

και δεν θα τον προδωσω.

Δεχτηκε δυο χτυπηματα γερα, μεσα σε πεντε χρονια,

πικρια εδοκιμασε μαζι και αχαριστια,

του ψαλιδισαν τα φτερα,του κοψαν τα πνευμονια.

Ομως δυο καναλια εφτιαξε , με ειδησεις και μηχανισμο,

δουλεια και προβληματισμο.

Αυτος λοιπον τα εστησε στα μετρα στα σταθμα του,

εστω και αν λιγο τα κανε, αμπελοχωραφα του.

Και αυτη ειναι η αληθεια μαγκες μου, χωρις πολλες φανφαρες,

και οποιος το αντιθετο θα πει, μας λεει κουταμαρες.

Καποιοι στης τηλεορασης την δουλεια, δινουν και την ζωη τους,

το ειναι τους, τον ποιο καλο τους ευατο, κερδος με το σπαθι τους.

Αλλοι ευτυχουνε συντομα να δουνε ευατους, πολυ πετυχημενους,

και αλλοι, πρεπει να περιμενουνε εως ωτου υπερπηδησουνε,

καποιους μαλακισμενους.